ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ.755/2005)

 

  22 Φεβρουαρίου, 2007

 

[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΩΡΓΑΛΛΑΣ,

 

Αιτητής,

 

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ΄ης η Αίτηση.

- - - - - - -

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

 

Ε. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η Αίτηση.

 

Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

- - - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με επιστολή του προς την ΕΔΥ, ημερομηνίας 31.3.2003, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας ζήτησε την πλήρωση μιας κενής θέσης Πρώτου Υγειονομικού Επιθεωρητή, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας (θέση προαγωγής). Αφού ακολουθήθηκε η συνήθης διαδικασία, σε συνεδρία της ΕΔΥ ημερομηνίας 16.7.2003, ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας σύστησε για προαγωγή το Γεώργιο Γιωργαλλά. Στη συνέχεια, η ΕΔΥ, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε να προάξει και προήγαγε στη θέση το Γεώργιο Γιωργαλλά, από 15.8.2003.

 

Εναντίον της προαγωγής του Γεώργιου Γιωργάλλα καταχωρήθηκε από τον Παναγιώτη Τσαγγάρη η υπ΄αρ. 886/2003 προσφυγή. Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφασή του ημερομηνίας 10.2.2005, αφού άκουσε την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία, αποδέχθηκε την προσφυγή και ακύρωσε την προαγωγή του Γεώργιου Γιωργαλλά, με το ακόλουθο σκεπτικό:

 

"Είναι δεδομένο και παραδεκτό ότι ο αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος είναι ισοδύναμοι στο θέμα της αξίας αφού και οι δύο βαθμολογούνται με 8 εξαίρετα τα τελευταία 11 χρόνια.

 

Είναι επίσης παραδεκτό από όλους ότι είναι επίσης ισοδύναμοι στα προσόντα αφού και οι δύο πληρούν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας και κατέχουν και το πλεονέκτημα.

 

Στο θέμα της αρχαιότητας υπερτερεί οριακά ο αιτητής, αφού υπερτερεί σε προηγούμενη θέση.

 

Η σύσταση του Διευθυντή θα κριθεί με βάση τις επιταγές της νομολογίας και ιδιαίτερα υπό το φως της τελευταίας απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας στη Μοδίτη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε.2852, ημερ. 25.10.2002.

 

...................................

 

Όλες οι ιδιότητες και δεξιότητες που αποδίδει ο Διευθυντής στο ενδιαφερόμενο μέρος είναι από εκείνες που βαθμολογούνται στις ετήσιες εκθέσεις. Σ΄ αυτές τόσον ο αιτητής όσον και το ενδιαφερόμενο μέρος βαθμολογούνται με το κριτήριο «εξαίρετος». Υπάρχει ισότητα ως προς την αξία. Παρά ταύτα ο διευθυντής εξαίρει μόνον τις ικανότητες του ενδιαφερόμενου μέρους τις οποίες και τονίζει. Εν τούτοις και ο αιτητής έχοντας τις ίδιες αξιολογήσεις θα εδικαιούτο να του αποδοθούν τα ίδια.

 

Ο διευθυντής με τη σύσταση του, μετέφερε στην ΕΔΥ το μήνυμα της υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους, ώστε αυτό να αναδεικνύεται ως το καταλληλότερο. Δεν προκύπτει όμως τέτοια υπεροχή από τους φακέλους.

 

Το περιεχόμενο της σύστασης του διευθυντή, ενόψει των ίσων προσόντων και αξίας του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους, δοκιμάζεται από τις σκέψεις και το λόγο της απόφασης Μοδίτης (πιο πάνω). Έχω καταλήξει, εφαρμόζοντας τις αρχές που έθεσε η Μοδίτης, ότι η σύσταση του διευθυντή δεν αντέχει στην κρίση της νόμιμα αιτιολογημένης σύστασης.

 

Παρά την πιο πάνω κατάληξη μου θεωρώ σκόπιμο να ασχοληθώ με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής αυτό της θυματοποίησης του από το Διευθυντή.

 

Πράγματι ο διευθυντής, σε ερώτηση της ΕΔΥ, κατά πόσο θα μπορούσαν και οι άλλοι λειτουργοί να μετάσχουν στις διαπραγματεύσεις των Βρυξελλών για την εναρμόνιση, απάντησε ότι «για να προτιμηθεί ο Γιωργαλλάς (ενδιαφερόμενο μέρος), σημαίνει ότι ήταν ο καλύτερος.»

 

Με τον τρόπο αυτό ο διευθυντής έδωσε υπεροχή στο ενδιαφερόμενο μέρος λόγω των καθηκόντων που ασκούσε, γεγονός που συνιστούσε, σύμφωνα με τη νομολογία, άνιση μεταχείριση του με βάση τις αρχές της χρηστής διοίκησης. (Βλέπε: Τάκης Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249, Ανδρούλλας Δρουσιώτη ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2907, Δ. Χατζηναθαναήλ κ.ά. ν. Α.Λ.Κ. (1995) 4 Α.Α.Δ. 1371)."

 

Μετά την ακυρωτική απόφαση, και υπό το φως του περιεχομένου της, η ΕΔΥ, αφού πρώτα συμμορφώθηκε, σε συνεδρία της ημερομηνίας 5.5.2005, προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης της θέσης, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο.

 

Η Αναπληρωτής Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, η οποία κλήθηκε να υποβάλει νέα σύσταση, με βάση τα στοιχεία που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο, ανέφερε τα εξής:

 

"Προκειμένου να προβώ σε σύσταση προαγωγής, μελέτησα το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Έλαβα πολύ σοβαρά υπόψη το περιεχόμενο της απόφασης του Δικαστηρίου και εξετάζοντας το όλο θέμα, υπό το τότε νομικό και πραγματικό καθεστώς, θεωρώ ως καταλληλότερο, με βάση τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, το Γιωργαλλά Γεώργιο, τον οποίο και συστήνω για προαγωγή.

 

Ο Γιωργαλλάς είναι ίσος σε αξία με τους μη συστηνόμενους υποψηφίους, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση τα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα. Από πλευράς αρχαιότητας, υπερτερεί των Χατζηβασίλη Ανδρέα και Πετρίδη Παναγιώτη και υστερεί των Παπαδόπουλου Γεώργιου και Τσαγγάρη Παναγιώτη, των οποίων η αρχαιότητα ανάγεται στην ημερομηνία πρώτου διορισμού, αρχαιότητα την οποία θεωρώ απομακρυσμένη σε χρόνο.

 

Σ΄ ό,τι αφορά τα προσόντα, από τα στοιχεία των Φακέλων διαπιστώνω ότι το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας κατέχουν οι Τσαγγάρης, Γιωργαλλάς και Χατζηβασίλης. Πέραν όμως από το πλεονέκτημα αλλά παράλληλα αποδεδειγμένου ζήλου προς μάθηση και συνεχή βελτίωση, διαπιστώνω ότι μετεκπαίδευση επιπέδου M.Sc. έχει μόνο ο Γιωργαλλάς, ο δε Χατζηβασίλης, ο οποίος υστερεί σε αρχαιότητα, έχει B.Sc. Θεωρώ ότι το M.Sc. είναι θέμα απόλυτα σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες και αποδίδω σ΄ αυτό την αρμόζουσα σημασία.

 

Έχω διαπιστώσει ότι το (α), (β) και (γ) των καθηκόντων και ευθυνών του Σχεδίου Υπηρεσίας μπορεί να εκπληρώσει με τρόπο καταλληλότερο ο Γιωργαλλάς, ο οποίος έχει καταδείξει ότι έχει, με πρωτοβουλία δική του και αξιοποιώντας το χρόνο του σωστά και αποτελεσματικά, διαξάγει ειδικές μελέτες και εργασίες και ετοίμασε σχετικές εκθέσεις, όπως «στρατηγική ασφάλειας των τροφίμων Υπουργείου Υγείας», η οποία υποβλήθηκε και εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «εκθέσεις προόδου» προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για την πρόοδο εναρμόνισης."

 

Στη συνέχεια, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αφού εξέτασε τους σχετικούς φακέλους, και αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - με βάση πάντοτε τον ουσιώδη χρόνο, δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση της Αναπληρωτή Διευθυντή υπέρ του Γεώργιου Γιωργαλλά. Έκρινε ότι ο Παναγιώτης Τσαγγάρης υπερείχε των άλλων υποψηφίων και, συνακόλουθα, αποφάσισε την προαγωγή του, και τον προήγαγε στη θέση, από 15.8.2003. Το ουσιώδες απόσπασμα από την απόφαση της ΕΔΥ έχει ως εξής:

 

"Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Τσαγγάρη, έλαβε υπόψη ότι αυτός ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία δέκα προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται βαρύτητα, λόγω της ισοπέδωσης που παρατηρείται κατά τα πέντε τελευταία έτη, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετος, και διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, όπως και οι Γιωργαλλάς και Χατζηβασίλης, οι οποίοι όμως έπονται σε αρχαιότητα και δεν υπερέχουν σε αξία. Σ΄ ό,τι αφορά την αρχαιότητα, ο Τσαγγάρης υπερέχει των λοιπών υποψηφίων, πλην του Παπαδόπουλου Γεώργιου, ο οποίος όμως υστερεί, έστω και οριακά σε αξία, σε ένα στοιχείο κατά το έτος 1993, και δεν διαθέτει το πλεονέκτημα.

 

Η Επιτροπή, προβαίνοντας σε ιδιαίτερη σύγκριση του επιλεγέντα Τσαγγάρη με τον συστηθέντα Γιωργαλλά, σημείωσε ότι ο Τσαγγάρης υπερέχει σε αρχαιότητα, δεν υστερεί σε αξία και διαθέτει, όπως και ο Γιωργαλλάς, το πλεονέκτημα."

 

Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής Γεώργιος Γιωργαλλάς επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής του Παναγιώτη Τσαγγάρη (ενδιαφερόμενου μέρους) αντί αυτού.

 

Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ είναι ακυρωτέα για το λόγο ότι αυτή στερείται της απαραίτητης ειδικής αιτιολογίας της απόκλισης εκ μέρους της ΕΔΥ από τη σύσταση της Αναπληρωτή Διευθυντή υπέρ του αιτητή.

 

Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Όπως προκύπτει από την απόφαση της ΕΔΥ, το ενδιαφερόμενο μέρος επιλέγηκε πάνω στη βάση ότι αυτό υπερείχε του αιτητή σε αρχαιότητα[1], ενώ δεν υστερούσε αυτού σε αξία, εφόσον και οι δύο είχαν βαθμολογηθεί ως εξαίρετοι "με έμφαση στα τελευταία δέκα προ του ουσιώδους χρόνου έτη", διέθεταν δε και οι δύο τόσο τα προσόντα όσο και το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Όμως, σύμφωνα με τη νομολογία, η αρχαιότητα αφ΄ εαυτής δεν αποτελεί λόγο για την απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή. Εφόσον τέτοια προσέγγιση θα εξουδετέρωνε τη σημασία της σύστασης, δοθέντος ότι η αρχαιότητα είναι ένα στοιχείο που συνεκτιμά ο Διευθυντής προτού διατυπώσει τη σύστασή του. Η απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή απαιτεί, σύμφωνα με τη νομολογία, ειδική αιτιολογία, ήτοι αιτιολογία η οποία είτε να επεξηγεί τη σημασία της αρχαιότητας για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης, ώστε η απόκλιση να καθίσταται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, εύλογη, είτε αιτιολογία η οποία να επεξηγεί τη διαφωνία της ΕΔΥ με το ουσιαστικό περιεχόμενο της σύστασης. Κάτι τέτοιο δεν έγινε στην προκείμενη περίπτωση. Η ΕΔΥ έκλινε την πλάστιγγα υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους απλά πάνω στη βάση της υπεροχής του σε αρχαιότητα, χωρίς να επεξηγεί τη σημασία της για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης, ώστε να καθίσταται εύλογη η απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή, ενώ, ταυτόχρονα, δεν έδωσε οποιαδήποτε αιτιολογία της διαφωνίας της με το ουσιαστικό περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή, όπως π.χ. της σημασίας που προσέδωσε η Αναπληρωτής Διευθυντής στη μετεκπαίδευση επιπέδου M.Sc., που είχε μόνο ο αιτητής, και ή στις ειδικές μελέτες και εργασίες που διεξήγαγε ή στις εκθέσεις που ετοίμασε σε σχέση με τα θέματα στα οποία αναφέρθηκε η Αναπληρωτής Διευθυντής.

 

Όσον αφορά την εισήγηση του δικηγόρου του ενδιαφερόμενου μέρους περί της ύπαρξης επάλληλης αιτιολογίας, παρατηρώ ότι αυτή δεν ευσταθεί για το λόγο ότι η αρχή της επάλληλης ή πολλαπλής αιτιολογίας προϋποθέτει την επίκληση εκ μέρους του διοικητικού οργάνου δύο, παραδείγματος χάριν, πραγματικών αιτιολογιών και, μάλιστα, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η δεύτερη αιτιολογία να είναι ανεξάρτητη και αυτοτελής και όχι επικουρική ή παρεπόμενη της πρώτης. Με τον όρο "πραγματική αιτιολογία" εννοώ αιτιολογία που στηρίζεται στην εκτίμηση και αξιολόγηση πραγματικών στοιχείων κατ΄ αντιδιαστολή με τη "νομική αιτιολογία" περί της οποίας το άρθρο 31 του Νόμου 158(Ι)/1999 το οποίο επικαλείται ο δικηγόρος του ενδιαφερόμενου μέρους προς υποστήριξη της εισήγησής του.[2] Άρθρο το οποίο, στην προκείμενη περίπτωση, θεωρώ ότι δεν έχει εφαρμογή. Στην προκείμενη περίπτωση, η ΕΔΥ, όπως ήδη ανέφερα, επικαλέσθηκε απλώς μία και μόνο πραγματική αιτιολογία για την προτίμηση του ενδιαφερόμενου μέρους. Εκείνη της αρχαιότητας. Χωρίς, όμως, να επεξηγεί τη σημασία της αρχαιότητας, ως πραγματικού στοιχείου, για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης, ώστε να καθίσταται εύλογη η παρέκκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή και ή χωρίς να επεξηγεί τη διαφωνία της με τα πραγματικά στοιχεία που συνιστούν το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή. Δεν ανήκει στο Δικαστήριο η εξεύρεση δεύτερης, μη νομικής, επάλληλης και μη επικουρικής, πραγματικής αιτιολογίας, η οποία και να παρέχει πραγματικό έρεισμα στην επίδικη απόφαση.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με £500 έξοδα υπέρ του αιτητή και εις βάρος των καθ΄ων η αίτηση.

 

 

Ρ. Γαβριηλίδης

Δ.

 

 

 

 

/ΧΤΘ