|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1301/2006)
6 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AZIZUR RAHMAN MOLLA,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - - -
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Πασιαρδή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Μπαγκλαντές. Εισήλθε στην Κύπρο νόμιμα στις 24.2.2001 ως φοιτητής. Στις 28.11.2003 υπέβαλε αίτηση για παροχή πολιτικού ασύλου, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι εγκατέλειψε τη χώρα του επειδή είχε πολιτικά προβλήματα. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε ότι, λόγω πολιτικών αλλαγών στην πατρίδα του, οι γονείς του έχασαν την επιχείρησή τους και εγκατέλειψαν το χωριό τους, εφόσον το κυβερνών κόμμα τους απειλούσε. Ο ίδιος δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του λόγω της πολιτικής κατάστασης.
Ο αιτητής κλήθηκε σε συνέντευξη από την Υπηρεσία Ασύλου. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ισχυρίστηκε ότι τα αδέλφιά του κρύβονται επειδή το κυβερνών κόμμα έχει ανοίξει υπόθεση εναντίον τους. Ο ίδιος δε, θα διωχθεί από τα μέλη του αντίπαλου πολιτικού κόμματος ΒΝΡ αν επιστρέψει στη χώρα του. Υπό το φως των στοιχείων που είχε ενώπιόν της, η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση. Διαπίστωσε σειρά σημείων που κλόνιζαν την αξιοπιστία του αιτητή. Ο αιτητής καταχώρησε, ακολούθως, διοικητική προσφυγή, την οποία η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων επίσης απέρριψε, αφού υιοθέτησε τις διαπιστώσεις της Υπηρεσίας Ασύλου αναφορικά με την αξιοπιστία του αιτητή, ενώ, ταυτόχρονα, διαπίστωσε και άλλα στοιχεία τα οποία κλόνιζαν περαιτέρω την αξιοπιστία του.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Ισχυρίζεται ότι αυτή πάσχει για τους ακόλουθους νομικούς λόγους:
(α) εκδόθηκε αναρμόδια από ένα μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων αντί από την Ολομέλεια,
(β) ο αιτητής δεν κλήθηκε να ακουστεί κατά την εξέταση της διοικητικής προσφυγής από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων,
(γ) η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων δεν περιορίστηκε στα επίδικα θέματα της διοικητικής προσφυγής, που άπτονταν των όσων είχαν κριθεί και αποφασιστεί από την Υπηρεσία Ασύλου, αλλά επεκτάθηκε και πέραν αυτών με την εξέταση και τη λήψη απόφασης ότι o αιτητής δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να του αναγνωριστεί το καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους με βάση το άρθρο 19(Α) των περί Προσφύγων Νόμων,
(δ) η απορριπτική απόφαση της Αρχής Ασύλου δεν είναι αιτιολογημένη κατά παράβαση των στοιχειωδών κανόνων του Διοικητικού Δικαίου, και
(ε) η επίδικη απόφαση στηρίχθηκε όχι πάνω στα σημεία που ηγέρθησαν στη Διοικητική Προσφυγή του αιτητή αλλά πάνω σε νέα σημεία τα οποία:
(α) ηγέρθησαν και αποφασίστηκαν ερήμην του αιτητή χωρίς να τεθούν υπόψη του.
(β) χωρίς να απορρέουν από την προηγούμενη απόφαση του Λειτουργού Μετανάστευσης ώστε τόσο τα γεγονότα όσο και τα συμπεράσματα της επίδικης απόφασης να καταστούν ακυρωτέα.
Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης δεν ευσταθούν:
(α) Το παράπονο του αιτητή ότι η ιεραρχική προσφυγή εξετάστηκε από ένα μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, αντί από την Ολομέλεια, δεν είναι βάσιμο. Η ιεραρχική προσφυγή εξετάζεται από ένα μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής κατ΄ εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 28Ε(3) του νόμου εφόσον δεν συντρέχουν, όπως δεν συνέτρεχαν στην περίπτωση του αιτητή, οι προϋποθέσεις του άρθρου 28Ε(4) για εξέταση της ιεραρχικής προσφυγής από την Ολομέλεια.
(β) Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων δεν είχε υποχρέωση να καλέσει τον αιτητή να εμφανιστεί και ακουστεί κατά την εξέταση της διοικητικής του προσφυγής. Η διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων διέπεται από το άρθρο 28Ζ των περί Προσφύγων Νόμων. Το άρθρο αυτό παρέχει στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων διακριτική ευχέρεια να καλεί σε προσωπική συνέντευξη ή να διεξάγει ακροαματική διαδικασία σε περίπτωση που το κρίνει σκόπιμο. Στην περίπτωση του αιτητή δεν υπάρχει ενώπιόν μας οτιδήποτε που να δείχνει ότι υπήρξε οποιοδήποτε νομικό σφάλμα στην άσκηση της διακριτικής αυτής ευχέρειας της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Η επίκληση των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου από πλευράς του αιτητή δεν ενισχύει τη θέση του γιατί οι γενικές αρχές έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα και εφαρμόζονται όταν δεν υπάρχει σχετικός κανόνας που να διέπει ειδικά το θέμα. (Βλ., μεταξύ άλλων, Κυπριακό Διυλιστήριο Πετρελαίου Λτδ. ν. Δήμου Λάρνακας (2000) 3 ΑΑΔ 345 και Mjjahangir Alanm v. Δημοκρατίας κ.ά. Υποθέσεις Αρ. 666/2005, 17.3.2006).
(γ) Η Υπηρεσία Ασύλου είχε εξετάσει κατά πόσο συνέτρεχαν στο πρόσωπο του αιτητή οι προϋποθέσεις αναγνώρισής του ως πολιτικού πρόσφυγα δυνάμει του άρθρου 3 των περί Προσφύγων Νόμων. Αυτό ήταν, άλλωστε, και το αίτημά του. Δεν είχε εξετάσει κατά πόσο συνέτρεχαν στο πρόσωπό του οι προϋποθέσεις για να του αναγνωριστεί το καθεστώς προσωρινής διαμονής στην Κύπρο για ανθρωπιστικούς λόγους με βάση το άρθρο 19(Α) των ίδιων νόμων. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων επεκτάθηκε και εξέτασε, ορθά κατά την κρίση μου, και αυτό το ζήτημα. Εύλογα δε έκρινε στη βάση, πάντοτε, των ενώπιόν της στοιχείων, ότι δεν συνέτρεχαν στο πρόσωπο του αιτητή ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19(Α).
(δ) Τόσο η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Τα Παραρτήματα 7 και 13 στην Ένσταση, ήτοι τα κείμενα των σχετικών αποφάσεων, ομιλούν αφ΄ εαυτών.
(ε) Ορθά η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων επεκτάθηκε και εξέτασε όλα τα ζητήματα. (Βλ., μεταξύ άλλων, την απόφαση της Ολομέλειας στην Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 412/2005, 21.9.2006). Όσον αφορά την εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή ότι εσφαλμένα η επίδικη απόφαση στηρίχθηκε σε νέα σημεία "(β) χωρίς να απορρέουν από την προηγούμενη απόφαση του Λειτουργού Μετανάστευσης ώστε τόσο τα γεγονότα όσο και τα συμπεράσματα της επίδικης απόφασης να καταστούν ακυρωτέα", περιορίζομαι απλώς στην παρατήρηση ότι ο Λειτουργός Μετανάστευσης δεν είχε οποιαδήποτε ανάμειξη στην υπόθεση του αιτητή.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £300 έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ