ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1080/2005)
5 Νοεμβρίου, 2007
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΡΥΩΝΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Αλ. Μαρκίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, ο οποίος φέρει το βαθμό του Αναπληρωτή Λοχία, ζητά, με την προσφυγή του, όπως κηρυχθεί άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα απόφαση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία αποφάσισαν να μην τον προτείνουν για προαγωγή επ' ανδραγαθία, σύμφωνα με τον περί Καθιέρωσης της 15ης Ιουλίου 1974 ως ημέρας Μνήμης και Τιμής των Πεσόντων και Αγωνισθέντων για τη Δημοκρατία Νόμο του 2001, (Ν. 24(Ι)/2001), (ο «Νόμος»), για το λόγο ότι η αντιστασιακή του δράση δεν ήταν τέτοια, που να μπορεί να στοιχειοθετήσει πρόταση για προαγωγή του.
Με την ψήφιση του Νόμου, ο οποίος προνοεί για την αναγνώριση και καθιέρωση της 15ης Ιουλίου, 1974, ως ημέρας μνήμης και τιμής για όλους όσοι έπεσαν και αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία εναντίον του πραξικοπήματος, καθιδρύθηκε η Επιτροπή Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης, (η «Επιτροπή»).
Ο αιτητής, στις 30/1/2005, υπέβαλε αίτηση για εγγραφή του στο Μητρώο Μαχητών της Αντίστασης και, με απόφαση της Επιτροπής, ημερομηνίας 11/4/2005, το όνομά του καταχωρήθηκε σ' αυτό. Η εγγραφή του δικαιολογήθηκε, γιατί, ενώ ήταν μαθητής την ημέρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα - 15/7/1974 - προσέτρεξε στο κάλεσμα του Προέδρου Μακαρίου για ενίσχυση των νομίμων δυνάμεων στην αντίσταση κατά των πραξικοπηματιών. Περαιτέρω, η Επιτροπή αποφάσισε ότι, επειδή τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν - φρούρηση του ΚΕΝ Πάφου - και η εκτέλεσή τους δεν έθεσαν τη ζωή του σε άμεσο κίνδυνο, δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί πρόταση για προαγωγή του επ' ανδραγαθία. Για τα πιο πάνω ο αιτητής ειδοποιήθηκε ανάλογα, με επιστολή της Επιτροπής ημερομηνίας 1/7/2005. Στις 25/8/2005, ζήτησε όπως το αίτημά του επανεξετασθεί, επειδή δύο από τα πρόσωπα, που ήταν μαζί του την ημέρα του πραξικοπήματος και κατονόμαζε στην αίτησή του, μετά από πρόταση της Επιτροπής, προάχθηκαν επ' ανδραγαθία. Η Επιτροπή επανεξέτασε το αίτημά του, με την ίδια όμως κατάληξη, γιατί, καθώς ανέφερε, τα συγκεκριμένα πρόσωπα προτάθηκαν και έλαβαν προαγωγή, επειδή είχαν και άλλη δράση.
Προβάλλει ο αιτητής, για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης, ότι αυτή συνιστά παραβίαση της αρχής της ισότητας, είναι προϊόν νομικής και/ή πραγματικής πλάνης, λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και στερείται αιτιολογίας. Το γεγονός, υποστηρίζει ο συνήγορος του αιτητή, ότι αυτός, ηλικίας τότε 15½ χρόνων, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας για αντίσταση στο πραξικόπημα, δικαιολογεί να προταθεί για προαγωγή επ' ανδραγαθία. Τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν - φρούρηση στρατοπέδου το χρόνο του πραξικοπήματος στην Πάφο - λόγω της κατάστασης που επικρατούσε, έθεταν τη ζωή του σε κίνδυνο. Το γεγονός ότι, στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, στο οποίο ο αιτητής εκτελούσε χρέη φρουρού, δεν έγινε επίθεση και αυτός δεν κινδύνευσε δεν αφαιρεί από την πράξη του να ανταποκριθεί στο κάλεσμα για αντίσταση, η οποία, από μόνη της, συνιστά πράξη ανδραγαθίας. Είναι, περαιτέρω, η θέση του ότι, ενώ τελούσε υπό τις ίδιες συνθήκες με τους Γιαννή Γιαννίτσαρου και Μιχαλάκη Θεοδοσίου, αφού ήταν μέλος της ομάδας τους, έτυχε διαφορετικής αντιμετώπισης.
Είναι νομολογημένο ότι η αρχή της ισότητας, η οποία καθιερώνεται με το ΄Αρθρο 28.1 του Συντάγματος, απαγορεύει τη δημιουργία αυθαίρετων ή συμπτωματικών διακρίσεων. Δεν απαγορεύει, όμως, τη ρύθμιση ανόμοιων περιπτώσεων διαφορετικά, με βάση τις ιδιαίτερες συνθήκες που αφορούν την κάθε περίπτωση. Ούτε απαγορεύει διακρίσεις στη μεταχείριση που θεμελιώνεται σε αντικειμενική εκτίμηση διαφορετικών, στην ουσία, πραγματικών καταστάσεων. Η αρχή της ισότητας παραβιάζεται, όταν η διαφοροποίηση δε στηρίζεται σε αντικειμενική και εύλογη διάκριση - (βλ. Γιασεμίδου κ.ά. ν. Δημοτικού Συμβουλίου κ.ά. (Αρ. 2) (1996) 3 Α.Α.Δ. 491· Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 441 και Κυπριανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 8).
Στην παρούσα περίπτωση, όπως τα γεγονότα αποκαλύπτουν, δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης της αρχής της ισότητας. Από την ίδια την αίτηση προς την Επιτροπή, προκύπτει ότι οι συνθήκες και περιστάσεις του αιτητή, συγκρινόμενες με εκείνες των προσώπων που ο ίδιος κατονομάζει στην αίτησή του, τα οποία προτάθηκαν για προαγωγή, είναι διαφορετικές. ΄Ηταν μέλος ομάδας που άλλοι διηύθυναν. Εν πάση περιπτώσει, ο κ. Μαρκίδης, κατά το στάδιο των διευκρινίσεων, δήλωσε ότι δεν επιμένει στο ζήτημα της σύγκρισης του αιτητή με τους δύο προταθέντες. Εισηγήθηκε, όμως, ότι οι ενέργειες του αιτητή, λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας του και του καθήκοντος που του ανατέθηκε, δικαιολογούσαν να προταθεί από την Επιτροπή.
Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929 - 1959, αναφορικά με την επ' ανδραγαθία προαγωγή, αναφέρονται τα εξής:- (σελ. 394)
«Διά την επ' ανδραγαθία προαγωγήν κατ' α. ν. 2646]40 δεν αρκεί να εξετέθη εις κίνδυνον η ζωή του στρατιωτικού, αλλ' απαιτείται όπως η δι' ην η ηθική αμοιβή πράξις θεωρηθή, κατά την ανέλεγκτον περί τούτου, κατ' αρχήν, κρίσιν της Διοικήσεως, ως 'ηρωϊκή' και ως 'αποτελούσα αναδραγάθημα' : 2076 (53). Της επ' ανδραγαθία προαγωγής αποτελούσης μέτρον εξαιρετικόν, μόνον η απονομή χρήζει ειδικωτέρας αιτιολογίας, ουχί δε και η άρνησις της παροχής αυτής, της αιτιολογίας εν τη τελευταία ταύτη περιπτώσει δυναμένης να συνάγηται και εκ των στοιχείων του φακέλου : 1068 (52), 2076 (53). ΄Ανισος μεταχείρησις δεν χωρεί εν τη επ' ανδραγαθία προαγωγή αξιωματικών της χωροφυλακής, οσάκις δεν υφίσταται ταυτότης όρων και προϋποθέσεων : 2156 (53).»
΄Εχω εξετάσει τα γεγονότα της υπόθεσης και όσα προκύπτουν από το διοικητικό φάκελο, υπό το φως των όσων οι συνήγοροι παρέθεσαν στις γραπτές αγορεύσεις τους και των όσων προφορικά ανέλυσαν. Δε συμφωνώ με αυτά που ο αιτητής επικαλείται για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Προκύπτει, από τα τεθέντα ενώπιόν μου, ότι η Επιτροπή διερεύνησε την υπόθεσή του με κάθε προσοχή, προτού καταλήξει στην καθ' όλα εύλογη απόφασή της. Τα περί έλλειψης αιτιολογίας, και πάλι, δεν ευσταθούν. Η αιτιολογία της απόφασης παρατίθεται με σαφήνεια στο πρακτικό ημερομηνίας 11/4/2005, παρά το γεγονός ότι, σε περιπτώσεις άρνησης προαγωγής επ' ανδραγαθία, όπως έχει ήδη αναφερθεί, η διοίκηση δεν υποχρεούται να δώσει αιτιολογία.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £400,00 έξοδα, υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ