|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 586/2006
1 Νοεμβρίου, 2006
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ
2. ΕΥΡΟΥΛΑ ΑΔΑΜΟΥ
3. ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΠΕΓΚΕΡΟΥ
4. ΕΛΕΝΗ ΠΟΥΛΛΑΙΔΗ
5. ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ
6. ΣΤΕΦΑΝΗ ΔΑΛΙΤΗ
7. ΜΑΡΙΑ ΜΑΚΡΙΔΟΥ
Αιτήτριες,
- ν. -
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθών η αίτηση.
------------------
Αλ. Γαβριηλίδης, για τις αιτήτριες
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθών η αίτηση 1
Κ. Λαμπριανίδης, για την καθής η αίτηση 2
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν τις ακόλουθες θεραπείες:
«Α. Δήλωση του δικαστηρίου ότι η άρνηση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (η οποία περιέχεται σε επιστολή του εν λόγω τμήματος προς τους καθών η αίτηση 2 ημερ. 7/12/05 και της οποίας οι αιτητές έλαβαν γνώση την 10/1/06 δι' επιστολής των καθών η αίτηση 2 ημερ. 9/1/06) να θεωρήσει και/ή να εγκρίνει τα σχέδια των καθών η αίτηση 2 με αριθμούς ND/1569/1/46315, ND/1570/46315 και ΝΟ46315 σε σχέση με την ηλεκτροδότηση και/ή την κατασκευή και/ή ανέγερση ηλεκτρικών υποσταθμών επί της ακίνητης ιδιοκτησίας των αιτητών με αριθμό τεμαχίου 106 του Συμπλέγματος «D» του Κυβερνητικού Χωρομετρικού Σχεδίου ΧΧΙ.53.W.2 που βρίσκεται στην ενορία Έγκωμης της πόλης Λευκωσίας της επαρχίας Λευκωσίας, είναι παράνομη, άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των Καθ' ων η αίτηση 2 να ολοκληρώσουν και/ή να παραδώσουν τα απαιτούμενα σχέδια και/ή μελέτες και/ή να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες και/ή να δώσουν όλες τις απαραίτητες εγκρίσεις για ηλεκτροδότηση της ως άνω ακίνητης ιδιοκτησίας των αιτητών και/ή για ολοκλήρωση της κατασκευής και/ή της ανέγερσης ηλεκτρικών υποσταθμών επί της ως άνω ακίνητης ιδιοκτησίας των αιτητών σύμφωνα με τις σχετικές άδειες οικοδομής που εκδόθηκαν νομίμως και αρμοδίως από το Δήμο Έγκωμης δεν έπρεπε να είχε γίνει και ότι παν το παραλειφθεν έδει να είχεν εκτελεσθή.
Γ. Έξοδα πλέον ΦΠΑ.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές είναι συνιδιοκτήτες της ακίνητης ιδιοκτησίας με αρ. τεμ. 106 του συμπλέγματος «D» του κυβερνητικού Χωρομετρικού Σχεδίου ΧΧΙ.53.W.2 που βρίσκεται στην ενορία Έγκωμης της πόλης Λευκωσίας της επαρχίας Λευκωσίας («το τεμάχιο των αιτητών). Στις 10.9.98 εκδόθηκε νομίμως και αρμοδίως από το Δήμο Έγκωμης άδεια διαίρεσης (αρ. φακέλου ΔΕΔ 148/87 αρ. άδειας 046) η οποία επιτρέπει τη διαίρεση του τεμαχίου των αιτητών σε 25 οικόπεδα (η άδεια διαίρεσης).
Δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερ. 18.12.98 μεταξύ των αιτητών και της εταιρείας Cybarco Ltd. συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων όπως η τελευταία αναλάβει τη διαίρεση του τεμαχίου των αιτητών σε οικόπεδα σύμφωνα με την άδεια διαίρεσης και όπως κατασκευάσει τα εν λόγω οικόπεδα. Οι εργασίες διαχωρισμού και κατασκευής των οικοπέδων ξεκίνησαν αλλά διακόπηκαν κατά ή περί τον Ιούλιο του 2000 συνεπεία της δημοσίευσης διατάγματος επίταξης του τεμαχίου των αιτητών στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 3417, Παράρτημα Τρίτο Μέρος ΙΙ. Το εν λόγω διάταγμα επίταξης ακυρώθηκε με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 4/9/02 στην προσφ. αρ. 1283/2000.
Στις 28/7/00 δημοσιεύθηκε διάταγμα απαλλοτρίωσης του τεμαχίου των αιτητών. Σύμφωνα με το εν λόγω διάταγμα σκοπός της απαλλοτρίωσης ήταν η κατασκευή δρόμου πρωταρχικής σημασίας που θα άρχιζε από τη λεωφόρο Λάρνακας στην Αγλαντζιά και θα κατέληγε στη διεθνή έκθεση Κύπρου. Το εν λόγω διάταγμα απαλλοτρίωσης ακυρώθηκε με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 22/7/02 στην προσφ. αρ. 1583/00.
Μετά την ακύρωση του ως άνω διατάγματος απαλλοτρίωσης ο Δήμος Έγκωμης ανανέωσε την άδεια διαίρεσης. Η σχετική ανανέωση έγινε στις 10.10.02 και είχε ισχύ μέχρι τις 10/10/03. Μερικούς μήνες μετά την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου στην υπόθεση αρ. 1583/00 δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 3658 ημερ. 6/12/02 νέα γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης σε σχέση με το τεμάχιο των αιτητών καθώς και το νέο διάταγμα επίταξης. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της απαλλοτριούσας αρχής, σκοπός της απαλλοτρίωσης/επίταξης ήταν και πάλι η κατασκευή δρόμου πρωταρχικής σημασίας.
Το εν λόγω νέο διάταγμα επίταξης ακυρώθηκε με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 2/8/05 στην προσφ. αρ. 126/03. Συγκεκριμένα το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η έκδοση του διατάγματος επίταξης συνιστούσε πράξη κατάχρησης εξουσίας αφού μοναδικός σκοπός της επίταξης ήταν να προκαταληφθεί ο διαχωρισμός του τεμαχίου των αιτητών σε οικόπεδα ώστε η σκοπούμενη απαλλοτρίωση του να καταστεί ολιγότερο περίπλοκη και δαπανηρή για το δημόσιο, πράγμα το οποίο το δικαστήριο έκρινε ανεπίτρεπτο.
Στις 5/12/03 δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 3778 νέο διάταγμα απαλλοτρίωσης του τεμαχίου των αιτητών. Το εν λόγω νέο διάταγμα απαλλοτρίωσης ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 27/10/05 στην προσφ. αρ. 141/04. Συγκεκριμένα το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι το δεύτερο διάταγμα απαλλοτρίωσης ήταν ακυρώσιμο ως πράξη κατάχρησης εξουσίας αφού η έκδοση του αποσκοπούσε αποκλειστικά στο να εμποδίσει τους αιτητές από του να συμπληρώσουν το διαχωρισμό του τεμαχίου τους σε οικόπεδα. Μετά την ακύρωση του δεύτερου διατάγματος απαλλοτρίωσης ο Δήμος Έγκωμης ενέκρινε αίτημα των αιτητών και της εταιρείας Cybarco Ltd για ανανέωση της άδειας διαίρεσης. Η σχετική ανανέωση έγινε στις 16.2.06 και ισχύει μέχρι τις 15.2.07. Περαιτέρω, ο Δήμος Έγκωμης εξέδωσε άδειες οικοδομής για ανέγερση επί του τεμαχίου των αιτητών ηλεκτρικών υποσταθμών των καθών η αίτηση 2.
Κατά το χρόνο της ακύρωσης του δεύτερου διατάγματος απαλλοτρίωσης οι εργασίες για διαχωρισμό του τεμαχίου των αιτητών σε οικόπεδα σύμφωνα με την άδεια διαίρεσης βρίσκονταν σε τελική φάση αποπεράτωσης. Το μόνο που απέμενε να γίνει για ολοκλήρωση των σχετικών εργασιών ήταν η συμπλήρωση των υποσταθμών των καθών η αίτηση 2 σύμφωνα με τους όρους των αδειών οικοδομής και η τοποθέτηση και εγκατάσταση των σχετικών καλωδίων και των πλακών των πεζοδρομίων. Ως εκ τούτου, η εταιρεία Cybarco Ltd., με επιστολή της προς τους καθών η αίτηση 2 ημερ. 7/11/05 ζήτησε από τους καθών η αίτηση 2 να ετοιμάσουν την απαιτούμενη τεχνοοικονομική μελέτη για κατασκευή των υποσταθμών και να προχωρήσουν στην έκδοση των όρων για ηλεκτροδότηση των οικοπέδων που κατασκευάστηκαν σύμφωνα με την άδεια διαίρεσης.
Με επιστολές τους προς τους αιτητές ημερ. 20/12/05 οι καθών η αίτηση 2 ζήτησαν από τους αιτητές όπως δώσουν τη συγκατάθεση τους για την επέκταση του ηλεκτρικού δικτύου σύμφωνα με το σχέδιο των καθών η αίτηση με αρ. ΝΟ46315 με σκοπό την ολοκλήρωση της διαίρεσης του τεμαχίου των αιτητών σε οικόπεδα σύμφωνα με την άδεια διαίρεσης. Το εν λόγω σχέδιο προνοούσε για την κατασκευή των ηλεκτρικών υποσταθμών που αναφέρονται στις άδειες οικοοδμής. Οι αιτητές έδωσαν τις ζητηθείσες συγκαταθέσεις γραπτώς κατά ή περί την 10.1.06. Με επιστολή τους προς την εταιρεία Cybarco Ltd. Ημερ. 9/1/06 της οποίας οι αιτητές έλαβαν γνώση στις 10/1/06 οι καθών η αίτηση 2 πληροφόρησαν την εταιρεία Cybarco Ltd. ότι το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως αρνήθηκε να θεωρήσει τα σχέδια που υποβλήθηκαν σε αυτό από τους καθών η αίτηση 2 σε σχέση με την ηλεκτροδότηση των οικοπέδων που κατασκευάστηκαν επί του τεμαχίου των αιτητών σύμφωνα με την άδεια διαίρεσης και ότι, συνεπεία της άρνησης αυτής οι καθών η αίτηση 2 δεν μπορούσαν να προχωρήσουν με τις απαιτούμενες ενέργειες για ηλεκτροδότηση των εν λόγω οικοπέδων και για κατασκευή των ηλεκτρικών υποσταθμών σύμφωνα με τους όρους των αδειών οικοδομής. Οι καθών η αίτηση 2 επισύναψαν στην εν λόγω επιστολή τους ημερ. 9/1/06 σχετική επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως προς τους καθών η αίτηση 2 ημερ. 7/12/05 με την οποία κοινοποιείτο στους καθών η αίτηση 2 η άρνηση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως να θεωρήσει και/ή εγκρίνει τα σχέδια των καθών η αίτηση 2. Στην εν λόγω επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως αναφέρεται ότι, μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία ακυρώθηκε το δεύτερο διάταγμα απαλλοτρίωσης, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως έχει αποφασίσει να «προχωρήσει σε νέα δημοσίευση Γνωστοποίησης Απαλλοτρίωσης» με σκοπό «τη δεσμευση» του μέρους του τεμαχίου των αιτητών που απαιτείται για τη δημιουργία του δρόμου πρωταρχικής σημασίας και ότι η άρνηση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως να θεωρήσει και/ή εγκρίνει τα σχέδια των καθών η αίτηση 2 οφείλεται στο γεγονός, ότι κάποιες από τις εργασίες που οι καθών η αίτηση 2 προτίθενται να εκτελέσουν επηρεάζονται από τη χάραξη του σχετικού δρόμου.
Με επιστολή των δικηγόρων της προς τους καθών η αίτηση 2 ημερ. 1/3/06 η εταιρεία Cybarco Ltd απέρριψε το περιεχόμενο της επιστολής των καθών η αίτηση 2 ημερ. 9/1/06 σημείωσε ότι η άρνηση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως να θεωρήσει και/ή εγκρίνει τα σχέδια των καθων η αίτηση 2 είναι εντελώς αυθαίρετη, παράνομη και αδικαιολόγητη και ζήτησε από τους καθών η αίτηση 2 να προχωρήσουν χωρίς καθυστέρηση στις απαραίτητες ενέργειες για κατασκευή των σχετικών ηλεκτρικών υποσταθμών και για ηλεκτροδότηση των οικοπέδων που κατασκευάστηκαν επί του τεμαχίου των αιτητών σύμφωνα με τους όρους της άδειας διαίρεσης και των αδειών οικοδομής. Οι καθών η αίτηση 2 δεν ανταποκρίθηκαν στην εν λόγω επιστολή.
Με δεύτερη επιστολή των δικηγόρων της προς τους καθών η αίτηση 2 ημερ. 21/3/06 η εταιρεία Cybarco Ltd. σημείωσε την άρνηση και/ή παράλειψη των καθών η αίτηση 2 να ανταποκριθούν στην επιστολή της ημερ. 1/3/06 διετύπωσε τη θέση ότι οι ενέργειες και/ή παραλείψεις των καθών η αίτηση 2 είναι παράνομες και/ή συνιστούν άρνηση εκτέλεσης νομίμου καθήκοντος και πληροφόρησε τους καθών η αίτηση 2 ότι θα προχωρούσε στη λήψη των δεόντων δικαστικών μέτρων. Ακολούθησε η καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 23/3/06.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Οι λόγοι ακύρωσης περιλαμβάνουν ισχυρισμό περί παραβίασης του άρθρου 23 του Συντάγματος, ουσιώδη πλάνη περί το νόμο και/ή τα πράγματα και πεπλανημένη και παράνομη αιτιολογία.
Από πλευράς της Κυπριακής Δημοκρατίας (καθού η αίτηση 1) δεν καταχωρήθηκε ένσταση στην αίτηση. Αντίθετα ο ευπαίδευτος δικηγόρος τους όταν εμφανίστηκε ενώπιον μου στις 15/9/06 ανάφερε τα ακόλουθα:
«Μαππουρίδης: Μετά από μελέτη του θέματος και μετά από ενημέρωση που ζήτησα από την πολεοδομία γιατί να μην αποδεχθεί τη συγκεκριμένη αίτηση του αιτητή και για τους λόγους που φαίνονται στην επιστολή μου 4/7/06 προς το Τμήμα Πολεοδομίας την οποία καταθέτω ενώπιον σας, δεν προτίθεμαι να υποστηρίξω την παρούσα υπόθεση. Βεβαίως υπάρχει και η θέση του καθού η αίτηση 2.
Δικαστήριο: Η εν λόγω επιστολή σημειώνεται τεκμ. Α.
Λαμπριανίδης: Με πάσα ειλικρίνεια δεν μπορώ να τοποθετηθώ επί της ουσίας της υπόθεσης. Επειδή όμως τώρα ανέλαβα το χειρισμό της υπόθεσης αυτής, παρακαλώ να μου δοθεί χρόνος για να καθορίσουμε τη θέση μας.
Γαβριηλίδης: Σε περίπτωση ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης της Πολεοδομίας και ενόψει της δέσμευσης ότι η Αρχή Ηλεκτρισμού θα προχωρήσει αμέσως με τις ενέργειες της θα ζητήσω με την άδεια του δικαστηρίου το μέρος της προσφυγής που αφορά την Αρχή Ηλεκτρισμού διότι δεν έχουμε λόγο να συνεχίσουμε εναντίον της Αρχής Ηλεκτρισμού ενόψει της χρονικής διάρκειας να την αποσύρουμε.»
Στην επόμενη δικάσιμο, που ήταν η 22/9/06, ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθών αρ. 2 τοποθετήθηκε με τα ακόλουθα:
«Λαμπριανίδης: Όπως και η Δημοκρατία δε θα υποστηρίξουμε την πράξη. Αναφορικά με τα έξοδα παρακαλώ όπως να μην βαρύνουν την Α.Η.Κ.
Δικαστήριο προς κ. Γαβριηλίδη: Στις υποθέσεις αυτής της φύσης η θέση των καθών η αίτηση δεν είναι δεσμευτική για το δικαστήριο αλλά πάντοτε εξετάζεται η υπόθεση έχοντας υπόψη ότι το βάρος απόδειξης είναι στους αιτητές. Πιστεύω ότι είναι ορθό να κάνετε μια σύντομη αγόρευση. Θέλετε να την κάμετε γραπτώς;
Γαβριηλίδης: Σε μια εβδομάδα μπορώ να υποβάλω τη γραπτή μου αγόρευση.»
Με βάση τα πιο πάνω ακολούθησε η γραπτή αγόρευση των αιτητών. Όπως είχα αναφέρει και κατά τη συνεδρία ημερ. 22/9/06 η θέση των καθών η αίτηση δεν είναι δεσμευτική για το δικαστήριο. Σε υποθέσεις αυτής της φύσης ισχύει το τεκμήριο της νομιμότητας και κανονικότητας των διοικητικών πράξεων και/ή αποφάσεων. Έτσι το βάρος είναι στους αιτητές να αποδείξουν ότι συντρέχει λόγος ακύρωσης.
Οι λόγοι που έδωσε ο δικηγόρος των καθών η αίτηση αρ. 1 (και υιοθετήθηκαν και από το δικηγόρο του καθού η αίτηση 2) γιατί να μην υποστηρίξει την επίδικη απόφαση φαίνονται στην επιστολή ημερ. 4/7/06 που απηύθυνε προς το Διευθυντή Πολεοδομίας και Οικήσεως. Αναφέρεται εκεί ότι η άρνηση του Τμήματος να εξετάσουν τα σχέδια των υποστατικών της οικογένειας Στεφανίδη ενόψει απαλλοτρίωσης για την κατασκευή δρόμου πρωταρχικής σημασίας δεν μπορεί να ευσταθήσει αφού «ούτε τα τοπικά σχέδια έχουν δημοσιευθεί, αλλ' ούτε και έχει ληφθεί τελική απόφαση για το πλάτος του δρόμου ώστε να μπορεί να δημοσιευθεί αμέσως η απαλλοτρίωση».
Μελέτησα όλα τα ενώπιον μου γεγονότα που έχω με λεπτομέρεια παραθέσει πιο πάνω. Με βάση τις αυθεντίες που επικαλείται η πλευρά της αιτήτριας καθώς και άλλη νομολογία επί του θέματος (βλ. μεταξύ άλλων Ευαγγελία Κυριακίδη ν. Δήμου Λευκωσίας (1976) 3 C.L.R 183, Ευφροσύνη Παρπαρίνου κ.α. ν. Δήμος Λάρνακας προσφ. αρ. 664/01, ημερ. 20/5/02 στην οποία γίνεται αναφορά και σε προηγούμενη νομολογία και Παρασκευή Τριφταρίδου ν. Δημοκρατίας υποθ. 861/03 ημερ. 18/2/05) αλλά και με βάση τα όσα αποφασίστηκαν από την Ολομέλεια στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Λάμπρου κ.α. (1999) 3 Α.Α.Δ. 655, καταλήγω, για τους λόγους που εξηγώ πιο κάτω, ότι η άρνηση των καθών η αίτηση αρ. 1 να θεωρήσουν τα σχέδια της Α.Η.Κ. για σκοπούς ηλεκτροδότησης των οικοπέδων των αιτητών με την αιτιολογία που έχει δοθεί ότι δηλαδή «το Τμήμα αυτό μετά από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία ακυρώθηκε το διάταγμα απαλλοτρίωσης που αφορά το υπό συζήτηση τεμάχιο, θα προχωρήσει σε νέα δημοσίευση Γνωστοποίησης Απαλλοτρίωσης, με σκοπό τη δέσμευση της γης που απαιτείται για τη δημιουργία του πιο πάνω Δρόμου» είναι παράνομη.
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Δημοκρατία ν. Λάμπρου κ.α. σελ. 660 αναφέρθηκαν από τον Ηλιάδη Δ τα εξής:
«Στη σχετική προσφυγή που καταχωρήθηκε εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απάντησης οι αιτητές ισχυρίστηκαν μεταξύ άλλων ότι για την περιοχή μέσα στην οποία βρισκόταν η ακίνητη ιδιοκτησία τους, δεν υπήρχε δημοσιευμένο σχέδιο ρυμοτομίας και ως εκ τούτου η Αρχή δεν μπορούσε να επιβάλει τον όρο 503 που προνοούσε για την παραχώρηση μέρους της ακίνητης περιουσίας τους για εγγραφή του ως δημόσιου δρόμου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η μη ύπαρξη ρυμοτομικού σχεδίου καθιστούσε την επίδικη πράξη παράνομη και άκυρη. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 2 του Νόμου 90/72 η Δήλωση Πολιτικής συμπεριλαμβάνει και την έννοια του όρου «σχέδιο ανάπτυξης». Εφόσον δε δεν υπήρξε εκπόνηση και δημοσίευση ρυμοτομικής μελέτης με όλες τις σχετικές λεπτομέρειες που θα επέτρεπαν στα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν ενστάσεις σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 18 του Νόμου (Ίδε Αυγουστής και άλλοι ν. Δημοκρατίας, 497/74 της 22/2/95), η σχετική απόφαση της 25/11/93 ήταν παράνομη και άκυρη.»
Στις σελ. 661, 662 της ίδιας υπόθεση λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Σε περιπτώσεις όπου με την υιοθέτηση σχεδίων ανάπτυξης επηρεάζονται τα δικαιώματα ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας, η διοίκηση θα πρέπει να συμπληρώνει την ολοκλήρωση των αναγκαίων εκείνων συγκεκριμένων σχεδίων για να δίνεται η ευχέρεια σε ένα επηρεαζόμενο να προβάλει τις τυχόν ενστάσεις του.
Στην υπόθεση Χριστοδούλου και άλλη ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1103 το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η άρνηση του Επάρχου για τη χορήγηση άδειας οικοδομής οικίας στο Τσέρι σύμφωνα με τις πρόνοιες των άρθρων 8 και 9 του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ.96, γιατί το τεμάχιο επηρεαζόταν από τη διεύρυνση του υφιστάμενου οδικού δικτύου, ήταν αποτέλεσμα πλάνης και θα έπρεπε να ακυρωθεί γιατί δεν είχε ετοιμαστεί σχέδιο ρυμοτομίας ή μελέτη για τη διεύρυνση του οδικού δικτύου της περιοχής.»
Πιο κάτω στη σελ. 663 διαβάζουμε τα εξής:
«Η ανάγκη ετοιμασίας και δημοσίευσης ρυμοτομικού σχεδίου σε περιπτώσεις όπου προβλέπεται η διεύρυνση δρόμου ή αναβάθμιση υφιστάμενου οδικού δικτύου (σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κεφ. 96), υιοθετήθηκε πρόσφατα από την πλειοψηφία του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Δήμος Στροβόλου ν. Μάρως Γιασεμίδου κ.α. (1998) 3 Α.Α.Δ. 223, όπου τονίστηκε ότι η ετοιμασία ενός τέτοιου σχεδίου είναι αναγκαία γιατί παρέχει στους ιδιοκτήτες που επηρεάζονται τη δυνατότητα υποβολής ένστασης πριν από την τελική έγκριση του σχεδίου.»
Στη δική μας περίπτωση προκύπτει και από τη θέση της πλευράς των καθων η αίτηση, ότι κατά το χρόνο που λαμβάνετο η επίδικη απόφαση, δεν υπήρχαν ολοκληρωμένα και δημοσιευμένα σχέδια σχετικά με την πορεία του εν λόγω δρόμου πρωταρχικής σημασίας, αλλά το όλο θέμα ήταν ακόμη υπό μελέτη. Επομένως κρίνω ότι, η άρνηση των καθών η αίτηση αρ. 1 να εξετάσουν τα προαναφερθέντα σχέδια, με βάση την αιτιολογία που είχε δοθεί, είναι παράνομη. Όπως έχουν εξελιχθεί τα γεγονότα, δε βρίσκω να παρέλειψαν οι καθών η αίτηση αρ. 2 να πράξουν οτιδήποτε σχετικά με την ηλεκτροδότηση των οικοπέδων των αιτητών και γιαυτό η προσφυγή εναντίον τους απορρίπτεται χωρίς όμως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή επιτυγχάνει αναφορικά με τους καθών η αίτηση αρ. 1. Η προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 7/12/05 ακυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος. Τα έξοδα, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή, να πληρωθούν από τους καθών η αίτηση αρ. 1.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς