|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 887/2005)
24 Μαΐου 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΗΛΑΒΑΣ,
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Γ. Γιάγκου, για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Καμιά εμφάνιση για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η απόφαση, ημερ. 31 Μαρτίου 2005, με την οποία η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας επέλεξε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, Κωνσταντίνο Χατζηπαύλου, για τη μόνιμη θέση Ανώτερου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Τμήμα Διοίκησης και Προσωπικού, (θέση προαγωγής).
Σε βαθμολογημένη αξία οι δύο υποψήφιοι ήταν ισοδύναμοι με «εξαίρετα» για πολλά χρόνια σε όλα τα επαγγελματικά στοιχεία κρίσης. Σε ό,τι αφορά τα προσόντα, το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄ όπως και τα καθιερωμένα, ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα, υπομονητικότητα και ευθυκρισία. Δεν υπήρχε πρόνοια για πλεονέκτημα. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διέθετε ωστόσο πρόσθετα προσόντα, ακαδημαϊκά. Τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι πτυχιούχοι Οικονομικών Επιστημών, όμως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει και δύο μεταπτυχιακά, ένα στα Οικονομικά και άλλο στις Οικονομικές και Κοινωνικές Μελέτες, τα οποία ο Διευθυντής και η ΕΔΥ θεώρησαν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Σε αρχαιότητα, ο αιτητής είχε προβάδισμα 15 μηνών με αναφορά όχι στην κατεχόμενη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄, στην οποία και οι δύο προάχθηκαν μαζί στις 15 Δεκεμβρίου 1997, αλλά στην ημερομηνία πρώτου διορισμού στη θέση Διοικητικού Λειτουργού. Ο αιτητής διορίστηκε στις 22 Ιουλίου 1983 και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στις 15 Οκτωβρίου 1984.
Ο Διευθυντής σύστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με αιτιολογία του είδους που η νομολογία μας, όπως αποκρυσταλλώθηκε με την απόφαση της πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλειας στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, δεν αποδέχεται ως νόμιμη. Ο προβληματισμός του Διευθυντή δεν είχε εν προκειμένω έρεισμα πέραν της στάθμισης δύο μόνο στοιχείων: από τη μια μεριά τα πρόσθετα μη προβλεπόμενα προσόντα του ενδιαφερομένου προσώπου και, από την άλλη μεριά, το προβάδισμα του αιτητή σε προηγούμενη αρχαιότητα. Όμως ο Διευθυντής διέκρινε μεταξύ των δύο υποψηφίων με αναφορά σε «εποπτικές και διοικητικές ικανότητες» για τις οποίες ξεχώρισε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, αφήνοντας βέβαια να νοηθεί ότι δεν είχε και ο αιτητής αυτές τις ικανότητες στον ίδιο βαθμό ή καθόλου, όταν η βαθμολογημένη υπηρεσιακή τους εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια. Γι΄ αυτό η σύσταση του Διευθυντή, στην οποία η ΕΔΥ απέδωσε σημασία, δεν ήταν νόμιμη. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν μπορεί λοιπόν να υποστηριχθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με £700 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ