ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1222/2004)

 

7 Σεπτεμβρίου, 2006

 

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

1.  ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΔΗΣ

2.  ΟΜΗΡΟΣ ΡΩΣΣΟΣ

3.  ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ Γ. ΧΡΙΣΤΟΥ,

 

Αιτητές,

 

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΦΥΛΑΚΩΝ,

 

Καθ΄ων η αίτηση.

_______________

 

Ελ. Γαβριήλ(κα) για Ι. Νικολάου, για τους Αιτητές.

Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.

________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Σύμφωνα με το άρθρο 19(5) του περί Φυλακών Νόμου του 1996, Ν.62(Ι)/96, ο Διευθυντής των Φυλακών (στο εξής «ο Διευθυντής»), έχει την εξουσία να ορίζει προς εκτέλεση αυξημένων καθηκόντων, ως υποδεκανείς, μόνιμους δεσμοφύλακες, που κατέχουν τα αναγκαία για προαγωγή στη θέση αρχιδεσμοφύλακα προσόντα. Ο αριθμός των υποδεκανέων και το μηνιαίο επίδομα που τους καταβάλλεται καθορίζεται ομού από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και τον Υπουργό Οικονομικών.

 

Την εξουσία αυτή άσκησε στις 19.10.2004 ο Διευθυντής με τη Διαταγή υπ΄ αρ. 30/2004, ορίζοντας ως υποδεκανείς τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη. Την απόφαση αυτή προσβάλλουν με την παρούσα προσφυγή οι τρεις αιτητές. Σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας ο αιτητής 2 απέσυρε την προσφυγή του, η οποία και απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.

 

Μεταξύ άλλων οι αιτητές υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση, τόσο με τη γραπτή του αγόρευση, όσο και κατά τις διευκρινίσεις, παραδέκτηκε ότι δεν εντόπισε οποιανδήποτε αιτιολογία και γι΄ αυτό δεν κατέθεσε και διοικητικό φάκελο. Το μόνο στοιχείο που υπάρχει είναι η προσβαλλόμενη διαταγή η οποία αναφέρει απλώς τον ορισμό ως υποδεκανέων των πέντε ενδιαφερομένων μερών. Στην ίδια διαταγή σημειώνεται ότι ο ορισμός ενός δεσμοφύλακα ως υποδεκανέα δεν θεωρείται προαγωγή, αλλά ούτε και ενδιάμεσο στάδιο για προαγωγή. Στη Διαταγή σημειώνεται περαιτέρω ότι ο Διευθυντής σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι ένας υποδεκανέας δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα αυξημένα καθήκοντα που του ανατέθηκαν, δύναται σε οποιονδήποτε χρόνο να τον επαναφέρει στα καθήκοντα του απλού δεσμοφύλακα.

 

΄Οπως σημειώνεται και στην υπόθεση Ρουσιά ν. Διευθυντή Φυλακών (1993) 4 Α.Α.Δ. 101, το διοικητικό όργανο έχει καθήκον αιτιολόγησης της διοικητικής απόφασης στην οποία καταλήγει. Η αιτιολογία αποτελεί την έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων που οδήγησαν τη διοίκηση στην απόφασή της, καθώς και την παράθεση των κριτηρίων με βάση τα οποία άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια.

 

Στην παρούσα υπόθεση ελλείπει παντελώς οποιαδήποτε αιτιολογία. Δεν παρατίθεται κανένας πραγματικός και νομικός λόγος που οδήγησαν το Διευθυντή στην απόφασή του, με αποτέλεσμα να έχουμε απλώς άσκηση της διακριτικής ευχέρειας χωρίς οποιοδήποτε υπόβαθρο. ΄Ετσι, ο δικαστικός έλεγχος έχει καταστεί αδύνατος.

 

Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παντελώς αναιτιολόγητη.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο