ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 982/2005)

 

 

16 Ιανουαρίου, 2007

 

 

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡΟ 146  KAI 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΒΡΑΧΙΜΗΣ Ι. ΧΑΤΖΗΧΑΝΝΑΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄Ης η αίτηση

_________

 

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.

Ευγ. Παπαγεωργίου-Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα,  για την Καθ΄Ης η Αίτηση.

 

_________________

 

 

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με απόφαση στην προσφυγή του Αιτητή 277/2003 ημερομηνίας 31.5.2005, ακυρώθηκε ο διορισμός του ΕΜ και μίας άλλης στη θέση Πρώτου Λειτουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος.  Σύντομα μετά, στις 23.6.2006, συνήλθε η ΕΔΥ και αποφάσισε, μετά από σύσταση του Γενικού Διευθυντή, όπως, μέχρι την επανεξέταση για πλήρωση των εν λόγω θέσεων, διορίσει από την ίδια μέρα το ΕΜ ως Αναπληρωτή Πρώτο Λειτουργό Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, προφανώς δυνάμει του άρθρου 42 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990.  Αναφέρονται δε τα ακόλουθα στο πρακτικό:

 

«Η Επιτροπή αποφάσισε επίσης να διευκρινιστεί στον υπάλληλο ότι ο αναπληρωτικός διορισμός του έγινε γιατί ήταν υπηρεσιακά πρόσφορος και χωρίς να εξεταστεί η αξία οποιουδήποτε άλλου υπαλλήλου που κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης και ότι επομένως ο διορισμός αυτός δε θα ληφθεί υπόψη κατά την κανονική πλήρωση της θέσης.»

 

 

 

Με την προσφυγή του ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της ΕΔΥ, στη βάση του παράνομου της επιλογής του ΕΜ αντί του ιδίου, ισχυριζόμενος προκατάληψη και έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας σε συνάρτηση με την επιλογή του καταλληλότερου υπαλλήλου.  Η Δημοκρατία δεν αμφισβητεί ότι δεν ακολουθήθηκε διαδικασία επιλογής, αφού μάλιστα στο ίδιο το εν λόγω παρατεθέν πρακτικό αναφέρεται ότι ο αναπληρωματικός διορισμός του ΕΜ έγινε «χωρίς να εξεταστεί η αξία οποιουδήποτε άλλου υπαλλήλου που κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης».  Εισηγείται, όμως, αφ΄ενός, υπό μορφή προδικαστικής ένστασης, ότι ο Αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος καθ΄ότι δεν έχει δικαίωμα διορισμού σε περίπτωση αναπληρωματικού διορισμού, και αφ΄ετέρου, επί της ουσίας, ότι δεν υπάρχει υποχρέωση επιλογής στην περίπτωση αναπληρωματικού διορισμού.  Οι δύο πτυχές των εισηγήσεων της Δημοκρατίας λοιπόν συμπλέκονται και έτσι θα εξετασθούν.

 

Ο Αιτητής με παρέπεμψε στην απόφαση μου στην υπόθεση Γιαννή ν. Δημοκρατίας 1130/2003, 30.1.2005.  Η απόφαση εκείνη όμως αφορούσε αναπληρωματικό διορισμό βάσει του κανονισμού 14 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (ΚΔΠ 51/89).  Η προκειμένη υπόθεση αφορά στο άρθρο 42 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, και άμεσα σχετική προς αυτό είναι η απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Republic v. Mylonas (1985) 3 CLR 1608, η οποία εφαρμόσθηκε από τον αδελφό μου Γαβριηλίδη, Δ., στην υπόθεση Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας, 1028/2004, 12.9.2005, στην οποία και με παρέπεμψε η Δημοκρατία.  Ελέχθη εκεί ότι (σ. 1613):

 

"The nature and scope of an acting appointment and the provision for "recommendation", as construed in the cases of Olymbios and Tsiropoullou (supra), with which we are in full agreement, not only do not cast a duty on the Public Service Commission to make a selection but, on the contrary, it is impermissible for the Commission to do so.  Hence, no question of selection of the most suitable candidate arises."

 

 

 

Κατ΄εφαρμογή των πιο πάνω, προκύπτει ότι ο Αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να ισχυρίζεται ότι θα έπρεπε να είχε επιλεγεί ο ίδιος αντί του Ενδιαφερόμενου Μέρους, με αποτέλεσμα οι εκτενείς εισηγήσεις που κάνει ως προς τούτο να μην μπορούν να εξετασθούν.

 

Η υπόθεση Republic v. Mylonas όμως έχει και μια άλλη διάσταση.  Απεφασίσθη περαιτέρω (σελίδες 1612-1613):

 

"The object of an acting appointment, as emerging from the wording of this section, is to remedy a temporary necessity and avoid unnecessary difficulties so that the smooth running of the public service as a result of the vacancy created in the relative post will continue.  An acting appointment may be made when the office is vacant for any reason or the hoder is absent on leave or incapacitated.

 

Leave of absence and incapacitation are, as of their nature, of a foreseeable temporary duration.  The vacancy of an office again, even for a short duration, may cause some difficulty in the proper functioning of the service to the detriment of the service and of the people of the country whom civil servants are intended to serve.  It is, therefore, our opinion that the provisions of this section may be used only for an acting appointment of a foreseeable temporary duration in order to remedy a necessity until in the foreseeable near future either the holder of the post resumes his duties or the vacant post is otherwise filled."

 

 

 

Διατηρείται δηλαδή η δυνατότητα προσβολής αναπληρωματικού διορισμού για λόγους που έχουν να κάνουν όχι με την ίδια την επιλογή του διορισθέντος, ως προς τον οποίο η ΕΔΥ δεν έχει επιλογή παρά να διορίσει τον υπάλληλο που εισηγείται η αρμόδια αρχή, αλλά με το αιτιολογημένο της ανάγκης για αναπληρωματικό διορισμό και τη διάρκεια του.  Στην υπόθεση εκείνη δε,  εφ΄όσον διεπιστώθη ότι η θέση για την οποία είχε γίνει ο αναπληρωματικός διορισμός είχε παραμείνει κενή για 20 χρόνια χωρίς να υπήρξε δυσκολία στη λειτουργία της υπηρεσίας, ελέχθησαν τα ακόλουθα (σελ. 1613):

 

«There is no indication from the material before us that the appropriate authority requested or envisages the filling of this post.  Neither the request of the President of the House nor the decision of the appellant Commission intended to remedy a temporary necessity or to avoid unnecessary difficulties in the service for a foreseeable short duration.  The sub judice acting appointment does not appear to be of a foreseeable temporary duration.  It savours either a secondment or an unorthodox way of a disguised filling of the vacancy."

 

 

 

Ακόλουθα, ο αναπληρωματικός διορισμός ακυρώθηκε για το λόγο αυτό και όχι για το λόγο που είχε ακυρωθεί πρωτοδίκως και αφορούσε την επιλογή του καταλληλότερου.

 

Στην προκειμένη περίπτωση, στην ίδια τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή για αναπληρωματικό διορισμό αναφέρετο ότι σκοπός του αναπληρωματικού διορισμού ήταν η κάλυψη των άμεσων και πιεστικών αναγκών της υπηρεσίας μέχρι την επανεξέταση για πλήρωση της θέσης και ότι ο αναπληρωματικός διορισμός ήταν άκρως απαραίτητος για την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας.  Αυτό θα συνιστούσε επαρκή αιτιολόγηση της ανάγκης για αναπληρωματικό διορισμό με την προοπτική της σύντομης πλήρωσης μετά από επανεξέταση.  Ο Αιτητής παρατηρεί βέβαια, παρεμπιπτόντως όμως, ότι ο αναπληρωματικός διορισμός έχει ήδη διαρκέσει μέχρι σήμερα, δηλαδή για πέραν των 18 μηνών, χωρίς να έχει γίνει κανονικός διορισμός μετά από επανεξέταση.  Τούτο θα μπορούσε να συνιστά λόγο για ακύρωση του αναπληρωματικού διορισμού ως καταχρηστικού, αφού η διατήρηση του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κατάληξη επί της επανεξέτασης αντιστρατεύεται την αντίληψη που τονίσθηκε στην Republic v. Mylonas για την ίδια τη φύση του συμπληρωματικού διορισμού ως αναγκαίου για προσωρινό και προβλεπτό χρονικό διάστημα.  Δεν είναι όμως δυνατό να εξετασθεί αυτό το θέμα αφού ο ίδιος ο Αιτητής δεν προωθεί την προσφυγή του σε αυτή τη βάση.  Η προσφυγή προωθήθηκε αποκλειστικά στη βάση ότι ο Αιτητής, ως καταλληλότερος, και όχι το ΕΜ θα έπρεπε να είχε διορισθεί αναπληρωματικά, όλες οι εισηγήσεις του δε έχουν τούτο ως επίκεντρο.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει.  Ο Αιτητής θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία.

 

                                                                   Δ. Χατζηχαμπής,

                                                                                  Δ.

 

 

 

/ΚΧ"Π

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο