|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικασθείσες υποθέσεις αρ. 242/2005 και 351/2005
8 Ιουνίου, 2006
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Προσφυγή αρ. 242/2005
ΣΟΛΩΜΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Αιτητής,
- ν. -
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
Καθών η αίτηση.
Προσφυγή αρ. 351/2005
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛ
Αιτητής,
- ν. -
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
Καθών η αίτηση.
------------------
Α.Μ. Κωνσταντίνου, για τον αιτητή στην 242/05
Μ. Καλλιγέρου (κα) για τον αιτητή στην 351/05
Α.Σ. Αγγελίδης, για το καθού η αίτηση Συμβούλιο και το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέα Φαίδωνος και στις δυο υποθέσεις
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με τις παρούσες προσφυγές οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του καθού η αίτηση ημερ. 8/2/05 με την οποία προάχθηκε ο Ανδρέας Φαίδωνος, ενδιαφερόμενο μέρος (ε.μ.) στη μόνιμη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσιών, Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λεμεσού, ισχυριζόμενοι o καθένας, ότι θα έπρεπε να προαχθεί ο ίδιος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Στις 26/2/04 προκηρύχθηκε από το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας μια κενή θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσιών η οποία είναι θέση προαγωγής. Υπήρξαν 5 αιτήσεις από άτομα που κατείχαν την αμέσως κατώτερη θέση δηλαδή αυτή του Ανώτερου Τεχνικού, μεταξύ των οποίων ήσαν οι αιτητές και το ε.μ. Το καθού η αίτηση Συμβούλιο μετά από μελέτη όλων των ενώπιον του στοιχείων έκρινε ότι 4 από τους υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένων και των αιτητών, δεν ήσαν προσοντούχοι. Στη συνέχεια έκρινε ότι μοναδικός προσοντούχος υποψήφιος για την επίδικη θέση είναι το ε.μ. το οποίο κάλεσε σε προφορική συνέντευξη στην οποία παρέστη και ο διευθυντής, ο οποίος και τον σύστησε. Το Συμβούλιο στη συνέχεια αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου.
Σημειώνω εδώ ότι οι υποθέσεις αυτές συνεκδικάστηκαν με διάταγμα του δικαστηρίου ημερ. 22/6/05. Μαζί τους ήταν και η προσφυγή 426/05 που είχε καταχωρηθεί από άλλο αιτητή, τον Γιώργο Γεωργίου, η οποία όμως αποσύρθηκε στις 26/1/06 με αποτέλεσμα να συνεχίζουν μόνο οι παρούσες.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΑΙΤΗΤΩΝ
Αμφότεροι οι συνήγοροι προβάλλουν παρόμοιο ισχυρισμό, δηλαδή ότι υπήρξε πλάνη περί το προσόν αρ. 2 του Σχεδίου υπηρεσίας και πεπλανημένη ερμηνεία εκτός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του Συμβουλίου. Εξηγούν ότι εσφαλμένα το Συμβούλιο θεώρησε πως η απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας, (παράγραφος 2 των απαιτουμένων προσόντων) δηλαδή «15ετής τουλάχιστον πείρα σε τεχνικά θέματα από την οποία διετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ανώτερου Τεχνικού» μπορούσε να ερμηνευθεί με τρόπο που η 15ετής πείρα σε τεχνικά θέματα θα έπρεπε απαραιτήτως να είχε αποκτηθεί σε υπηρεσία στο Συμβούλιο. Τέτοια ερμηνεία είναι, σύμφωνα με τους συνηγόρους, εσφαλμένη καθότι αν το σχέδιο υπηρεσίας ήθελε τέτοια πείρα, θα το έπραττε ρητά, όπως το έχει πράξει για τη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Οικονομικών Υπηρεσιών όπου διαλαμβάνεται ρητά ότι η «15ετής τουλάχιστον λογιστική ή και ελεγκτική πείρα θα πρέπει να είναι στο Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας. Είναι η θέση τους ότι 15ετής αυτή πείρα μπορεί να είναι και από υπηρεσία εκτός του Συμβουλίου. Επικαλούνται και το προηγούμενο σχέδιο υπηρεσίας για θέση όπως η επίδικη, που είχε εγκριθεί με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 37.308 ημερ. 30/4/92.
Αντίθετα με την πιο πάνω θέση, ο ευπαίδευτος συνήγορος του καθού η αίτηση καθ του ε.μ. υποστηρίζει ότι η απαιτούμενη 15ετής τουλάχιστον πείρα θα πρέπει να έχει αποκτηθεί από υπηρεσία στο Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας και όχι γενικά από οπουδήποτε αλλού. Υποστήριξε τον ισχυρισμό αυτό στο γεγονός ότι εδώ η θέση ήταν θέση προαγωγής που διεκδικείται μόνο από υπαλλήλους του Συμβουλίου που κατέχουν την αμέσως κατώτερη θέση. Όλοι οι συνήγοροι αναφέρθηκαν και σε νομολογία που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους υποστηρίζουν την δική τους αντίστοιχη θέση.
Από τη νομολογία στην οποία έγινε αναφορά ξεχωρίζω τα όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Δημήτρης Γεωργίου κ.α. Α.Ε. 3242 ημερ. 21/3/05 όπου διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας επαφίεται στην κρίση του διοικητικού οργάνου και η δικαστική επέμβαση επιτρέπεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η ερμηνεία που δίνεται δεν είναι εύλογα επιτρεπτή. Όπως έχει τονισθεί στην απόφαση της Ολομέλειας στην Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 517
«Το ζήτημα των προσόντων που απαιτούνται από τα σχέδια υπηρεσίας για διορισμό σε μια θέση είναι θέμα πραγματικό εντός της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ. (βλ. Petsas v. Republic, 2 R.S.C.C. 61, Φιλίππου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 543, Δημοκρατία ν. Ιερωνυμίδη κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 286).»
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν περιορίστηκε στον έλεγχο της νομιμότητας της πράξης και υπεισήλθε στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ., υποκαθιστώντας την κρίση της. Συνακόλουθα η εισήγηση της εφεσείουσας επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται σε ό,τι αφορά τα ενδιαφερόμενα μέρη Χ. Τσαγγαρίδου και Α. Χατζημάρκου, των οποίων ο διορισμός επικυρώνεται.»
Παραθέτω επίσης και τα όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Λοϊζου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (2004) 3 Α.Α.Δ. 68 σελ. 71 τα οποία επικαλέστηκε η κα Καλλιγέρου:
«Θεωρούμε τη θέση του εφεσείοντα/αιτητή ως βάσιμη. Αφ' ης στιγμής το σχέδιο υπηρεσίας δεν άφηνε περιθώριο ικανοποίησης του απαιτούμενου προσόντος από άλλο ισότιμο προσόν, ήταν εκτός της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου να επεκτείνει με αυτό τον τρόπο την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας και να κρίνει πως ισότιμο προσόν θα το ικανοποιούσε. Έτσι, αφού δεν υπήρχε πρόβλεψη για ικανοποίηση του προσόντος με κατοχή άλλου ισότιμου προσόντος ή πτυχίου, κρίνουμε πως ο καθού η αίτηση ενήργησε σαφώς εκτός των ορίων της διακριτικής του ευχέρειας και καθ' υπέρβαση εξουσίας και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι «ερμήνευσε» το σχέδιο υπηρεσίας εντός των επιτρεπομένων ορίων.»
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητών έθεσαν ενώπιον μου τα σχέδια υπηρεσίας άλλης θέσης για να δείξουν ότι, όπου η πείρα θα έπρεπε να αποκτηθεί σε συγκεκριμένη υπηρεσία, το σχέδιο υπηρεσίας το διαλάμβανε ρητά. Για παράδειγμα σε προηγούμενο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσίων (θέση προαγωγής) που είχε εγκριθεί με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (αρ. 37.308 και ημερ. 30/4/92) περιέχεται η φράση «15ετής τουλάχιστον πείρα σε τεχνικά θέματα στο Συμβούλιο από την οποία διετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ανώτερου Τεχνικού». Γίνεται δηλαδή ρητή αναφορά στο Συμβούλιο. Το ίδιο έγινε ρητή αναφορά και στη θέση «Βοηθού Προϊσταμένου Οικονομικών Υπηρεσιών» στην οποία αναφέρθηκα ήδη πιο πάνω.
Η σχετική πρόνοια με βάση την οποία ο καθού η αίτηση εξέτασε την παρούσα υπόθεση όπως αυτή περιέχεται στο σχέδιο υπηρεσίας που εκδόθηκε με βάση απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 39.337 ημερ. 21/5/93, διαλαμβάνει τα εξής: «15ετής τουλάχιστον πείρα σε τεχνικά θέματα από την οποία διετής τουλάχιστον πείρα στη θέση Ανώτερου Τεχνικού». Σημειώνω εδώ ότι και η θέση Ανώτερου Τεχνικού έχει ως προϋπόθεση την «3ετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Τεχνικού Α΄ στην κλίμακα Α7». Το καθού η αίτηση Συμβούλιο εξέτασε το θέμα στις συνεδριάσεις με ημερ. 7/2/05 και 8/2/05 (Παραρτήματα Γ και Δ αντίστοιχα στην ένσταση) αφού μελέτησε και τις γνωματεύσεις που έλαβε από δικηγόρους και προχώρησε και κατάληξε ότι η 15ετής πείρα που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας θα έπρεπε, αφού η θέση είναι θέση προαγωγής, να είχε αποκτηθεί σε εργασία στο Συμβούλιο. Συγκεκριμένα αναφέρει τα ακόλουθα:
«Για την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας για δεκαπενταετή τουλάχιστον πείρα σε τεχνικά θέματα το Συμβούλιο έκρινε ότι ο αιτητής δεν πληροί το αιτούμενο προσόν, όπως εξηγείται πιο κάτω. Το Συμβούλιο κατέληξε στην απόφαση ότι η δεκαπενταετής πείρα που αναφέρει το σχέδιο υπηρεσίας θα έπρεπε να είχε αποκτηθεί σε εργασία στο Συμβούλιο και επομένως η πείρα του κου Χαραλάμπους που αποκτήθηκε πριν την εργοδότηση του από Συμβούλιο δεν υπολογίζεται. Η απόφαση του Συμβουλίου στηρίχθηκε στη γνωμάτευση του δικηγόρου Ανδρέα Σ. Αγγελίδη για το θέμα, ημερομηνίας 2/2/05 και στην γνωμάτευση του δικηγορικού Γραφείου Πατρίκιος Παύλου ημερομηνίας 3/12/04 και αφού έλαβε δεόντως υπόψη τη γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Συμβουλίου ημερομηνίας 29/12/04.»
Ο κ. Μιχαήλ προσελήφθη στο Συμβούλιο στις 17/10/89 στη θέση Τεχνικού. Ως ουσιώδης ημερομηνία θεωρείται η ημερομηνία λήξης υποβολής αιτήσεων για τη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσιών ήταν η 12/3/04. Επομένως, η συνολική υπηρεσία του κ. Μιχαήλ στο Συμβούλιο ήταν 14 έτη, 4 μήνες και 24 μέρες που είναι μικρότερη των 15 ετών.
Ο κος Χαραλάμπους προσελήφθη στο Συμβούλιο την 1/8/1989 στη θέση Τεχνικού. Ως ουσιώδης ημερομηνία θεωρείται η ημερομηνία λήξης υποβολής αιτήσεων για τη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσιών ήταν 12/3/04. Επομένως, η συνολική υπηρεσία στο Συμβούλιο ήταν 14 έτη, 7 μήνες και 11 μέρες που είναι μικρότερη των 15 ετών.»
Συμφωνώ με την πιο πάνω ερμηνεία που έχει δώσει το καθού η αίτηση Συμβούλιο, το οποίο, σύμφωνα με την προαναφερθείσα αλλά και άλλη νομολογία, έχει κατά κύριο λόγο το ρόλο ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας. Όχι μόνο δεν έχει αποδειχθεί ότι έχει εκφύγει από τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας, αλλά αντίθετα η κατάληξή του φαίνεται να ήταν εύλογα ορθή, ανεξάρτητα αν δεν γινόταν ρητή αναφορά ότι η πείρα θα έπρεπε να αποκτηθεί από υπηρεσία στο Συμβούλιο. Αυτό προκύπτει έμμεσα και κατ' ανάγκη εφόσον η θέση ήταν θέση προαγωγής και εφόσον μέρος της υπηρεσίας, (τουλάχιστον 2 έτη) θα ήταν στη θέση Ανώτερου Τεχνικού, η οποία θέση είχε ως προϋπόθεση με βάση το δικό της σχέδιο υπηρεσίας, 3ετή τουλάχιστον πείρα στη θέση Τεχνικού στην κλίμακα Α7. Όλα αυτά δείχνουν ότι η υπηρεσία έπρεπε να ήταν στο Συμβούλιο, όπως ορθά αποφασίστηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Το γεγονός ότι στο προηγούμενο σχέδιο υπηρεσίας γινόταν αναφορά στο «Συμβούλιο» ενώ τώρα δεν υπάρχει τέτοια αναφορά, δεν είναι αποφασιστικό κριτήριο, αφού δεν έχουμε τους λόγους που δεν συμπεριλήφθηκε η λέξη αυτή στη σχετική πρόνοια.
Ενόψει των πιο πάνω οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα υπέρ του καθού η αίτηση και ε.μ. όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ