|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 472
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.772/2005
19 Ιουλίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ROMIOS CATERING CO LTD,
Αιτητές,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - - -
A. Ευαγγέλου, για αιτητές
Ε. Συμεωνίδου (κα), για τους καθ΄ων η αίτηση.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές έχουν εστιατόριο στην Κακοπετριά.
Λειτουργοί της Υπηρεσίας Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) πραγματοποίησαν επισκέψεις παρακολούθησης της επιχείρησης των αιτητών. Διαπίστωσαν προβλήματα σ΄αυτή που καθιστούσαν επισφαλή τη φορολογική συμμόρφωση των αιτητών.
Ο Έφορος ΦΠΑ ζήτησε, με επιστολή του προς τους αιτητές, να υποβάλουν συγκεκριμένα στοιχεία που τους ζητήθηκαν για να εξεταστεί η ορθότητα των φορολογικών τους δηλώσεων.
Το Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λευκωσίας, ενεργώντας με βάση τη Νομοθεσία, διενήργησε έλεγχο στα βιβλία και αρχεία της επιχείρησης που άρχισε στις 21.11.2002 και ολοκληρώθηκε στις 5.2.2002. Κατά τη διάρκεια του ζητήθηκαν τα βιβλία και αρχεία, τα οποία οι αιτητές όφειλαν να τηρούν για την περίοδο 1.1.1995 μέχρι 30.6.2002, για να εξεταστούν σε συνάρτηση με τα υποβληθέντα στοιχεία στις φορολογικές δηλώσεις για την ίδια περίοδο.
Διαπιστώθηκε ότι οι αιτητές δεν τηρούσαν συγκεκριμένα βιβλία και αρχεία, όπως απαιτούνται από τη Νομοθεσία και ενόψει τούτου, οι φορολογικές τους δηλώσεις κρίθηκαν ελλιπείς. Για το λόγο αυτό ο Έφορος ΦΠΑ προέβηκε σε βεβαίωση φόρου συνολικού ποσού ΛΚ 35.049,59, χρησιμοποιώντας την κρίση του.
Οι αιτητές, με επιστολή των λογιστών τους, έθεσαν στον Έφορο ΦΠΑ στοιχεία που κατά την άποψή τους δε λήφθηκαν υπόψη.
Ο Έφορος ΦΠΑ αφού εξέτασε τα στοιχεία αυτά, προέβηκε σε μείωση της βεβαίωσης φόρου στο ποσό των ΛΚ 32.351,82.
Οι αιτητές απέστειλαν στον Έφορο ΦΠΑ νέα επιστολή μέσω των λογιστών τους αμφισβητώντας και τη νέα βεβαίωση του φόρου.
Ο Έφορος ΦΠΑ, αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία που υποβλήθηκαν και τις διευκρινίσεις που έδωσαν οι αιτητές σε συνάντηση μεταξύ διευθυντών της επιχείρησης, των λογιστών τους και λειτουργών της Υπηρεσίας ΦΠΑ, αποφάσισε να μειώσει τη βεβαίωση φόρου στο ποσό των ΛΚ 16.670,97.
Κοινοποίησε την απόφασή του αυτή στους αιτητές με επιστολή του ημερομηνίας 25.4.2005.
Η απόφαση αυτή προσβάλλεται με την προσφυγή.
Ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε με πλάνη περί το Νόμο.
Παρέπεμψε στην επίδικη βεβαίωση, στην οποία αναφέρθηκε ότι για την περίοδο 1.1.1995 - 31.1.2002 το ποσό των ΛΚ16.289,07 βεβαιώνεται με βάση το άρθρο 34 του Ν. 246/90 και για την περίοδο 1.2.2002 - 30.6.2002 το ποσό των ΛΚ381.90 βεβαιώνεται με βάση το άρθρο 49 του Ν.95(1)/2000.
Το άρθρο 59(4) του Ν.95(1)/2000 καθορίζει:
«Εάν η φορολογική περίοδος οποιουδήποτε υποκειμένου στο φόρο προσώπου, άρχισε πριν και θα συμπληρωθεί μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, τότε οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά την εν λόγω φορολογική περίοδο, ρυθμίζεται με βάση τις διατάξεις του καταργηθέντος Νόμου καθόσον αφορά το μέρος της φορολογικής περιόδου που προηγήθηκε την εν λόγω ημερομηνίας.»
Είναι η θέση του πως εσφαλμένα για την πρώτη περίοδο βασίστηκε αποκλειστικά στο Ν.246/90 ενώ θα έπρεπε να βασιστεί και στο Ν.95(1)/2000 από τη χρονική ισχύ του, 7.7.2000. Παρέπεμψε στην C.A.F Computers Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1249/2002, ημερομηνίας 17.2.2004.
Επισημαίνεται ότι ο Ν.95(1)/2000 δημοσιεύτηκε μεν στην Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 7.7.2000, τέθηκε σε ισχύ όμως από 1.2.2002. Συνεπώς ο ισχυρισμός του δικηγόρου των αιτητών ότι η χρονική ισχύς του είναι η 7.7.2000 είναι λανθασμένη και το επιχείρημά του απορρίπτεται.
Συνεπώς ορθά εφαρμόστηκαν και οι δύο Νόμοι. Ο Ν.246/90 για την περίοδο 1.1.1995-31.1.2002 και ο Ν.95(1)/2000 για την περίοδο από 1.2.2002 - 30.6.2002.
Τα γεγονότα της υπόθεση C.A.F. Computers Ltd (πιο πάνω), στην οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος των αιτητών διαφέρουν από αυτά της εξεταζόμενης προσφυγής.
Αναφέρθηκε σ΄αυτή ότι «το άρθρο 59(4) έχει εφαρμογή, σύμφωνα με τους ρητούς όρους του, όπου η φορολογική περίοδος άρχισε πριν και συμπληρώθηκε μετά από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Ν.95(1)/2000, οπότε έχουν εφαρμογή και οι δύο νόμοι.»
Ισχυρίστηκε στη συνέχεια ο δικηγόρος των αιτητών ότι υπήρξε έλλειψη δέουσας έρευνας. Ανέφερε ότι οι επισκέψεις των Λειτουργών της Υπηρεσίας ΦΠΑ πραγματοποιήθηκαν μόνο τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο και συνεπώς δεν ήταν δυνατή η αντικειμενική προσέγγιση των οικονομικών δεδομένων των αιτητών.
Στην έκθεση ελέγχου της Λειτουργού της Υπηρεσίας ΦΠΑ φαίνεται η εμπεριστατωμένη έρευνα που έγινε στην επιχείρηση των αιτητών, η οποία αφορούσε την επίδικη περίοδο 1.1.1995 - 30.6.2002 και όχι μόνο τους αναφερθέντες μήνες.
Πρόβαλε περαιτέρω ότι δεν έγινε σωστός υπολογισμός της τιμής φαγητού/ποτού του κάθε τουρίστα, που είναι και το μεγάλο ποσοστό των πωλήσεων της επιχείρησης. Όπως εξήγησε, η τιμή του ποτού ήταν μέσα στη μειωμένη τιμή του πακέτου για τον κάθε τουρίστα και γι΄αυτό δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια το ποσοστό του ποτού που καταναλώνεται.
Στην έκθεση της Λειτουργού αναφέρεται ότι οι αιτητές δεν καταχωρούσαν όλες τις εισπράξεις για τα ποτά και γι΄αυτό η σχέση ποτών προς τις πωλήσεις λήφθηκε από άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις. Ακολούθως κατά την εξέταση ένστασης των αιτητών έγιναν αποδεκτοί ισχυρισμοί των διευθυντών τους και ο φόρος αναθεωρήθηκε.
Έχει επανειλημμένα τονισθεί στη νομολογία η αρχή ότι ο φορολογούμενος οφείλει να τηρεί και να παρουσιάζει στον Έφορο όλα τα στοιχεία για τον προσδιορισμό των φορολογικών του υποχρεώσεων και ότι όταν δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ο Έφορος έχει το δικαίωμα να απορρίψει τους ισχυρισμούς του και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα με βάση τα στοιχεία που έχει ενώπιόν του και τα αποτελέσματα της έρευνας του. (Rainbow ν. Republic (1984) 3 C.L.R. 846, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αλεξάνδρας Τριμιθιώτου (Ρ.Ρ.) Λτδ (1997) 3 Α.Α.Δ. 356, Κόκος Athanasiou Motors Ltd v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 21).
Συμφωνώ με τη θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι όλοι οι υπολογισμοί και οι μειώσεις έχουν γίνει στη βάση στοιχείων, τα οποία συγκέντρωσε ο Έφορος μετά από δέουσα έρευνα, αφού τα στοιχεία των αιτητών ήταν ανεπαρκή.
Οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν απορρίπτονται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £600 έξοδα εναντίον των αιτητών.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.