|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 729/2004
23 Μαϊου, 2006
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MUHAMMAD ZUBAIR
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. YΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
------------------
Σ. Δράκος, για τον αιτητή
Ν. Χαραλαμπίδου (κα), Νομικός Λειτουργός για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση των καθών η αίτηση, που περιεχεται σε επιστολή με ημερ. 6/7/04 με την οποία πληροφορείται ότι η προσωρινή άδεια παραμονής του στην Κύπρο ανακαλείται και έχουν εκδοθεί εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής εισήλθε στη Δημοκρατία στις 18/12/03 με προσωρινή άδεια παραμονής ως φοιτητής, για να φοιτήσει στο κολλέγιο Intercollege στη Λάρνακα. Για το σκοπό αυτό η άδεια ανανεώνετο κατά τακτά χρονικά διαστήματα με τελευταία αυτή που έληγε στις 28/2/05. Στο μεταξύ στάληκε επιστολή με ημερομηνία 28/6/04 από τον Αρχηγό Αστυνομίας προς τον Αναπληρωτή Λειτουργό Μετανάστευσης στην οποία διατυπώνοντο οι υποψίες, που στηρίζονταν σε πληροφορίες, ότι ο αιτητής μαζί με άλλα πρόσωπα από το Πακιστάν ενεργούν προς όφελος τρομοκρατικής οργάνωσης και εισηγείτο την έκδοση διαταγμάτων απέλασης εναντίον τους. Αφού το θέμα εξετάστηκε περαιτέρω όπως φαίνεται και σε σχετική επιστολή ημερ. 5/7/04 από τη μονάδα Αλλοδαπών και Μετανάστευσης προς τον Αναπληρωτή Διευθυντή Τμήματος Αρχείου, Πληθυσμού και Μετανάστευσης, τελικά στις 6/7/04 εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή διατάγματα κράτησης και απέλασης και ο αιτητής ειδοποιήθηκε περί της έκδοσης τους με επιστολή της ιδίας ημερομηνίας. Ο αιτητής συνελήφθη στις 7/7/04 και απελάθηκε στις 9/7/04. Στις 15/7/04 καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Παρόλο ότι στην ίδια την προσφυγή (όπως αυτή τροποποιήθηκε με διάταγμα δικαστηρίου ημερ. 11/1/05) διατυπώνεται μεγάλος αριθμός νομικών ισχυρισμών, με τη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής προώθησε τους εξής: (α) πλάνη περί το νόμο και/ή τα πράγματα (β) παράβαση αρχής της χρηστής διοίκησης και/ή της καλής πίστης (γ) έλλειψη αιτιολογίας και/ή επαρκούς και/ή δέουσας έρευνας (δ) παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και του Συντάγματος (ε) παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και (στ) η επίδικη πράξη εξεδόθη από αναρμόδιο όργανο.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Παραθέτω εδώ αυτούσιο το κείμενο της επιστολής ημερ. 6/7/04 (που προσβάλλει ο αιτητής) με την οποία πληροφορείται για την έκδοση των προαναφερθέντων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης:
«You are hereby informed that by virtue of the Aliens and Immigration Law, Cap. 105 and Laws No. 2/1972 to No. 164(1)/2001, your temporary residence permit was revoked and detention and deportation orders dated 6th of July 2004 have been issued against you. The reasons for the issue of the above orders are the following: UNDERSIRABLE CHARACTER."
Μελέτησα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς όπως περιέχονται στις ενώπιον μου γραπτές αγορεύσεις. Έχω προσέξει ότι αυτοί είναι πανομοιότυποι με αυτούς που έχουν προβληθεί και εξεταστεί στην προσφυγή αρ. 722/2004 ημερ. 9/2/06 Akrama Muhammad v. Kυπριακής Δημοκρατίας μέσω 1. Υπουργού Εσωτερικών και 2. Λειτουργού Μεταναστεύσεως, στην οποία έχει εκδοθεί απόφαση από τον αδελφό Δικαστή Νικολάτο και η οποία δε φαίνεται να έχει εφεσιβληθεί. Σημειώνω ότι ο αιτητής στην εν λόγω υπόθεση φαίνεται να είναι ένας από τα πρόσωπα πακιστανικής καταγωγής, τα οποία, ενόψει ύπαρξης εμπιστευτικών πληροφοριών, θεωρήθηκαν ως αναμεμειγμένα σε παράνομη τρομοκρατική οργάνωση με αποτέλεσμα να κηρυχθούν ως ανεπιθύμητα πρόσωπα, με βάση τις συνδυασμένες πρόνοιες των άρθρων 6(1)(στ) και 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ. 105 και διατάχθηκε η απέλαση τους με απόφαση της ιδίας ημερομηνίας, όπως και η παρούσα, δηλαδή 6/7/04. Οι δικηγόροι των διαδίκων ήσαν επίσης οι ίδιοι όπως και στη δική μας υπόθεση.
Μελέτησα με προσοχή την εν λόγω απόφαση η οποία απαντά σε όλους τους προαναφερθέντες ισχυρισμούς που καλύπτει και η παρούσα υπόθεση. Παρόλο που με απασχόλησε κάπως το θέμα αιτιολογίας της εν λόγω επιστολής ημερ. 6/7/04 το κείμενο της οποίας παρέθεσα πιο πάνω, αν ήταν δηλαδή επαρκής ή όχι, τελικά κατάληξα να συμφωνήσω και εγώ ότι η αιτιολογία συμπληρώνεται από το φάκελο της υπόθεσης στον οποίο και φαίνονται οι λόγοι γιατί να θεωρηθεί ο αιτητής ως ανεπιθύμητο πρόσωπο. Η διατύπωση «undesirable character" αντί "undesirable person" που έπρεπε κανονικά να είναι, δε βρίσκω να επηρεάζει την υπόθεση. Μπορώ να πω, χωρίς δισταγμό ότι συμφωνώ πλήρως με το σκεπτικό και αποτέλεσμα της προαναφερθείσας υπόθεσης 722/04 και υιοθετώ το σκεπτικό της ως αναπόσπαστο μέρος της παρούσας, ούτως ώστε να μη χρειάζεται να επαναλάβω τα όσα εκεί αναφέρονται. Επομένως καταλήγω και εγώ, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, ότι η παρούσα προσφυγή δεν ευσταθεί και θα πρέπει να απορριφθεί. Επιπρόσθετα αναφέρω ότι πανομοιότυποι ισχυρισμοί που αφορούν άλλο αιτητή που αμφισβήτησε παρόμοια διοικητική πράξη, εξετάστηκαν και αποφασίστηκαν στην υπόθεση Kamran Sharajeel v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω (1) Υπουργού Εσωτερικών και (2) Λειτουργού Μετανάστευσης, υπόθ. αρ. 725/04, ημερ. 17/3/06, όπου ο αδελφός δικαστής Κραμβής κατάληξε σε απόρριψη της προσφυγής.
Ενόψει του γεγονότος ότι ο αιτητής έχει ήδη απελαθεί, καταλήγω και εγώ (όπως και στην 722/04) να μην εκδώσω οποιαδήποτε διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ