|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 329/2002)
9 Αυγούστου, 2006
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 19, 24, 25, 26, 28, 35
ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. LTD,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η Αίτηση.
________________________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Μ. Ιωαννίδης, για την Καθ' ης η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, οι αιτητές ζητούν:-
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή της καθ' ης που στάληκε την 20.2.2002 και με την οποίαν έκρινε ότι υπήρξε παράβαση εκ μέρους του τηλεοπτικού σταθμού των αιτητών, του άρθρου 34 (4) (β) (ιι) του Νόμου 7 (Ι)/98 (όπως αυτός τροποποιήθηκε) και τους επέβαλε ως διοικητικό πρόστιμο στο ποσόν των £4.000 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, (η «Αρχή»), αυτεπάγγελτα ανέθεσε σε Λειτουργό της τη διερεύνηση πιθανών παραβάσεων, από μέρους των αιτητών, του ΄Αρθρου 34(4)(β)(ιι) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998, (Ν. 7(Ι)/98), (όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 23(Ι)/2000), (ο «Νόμος»), που προέκυψαν κατόπιν μετάδοσης διαφημίσεων των παιδικών παιχνιδιών «Barbie Ράδιο - Σπίτι», «Παιδικό κασετόφωνο με μικρόφωνο», «Pocket Skate», «Barbie χίλια κραγιόν σειρά ομορφιάς» και «Max Steel αναβάτης και Supercross μηχανή».
Ετοιμάστηκε από τη Λειτουργό πόρισμα και η Αρχή, σε συνεδρία της ημερομηνίας 21/11/2001, αφού εξέτασε το πόρισμα, αποφάσισε όπως η υπόθεση προωθηθεί σύμφωνα με τον Κανονισμό 42(6) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000, (Κ.Δ.Π. 10/2000), (οι «Κανονισμοί»).
Με επιστολή ημερομηνίας 26/11/2001, η Αρχή ειδοποίησε τους αιτητές και τους κάλεσε να εκθέσουν τις απόψεις τους, οι οποίες και δόθηκαν με επιστολή ημερομηνίας 5/12/2001. Ανέφεραν, συνοπτικά, τα εξής:-
«1. Οι διαφημίσεις 'BARBIE ΡΑΔΙΟ - ΣΠΙΤΙ' (σημεία 1,4,13,15) και η διαφήμιση 'ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ ΜΕ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ' (σημεία 9,10,19,20) έχουν μεταδοθεί σε οικογενειακή ζώνη. Το διαφημιστικό τμήμα του καναλιού θεώρησε καλό ότι τα συγκεκριμένα αντικείμενα, ψυχαγωγούν τα παιδιά προσφέροντάς τους μουσική παιδεία.
2. Η διαφήμιση 'POCKET SKATE' (σημεία 3,5,7,8,14,17,18) έχει μεταδοθεί σε οικογενειακή ζώνη. Το διαφημιστικό τμήμα του σταθμού, θεώρησε σωστό ότι η συγκεκριμένη διαφήμιση, ανήκει στην κατηγορία των αντικειμένων που γυμνάζουν τα παιδιά, π.χ. ποδήλατο.
3. Η διαφήμιση 'BARBIE ΧΙΛΙΑ ΚΡΑΓΙΟΝ' (σημεία 2,6,12,16) μεταδόθηκε σε οικογενειακή ζώνη. Το λάθος οφείλεται στο διαφημιστικό τμήμα του σταθμού. Απολογούμαστε.
4. Η διαφήμιση 'MAX STEEL ΑΝΑΒΑΤΗΣ ΚΑΙ SUPERCROSS ΜΗΧΑΝΗ' μεταδόθηκε λίγο πριν τις 23:00 όπως προνοεί ο νόμος. Το λάθος οφείλεται στο τμήμα ροής του σταθμού. Απολογούμαστε.»
Στις 4/2/2002, η Λειτουργός Διερεύνησης υπέβαλε στην Αρχή σημείωμα σχετικό με την υπό αναφορά υπόθεση. Την ίδια ημερομηνία, η Αρχή, με επιστολή, ενημέρωσε τους αιτητές για την ημερομηνία και την ώρα εξέτασης της υπόθεσης - (6/2/2002) - και τους κάλεσε να παρευρεθούν. Κατά την εξέταση της υπόθεσης παρευρέθη ο εκπρόσωπος των αιτητών και επανέλαβε, ουσιαστικά, τις θέσεις που διατυπώθηκαν και γραπτώς.
Η Αρχή, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και περιστατικά, περιλαμβανομένων των γραπτών και προφορικών εξηγήσεων των αιτητών, καθώς επίσης και των βιντεοταινιών με τις επίδικες διαφημίσεις, έκρινε ότι υπάρχουν παραβάσεις του ΄Αρθρου 34(4)(β)(ιι) του Νόμου και επέβαλε στους αιτητές το διοικητικό πρόστιμο των £4.000,00 για είκοσι παραβάσεις του πιο πάνω ΄Αρθρου, οι οποίες σημειώθηκαν στις 13/10/2001 και 14/10/2001.
Οι αιτητές δεν κατέβαλαν το διοικητικό πρόστιμο, όπως είχαν υποχρέωση σύμφωνα με τον Κ. 47 των Κανονισμών, αλλά προχώρησαν στην καταχώριση της παρούσας προσφυγής, επιδιώκοντας την ακύρωση της απόφασης τόσο σε σχέση με την καταδίκη όσο και σε σχέση με το διοικητικό πρόστιμο που τους επιβλήθηκε.
Μετά την ολοκλήρωση των γραπτών αγορεύσεων, διαπιστώθηκε ότι σειρά υποθέσεων μεταξύ των ιδίων μερών και που αφορούσαν το ίδιο θέμα, εξετάστηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η υπόθεση αφέθηκε για οδηγίες, εν αναμονή της απόφασης της Ολομέλειας.
Με την έκδοση της απόφασης - (Sigma Radio T.V. Ltd κ.ά. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2004) 3 Α.Α.Δ. 134) - οι αιτητές υπέβαλαν αίτημα τροποποίησης της προσφυγής και προσθήκης νέων λόγων ακυρώσεως, αφού οι λόγοι που αρχικά προβλήθηκαν είχαν ήδη εξεταστεί και απορριφθεί.
Το αίτημα εγκρίθηκε και προωθήθηκαν τρεις λόγοι ακυρώσεως. Προβάλλεται ως πρώτος λόγος ότι η Αρχή, έχοντας διακριτική ευχέρεια σύμφωνα με το Νόμο να επιλέξει μεταξύ της διοικητικής διαδικασίας και της διαδικασίας παραπομπής σε ποινικό δικαστήριο για τυχόν παραβάσεις, κακώς δεν επέλεξε την παραπομπή στο ποινικό δικαστήριο, ώστε να διασφαλίζεται για τους αιτητές αμερόληπτη δίκη. Η Αρχή, έχουσα η ίδια δικό της προϋπολογισμό, δεν μπορούσε, σύμφωνα με τον περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμο του 1999, (Ν. 158(Ι)/99), να επιλέξει μεροληπτικά να εκδικάσει η ίδια και να γίνει, έτσι, μεροληπτικός κριτής των συμφερόντων των αιτητών, αντί να παραπέμψει στο ποινικό δικαστήριο.
Δε βρίσκω αυτός ο λόγος να ευσταθεί. Η νομιμότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε έχει ήδη κριθεί από την Ολομέλεια στη Sigma Radio T.V. κ.ά. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, (πιο πάνω), όπου λέχθηκαν και τα εξής:- (σελ. 168-169)
«Δεν συμμεριζόμαστε την άποψη ότι η προβλεπόμενη διαδικασία, την οποία η Αρχή ακολούθησε, βρίσκεται σε διάσταση με τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης που απαιτούν (α) να είναι ο κριτής αμερόληπτος και (β) να παρέχεται στο υπό κρίση πρόσωπο η ευκαιρία να ακουστεί. ... Μας φαίνεται πως σε όλες ανεξαίρετα τις περιπτώσεις υπήρξε ικανοποιητική διάκριση μεταξύ των διαφόρων σταδίων, τα οποία συνίσταντο στη συγκέντρωση των στοιχείων, στην προκαταρκτική θεώρηση τους, στην ενημέρωση των αιτητών ως προς αυτά, στην παροχή σ' αυτούς του δικαιώματος να ακουστούν, γραπτώς ή προφορικώς, και στην τελική κρίση. Το ότι, βάσει του άρθρου 38(1)(δ) του Νόμου, '..... έσοδα που προέρχονται από την επιβολή διοικητικού προστίμου στους σταθμούς .....' κατατίθενται στο ταμείο της Αρχής δεν είναι, κατά τη γνώμη μας, ασυμβίβαστο με την αμεροληψία.»
Ταυτόσημος ισχυρισμός προβλήθηκε και εξετάστηκε στη Sigma Radio T.V. Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 392/03, 19/9/05, όπου ο Κωνσταντινίδης, Δ., απορρίπτοντάς τον, ανέφερε τα ακόλουθα:-
«Εκλαμβάνεται ως δεδομένο πως η επιλογή της πειθαρχικής δίωξης αντί της ποινικής είναι η δυσμενέστερη και επικαλούνται το άρθρο 52(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/99). Χωρίς όμως αναφορά στο άρθρο 48 του Ν.7(Ι)/98 που προβλέπει, σε περίπτωση καταδίκης για ποινικό αδίκημα, φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα τρία χρόνια ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις £20.000. Μάλιστα με την περαιτέρω πρόνοια του άρθρου 49 πως όταν το ποινικό αδίκημα διαπράττεται από νομικό πρόσωπο, την ευθύνη γι' αυτό φέρουν και όλα τα μέλη του διοικητικού ή διαχειριστικού συμβουλίου ή της επιτροπής που διαχειρίζεται τις υποθέσεις του νομικού προσώπου και ο γενικός διευθυντής ή ο διευθυντής ή ο διευθύνων σύμβουλός του. Ενώ, στην άλλη περίπτωση, με βάση το άρθρο 3 του Ν.7(Ι)/98, η Αρχή έχει εξουσία να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις, μεταξύ των οποίων διοικητικό πρόστιμο που δεν θα υπερβαίνει στην περίπτωση παγκύπριου τηλεοπτικού σταθμού, το ποσό των £5.000 για κάθε ημέρα παράβασης. Οι αιτητές εννοούν πως ήταν δυσμενέστερη γι' αυτούς η επιλογή της διοικητικής διαδικασίας επειδή αυτή έχει ελλείμματα ως προς την αμεροληψία δεδομένου ότι η Αρχή είναι κριτής της δικής της απόφασης να διώξει, στη βάση δικής της έρευνας, χωρίς μαρτυρία ξένου προς αυτή ειδικού. Και εν προκειμένω, όμως, κατά παραγνώριση της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας στην Sigma Radio T.V. Ltd (ανωτέρω) πως η διοικητική διαδικασία δεν έχει τέτοια ελλείμματα.»
Στη Sigma Radio T.V. Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 668/03, 25/2/05, ο Γαβριηλίδης, Δ., για ανάλογο ζήτημα, ανέφερε:-
«Προβάλλεται, επίσης, ως λόγος ακυρώσεως ότι, λόγω του χαρακτήρα των παραβάσεων και ως ποινικών, αυτές θα έπρεπε να αχθούν ενώπιον Ποινικού Δικαστηρίου ώστε να αποφανθεί επί των παραβάσεων ανεξάρτητο δικαστικό όργανο.
Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Η διοικητική διαδικασία που απολήγει σε διοικητικές κυρώσεις είναι ανεξάρτητη και αυτοτελής από την ποινική διαδικασία που απολήγει σε ποινικές κυρώσεις.»
΄Ενας άλλος ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι η Αρχή παρέλειψε να συστήσει Συμβουλευτική Επιτροπή, σύμφωνα με τις πρόνοιες του ΄Αρθρου 11(1) του Νόμου, με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη απόφαση να είναι παράνομη, αφού δε λήφθηκε η γνώμη Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Η Αρχή, επικαλούμενη τον Κανονισμό 10 των περί της Συμβουλευτικής Επιτροπής Ραδιοτηλεόρασης Κανονισμών του 1999, (Κ.Δ.Π. 154/99), υπέβαλε ότι, εν πάση περιπτώσει, η διαδικασία επιβολής διοικητικού προστίμου δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις που απαιτείται γνώμη Συμβουλευτικής Επιτροπής. Προς υποστήριξη της θέσης της αυτής, παρέπεμψε στις Μπεμπεδέλη ν. Διοικητικού Συμβουλίου Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου κ.ά., Υπόθεση Αρ. 1018/96, 30/4/99, και Sigma Radio T.V. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 392/03, 19/9/05. Περαιτέρω, υπέβαλε ότι οι πρόνοιες του ΄Αρθρου 41Α, Β και Γ του Νόμου, οι οποίες προβλέπουν την εξουσία για επιβολή διοικητικού προστίμου και οι Κ.41 και 42 των Κανονισμών, οι οποίοι προβλέπουν για τη διαδικασία εξέτασης παραπόνων και επιβολής διοικητικού προστίμου, δεν αναφέρονται σε υποχρέωση της Αρχής για λήψη γνώμης από Συμβουλευτική Επιτροπή.
Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί.
Συμφωνώ με τη θέση της Αρχής ότι η παράλειψή της να εξασφαλίσει συμβουλή από Συμβουλευτική Επιτροπή δεν επηρεάζει και ούτε επιδρά στη νομιμότητα της απόφασης. Με κανένα τρόπο δεν προκύπτει ότι εμπλοκή Συμβουλευτικής Επιτροπής στην επίδικη διαδικασία είναι υποχρεωτική - (βλ. Sigma Radio T.V. Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 392/03, 19/9/05).
Τελευταίος ισχυρισμός, τον οποίο προβάλλουν οι αιτητές, είναι ότι η συνολική χρηματική ποινή που τους επιβλήθηκε δεν προσδιορίζεται όπως καθορίζεται από τη νομολογία και παρέπεμψαν στις Αντέννα Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 362/03, 27/2/04 και Αντέννα Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 1105/02, 21/5/04.
Η Αρχή, απορρίπτοντας τον πιο πάνω ισχυρισμό, υπέβαλε ότι τα γεγονότα της υπόθεσης αποκαλύπτουν ότι οι είκοσι παραβάσεις που διαπιστώθηκαν στηρίζονται σε διαφορετικά γεγονότα, πρόκειται, δηλαδή, για είκοσι ξεχωριστές παραβάσεις του ίδιου Κανονισμού, που έγιναν σε χωριστά χρονικά διαστήματα και, συνεπώς, δεν εφαρμόζονται τα αποφασισθέντα στις Υποθέσεις Αρ. 362/03 και 1105/02.
΄Εχω εξετάσει με προσοχή την απόφαση και είναι φανερό ότι ξεχωριστοί λόγοι στοιχειοθετούν την καθεμιά από τις παραβάσεις, οι οποίες, βέβαια, αφορούν στον ίδιο Κανονισμό, ώστε δεν έχει βάση η θέση των αιτητών ότι η Αρχή ενήργησε εκτός των ευλόγων ορίων της διακριτικής της εξουσίας.
Με την κατάληξη ότι ούτε αυτός ο λόγος ακυρώσεως ευσταθεί, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ