|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&n bsp; Υπóθεση Αρ. 329/2006
17 Απριλίου, 2007
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΡΗ
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ών η αίτηση.
................................
Α. Νεοκλέους με Ν. Πουμπουρίδη, για την αιτήτρια
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθών η αίτηση.
Α. Ευσταθίου (κα), για το ενδιαφερόμενο μέρος Άντρη Δήμου.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση του διορισμού της Άντρης Δήμου που έγινε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, κατόπιν επανεξέτασης της υπόθεσης, στη θέση Διοικητικού Λειτουργού, αναδρομικά από 1/8/03.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Στις 12/10/01 είχαν προκηρυχθεί στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας 28 θέσεις Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, από τις οποίες 17 ήταν κενές και 11 προβλέπετο να κενωθούν μέχρι τέλος του 2001. Στις 8/8/03 δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ότι στη θέση Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού διορίστηκε η Άντρη Δήμου(πιο κάτω το ε.μ.). Η αιτήτρια καταχώρησε τότε την προσφυγή αρ. 893/03 και στις 7/4/05 το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε την προσφυγή και ακύρωσε το διορισμό του ε.μ. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) αφού επενεξέτασε την υπόθεση, διόρισε ξανά το ε.μ. αναδρομικά από 1/8/05 και έγινε σχετική δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 5/1/06 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή της αγόρευση η αιτήτρια προώθησε διάφορους νομικούς λόγους, τους εξής:
(α) Επανεξέταση της προσβαλλόμενης πράξης και/ή απόφασης
(β) Παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και καλής πίστης,
έλλειψη δέουσας έρευνας, πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα και
κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας.
Από πλευράς των καθών η αίτηση και ε.μ. υποστηρίζεται η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναφορικά με τον (α) λόγο, αυτό που κάνει στην αγόρευση της η πλευρά της αιτήτριας, είναι να παραθέσει απλώς τη νομική πτυχή που διέπει τα της επανεξέτασης μιας υπόθεσης μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Δεν προχωρεί όμως να αναφέρει αν παραβιάστηκαν οι εν λόγω αρχές και πώς . Είναι δηλαδή γενική και αόριστη η αγόρευση όσον αφορά τον (α) λόγο, όπως εισηγείται και η πλευρά των καθών η αίτηση. Αναφέρει όμως κάτι το σχετικό με τον (α) λόγο η πλευρά της αιτήτριας στον (β) πιο πάνω νομικό λόγο. Γιαυτό και προχωρώ να εξετάσω αυτόν.
Αναφορικά με τον (β) λόγο είναι η εισήγηση της αιτήτριας ότι το ε.μ. δεν κατέχει τα απαραίτητα προσόντα τα οποία προνοεί το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης. Τα ακαδημαϊκά προσόντα του ε.μ. είναι τα εξής:
1. Λύκειο Αποστόλου Πέτρου και Παύλου 17 9/12
2. ΤΕΙ Θεσσαλονίκης (Marketing) 6 9/10
3. University of Luton Postgraduate Diploma in Marketing.
4. CIM Diploma in Marketing
5. University of Luton M.Sc. in business Decision Making.
Τα απαιτούμενα, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας (στην έκταση που επηρεάζουν την παρούσα υπόθεση) προσόντα είναι τα ακόλουθα:
«3. Απαιτούμενα προσόντα:
(1) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστο από τα ακόλουθα θέματα ή συνδυασμό των θεμάτων αυτών:
Δημόσια Διοίκηση, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Διοίκηση Προσωπικού, Οικονομικές, Πολιτικές ή Κλασσικές Επιστήμες, Νομικά (περιλαμβανομένου του Barrister-at-Law), Δημόσιες Σχέσεις, Κοινωνιολογία, Ψυχολογία, Φιλοσοφία, Φιλολογία, Ιστορία.
Σημ. Ο όρος πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο.»
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι κανένα από τα προσόντα του ε.μ. εμπίπτει στα πιο πάνω και η επιλογή του ε.μ. οφείλεται στην έλλειψη δέουσας έρευνας και/ή κακής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ.
Είναι περαιτέρω ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι οι καθών η αίτηση παρέβηκαν την αρχή του δεδικασμένου (ισχυρισμός που κανονικά έπρεπε να προωθηθεί με το (α) λόγο πιο πάνω) για το λόγο ότι «η Ε.Δ.Υ. με την απόφαση της ημερ. 12/12/05 για την επιλογή και διορισμό της Άντρης Δήμου για δεύτερη φορά στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού, επανέλαβε την απόφαση της ημερ. 8/8/03, για διορισμό του ιδίου προσώπου η οποία αποτελεί το αντικείμενο της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου στην προσφυγή υπ' αρ. 893/03». Συνεχίζει η πλευρά της αιτήτριας ότι «η Ε.Δ.Υ παρέβλεψε το γεγονός της έκδηλης υπεροχής της αιτήτριας, η οποία στη γραπτή εξέταση που διεξήγαγε η Συμβουλευτική Επιτροπή, εξασφάλισε βαθμολογία 155 έναντι 146 του ε.μ. καθώς επίσης στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής εξασφάλισε βαθμολογία ως «σχεδόν πάρα πολύ καλή» αντί της βαθμολογίας «πολύ καλή που εξασφάλισε το ε.μ».
Προτού εξετάσω αν υπήρξε παραβίαση του δεδικασμένου το θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω το ουσιαστικό μέρος της απόφασης στην προσφυγή 893/03 με βάση το οποίο είχε ακυρωθεί διορισμός του ε.μ. Αυτό έχει ως ακολούθως:
«Το ΕΜ εξασφάλισε βαθμολογία 146 στη γραπτή εξέταση που διεξήγαγε η Συμβουλευτική Επιτροπή έναντι 155 που εξασφάλισε η αιτήτρια. Αξιολογήθηκε στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής ως πολύ+ και η αιτήτρια ως καλή. Επισημαίνω όμως η ΕΔΥ, όπως προκύπτει από το απόσπασμα της απόφασής της που παρέθεσα πιο πάνω, έλαβε υπόψη την απόδοση του ΕΜ στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής ως «πάρα πολύ καλή+» ενώ, όπως ανέφερα, αξιολογήθηκε ως «πολύ καλή+». Όπως προκύπτει από τα σχετικά πρακτικά της συνεδρίας της ΕΔΥ, λήφθηκαν υπόψη τα αποτελέσματα της εξέτασης αυτής. Διαπιστώνω ότι η ΕΔΥ βρισκόταν σε πλάνη ως προς την απόδοση του ΕΜ στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής, κρίνοντας ότι το ΕΜ υπερείχε σ' αυτό το στοιχείο, ενώ ήταν η αιτήτρια που είχε καλύτερη αξιολόγηση. Το στοιχείο αυτό, που λανθασμένα έλαβε υπόψη η ΕΔΥ, είναι ουσιώδες και προφανώς άσκησε επιρροή στην ουσιαστική της κρίση.
Κρίνω ότι το γεγονός αυτό καθιστά την απόφαση της ΕΔΥ πλημμελή. Σε συνδυασμό με την καλύτερη βαθμολογία της αιτήτριας στη γραπτή εξέταση που διεξήχθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή έχω την άποψη ότι η απόφαση της ΕΔΥ βασίζεται σε αβάσιμη και λανθασμένη αιτιολογία.»
Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των καθών η αίτηση και ε.μ. ισχυρίζονται ότι με τη νέα απόφαση της η ΕΔΥ «επανόρθωσε την πλημμέλεια» που είχε επισημανθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση αρ. 893/03, αφού τώρα (κατά την επανεξέταση) σημείωσε την ορθή απόδοση του ε.μ. στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι είναι «πολύ καλή+» και όχι ως «πάρα πολύ καλή+» όπως εσφαλμένα έλαβε υπόψη την προηγούμενη φορά.
Επιλέγοντας και πάλι το ε.μ., κατά την επανεξέταση, η Ε.Δ.Υ. ανάφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, καθώς και την απόδοση των υποψηφίων στην ενώπιον της προφορική εξέταση, έκρινε ότι η ΔΗΜΟΥ Άντρη υπερέχει γενικά των άλλων υποψηφίων και την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη για διορισμό στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, αναδρομικά από 1.8.03.
Επιλέγοντας τη Δήμου Άντρη, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή εξασφάλισε βαθμολογία 146 στο γραπτό διαγωνισμό που διεξήχθη από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και έχει αξιολογηθεί ως «Πολύ καλή+» στην ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής προφορική εξέταση. Επίσης, χαρακτηρίστηκε ως «Εξαίρετη» κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση, που ήταν η υψηλότερη αξιολόγηση, και, επιπλέον, διαθέτει επιπρόσθετα προσόντα μεταξύ των οποίων και M.Sc. in Business Decision Making του University of Luton, το οποίο είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, λόγω του ότι όμως δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν του αποδόθηκε η ανάλογη βαρύτητα.
Επιλέγοντας τη Δήμου, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι και ορισμένοι από τους μη επιλεγέντες διαθέτουν επιπρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, όμως τα εν λόγω προσόντα δεν απαιτούνται, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, και, επιπλέον, οι εν λόγω υποψήφιοι υστέρησαν κατά πολύ στην ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση σε σύγκριση με τη Δήμου. Εν πάση όμως περιπτώσει, η Επιτροπή απέδωσε στα προσόντα αυτά την ανάλογη βαρύτητα.»
Εξέτασα ολόκληρο το πρακτικό της ΕΔΥ κατά την επανεξέταση και κατάληξα να συμφωνήσω με την εισήγηση των καθών η αίτηση και ε.μ. ότι η Ε.Δ.Υ. δεν ενήργησε με τρόπο που παραβιάζει το δεδικασμένο, αφού έλαβε τώρα υπόψη την ορθή απόδοση των υποψηφίων. Πουθενά στην εν λόγω απόφαση στην προσφ. αρ. 893/03 έχει αποφασισθεί ή αναφερθεί ότι η αιτήτρια είχε «έκδηλη υπεροχή» όπως είναι ο ισχυρισμός του ευπαιδεύτου συνηγόρου της. Επομένως ο ισχυρισμός περί παραβίασης του δεδικασμένου απορρίπτεται.
Στρέφομαι τώρα στον ισχυρισμό που αφορά τα προσόντα. Στο θέμα αυτό υπάρχει αρκετή νομολογία. Αρκούμαι να αναφερθώ στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Γερμανού (2005) 3 Α.Α.Δ.93 σελ. 102. όπου διαβάζουμε τα εξής:
«Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας επαφίεται στην κρίση του διοικητικού οργάνου και η δικαστική επέμβαση επιτρέπεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η ερμηνεία που δίνεται δεν είναι εύλογα επιτρεπτή. Όπως έχει τονισθεί στην απόφαση της Ολομέλειας στην Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 517.
«Το ζήτημα των προσόντων που απαιτούνται από τα σχέδια υπηρεσίας για διορισμό σε μια θέση είναι θέμα πραγματικό εντός της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ. (βλ. Petsas v. Republic, 2 R.S.C.C. 61, Φιλίππου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 543, Δημοκρατία ν. Ιερωνυμίδη κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 286).»
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν περιορίστηκε στον έλεγχο της νομιμότητας της πράξης και υπεισήλθε στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ., υποκαθιστώντας την κρίση της. Συνακόλουθα η εισήγηση της εφεσείουσας επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται σε ό,τι αφορά τα ενδιαφερόμενα μέρη Χ. Τσαγγαρίδου και Α. Χατζημάρκου, των οποίων ο διορισμός επικυρώνεται.»
Στην παρούσα υπόθεση οι καθών η αίτηση, ως οι κατ' εξοχή αρμόδιοι για την ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας, θεώρησαν το ε.μ. ότι ικανοποιεί αυτό. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον μου που να δείχνει ότι οι καθών ενήργησαν εκτός των πλαισίων της διακριτικής τους ευχέρειας. Είναι τόσο πολύ ευρύ το φάσμα των θεμάτων που καλύπτονται από το σχέδιο υπηρεσίας που ήταν εύλογα επιτρεπτό για τους καθών η αίτηση να θεωρήσουν και το δίπλωμα του ε.μ. στο Marketing ότι ικανοποιεί το σχέδιο.
Τέλος αναφέρω ότι σύμφωνα με νομολογία (βλ. Μιλτιάδους ν. Δημοκρατίας (1989) 3 (Γ) Α.Α.Δ. 1318, 1336), η υπόθεση εξετάζεται με βάση τα ακόλουθα κριτήρια:
«Η υπόθεση αυτή θα κριθεί με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Δικαστήριο τούτο:
1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου, για προαγωγή ή διορισμό με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αlexandros Christou and Others and the Republic (Public Service Commission) 4 R.S.C.C. 1, σελ. 6, Charalambos Georghiades and Another v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, στη σελ. 268, Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, σελ. 82, Piperi and Ohters v. Republic (ανωτέρω) Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852).
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψηφίου που διορίστηκε ή προάχθηκε (Niki Michael (No.1) v. Republic (Public Service Commission) (1975) 3 C.L.R. 136, Evgeniou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 239, HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041)"
Εξέτασα με προσοχή όλους τους ισχυρισμούς της αιτήτριας και τα επιχειρήματα του ευπαιδεύτου δικηγόρου της σε συνάρτηση με όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία και έχω καταλήξει ότι η αιτήτρια δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ε.μ. Η Ε.Δ.Υ. άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια σύμφωνα με το νόμο και η απόφαση της για διορισμό του ε.μ. ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθών η αίτηση και του ε.μ.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς