ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2006) 4 ΑΑΔ 142

21 Φεβρουαρίου, 2006

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΚΑΙ 29 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

1. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,

2. ΜΟΔΕΣΤΟΣ ΘΩΜΑ,

Αιτητές,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1. ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ/΄Η

2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 595/2004)

 

Φόρος Προστιθέμενης Αξίας ― Βεβαίωση ― Βεβαίωση κατά την κρίση του Εφόρου Φ.Π.Α. στην περίπτωση ελλιπών φορολογικών δηλώσεων του υποκειμένου στο φόρο ― Άρθρο 34(1) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990 (Ν.246/90) ― Η διάταξη εφαρμόσθηκε ορθά στην κριθείσα περίπτωση.

Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της σε βάρος τους αναθεωρημένης επιβολής φορολογίας προστιθέμενης αξίας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αίτηση, αποφάσισε ότι:

Σύμφωνα με τη νομολογία, ο φορολογούμενος οφείλει να διατηρεί και παρουσιάζει στον Έφορο όλα τα στοιχεία για τον προσδιορισμό των φορολογικών του υποχρεώσεων. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ο Έφορος έχει το δικαίωμα να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία και τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε. 

Ο Έφορος μπορεί με βάση το Άρθρο 34(1) του Νόμου 246/90 να βεβαιώσει το ποσό του οφειλόμενου φόρου, χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του, αν ο φορολογούμενος παραλείπει να υποβάλει τις φορολογικές δηλώσεις που απαιτούνται ή δεν τηρεί τα αναγκαία έγγραφα ή όταν ο Έφορος κρίνει ότι οι φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν είναι ελλιπείς ή περιέχουν σφάλματα. Ο μόνος περιορισμός που τίθεται είναι ότι ο υπολογισμός του οφειλόμενου φόρου από τον Έφορο θα γίνει «χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του.»

Στην εξεταζόμενη υπόθεση ο Έφορος προέβηκε σε βεβαίωση φόρου χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση τoυ. Εξέτασε στη συνέχεια τα νέα στοιχεία που υποβλήθηκαν από τους αιτητές και αναθεώρησε την απόφασή του.

Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η αναθεωρημένη βεβαίωση φόρου είναι εσφαλμένη είναι ατεκμηρίωτος. Δεν παρατίθεται κανένα στοιχείο για να αποδειχθεί ο ισχυρισμός.

Η προσφυγή  απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Τσίκκος v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 603,

Στυλιανού v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 782,

Kokos Athanasiou Motors Ltd v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 21,

Δημοκρατία v. Νicolas Tyrimos Tavern Restaurant Ltd (2000) 3 Α.Α.Δ. 679.

Προσφυγή.

Φ. Βαλιαντής, για τους Αιτητές.

Ε. Συμεωνίδου, για τους Kαθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ημερομηνίας 11.5.04, με την οποία η βεβαίωση φόρου που εκδόθηκε στις 18.4.02 για την περίοδο 1.1.95 - 30.9.01 ποσού Λ.Κ.15.821,21 αναθεωρήθηκε σε Λ.Κ.11.033,75.

Ο συνεταιρισμός των αιτητών ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο εγγεγραμμένος στο Μητρώο Φ.Π.Α. από 1.1.95 με αρ. εγγραφής 50608323G. Είχε ως επιχειρηματική δραστηριότητα την εκμετάλλευση και διαχείριση μπυραρίας-καφετέριας στην Αγία Νάπα.

Το Επαρχιακό Γραφείο Φ.Π.Α. Λάρνακας, ασκώντας τις εξουσίες του με βάση τον περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμο του 1990 (Ν. 246/90), που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, διενήργησε επίσκεψη ελέγχου στο υποστατικό των αιτητών, ο οποίος άρχισε στις 26.11.01 και ολοκληρώθηκε στις 27.12.01. Ζητήθηκαν, στο πλαίσιο του εν λόγω ελέγχου, τα βιβλία και αρχεία, τα οποία οι αιτητές όφειλαν να τηρούν για την περίοδο από 1.1.95 - 30.9.01, για να εξεταστούν σε σχέση με τα υποβληθέντα στοιχεία στις φορολογικές δηλώσεις για την ίδια περίοδο.

Από την εξέταση των βιβλίων και αρχείων διαπιστώθηκαν παραλείψεις ως προς την τήρηση των απαιτούμενων από το Νόμο βιβλίων. Έκριναν οι αρμόδιοι λειτουργοί της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. ότι οι αιτητές δεν απέδωσαν ολόκληρο το ποσό του φόρου εκροών, ο οποίος αναλογούσε στις φορολογητέες παραδόσεις αγαθών που πραγματοποίησαν κατά τις φορολογικές περιόδους από 1.1.95 - 30.9.01.

Ενόψει των διαπιστώσεων αυτών, ο Έφορος Φ.Π.Α. έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις τις οποίες υπέβαλαν οι αιτητές για τις εν λόγω φορολογικές περιόδους ήταν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα.

Για το λόγο αυτό ο Έφορος προέβηκε σε βεβαίωση φόρου ποσού Λ.Κ.25.388,72.

Οι αιτητές, με επιστολή τους ημερομηνίας 9.1.02, ζήτησαν αναθεώρηση της πιο πάνω απόφασης υποβάλλοντας νέα στοιχεία.

Οι αρμόδιοι λειτουργοί εξέτασαν τα στοιχεία αυτά και προέβηκαν σε νέους υπολογισμούς της βεβαίωσης φόρου, καταλήγοντας στο ποσό των Λ.Κ.15.821,21.

Οι αιτητές υπέβαλαν αίτημα για αναθεώρηση της πιο πάνω βεβαίωσης, το οποίο απορρίφθηκε.

Μετά από διάφορες διαδικασίες, που περιλάμβαναν και ποινική δίωξη των αιτητών, σε συνάντηση που είχαν με Λειτουργό της Υπηρεσίας Φ.Π.Α., αποφασίστηκε να εξεταστούν εκ νέου οι ισχυρισμοί των αιτητών ενόψει νέων στοιχείων που υποβλήθηκαν. Για το λόγο αυτό έγινε νέος έλεγχος στο υποστατικό των αιτητών.

Με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν, ο Έφορος αναθεώρησε την απόφασή του αναφορικά με το ύψος της βεβαίωσης του φόρου, που μειώθηκε στο ποσό των Λ.Κ.11.033,75.

Οι αιτητές εξακολουθούν να μην είναι ικανοποιημένοι από την απόφαση του Εφόρου, την οποία προσβάλλουν με την προσφυγή αυτή.

Η διαφωνία τους στηρίζεται στην εκτίμηση των καθ' ων η αίτηση αναφορικά με το κόστος ποτών για κεραστικά. Πρόβαλε ο δικηγόρος τους ότι η εκτίμηση αυτή είναι εσφαλμένη.

Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, αντικρούοντας τον ισχυρισμό αυτό, πρόβαλε ότι δεν τίθεται κανένα στοιχείο για τεκμηρίωση του ισχυρισμού αυτού, εκτός από την αναφορά του δικηγόρου των αιτητών στην επανειλημμένη αναθεώρηση της βεβαίωσης φόρου από Λ.Κ.25.388,72 σε Λ.Κ.15.821,21 και σε Λ.Κ.11.033,75.

Σύμφωνα με τη νομολογία, ο φορολογούμενος οφείλει να διατηρεί και παρουσιάζει στον Έφορο όλα τα στοιχεία για τον προσδιορισμό των φορολογικών του υποχρεώσεων. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ο Έφορος έχει το δικαίωμα να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία και τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε. (Τσίκκος v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 603 και Στυλιανού v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 782).

Ο Έφορος μπορεί με βάση το Αρθρο 34(1) του Νόμου να βεβαιώσει το ποσό του οφειλόμενου φόρου, χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του, αν ο φορολογούμενος παραλείπει να υποβάλει τις φορολογικές δηλώσεις που απαιτούνται ή δεν τηρεί τα αναγκαία έγγραφα ή όταν ο Έφορος κρίνει ότι οι φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν είναι ελλιπείς ή περιέχουν σφάλματα. Ο μόνος περιορισμός που τίθεται είναι ότι ο υπολογισμός του οφειλόμενου φόρου από τον Έφορο θα γίνει «χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του». (Δέστε Kokos Athanasiou Motors Ltd v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ.21 και Δημοκρατία v. Νicolas Tyrimos Tavern Restaurant Ltd (2000) 3 Α.Α.Δ. 679.)

Στην εξεταζόμενη υπόθεση ο Έφορος προέβηκε σε βεβαίωση φόρου χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση τoυ. Εξέτασε στη συνέχεια τα νέα στοιχεία που υποβλήθηκαν από τους αιτητές και αναθεώρησε την απόφασή του.

Ο ισχυρισμός του δικηγόρου των αιτητών ότι η αναθεωρημένη βεβαίωση φόρου είναι εσφαλμένη ως προς την εκτίμηση των καθ' ων η αίτηση αναφορικά με το κόστος για κεραστικά είναι ατεκμηρίωτος. Δεν παρατίθεται κανένα στοιχείο για να αποδειχθεί ο ισχυρισμός.

Στην έκθεση του Λειτουργού που εξέτασε το αίτημα αμφισβήτησης της βεβαίωσης φόρου, αναφέρεται, όσο αφορά τις παραχωρήσεις για κατανάλωση ποτών για κεραστικά, ότι το ποσό των κεραστικών που δόθηκε «είναι ικανοποιητικό και πολύ κοντά σε αυτά που ζητά και τώρα». Καθώς και ότι «το ύψος των κεραστικών είναι μια παραχώρηση που δίδεται από την υπηρεσία Φ.Π.Α. στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης εφόσον το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δεν τηρούσε τα αναγκαία αρχεία».

Ο ισχυρισμός απορρίπτεται.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο