|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.639/05)
11 Αυγούστου, 2006
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PAVLOS PH. VARELLAS TRADING CO. LTD.
Αιτητές,
- και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, μέσω
Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων
Καθ΄ου η αίτηση
------------ ------------ --------------
Ε.Μυριανθέας, για τους αιτητές
Στ.Θεοδούλου - ανώτερος δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ΄ου η αίτηση
---------------- ------------- --------
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία η οποία ασχολείται με την εισαγωγή μεταχειρισμένων οχημάτων στην Κύπρο, εισήγαγε στις 19.2.05 ένα μεταχειρισμένο όχημα τύπου Mercedes E200 Komp. Elegance, ηλικίας μικρότερης των 12 μηνών. Το Τμήμα Τελωνείων καθόρισε το φόρο κατανάλωσης σε £4.140.00 σύμφωνα με τις πρόνοιες των άρθρων 4(1), 5(1), 100(2) και του Μέρους Β του Τέταρτου Παραρτήματος του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Κατανάλωσης Νόμου 91(1)/2004.
Η αιτήτρια εταιρεία με την παρούσα προσφυγή ισχυρίζεται ότι ο καθορισμός του πιο πάνω ποσού λήφθηκε χωρίς τη διεξαγωγή της δέουσας έρευνας. Πιο συγκεκριμένα υποβλήθηκε ότι η επίδικη απόφαση επιβολής φόρου κατανάλωσης είναι άκυρη γιατί:
(α) παραβιάζει τα συνταγματικά της δικαιώματα όπως αυτά διασφαλίζονται με τα άρθρα 24 και 28 του Συντάγματος και
(β) παραβιάζει το άρθρο 90 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης.
Το άρθρο 90 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης προνοεί ότι:
«Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς δασμούς οποιασδήποτε φύσεως, ανώτερους από εκείνους που επιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα.
Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει στα προϊόντα των άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους, η φύση των οποίων οδηγεί έμμεσα στην προστασία άλλων προϊόντων.»
Κατά τη διάρκεια των διευκρινίσεων ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση κατέθεσε γραπτή δήλωση σύμφωνα με την οποία οι καθ΄ων η αίτηση δέχθηκαν ότι «κατά τη διαδικασία της παραγωγής της προσβαλλόμενης πράξης και ή απόφασης δεν είχαν εξετάσει οποιοδήποτε ζήτημα σχετικό με τη σύγκριση του ποσού των δασμών και φόρων κατανάλωσης που επιβλήθηκαν για την εισαγωγή από χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης του επίδικου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου με το κατάλοιπο δασμού και/ή φόρου που εξακολουθεί να βρίσκεται ενσωματωμένο στην αξία «ομοειδούς» αυτοκινήτου που είχε εισαχθεί καινούριο στη Δημοκρατία και έχει την ίδια «ηλικία» με το επίδικο.»
Η πιο πάνω δήλωση συνιστά έμμεσα αποδοχή της εισήγησης της αιτήτριας εταιρείας ότι η επίδικη απόφαση δεν είναι αποτέλεσμα διεξαγωγής της δέουσας έρευνας και ιδιαίτερα των προεκτάσεων των αποφάσεων του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Jao Nunes Tader (345/93 Συλλογή 1995, 1-479) και Antonio Bumes Velante (393/89, Συλλογή 1998, 1-1327, στις οποίες είχαν εξεταστεί οι προεκτάσεις της παραβίασης του άρθρου 90 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. (Για τις επιπτώσεις της έλλειψης δέουσας έρευνας σε σχέση με τον προσδιορισμό της τελωνειακής αξίας εισαγομένων και μεταχειρισμένων αυτοκινήτων βλ. Σαββίδης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 377.)
Κάτω από τις περιστάσεις η επίδικη απόφαση ακυρώνεται λόγω της μη διεξαγωγής της δέουσας έρευνας. Οι καθ΄ων η αίτηση διατάσσονται όπως καταβάλουν τα έξοδα της αιτήτριας. Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης δεν κρίνω σκόπιμο να ασχοληθώ με τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης.
Τ. Ηλιάδης, Δ.
/ΜΑ