ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Προσφυγή αρ. 122/2006
13 Οκτωβρίου, 2006
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. FARHANG AFSHAR,
2. EΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Αιτητές,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
3. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
Καθών η αίτηση.
------------------
Αίτηση ημερ. 18/9/06 για προσωρινό διάταγμα
Γ. Ερωτοκρίτου για τους αιτητές
Λ. Χριστοδουλίδου, (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Στις 23/1/06 οι αιτητές καταχώρησαν την πιο πάνω προσφυγή με την οποία ζητούσαν ακύρωση των ενταλμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή αρ. 1.
Την ίδια ημέρα καταχώρησαν και μονομερή αίτηση για προσωρινό διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η ισχύς των προαναφερθέντων διαταγμάτων μέχρι την ακρόαση της προσφυγής.
Αφού οι καθών η αίτηση έλαβαν γνώση της αίτησης εμφανίστηκαν στο δικαστήριο αρχικά στις 25/1/06 και στη συνέχεια στις 31/1/06 οπότε, με τη σύμφωνη γνώμη των διαδίκων, εκδόθηκε εκ συμφώνου προσωρινό διάταγμα με το οποίο αναστέλλεται η απέλαση του αιτητή μέχρι την ακρόαση και τελεία αποπεράτωση της προσφυγής. Ταυτόχρονα το δικαστήριο ικανοποίησε αίτημα των διαδίκων για σύντομη δικάσιμο. Έδωσε οδηγίες για καταχώρηση αγορεύσεων σε πιο σύντομα χρονικά διαστήματα απ' ότι συνήθως. Έτσι το αίτημα για προσωρινό διάταγμα που να αναστέλλει και την κράτηση, εγκαταλείφθηκε.
Στο μεταξύ έστω και με μικρή καθυστέρηση συμπληρώθηκαν οι γραπτές αγορεύσεις στις 24/3/06 και η υπόθεση τέθηκε για εκδίκαση ενώπιον της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 23/2/06. Ενώ η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον της Ολομέλειας, οι αιτητές καταχώρησαν νέα μονομερή αίτηση (την παρούσα) με την οποία ζητούν τα ίδια προσωρινά διατάγματα (βλ. παράγραφος Α) και/ή προσωρινό διάταγμα που να αναστέλλει το διάταγμα κράτησης (βλ. Παράγραφος Β της αίτησης). Σίγουρα όσον αφορά το θέμα της απέλασης η αίτηση είναι περιττή αφού ήδη υπάρχει τέτοιο διάταγμα. Έτσι παραμένει μόνο για το διάταγμα κράτησης. Με την ένορκη δήλωση της αιτήτριας 2 (συζύγου του αιτητή) που υποστηρίζει την αίτηση προβάλλονται δύο ουσιαστικά ισχυρισμοί (α) περί έκδηλης παρανομίας (βλ. παράγρ. 12 της ένορκης δήλωσης) και (β) περί ανεπανόρθωτης ζημίας (βλ. παράγρ. 15 της ένορκης δήλωσης).
Με το θέμα αυτό της έκδοσης προσωρινού διατάγματος σε υποθέσεις αυτής της φύσης, το δικαστήριο τούτο έχει ήδη εκδώσει σχετικές αποφάσεις στις οποίες τελικά απέρριψε το αίτημα για το λόγο ότι ούτε έκδηλη παρανομία είχε διαπιστωθεί αλλά ούτε και ανεπανόρθωτη ζημιά (βλ. μεταξύ άλλων Olga Rozlutska v. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 159/05, ημερ. 1/3/05, Svetlana Shaleva v. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 869/05 γημερ. 11/10/05, Sanka Gamage v. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 489/06, ημερ. 11/5/06 και Chandrani Mallika Mudiyanselage v. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 904/06 ημερ. 2/6/06). Εξετάστηκε εκεί και το κατά πόσον η κράτηση από μόνη της είναι ανεπανόρθωτη ζημιά και η απάντηση ήταν αρνητική.
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης αφού έχω εξετάσει αυτά με την μέγιστη δυνατή προσοχή, έχω καταλήξει όπως και η παρούσα αίτηση απορριφθεί για τους εξής βασικά λόγους:
(α) Στο στάδιο που είμαστε δε βλέπω πώς ικανοποιείται το επείγον για να καταχωρηθεί η αίτηση μονομερώς χωρίς δηλαδή να ειδοποιηθεί η άλλη πλευρά. Αν όμως ήταν μόνο αυτός ο λόγος, δυνατό να μην του έδινα σημασία εφόσον τελικά έλαβε γνώση και ακούστηκε η άλλη πλευρά.
(β) Λαμβάνοντας υπόψη ότι εκκρεμούσε παρόμοια αίτηση και εγκαταλείφθηκε όταν είχε εκδοθεί προσωρινό διάταγμα με τη συγκατάθεση της άλλης πλευράς αναφορικά με την απέλαση και την ταυτόχρονη επίσπευση της διαδικασίας στην κυρίως προσφυγή που είναι ήδη ενώπιον της Πλήρους Ολομέλειας, κρίνω ότι οι αιτητές εμποδίζονται να επανέρχονται, χωρίς κανένα καλό λόγο, που εδώ δεν βλέπω να υπάρχει.
(γ) Και αν ακόμα μπορούσαν να επανέλθουν οι αιτητές, αφού εξέτασα τα όσα ισχυρίζονται, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υπάρχει στην όλη διαδικασία έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης έκδηλη παρανομία με την έννοια που δόθηκε στην φράση αυτή από τη νομολογία στην οποία κάνω αναφορά στις πιο πάνω υποθέσεις. Τώρα αν είναι παράνομη ή όχι, το θέμα μένει ανοικτό και θα εξεταστεί από την Πλήρη Ολομέλεια. Άλλωστε και τρεις από τις τέσσερεις υποθέσεις που έθεσε σήμερα ενώπιον μου ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών, αφορούσαν τελική απόφαση.
(δ) Η έγκριση της αίτησης πιστεύω ότι θα ισοδυναμούσε με την παραχώρηση άδειας στον αιτητή να παραμείνει στην Κύπρο, κάτι που δεν είναι για το δικαστήριο να πράξει.
(ε) Ούτε και οι λόγοι για τους οποίους γίνεται ισχυρισμός για ανεπανόρθωτη ζημιά, ευσταθούν. Αυτοί συνδέονται απλώς με το γεγονός της κράτησης κάτι που δεν είναι αρκετό από μόνο του. (βλ. Haram Farahao v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 1024/04 ημερ. 10/12/04 (Κρονίδης, Δ.) στην οποία κάμνω αναφορά και στην προαναφερθείσα υπόθεση αρ. 159/05 ημερ. 1/3/05). Τα θέματα που εγείρονται στην παρούσα υπόθεση (κυρίως προσφυγή) θα εξεταστούν από την Πλήρη Ολομέλεια υπο το φως μεταξύ άλλων και της απόφασης στην υπόθεση Κane Osman v. Κυπριακής Δημοκρατίας, αρ. 379/05 ημερ. 21/9/06 επίσης της Πλήρους Ολομέλειας.
Ενόψει των πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται. Με πολύ δισταγμό, καταλήγω να είναι χωρίς έξοδα.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς