ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 294/2005)

 

7 Αυγούστου 2006

 

[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

VOUROS HEALTHCARE LTD,

Αιτήτρια,

- ν. -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

---------------------------

Χρ. Κληρίδης, για την Αιτήτρια.

Α. Πανταζή-Λάμπρου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

Καμιά εμφάνιση για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

---------------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

            Οι Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας προκήρυξαν τον Διαγωνισμό Αρ. 45/04 για την προμήθεια μετρητών γλυκόζης αίματος και αντιδραστηρίων σε ταινίες.  Η αιτήτρια υπέβαλε την φθηνότερη προσφορά αλλά αποκλείστηκε διότι το Συμβούλιο Προσφορών Υπουργείου Υγείας, ακολουθώντας την άποψη της Επιτροπής Αξιολόγησης, έκρινε ότι δεν πληρούσε τους ειδικούς όρους 17 και 18 του διαγωνισμού. Ο πρώτος απαιτούσε όπως τα εκεί προσδιορισθέντα κριτήρια ποιότητας δηλωθούν από τον κατασκευαστή και ο δεύτερος απαιτούσε όπως ο κατασκευαστής παράσχει διετή εγγύηση καλής λειτουργίας των μετρητών γλυκόζης:

«17)  Τα  πιο  κάτω  κριτήρια  ποιότητας  πρέπει να δηλωθούν από τον κατασκευαστή:

 

·         Η εντός προσδιορισμού επαναληψιμότητα του συστήματος (within run precision) σε τουλάχιστο τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις γλυκόζης (υψηλή, μέτρια, χαμηλή) η οποία να εκφράζεται με την τυπική απόκλιση (standard deviation, SD) και το συντελεστή διακύμανσης (coefficient of variation CV).

·        Η ορθότητα των μετρήσεων του συστήματος (accuracy) η οποία να εκφράζεται τουλάχιστο με την επί τοις εκατόν μέση απόκλιση από τη μέθοδο αναφοράς.

 

Οι τιμές του συντελεστή διακύμανσης στις τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις γλυκόζης πρέπει να είναι  ≤ 6%.  Η επί τοις εκατόν μέση απόκλιση από τη μέθοδο αναφοράς πρέπει να είναι ≤ 10%.

 

18)  Ο κατασκευαστής πρέπει να εγγυάται διετή εγγύηση καλής λειτουργίας των μετρητών γλυκόζης αίματος.»

 

 

            Σε συνεδρία, ημερ. 9 Δεκεμβρίου 2004, το Συμβούλιο αποφάσισε να αναθέσει τη σύμβαση στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, Tasni Med Pharm Ltd.

            Η αιτήτρια αμφισβητεί ότι η προσφορά της δεν πληρούσε τους εν λόγω όρους και προβάλλει ότι εν πάση περιπτώσει δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα για να διακριβωθούν τα στοιχεία και, ενδεχομένως, για να της ζητηθούν διευκρινίσεις ή συμπληρωματικά πιστοποιητικά και έγγραφα με βάση το άρθρο 44 του περί Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) Νόμου του 2003 (Ν. 101(Ι)/2003 όπως είχε τροποποιηθεί)*.  Προσθέτει δε ότι ως  αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν αιτιολογημένη. Η αιτήτρια θέτει προς εξέταση και άλλα ζητήματα συμπεριλαμβανομένου και ζητήματος σύνθεσης του Συμβουλίου.  Θεωρεί πως η σύνθεση ήταν παράνομη διότι στη συνεδρία ημερ. 9 Δεκεμβρίου 2004 παρευρισκόταν, όπως καταγράφεται στα πρακτικά, και εκπρόσωπος του Γενικού Λογιστή ως παρατηρητής, χωρίς ένδειξη ότι αυτός αποχώρησε κατά τη συζήτηση και λήψη απόφασης και γι΄ αυτό συνάγεται ότι παρέμεινε.

 

            Η Δημοκρατία εισηγείται ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος επειδή η προσφορά της δεν πληρούσε ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού και, ως εκ τούτου, κανένα από τα ζητήματα τα οποία έχει θέσει δεν μπορεί να εξεταστεί.  Η εισήγηση παραγνωρίζει  ότι η κρίση αναφορικά με το κατά πόσο τηρήθηκαν οι όροι του διαγωνισμού ανήκει στο διοικητικό όργανο και επομένως η νομιμότητα της απόφασης ελέγχεται  ως προς αυτή την πτυχή.

 

            Εξετάζεται πρώτα το ζήτημα σύνθεσης. Η παρουσία παρατηρητών  προβλέπεται  στον  Καν.  12  των  περί της Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) (Γενικών) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 71/04):

       «12.  Ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, ο Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας και ο Γενικός Λογιστής της Δημοκρατίας ως προϊστάμενος της Αρμόδιας Αρχής ή οι εκπρόσωποί τους έχουν δικαίωμα να παρακάθονται στις συνεδρίες των Συμβουλίων Προσφορών και των Επιτροπών Αξιολόγησης ως ανεξάρτητοι παρατηρητές, να εκφράζουν τις απόψεις τους και να ζητούν όπως αυτές καταγράφονται, ανάλογα με την περίπτωση, στα δυνάμει των Κανονισμών 7 ή 10 τηρούμενα πρακτικά ή στην έκθεση αξιολόγησης που προβλέπεται στον Κανονισμό 25.»

 

 

Πρόκειται, σε ό,τι αφορά την ουσία, για αντιγραφή του άρθρου 12 του            Ν. 102(Ι)/97, το οποίο απασχόλησε την Ολομέλεια στην Finia Knitwear Co Ltd ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 3552, ημερ. 15 Σεπτεμβρίου 2005. Κρίθηκε ότι επιτρέπεται η παρουσία του παρατηρητή σε όλη τη διάρκεια της συνεδρίας του διοικητικού οργάνου:

«Η νομολογία σε σχέση με την ανάγκη αποχώρησης μη μελών του συλλογικού οργάνου κατά τη συζήτηση και λήψη της απόφασης, δεν αφορά στην περίπτωση προσώπων τα οποία, κατά τις διατάξεις του Νόμου, δικαιούνται να παρίστανται στη συνεδρία.  Είναι επ΄ αυτού σχετική η ανάλυση στο Εγχειρίδιο του Διοικητικού Δικαίου, Επαμ. Σπηλιωτόπουλου, 8^η έκδοση, σελ. 138, που επικαλέστηκαν οι εφεσίβλητοι: "Κατά τη συνεδρίαση κατά την οποία γίνεται διαλογική συζήτηση μεταξύ των μελών και ψηφοφορία για τη λήψη της απόφασης του συλλογικού οργάνου, δεν επιτρέπεται να παρίστανται πρόσωπα που δεν περιλαμβάνονται σύμφωνα με τις διατάξεις στην νόμιμη συγκρότηση, ή των οποίων η συμμετοχή στις συνεδρίες δεν προβλέπεται ρητώς.  Εάν παρίστανται π.χ. οι υπηρεσιακοί παράγοντες που κλήθηκαν για παροχή πληροφοριών, (ΣΕ 2002/1963), πρέπει να αποχωρήσουν πριν από την έναρξη της διαλογικής συζήτησης (ΣΕ 3022/1980)."  Εν προκειμένω, ο Νόμος επιτρέπει ρητά την παρουσία και την εν γένει συμμετοχή του Γενικού Ελεγκτή ή του εκπροσώπου του ως παρατηρητή στις συνεδρίες και δεν διακρίνουμε δυνατότητα διάσπασης της σημασίας των όρων ώστε ως συνεδρία, με την έννοια του Νόμου, να θεωρείται μόνο ένα μέρος της, μάλιστα το προπαρασκευαστικό.»

 

 

            Προχωρώ στο ζήτημα του αποκλεισμού της αιτήτριας με αναφορά στους ειδικους όρους 17 και 18 του διαγωνισμού.  Δεν διέκρινα οποιαδήποτε πλημμέλεια.  Δήλωση και  εγγύηση από τον κατασκευαστή, όπως αντιστοίχως απαιτείται, δεν υποβλήθηκε.  Οι εν λόγω όροι, οι προδήλως ουσιώδεις, δεν τηρήθηκαν. Θεωρώ δε ότι εν προκειμένω δεν υπήρχε χώρος για περαιτέρω διερεύνηση και ότι δεν επρόκειτο για περίπτωση όπου θα μπορούσε εύλογα να αναμενόταν η χρήση της δυνατότητας την οποία το άρθρο 44 του Νόμου παρέχει στην αναθέτουσα αρχή για συμπληρωματικά έγγραφα ή διευκρινίσεις.  Αναδύεται από τα δεδομένα πλήρης αιτιολογία για τον αποκλεισμό της αιτήτριας η οποία, επομένως, στερείται εννόμου συμφέροντος να προωθήσει οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.

 

            Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

 

                                                                        Γ.Κ. Νικολάου,

                                                                                   Δ.

/ΕΘ