|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 688/2005)
14 Μαρτίου 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ZAHIR HASAN,
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Ε. Συμεωνίδου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, μουσουλμάνος από την Μπαγκλαντές, αφήχθη στην Κύπρο νόμιμα ως φοιτητής στις 11 Μαρτίου 2003 και του δόθηκε άδεια προσωρινής παραμονής. Εμφανίζεται να παρέμεινε ως φοιτητής για περίπου ένα χρόνο και, στις 18 Μαρτίου 2004, υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Προέβαλε ότι ανήκε στο πολιτικό κόμμα Awami League, ότι με την άνοδο του αντίπαλου κόμματος στην εξουσία βρέθηκε ο ίδιος σε δύσκολη κατάσταση και ότι κινδύνευε η ζωή του από διάφορα ψεύδη που του καταμαρτυρούσαν. Αναφέρθηκε και σε επεισόδιο συμπλοκής με την αστυνομία όταν, με συνεργάτες του, διένεμε πολιτικές αφίσες.
Στις 7 Οκτωβρίου 2004 η Υπηρεσία Ασύλου διεξήγαγε συνέντευξη μέσα στο θεσμοθετημένο πλαίσιο της διερεύνησης της υπόθεσης. Ερωτηθείς ο αιτητής για τον λόγο που έφυγε από τη χώρα του, απάντησε ότι ο λόγος ήταν τα πολιτικά προβλήματα που προέκυπταν από τη σύνδεση του με το Awami League. Ανέφερε πιο συγκεκριμένα ότι στις 11 Φεβρουαρίου 2003, ενώ κρατούσε αφίσες και φυλλάδια και έλεγε στον κόσμο ότι όποιος γινόταν μέλος του Awami League θα απεκόμιζε πολλά οφέλη, μέλη του αντίπαλου κόμματος τον κτύπησαν και του είπαν να σταματήσει να εργάζεται για το δικό του κόμμα αλλιώς θα τον σκότωναν.
Οι απαντήσεις που δόθηκαν από τον αιτητή σε διάφορες ανοιχτές ερωτήσεις που υποβλήθηκαν από αρμόδιο λειτουργό, δημιούργησαν την εντύπωση, για τους λόγους που λεπτομερώς εξηγήθηκαν, ότι ήταν αναξιόπιστος. Δεν χρειάζεται να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες.
Ο αιτητής άσκησε διοικητική προσφυγή μέσω των δικηγόρων του. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων την εξέτασε και, με απόφαση ημερ. 28 Φεβρουαρίου 2005, την απέρριψε.
Με την παρούσα προσφυγή ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή έθεσε και προώθησε τα ακόλουθα σημεία, πανομοιότυπα με εκείνα της πρόσφατης MD Akter Hossain ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 127/06, ημερ. 5 Μαρτίου 2007:
«Το πρώτο νομικό σημείο που εγείρει ο αιτητής στην προσφυγή του είναι ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων εξεδόθη υπό ενός μόνο μέλους της Επιτροπής αντί υπό της ολομέλειας της, γεγονός το οποίο συνιστά παράβαση του άρθρου 28Ζ(4) του Νόμου 6(1) του 2000-2004 μεθ΄ όλων των τροποποιήσεων αυτού.
Το δεύτερο νομικό σημείο είναι ότι η απόφαση εξεδόθη χωρίς να κληθεί ο αιτητής να λάβει μέρος στην έφεση κατά παράβαση του κανόνος του Διοικητικού Δικαίου Audiatur et Altera Pars.
Το τρίτο νομικό σημείο είναι ότι στην παρούσα έφεση ο αιτητής εστερήθη του δικαιώματος που προνοείται από το άρθρο 28Ζ της κειμένης Νομοθεσίας, το οποίο ασκείται σχεδόν σε όλες τις παρόμοιες υποθέσεις.
Το τέταρτο νομικό σημείο είναι ότι η απόφαση η οποία ελήφθη υπό ενός μόνο μέλους της Αναθεωρητικής Αρχής, και αντί ν΄ αναφέρεται και ουσιαστικά να περιορίζεται στα επίδικα θέματα της προηγούμενης απόφασης της Διοικητικής Προσφυγής του αιτητή, όχι μόνο δεν αναφέρεται σ΄ αυτά αλλά επεκτείνεται σε θέματα εντελώς άσχετα με αυτά στα οποία ουδέποτε εδόθη η ευκαιρία στον αιτητή να εκφράσει τις απόψεις του.»
Τίποτε από όσα προτάθηκαν δεν ευσταθεί. Καλύπτονται όλα από αποφάσεις της Πλήρους Ολομέλειας η οποία σε σειρά παρόμοιων υποθέσεων εξέτασε τέτοια σημεία και έδωσε αυθεντικές απαντήσεις προς καθοδήγηση: βλ., μεταξύ άλλων, Singh ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 481/05, ημερ. 26 Ιουνίου 2006, Ghazemi ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, υπόθ. αρ. 358/05, ημερ. 26 Ιουνίου 2006, Aydin ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 412/05, ημερ. 21 Σεπτεμβρίου 2006 και Far ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, υπόθ. αρ. 284/05, ημερ. 21 Σεπτεμβρίου 2006. Σημειώνω μάλιστα πως στις τρεις τελευταίες υποθέσεις συνήγορος των αιτητών ήταν ο συνήγορος που παρουσιάζεται και στην παρούσα προσφυγή. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων εξέτασε την περίπτωση ενδελεχώς και νομίμως, τα δε συμπεράσματα της ήταν κατά την άποψη μου όχι μόνο επιτρεπτά αλλά και αναπόφευκτα.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £300 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ