ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 879/2006)

 

11 Μαΐου, 2007

 

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΟ  ΑΡΘΡΟ  146  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

SHAKEEL  AHMED  MOHAMMED,

 

Αιτητής,

ν.

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,  ΜΕΣΩ

(α)  ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ  ΤΜΗΜΑΤΟΣ  ΑΡΧΕΙΟΥ  ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

  ΚΑΙ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,

 

Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

Α. Ευτυχίου,  για τον Αιτητή.

Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Με την παρούσα προσφυγή, ζητείται όπως απόφαση των καθ' ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 7/4/2006 και με την οποία απορρίφθηκε αίτημά του για μετεγγραφή από το College of Tourism and Hotel Management στο Casa College, ακυρωθεί.

 

Σύμφωνα με τα γεγονότα, τα οποία δεν αμφισβητούνται, στον αιτητή, ο οποίος ήλθε στην Κύπρο από τις Ινδίες στις 2/10/2005 για να φοιτήσει στο διετή κλάδο σπουδών Travel and Tourism Administration του College of Tourism and Hotel Management, παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής ως φοιτητής μέχρι 30/9/2006.  Στις 20/2/2006, ο ίδιος, με αίτησή του, ζήτησε όπως του επιτραπεί να μετεγγραφεί στο Casa College.  Το αίτημά του απορρίφθηκε από τους καθ' ων η αίτηση, για το λόγο ότι δεν είχε φοιτήσει κανονικά στο κολλέγιο στο οποίο είχε εγγραφεί και, ως εκ τούτου, είχε αποτύχει στις εξετάσεις.  Ειδοποιήθηκε, σχετικά, με επιστολή ημερομηνίας 8/3/2006.

 

Ο αιτητής, με επιστολή συνηγόρου του, ημερομηνίας 28/3/2006, ζήτησε όπως το αίτημά του επανεξεταστεί.  Ανέφερε ότι, στην πορεία της φοίτησής του στο College of Tourism and Hotel Management, διαπίστωσε ότι τα μαθήματα που παρακολουθούσε δεν ήταν ικανοποιητικά για τον κλάδο σπουδών που επιθυμούσε και/ή τον τίτλο που υπολόγιζε ότι θα κατείχε με το τέλος των σπουδών του, γι' αυτό αποφάσισε να μετεγγραφεί.  Απέρριψε ότι απουσίασε από την παρακολούθηση των μαθημάτων περισσότερο από 15 συνεχείς ημέρες, όπως απέρριψε και ότι απέτυχε.  Δεν είναι δυνατό, υποστήριξε, να γίνεται λόγος για αποτυχία στο μάθημα των Αγγλικών ή σε οποιοδήποτε άλλο μάθημα πριν από τη συμπλήρωση ενός έτους φοίτησης.  Οι καθ' ων η αίτηση απάντησαν στα πιο πάνω, με επιστολή τους ημερομηνίας 7/4/2006, ως ακολούθως:-

 

«... το αίτημα σας παρόλο που εξετάστηκε με συμπάθεια και κατανόηση δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί καθότι σύμφωνα με βεβαίωση του College of Tourism and Hotel Management ο αλλοδαπός δεν φοιτούσε κανονικά, και απουσίαζε αδικαιολόγητα από τα μαθήματά του.»

 

 

 

Τόσο με την ένσταση όσο και με τη γραπτή τους αγόρευση, οι καθ' ων η αίτηση θέτουν προδικαστικά ζήτημα εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.  Ισχυρίζονται ότι η κοινοποιηθείσα με την επιστολή ημερομηνίας 7/4/2006 απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.  Αποτελεί βεβαιωτική της απόφασης η οποία κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 8/3/2006, της μόνης εκτελεστής.  Με την προσβαλλόμενη, απλά επαναλαμβάνεται και βεβαιώνεται η προηγούμενη απόφασή τους. 

 

Ο συνήγορος του αιτητή απορρίπτει το προδικαστικό ζήτημα.  Η προσβαλλόμενη απόφαση, ανέφερε, είναι αποτέλεσμα νέας έρευνας, μετά που ο αιτητής έθεσε ενώπιον των καθ' ων η αίτηση τους λόγους για τους οποίους επιθυμούσε τη μετεγγραφή του.

 

Η νομολογία, σε σχέση με την εκτελεστότητα διοικητικών πράξεων, είναι πλούσια και οι αρχές διατυπωμένες με σαφήνεια.  Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 236-237, αναφέρεται ότι:-

 

«Εις προσβολήν δι' αιτήσεως ακυρώσεως δεν υπόκειται οιαδήποτε πράξις απορρέουσα εκ διοικητικού οργάνου, δρώντος ως τοιούτου, αλλά μόνον αι εκτελεσταί πράξεις.  ...  Το κύριον στοιχείον της εννοίας της εκτελεστής πράξεως είναι η άμεσος παραγωγή εννόμου αποτελέσματος, συνισταμένου εις την δημιουργίαν, τροποποίησιν ή κατάλυσιν νομικής καταστάσεως, ...»

 

 

 

Στη Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 Α.Α.Δ. 26, απόφαση Πική, Δ., (όπως ήταν τότε και μετέπειτα Προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου), το θέμα τέθηκε ως εξής:-  (σελ. 31)

 

«Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.  Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους.  Πράξη εκτέλεσης είναι εκείνη που έχει ως λόγο την εφαρμογή εκτελεστής πράξης.  Διοικητικά μέτρα για την εφαρμογή εκτελεστής πράξης συνιστούν πράξη εκτέλεσης που όπως υποδηλώνει ο όρος η πράξη δεν είναι αφ' αυτής γενεσιουργός δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αλλά μοχλός για την υλοποίηση της γενέτειρας πράξης ή απόφασης.  (Βλ. ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, 1929-1959, σελ. 240, Τσάτσος - Η ΑΙΤΗΣΙΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, σελ. 127 κ.επ., και Στασινόπουλος - ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ, σελ. 125).»

 

 

 

Σε σχέση με τις βεβαιωτικές πράξεις, στην υπόθεση Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 394, αναφέρονται τα εξής:- (σελ. 401-403)

 

«Αποτελεί πάγια θέση της νομολογίας μας ότι οι βεβαιωτικές πράξεις δεν είναι πράξεις εκτελεστές διότι δεν περιέχουν οποιαδήποτε επιταγή αλλά βεβαιούται απλώς η εμμονή της 'διοικήσεως εις προγενεστέραν επιταγήν'.  Για να είναι νεώτερη πράξη βεβαιωτική προγενεστέρας απαιτείται:

 

(α)  Ταυτότητα της Αρχής που έχει εκδώσει και τις δύο πράξεις.

 

(β)  Ταυτότητα του προσώπου ή των προσώπων στα οποία αφορούν οι πράξεις.

 

(γ)  Ταυτότητα της νομίμου διαδικασίας.

 

(δ)  Ταυτότητα της πραγματικής αιτιολογίας και των δύο πράξεων.

 

(ε)  Ταυτότητα του διατακτικού.

 

(Βλ. Τσάτσου, 'Αίτησις Ακυρώσεως', ΄Εκδοση Τρίτη, σελ. 131-132 - Βλ. και Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054, 1062, 1063 - απόφαση της Ολομέλειας).

 

..............................................................................................................

 

Πράξη η οποία περιέχει επιβεβαίωση προηγούμενης δεν είναι εκτελεστή, εκτός αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία που, έστω και αν προϋπήρχαν, ήταν άγνωστα ή/και δεν λήφθηκαν υπόψη ενωρίτερα (Βλ. Σιακαλλής ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 519, 523, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 474.)

 

Το τι αποτελεί νέα έρευνα το πραγματεύεται ο Μιχ. Δ. Στασινόπουλος ως πιο κάτω στο σύγγραμμα του 'Δίκαιον των Διοικητικών Διαφορών', ΄Εκδοση Τέταρτη, σελ. 176:

 

'Πότε υπάρχει νέα έρευνα - Πότε υπάρχει νέα έρευνα, είναι ζήτημα πραγματικόν.  Θεωρείται όμως γενικώς νέα έρευνα η λήψις υπ' όψιν νέων ουσιωδών νομικών ή πραγματικών στοιχείων, κρίνεται δε αυστηρώς το χρησιμοποιηθέν νέον υλικόν, διότι δεν πρέπει ο απολέσας την προθεσμίαν διά την προσβολήν μιας εκτελεστής πράξεως, να δύναται να καταστρατηγή την προθεσμίαν ταύτην διά της δημιουργίας νέας πράξεως, η οποία εξεδόθη κατ' επίφασιν μεν κατόπιν νέας ερεύνης, κατ' ουσίαν όμως επί τη βάσει των αυτών στοιχείων.  ...'

 

 (Βλ. και Varnava v. Republic (1968) 3 C.L.R. 566)»

 

 

 

Το ερώτημα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι εάν η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε μετά από νέα έρευνα και στη βάση νέων ουσιωδών για την υπόθεση στοιχείων, που προέκυψαν μετά ή που προϋπήρχαν αλλά ήταν άγνωστα στη Διοίκηση.  Η απάντηση είναι αρνητική.  Λαμβάνοντας υπόψη τα ενώπιόν μου τεθέντα, καταλήγω ότι τα όσα αναφέρονται στην επιστολή της συνηγόρου του αιτητή δεν αποτελούν νέα ουσιώδη στοιχεία, άγνωστα στη Διοίκηση.  Με αυτή, δίδονται απλά εξηγήσεις γιατί ο αιτητής δε φοίτησε κανονικά στο κολλέγιό του και γιατί απέτυχε στις εξετάσεις, στοιχεία άσχετα με τη βάση της απορριπτικής απόφασης των καθ' ων η αίτηση στο αίτημά του.  Ουσιώδες για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ήταν ότι ο αιτητής, σύμφωνα με βεβαίωση του κολλεγίου στο οποίο είχε εγγραφεί, δε φοιτούσε κανονικά και απουσίαζε αδικαιολόγητα από τα μαθήματά του.  Το δικαιολογημένο ή μη της απουσίας του κρίθηκε από το κολλέγιο στο οποίο φοιτούσε, στη βάση, προφανώς, των δικών του εσωτερικών κανονισμών.  Οι καθ' ων η αίτηση, με την επιστολή τους ημερομηνίας 7/4/2006, ουσιαστικά, επανέλαβαν και βεβαίωσαν την προηγούμενη απόφασή τους, ημερομηνίας 8/3/2006, η οποία είναι και η εκτελεστή, αλλά δεν προσβάλλεται.

 

Η επιτυχία της προδικαστικής ένστασης καθιστά αχρείαστη την ενασχόλησή μου με τους λόγους ακυρότητας που προβάλλονται.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται, ως μη προσβάλλουσα εκτελεστή διοικητική απόφαση, με £300,00 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση. 

 

 

 

 

 

                                                                                           Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                                                          Δ.

 

 

 

 

 

 

/ΜΠ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο