|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1233/2003)
20 Ιουνίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΖΑΝΝΕΤΤΟΥ
2. ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΟΥ
3. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΣΤΑ,
Αιτητές,
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ
ΕΡΓΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
2. ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Ι. Νικολάου, για τους Αιτητές.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Σ. Νικολάου(κα) για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2.
Ν. Κλεάνθους(κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 3, 4, 5, 7, 9, 10, 13, 16 και 20.
Ελ. Λάμπρου(κα) για Χατζηχριστοφή και Παπαλή και Σωτηρίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 12.
Μ. Νταμιάνο(κα) για Σ. Σαμψών, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 21.
Ελ. Λάμπρου(κα) για Α. Χατζησέργη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 24.
Ευαγ. Χειμώνας, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 26.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αρχή Αδειών ανακοίνωσε ότι μέχρι τις 31.10.2001, δεχόταν αιτήσεις για χορήγηση νέων αδειών οδικής χρήσης αστικών ταξί για όλες τις αστικές τροχαίες περιοχές της Κύπρου.
Το Τμήμα Οδικών Μεταφορών εισηγήθηκε, βάσει του άρθρου 5(14) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982, Ν.9/82, προς την Αρχή Αδειών, τη διάθεση αριθμού νέων αδειών για κάθε αστική τροχαία περιοχή.
Η Αρχή Αδειών στις 8.7.2002 αποφάσισε τελικά την έγκριση των αιτήσεων για αλλαγή της προσωρινής έδρας 26 ιδιοκτητών αστικών ταξί, από διάφορες επαρχίες στην αστική τροχαία περιοχή Αμμοχώστου.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης οι αιτητές καταχώρησαν στις 20.3.2003 ιεραρχικές προσφυγές οι οποίες συνεχίζουν να εκκρεμούν. Στις 17.7.2003 ο δικηγόρος τους απέστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Αρχής Αδειών και στο Διευθυντή του Τμήματος Οδικών Μεταφορών διερωτούμενος κατά πόσο υπήρχε πρόθεση η διοίκηση να προχωρήσει, παρά τις εκκρεμούσες ιεραρχικές προσφυγές, σε υλοποίηση της πιο πάνω απόφασης της Αρχής.
Το Τμήμα Οδικών Μεταφορών αντιδρώντας στην πιο πάνω επιστολή απάντησε στις 7.10.2003:
«Κύριο Ιωνά Νικολάου
Δικηγόρος
Τ.Θ.22468
1522 Λευκωσία
Αγ. Κύριε Νικολάου,
Θέμα : Απόφαση της Αρχής Αδειών για αλλαγή έδρας αδειούχων αστικών ταξί από άλλες Αστικές Τροχαίες Περιοχές στην Αστική Τροχαία Περιοχή Αμμοχώστου
Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία παραλαβής 17.7.2003 σχετικά με το πιο πάνω θέμα, και σας πληροφορώ ότι ύστερα από σχετική γνωμάτευση του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας η απόφαση της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας στα εν λόγω οχήματα να σταθμεύουν στην Αστική Τροχαία Περιοχή Αμμοχώστου δεν αφορά χορήγηση νέων αδειών οδικής χρήσης ούτως ώστε να τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 3(9) του Νόμου 9/82 που προνοεί ότι οι αποφάσεις της Αρχής αδειών δι΄ ων χορηγούνται άδειαι οδικής χρήσεως δεν καθίστανται εκτελεσταί .......... αλλά τροποποίηση όρων στις υφιστάμενες άδειες οδικής χρήσης των οχημάτων.
Ως εκ τούτου το Τμήμα Οδικών Μεταφορών αποφάσισε να προχωρήσει στην άμεση υλοποίηση των εν λόγω αποφάσεων της Αρχής Αδειών.»
Την πιο πάνω πάνω επιστολή οι αιτητές προσέβαλαν με την παρούσα προσφυγή με την οποία αξιώνουν ακύρωση, όπως οι ίδιοι το θέτουν, της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση όπως οι άδειες στα οχήματα των ενδιαφερομένων μερών να σταθμεύουν στην αστική τροχαία περιοχή Αμμοχώστου καταστούν άμεσα εκτελεστές, ανεξαρτήτως του αν καταχωρήθηκαν ιεραρχικές προσφυγές.
Επειδή μου δημιουργήθηκαν αμφιβολίες κατά πόσο η προσβαλλόμενη πράξη είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ή πληροφοριακού χαρακτήρα έδωσα στα μέρη την ευκαιρία να τοποθετηθούν σχετικά. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των καθ΄ων η αίτηση και των ενδιαφερομένων μερών υποστήριξαν ότι η πράξη είναι πληροφοριακού χαρακτήρα. Αντίθετα τοποθετήθηκε η δικηγόρος των αιτητών. Υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι δήλωση της βούλησης της διοίκησης η οποία παράγει έννομα αποτελέσματα. Ανέφερε επίσης ότι οι αιτητές δεν είχαν προηγουμένως γνώση της απόφασης της Αρχής Αδειών να αλλάξει την προσωρινή έδρα των ταξί των ενδιαφερομένων μερών.
Εκτελεστή είναι η πράξη της ενεργού διοικήσεως η οποία παράγει αυτή καθ΄ εαυτή έννομο αποτέλεσμα, θετικό ή αρνητικό, καθώς και κάθε διοικητική πράξη που εμπεριέχει επιταγή της οποίας η εκτέλεση είναι πλέον υποχρεωτική, αδιάφορο αν έχει ή δεν έχει πράγματι εκτελεστεί, εκτός αν ανακληθεί στο σύνολο εξ υπαρχής και αποτέλεσμα της οποίας είναι η δημιουργία, τροποποίηση ή κατάργηση νομικού καθεστώτος μεν, εάν πρόκειται περί κανονιστικής πράξης, δικαιώματος ή εννόμου προσδοκίας δε αν πρόκειται περί ατομικής πράξης (Θ. Τσάτσος, Η Αίτησις Ακυρώσεως Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, Τρίτη ΄Εκδοση, σελ. 120 και επ. Βλέπε ακόμα Ν. Βροντάκη, Διοικητικό Δίκαιο, Δεύτερη ΄Εκδοση, σελ. 19).
Δεν αποτελούν ρύθμιση, αλλά έπονται αυτής, πράξεις που συνιστούν εκτέλεση διοικητικής πράξης, όπως για παράδειγμα κοινοποιήσεις, ανακοινώσεις προς γνώση και συμμόρφωση των θιγομένων από τη διοικητική πράξη, καθώς και οι οχλήσεις και προειδοποιήσεις προς τους μη συμμορφουμένους (Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, Τρίτη ΄Εκδοση, παραγρ. 524).
Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή εννόμων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφ΄ όσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους (Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Limited (1994) 3 Α.Α.Δ. 26. Βλέπε ακόμα Στεφανίδης κ.α. ν. Δήμου ΄Εγκωμης (1994) 3 Α.Α.Δ. 49).
Πράξη που πληροφορεί τον αιτητή για μία κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, ή πράξη στην οποία εκφράζεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης είναι πληροφοριακού χαρακτήρα. Η πράξη αυτή δεν είναι εκτελεστή (Krashias Modern Land & Building Developers Ltd ν. Δήμου ΄Εγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198).
Από τη διατύπωση της υπό εξέταση επιστολής είναι φανερό ότι το περιεχόμενό της είναι καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα, αφού δεν παράγονται οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα, δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αυτά είχαν δημιουργηθεί με την απόφαση της Αρχής ημερ. 8.7.2002 με την οποία εγκρίθηκαν οι αιτήσεις για αλλαγή της προσωρινής έδρας των ταξί των ενδιαφερομένων μερών, η οποία εξ άλλου αποτελεί και το αντικείμενο της ιεραρχικής προσφυγής που καταχωρήθηκε. Η προσβαλλόμενη πράξη πληροφορούσε τους αιτητές περί της επικρατούσας νομικής θέσης. Συγκεκριμένα γνωστοποιούσε τη γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας ημερ. 11.6.2003, σύμφωνα με την οποία η αλλαγή της προσωρινής έδρας δεν συνιστά χορήγηση νέας άδειας, αλλά τροποποίηση όρων και γι΄ αυτό οι ληφθείσες αποφάσεις μπορούσαν να υλοποιηθούν αμέσως (βλέπε Fellas v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 310). Συνάμα πληροφορούνταν απλώς οι αιτητές για την πρόθεση των καθ΄ ων η αίτηση να προχωρήσουν σε άμεση υλοποίηση της σχετικής απόφασης της Αρχής Αδειών.
Τα αποτελέσματα της πράξης δεν παράγονται από την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά την προηγούμενη απόφαση της Αρχής Αδειών. Ουσιαστικά η επιστολή επιβεβαιώνει προηγούμενη ρύθμιση.
Εν όψει των πιο πάνω κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα και συνεπώς δεν μπορεί να προσβληθεί βάσει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ