|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1036/2004)
31 Οκτωβρίου, 2006
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Γ. Μηχανικός, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1.
Μ. Ιωαννίδης, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 2 και 3.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στις 17.9.2004 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία προήγαγε τους 1. Νικόλα Π. Παπανικολάου, 2. Σαββούλα Ι. Χαράτση, 3. Νικόλαο Α. Χατζηγιάννη, 4. Ανδρέα Κ. Πηγιώτη και 5. Ανδρέα Α. Σολωμού στη μόνιμη θέση Αρχιδεσμοφύλακα, Φυλακές από την 1.9.2004 αντί του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Κατόπιν αίτησης του δικηγόρου του αιτητή για διαχωρισμό δικογράφου λόγω μη συνάφειας δύο διοικητικών αποφάσεων, το Δικαστήριο, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των διαδίκων εξέδωσε σχετικό διάταγμα. Έτσι η προσφυγή απεσύρθη όσον αφορά τα ενδιαφερόμενα μέρη Πηγιώτη Ανδρέα και Σολωμού Ανδρέα.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ζήτησε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με επιστολή του ημερ. 19.5.2004 την πλήρωση τριών θέσεων Αρχιδεσμοφύλακα. Επειδή, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, η θέση Αρχιδεσμοφύλακα είναι θέμα προαγωγής η ΕΔΥ, σε συνεδρία της στις 2.6.2004 αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης των θέσεων σε μεταγενέστερη ημερομηνία και στη συνεδρία να παραστεί και ο Διευθυντής Φυλακών.
Σε συνεδρία της ΕΔΥ στις 23.7.2004 ο Διευθυντής Φυλακών σύστησε για προαγωγή δύο από τρία ενδιαφερόμενα μέρη (Ε/Μ) τους Παπανικολάου και Χαράτση και μία τρίτη υποψήφια τη Χριστοδούλου Μαρίνα. Ακολούθως η ΕΔΥ ακολούθησε τη σύσταση του Διευθυντή όσον αφορά τα δύο Ε/Μ και αντί τη Χριστοδούλου Μαρίνα προτίμησε το Ε/Μ Χτζηγιάννη, στους οποίους προσέφερε προαγωγή.
Ο αιτητής προτείνει δύο λόγους ακύρωσης. Πρώτο, το αναιτιολόγητο της σύστασης του Διευθυντή και δεύτερο ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ πάσχει λόγω μη δέουσας έρευνας και ανεπάρκειας της αιτιολογίας.
Όσον αφορά τον πρώτο λόγο ακύρωσης, ότι δηλαδή η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, θεωρώ σκόπιμο να την παραθέσω αυτούσια όπως είναι στα πρακτικά της ΕΔΥ:-
«Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους, προκειμένου όμως να προβώ σε συστάσεις έχω διαβουλευθεί και με τους άμεσα προϊσταμένους τους και έχω, επίσης, μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων. Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, κρίνω ως καταλληλότερους και συστήνω για προαγωγή τους Παπανικολάου Νικόλα, Χριστοδούλου Μαρίνα και Χαράτση Σαββούλα.
Προβαίνοντας στις συστάσεις μου έλαβα υπόψη ότι οι συστηνόμενοι υστερούν σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση έναντι των υποψηφίων με α/α 1-7 από τέσσερα έως επτά χρόνια και έναντι ορισμένων άλλων υποψηφίων λόγω της ημερομηνίας γέννησής τους, έναντι όλων όμως υπερτερούν ή δεν υστερούν σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, και δεν υστερούν σε προσόντα.
Έλαβα υπόψη ότι ο Καστανιάς Γιαννάκης, ο οποίος όμως ακολουθεί σε αρχαιότητα, διαθέτει δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου στη Μηχανολογία, το οποίο είναι άσχετο με τα καθήκοντα της θέσης, εν πάση όμως περιπτώσει το συνεκτίμησα με τα άλλα στοιχεία και του έδωσα την ανάλογη βαρύτητα στη σύστασή μου.»
Η σύσταση του Προϊσταμένου, σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εξετάζεται σε συνάρτηση με τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Ελέγχεται δε υπό το πρίσμα του περιεχομένου της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας στην Ιωάννης Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695 η οποία κωδικοποιεί στην πράξη την προηγούμενη νομολογία και αίρει οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις ή διχογνωμίες.
Μοναδικός λόγος της σύστασης του διευθυντή υπέρ των Ε/Μ ήταν η υπεροχή τους σε αξία έναντι όλων των υποψηφίων όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις. Η θέση αυτή όμως του Διευθυντή είναι και εσφαλμένη και πεπλανημένη. Από τους διοικητικούς φακέλους προκύπτει ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια (2000-2003) τόσο ο αιτητής όσο και τα Ε/Μ είχαν την ίδια αξία αφού ο αιτητής είχε 31 εξαίρετος και 1 πολύ ικανοποιητικά, τα Ε/Μ Παπανικολάου και Χαρατσή 32 εξαίρετος και το Ε/Μ Χατζηγιάννης 31 εξαίρετος και 1 πολύ ικανοποιητικά. Κατά συνέπεια προκύπτει σχεδόν απόλυτη ισότητα αιτητή και Ε/Μ στις εμπιστευτικές εκθέσεις. Όσον αφορά τα προσόντα υπάρχει απόλυτη επίσης ισότητα. Ο αιτητής υπερέχει σημαντικά όμως σε αρχαιότητα κατά 5 χρόνια και 3 μήνες.
Στην υπόθεση Μοδίτης (πιο πάνω) έχουν λεχθεί τα εξής τα οποία συνάδουν και με τα γεγονότα και τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης (σελίδες 719, 720, 721):-
«Καταλήγουμε πως η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων. Δεν είναι πηγή τέτοιας πληροφόρησης και δε συναρτάται προς την αξία, ως του ενός από τα κριτήρια που προβλέπει ο Νόμος. Η σύσταση, στην οποία αναφέρεται ο Νόμος, εμπεριέχει μόνο τη συμβουλή ή γνώμη του προϊσταμένου ως προς τον κατάλληλο για προαγωγή στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, με δοσμένη την υπηρεσιακή τους εικόνα όπως την αποτυπώνουν οι φάκελοι. Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τί από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ' αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος. Οπότε, και στην περίπτωση που η ΕΔΥ έχει άλλη άποψη ως προς το ποιός είναι ο καταλληλότερος, να χρειάζεται να αιτιολογήσει αυτή την απόκλιση ειδικά.
........................................................................................................................................................................................................................................ ............................................................................
Όσα εξειδικεύει ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ' ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα της υπεροχής εκείνων που συστήνονται στους αντίστοιχους τομείς. Ώστε αυτοί να αναδεικνύονται ως οι καταλληλότεροι. (Βλ. συναφώς Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 833). Δεν προκύπτει όμως τέτοια υπεροχή από τους φακέλους και η επίκληση από τον προϊστάμενο της προσωπικής του γνώσης, εισάγει πηγή πληροφόρησης αντίθετη προς το Νόμο και, πάντως, η σύσταση συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων. Σημειώνουμε συναφώς πως ο ίδιος προϊστάμενος αξιολόγησε τον αιτητή τα δύο τελευταία χρόνια, το 1996 και 1997. Και τον βρήκε εξαίρετο σε όλα ανεξαιρέτως τα στοιχεία αξιολόγησης. Οπότε, κατά την πάγια νομολογία μας, δεν θα έπρεπε να της είχε προσδοθεί βαρύτητα. Συνυπολογίστηκε κατά την τελική επιλογή, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας και η έφεση επιτυγχάνει.»
Καταλήγω κατά συνέπεια ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και πεπλανημένη. Η ΕΔΥ βασίστηκε στην αναιτιολόγητη αυτή σύσταση για να αποφασίσει την προαγωγή των Ε/Μ Παπανικολάου και Χαράτση. Κατά συνέπεια παρασύρεται ολόκληρη η επίδικη απόφαση σε ακυρότητα.
Η ΕΔΥ αντί της τρίτης συστηθείσας Χριστοδούλου Μαρίνας, διόρισε το Ε/Μ Χατζηγιάννη Νικόλα. Η ΕΔΥ προέβη σε σύγκριση και απεφάνθη ότι ο Χατζηγιάννης είναι ίσος σε αξία με τη Χριστοδούλου, τον προτίμησε όμως γιατί υπερείχε οριακά στην αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γέννησης τους.
Η ΕΔΥ προβαίνοντας σε σύγκριση του Χατζηγιάννη με τους λοιπούς υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένου του αιτητή, ανέφερε τα εξής:-
«Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ της Χριστοδούλου Μαρίνας και αντ' αυτής επέλεξε το Χατζηγιάννη Νικόλαο, ο οποίος, συγκρινόμενος με τη Χριστοδούλου, υπερέχει, έστω και οριακά, σε αρχαιότητα, με βάση την ημερομηνία γέννησής τους, και είναι ίσος με αυτή σε αξία και προσόντα.
Συγκρινόμενος με τους λοιπούς υποψηφίους, ο Χατζηγιάννης υπερέχει ή είναι περίπου ίσος σε αξία και δεν υστερεί σε προσόντα, πλην έναντι του υποψήφιου Καστανιά Γιαννάκη, για τον οποίο γίνεται αναφορά πιο κάτω. Σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ο επιλεγείς υστερεί έναντι ορισμένων υποψηφίων (στο βαθμό που και οι άλλοι επιλεγέντες, όπως αναλύεται πιο πάνω, υστερούν), έναντι των οποίων όμως υπερέχει ή είναι ίσος σε αξία και δεν υστερεί σε προσόντα.»
Νοουμένου ότι αιτητής και Ε/Μ Χατζηγιάννης είναι απόλυτα ίσοι σε αξία και προσόντα αλλά ο αιτητής υπερέχει κατά 5 χρόνια και 3 μήνες, έχω καταλήξει ότι η ΕΔΥ υπέπεσε στο ίδιο σφάλμα και/ή πλάνη όπως ο Διευθυντής στη σύσταση του. Θεώρησε η ΕΔΥ ότι το Ε/Μ υπερείχε σε αξία, πράγμα που υποδεικνύει την πλάνη της. Περαιτέρω η προσέγγιση της ΕΔΥ όσον αφορά το Ε/Μ Χατζηγιάννη και της Χριστοδούλου Μαρίνας είναι αντιφατική με την προσέγγιση της με τον αιτητή και το Ε/Μ.
Κατά συνέπεια και αυτός ο σχετικός λόγος που προτείνει ο αιτητής ευσταθεί και οδηγεί την επίδικη απόφαση σε ακύρωση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ'ων η αίτηση.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ