|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1187/2004)
30 Νοεμβρίου, 2006
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΡΤΟΥΜΠΑΛΛΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Ή/ΚΑΙ
2. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΗΣΕΩΣ
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΩΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ι. Τυπογράφος, για τον Αιτητή.
Ε. Ζαχαριάδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την προσφυγή του ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η Αίτηση που περιέχεται στην επιστολή τους ημερ. 26.10.2004, που λήφθηκε από τους καθ' ων η Αίτηση στις 23.9.2004, και με την οποίαν απόφαση απορρίπτεται η Ιεραρχική Προσφυγή του Αιτητή ημερ. 28.7.2003 για τους ίδιους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτηση του Αιτητή αρ. ΑΜΧ/0096/2003 για πολεοδομική άδεια λατομείου χαβάρας στο ιδιόκτητο κτήμα του Αιτητή τεμάχιο 391, Φ/Σχ.ΧΧΧΙΙΙ.43W1 στο Φρέναρος Αμμοχώστου, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Ο αιτητής στις 27.3.2003, υπέβαλε αίτηση στην Πολεοδομική Αρχή για να εξασφαλίσει πολεοδομική άδεια για την δημιουργία λατομείου χαβάρας, Β' τάξης, στο ιδιόκτητο τεμάχιο με αρ. 391, Φ/Σχ.33/43.W1, στο Φρέναρος, το οποίο βρίσκεται έξω από το όριο ανάπτυξης και υδατοπρομήθειας της Κοινότητας μέσα στη Γεωργική Ζώνη Γ2 σε περιοχή όπου υπάρχουν οχυρωματικά έργα της Εθνικής Φρουράς.
Η Πολεοδομική Αρχή, αφού εξασφάλισε τις απόψεις της Υπηρεσίας Μεταλλείων, του Επάρχου Αμμοχώστου, του Γενικού Επιτελείου της Εθνικής Φρουράς, του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Αμμοχώστου, του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης, της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος και του Κοινοτικού Συμβουλίου Φρενάρους, αποφάσισε να αρνηθεί να χορηγήσει την αιτηθείσα πολεοδομική άδεια γιατί:-
«Η προτεινόμενη ανάπτυξη θα επηρεάσει δυσμενώς τις ανέσεις των κατοίκων της περιοχής και την ασφαλή διακίνηση της τροχαίας και των πεζών αφού η κίνηση των οχημάτων από και προς το λατομείο θα γίνεται μέσα από το λειτουργικό κέντρο του χωριού κατά παράβαση των προνοιών της Πολιτικής 9(Η), παρ. 2(γ) της Δήλωσης Πολιτικής.»
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης ο αιτητής υπέβαλε, στις 28.7.2003, Ιεραρχική Προσφυγή, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.
Το Υπουργείο Εσωτερικών αφού ζήτησε και εξασφάλισε τις απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου, του Επάρχου Αμμοχώστου, του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ετοίμασε σχετικό Σημείωμα για την Υπουργική Επιτροπή το οποίο και διαβίβασε στα μέλη της. Σημειώνω ότι η Πολεοδομική Αρχή στην έκθεση της αιτιολογεί την προσβαλλόμενη απόφαση και εισηγείται την απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής. Ο Έπαρχος και ο Διευθυντής Τμήματος Πολεοδομίας συμφώνησαν με τις εισηγήσεις της Πολεοδομικής Αρχής.
Η Υπουργική Επιτροπή, στη συνεδρία της, ημερομηνίας 23.9.2004, αφού μελέτησε το υλικό που ήταν ενώπιον της αποφάσισε την απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής για τους ίδιους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτηση από την Πολεοδομική Αρχή.
Ο αιτητής, με τη γραπτή αγόρευση του ευπαίδευτου δικηγόρου του, προβάλλει τρεις λόγους για τους οποίους ζητά την ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης. Πρώτο ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν αξιολόγησαν σωστά το ενώπιον τους υλικό, δεύτερο ότι δεν διενήργησαν δέουσα έρευνα ούτε και αιτιολογούν την επίδικη απόφαση και τρίτο ότι παραβίασαν την αρχή της φυσικής δικαιοσύνης γιατί παρέλειψαν να καλέσουν τον αιτητή για να ακουστεί πριν την έκδοση της επίδικης απόφασης.
Ο αιτητής σχετικά με τον πρώτο λόγο ακύρωσης που προβάλλει, ισχυρίζεται ότι η Πολεοδομική Αρχή παραγνώρισε τις απόψεις κυβερνητικών τμημάτων που συνηγορούσαν υπέρ της αποδοχής της αίτησης του. Δεν συμφωνώ με την θέση αυτή του αιτητή. Σύμφωνα με το Νόμο (ο περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμος αρ. 90/72) και τους Κανονισμούς, η Πολεοδομική Αρχή προτού χορηγήσει ή αρνηθεί να χορηγήσει πολεοδομική άδεια θα λαμβάνει τις απόψεις διαφόρων κυβερνητικών τμημάτων. Στην παρούσα υπόθεση η Πολεοδομική Επιτροπή ζήτησε και έλαβε τις απόψεις αυτές τις οποίες και έλαβε υπόψη. Δεν είχε όμως καμιά υποχρέωση να δεχθεί τις απόψεις ορισμένων απ' αυτές ή να απορρίψει άλλες. Αποφασιστική αρμοδιότητα έχει η Πολεοδομική Αρχή και δεν έχει δέσμια αρμοδιότητα να δεχθεί ή όχι τις απόψεις των κυβερνητικών τμημάτων.
Ισχυρίζεται περαιτέρω ο αιτητής ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν αιτιολόγησαν επαρκώς την επίδικη απόφαση. Έχω ήδη παραθέσει πιο πάνω την αιτιολογία της απόρριψης της αίτησης, αιτιολογία που υιοθέτησε και η Υπουργική Επιτροπή. Είναι πάγια θέση της νομολογίας ότι μια διοικητική απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη όταν παρέχει στον ακυρωτικό δικαστή τη δυνατότητα να αντιληφθεί επί τη βάσει ποίων στοιχείων κατέληξε η διοίκηση στο συμπέρασμα της. Είναι επίσης πάγια θέση της νομολογίας ότι η αιτιολογία μιας διοικητικής απόφασης είναι δυνατό να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου.
Στην παρούσα υπόθεση η αιτιολογία της επίδικης απόφασης είναι σαφής και επαρκής υπό τις περιστάσεις και εν πάση περιπτώσει συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου.
Είναι, περαιτέρω, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η Υπουργική Επιτροπή παρέλειψε να διεξαγάγει δέουσα έρευνα γιατί αρκέστηκε να επαναλάβει την ίδια αιτιολογία όπως και η Πολεοδομική Αρχή. Δεν συμφωνώ με τη θέση αυτή. Η Υπουργική Επιτροπή είχε ενώπιον της το Σημείωμα του Υπουργού Εσωτερικών και τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Επάρχου Αμμοχώστου και του Διευθυντή της Πολεοδομίας. Ακόμα είχε ενώπιον της και το φάκελο όπως διαμορφώθηκε από την εξέταση της αίτησης από την Πολεοδομική Αρχή.
Ο ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν έχουν προβεί σε επιτόπια εξέταση ούτε εξέτασαν τις εναλλακτικές προτάσεις του αιτητή στην ιεραρχική προσφυγή του για διέλευση των οχημάτων από άλλους δρόμους και όχι από το λειτουργικό κέντρο του χωριού.
Δεν συμφωνώ με τον πιο πάνω ισχυρισμό του αιτητή. Από το διοικητικό φάκελο και την επιστολή του Επαρχιακού Λειτουργού Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου, ημερομηνίας 16.10.2003, προς το Υπουργείο Εσωτερικών, προκύπτει ότι έγινε τόσον επιτόπια εξέταση όσο και εξέταση των εναλλακτικών δρομολογίων που πρότεινε ο αιτητής και κρίθηκαν ότι ήταν αλυσιτελείς. Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από τη σελίδα 2 της πιο πάνω επιστολής-έκθεσης:-
«(III) Ο λόγος άρνησης βασίστηκε στις πρόνοιες της δήλωσης Πολιτικής, που είναι το Σχέδιο Ανάπτυξης που ισχύει στην περιοχή, και συγκεκριμένα της υποπαραγράφου 2(γ) της Πολιτικής 9(Η). Από την μελέτη των χωρομετρικών σχεδίων της περιοχής διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει άλλος κατάλληλος δρόμος που να διέρχεται εκτός της οικιστικής περιοχής του χωριού Φρενάρους ή άλλου χωριού που να μπορεί να εξυπηρετήσει το λατομείο,
(IV) σχετικά με την πρόταση των αιτητών για ενδεχόμενη διακίνηση των οχημάτων από άλλα δρομολόγια, έγιναν οι απαιτούμενες επιτόπιες μελέτες από λειτουργούς του Γραφείου αυτού. Ακολούθησε ολοκληρωμένη μελέτη από την οποία διαπιστώθηκε ότι οι εν λόγω προτάσεις είναι ανεφάρμοστες γιατί εξαρτώνται από δρόμους που είτε δεν υφίστανται επί τόπου, είτε δεν είναι εγγεγραμμένοι ή είναι άβατοι (σε άσχημη κατάσταση), ή περνούν μέσα από οικιστικές ζώνες ή άλλες ζώνες ανάπτυξης ή μπροστά από υφιστάμενες αναπτύξεις όπου διακινούνται μαθητές, πεζοί, ποδήλατα, κ.λπ.»
Τέλος ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακύρωσης ισχυρισμό ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα που είχε της προηγούμενης ακρόασης κατά την εξέταση της Ιεραρχικής Προσφυγής του.
Σύμφωνα με τη νομολογία επιβάλλεται η προηγούμενη ακρόαση του διοικουμένου όταν πρόκειται να εκδοθεί απόφαση τιμωρητικού χαρακτήρα, πειθαρχικής φύσης ή να έχει χαρακτήρα ακύρωσης ή δυσμενούς φύσης (Βλέπε άρθρο 43(1) του Νόμου 158(Ι)/99). Ο αιτητής είχε την ευκαιρία, πράγμα που έπραξε, κατά την καταχώρηση της Ιεραρχικής του Προσφυγής να εκθέσει με πάσα λεπτομέρεια τους λόγους και τις θέσεις του επί του θέματος. Καταλήγω κατά συνέπεια ότι δεν έχουν παραβιαστεί τα δικαιώματα του αιτητή.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή του αιτητή απορρίπτεται με έξοδα.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ