|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 442/2006)
5 Απριλίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ,
Αιτητής,
v.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ
ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 2.3.2006.
Αλ. Μαρκίδης με Χρ. Κληρίδη, για τον Αιτητή.
Κ. Χ΄΄ Ιωάννου με Ν. Χ΄΄ Ιωάννου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση αυτή ζητείται η αναστολή της ισχύος, καθώς και η εκτέλεση και εφαρμογή της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 17.2.2006, με την οποία οι καθ΄ ων η αίτηση απεφάσισαν να θέσουν τον αιτητή σε διαθεσιμότητα.
Κατά τον αιτητή η προαναφερόμενη διοικητική απόφαση είναι έκδηλα παράνομη επειδή έχει ληφθεί κατά παράβαση του περί Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας Νόμου και των περί Οργανισμού Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας (Εσωτερικών) Κανονισμών του 1989, καθότι ούτε ο Νόμος ούτε οι Κανονισμοί αλλά ούτε και οποιαδήποτε άλλη νομική διάταξη παρέχει εξουσία στους καθ΄ ων η αίτηση να θέσουν σε διαθεσιμότητα τον αιτητή, ο οποίος είναι ο Διευθυντής του Οργανισμού.
Η επιστολή ημερ. 17.2.2006, των καθ΄ ων η αίτηση προς τον αιτητή, αναφέρει πως οι καθ΄ ων η αίτηση σε έκτακτη συνεδρία τους απεφάσισαν να διορίσουν ερευνόντα Λειτουργό προκειμένου να διερευνήσει καταγγελίες εναντίον του αιτητή:
(α) Για πιθανή προσπάθεια συγκάλυψης καταγγελιών εναντίον υπαλλήλων του Οργανισμού Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας (Ο.Κ.Γ.Β.) για απόπειρα είσπραξης υπερωριακής αμοιβής για απασχόληση που δεν διενεργήθηκε, και
(β) Για πιθανή τιμωρητική και εκδικητική μεταχείριση της Λειτουργού, η οποία προέβη στις προαναφερόμενες καταγγελίες.
Με την επιστολή πληροφορείτο επίσης ο αιτητής ότι οι καθ΄ ων η αίτηση απεφάσισαν να τον θέσουν σε διαθεσιμότητα και ότι από 17.2.2006 και κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της έρευνας, ο αιτητής ετίθετο σε διαθεσιμότητα. Οι εξουσίες, τα προνόμια και τα ωφελήματα του αιτητή αναστέλλονται κατά τη διάρκεια της περιόδου της διαθεσιμότητας του, θα λαμβάνει όμως το 90% των απολαβών της θέσης.
Στα σχετικά πρακτικά των καθ΄ ων η αίτηση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι οι καθ΄ ων η αίτηση, αφού έλαβαν υπόψη σχετική επιστολή του καθ΄ ύλην αρμόδιου Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, στην οποία αναφερόταν ότι εκκρεμούν καταγγελίες εναντίον του αιτητή (αναφορικά με τα προαναφερόμενα δύο θέματα) και με την οποία δίδονταν οδηγίες προς τους καθ΄ ων η αίτηση να προχωρήσουν στη διεξαγωγή έρευνας σε σχέση με τις εκκρεμούσες καταγγελίες, ομόφωνα απεφάσισαν το διορισμό ανεξάρτητου ερευνόντος Λειτουργού με σκοπό να διερευνήσει τις προαναφερόμενες δύο καταγγελίες εναντίον του αιτητή.
Στα πρακτικά αναγράφεται επίσης ότι ο αιτητής θα πρέπει να ενημερωθεί από τον ερευνόντα Λειτουργό για τις εναντίον του καταγγελίες, να του δοθεί αντίγραφο των μαρτυρικών καταθέσεων και οποιονδήποτε σχετικών εγγράφων και να του παρασχεθεί ευκαιρία να ακουστεί. Αναγράφεται ακόμα πως οι καθ΄ ων η αίτηση προβληματίστηκαν για την έλλειψη κανονισμών λειτουργίας του Ο.Κ.Γ.Β., όμως θεωρήθηκε πως και στην προκείμενη περίπτωση ισχύουν κατ΄ αναλογίαν οι πρόνοειες του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1/90. Ως προς το ζήτημα της διαθεσιμότητας, αναγράφεται στα πρακτικά ότι αφού λήφθηκε υπόψη ότι ο αιτητής, ως ο Διευθυντής, είναι ο πιο υψηλόβαθμος υπάλληλος του Ο.Κ.Γ.Β. και δεδομένου ότι ο στόχος είναι η διερεύνηση των καταγγελιών με τον πλέον αμερόληπτο τρόπο και χωρίς οποιαδήποτε υποψία και/ή ενδεχόμενο επηρεασμού του ανακριτικού έργου, με οποιοδήποτε τρόπο, και δεδομένου επίσης ότι ήδη υπήρχαν καταγγελίες για απώλεια υπηρεσιακών εγγράφων που σχετίζονταν με τις υπερωρίες, οι καθ΄ ων η αίτηση απεφάσισαν ότι ο αιτητής θα έπρεπε να τεθεί σε διαθεσιμότητα κατά τη διάρκεια της έρευνας λαμβάνοντας όμως το 90% των απολαβών της θέσης του.
Η επιχειρηματολογία των ευπαιδεύτων συνηγόρων του αιτητή επικεντρώθηκε ουσιαστικά στα εξής σημεία:
Στην προκείμενη περίπτωση προκύπτει έκδηλη παρανομία και ως εκ τούτου είναι ορθό και δίκαιο το δικαστήριο, ασκώντας τη διακριτική εξουσία που του παρέχεται από τον Κανονισμό 13 των περί του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμών του 1962, να εγκρίνει την αίτηση.
Η προσβαλλόμενη πράξη είναι έκδηλα παράνομη ενόψει της μη έκδοσης οποιονδήποτε κανονισμών επί θεμάτων προσωπικού. Τέτοιοι κανονισμοί θα μπορούσαν να είχαν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 23(2) του περί Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας Νόμου, όμως ουδέποτε εκδόθηκαν. Οι Κανονισμοί του 1989 δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με ζητήματα που αφορούν στο προσωπικό.
Ο περί Ερμηνείας Νόμος, Κεφ. 1, και συγκριμένα το άρθρο 19, το οποίο θα μπορούσαν να επικαλεστούν οι καθ΄ ων η αίτηση, δεν παρέχει εξουσία στους καθ΄ ων η αίτηση να θέσουν τον αιτητή σε διαθεσιμότητα διότι, όπως προνοείται στο προαναφερόμενο άρθρο, εφόσον ο διορισμός του αιτητή υπόκειτο στην έγκριση, συναίνεση ή συμφωνία του αρμοδίου Υπουργού (Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος), κατά τον ίδιο τρόπο και η εξουσία τερματισμού των υπηρεσιών του ή η διαθεσιμότητά του υπόκεινται στην έγκριση, συναίνεση ή συμφωνία του ιδίου Υπουργού η οποία, όπως φαίνεται από τα σχετικά πρακτικά, ουδέποτε δόθηκε.
Ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος (Ν 1/90) και συγκεκριμένα τα άρθρα 73-86, με ειδική αναφορά στο άρθρο 85, δεν παρέχουν νομικό έρεισμα στην προσβαλλόμενη πράξη των καθ΄ ων η αίτηση. Αυτή τη θέση υποστήριξαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του αιτητή υποβάλλοντας ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν έθεσαν ενώπιον του δικαστηρίου τα απαραίτητα στοιχεία για να δείξουν ότι η διαθεσιμότητα του αιτητή, κατά τη διάρκεια της έρευνας, απαιτείται από το δημόσιο συμφέρον. Δηλαδή δεν αποκαλύφθηκαν στοιχεία και γεγονότα που τείνουν να διαφωτίσουν ως προς τη διάρκεια της έρευνας, κατά την οποία ο αιτητής θα βρίσκεται σε διαθεσιμότητα, ο διορισμός ερευνόντος Λειτουργού από τους καθ΄ ων η αίτηση, με καθυστέρηση 38 ημερών ή/και 32 ημερών, δείχνει διάθεση κωλυσιεργίας εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση και ακόμα έγινε αναφορά και στο πρόσωπο που διορίστηκε ως ερευνών Λειτουργός, που είναι συνταξιούχος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ως εκ τούτου ιδιώτης, και κατά συνέπεια υπάρχει παράβαση του Κανονισμού 1 του Δεύτερου Πίνακα του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, Ν 1/90.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των καθ΄ ων η αίτηση υπέβαλαν πως δεν υπάρχει οποιαδήποτε έκδηλη παρανομία στην προκείμενη περίπτωση και ότι εν πάση περιπτώσει δεν δικαιολογείται η έκδοση του ζητούμενου παρεμπίπτοντος διατάγματος, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το παρόν δικαστήριο έχει διακριτική εξουσία να εκδώσει το παρεμπίπτον διάταγμα που ζητείται, δυνάμει του προαναφερόμενου Κανονισμού 13 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962. Είναι θεμελιωμένο επίσης ότι τέτοια διατάγματα μπορούν να εκδοθούν αν υπάρχει έκδηλη παρανομία ή αν θα προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά σε περίπτωση που δεν εκδοθεί το ζητούμενο παρεμπίπτον διάταγμα.
Στην προκείμενη περίπτωση ο αιτητής βασίστηκε μόνο στην ύπαρξη έκδηλης παρανομίας. Κρίνω ότι το δικαστήριο θα πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή του μόνον στα γεγονότα που συνέβησαν μέχρι τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης δηλαδή μέχρι τις 17.2.2006 και δεν είναι ορθό να εξετάσει γεγονότα μεταγενέστερα, όπως είναι η ισχυριζόμενη καθυστέρηση των καθ΄ ων η αίτηση στο διορισμό ερευνόντα Λειτουργού και στην ισχυριζόμενη ακαταλληλότητα του διορισθέντος ερευνόντος Λειτουργού. Αυτά τα θέματα, ως μεταγενέστερα του ουσιώδους χρόνου, δεν είναι σχετικά με την εξέταση της παρούσας αίτησης για έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται η ισχύς, η εκτέλεση και εφαρμογή της προαναφερόμενης απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση.
Συμφωνώ με τους ευπαιδεύτους συνηγόρους του αιτητή ότι δεν έχουν εκδοθεί Κανονισμοί που να διέπουν τα ζητήματα του προσωπικού του Ο.Κ.Γ.Β., όπως θα μπορούσε να είχε γίνει δυνάμει του προαναφερόμενου άρθρου 23(2) του Νόμου.
Για σκοπούς εξέτασης της αίτησης αυτής, είμαι διατεθειμένος να δεχτώ τη θέση των ευπαιδεύτων συνηγόρων του αιτητή, πως ούτε και ο περί Ερμηνείας Νόμος, Κεφ. 1, και συγκεκριμένα το άρθρο 19 συνιστά την απαραίτητη νομική βάση για την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να θέσουν σε διαθεσιμότητα τον αιτητή εκκρεμούσης της εναντίον του ερεύνης, εφόσον δεν φαίνεται να υπάρχει η σύσταση ή η έγκριση, συναίνεση ή συμφωνία του αρμοδίου Υπουργού για την απόφαση να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο αιτητής.
Εν πάση περιπτώσει όμως, θεωρώ πως δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι το άρθρο 85 του Ν 1/90 είναι δυνατόν να αποτελέσει νομικό έρεισμα, για την προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να θέσουν τον αιτητή σε διαθεσιμότητα, εκκρεμούσης της έρευνας εναντίον του. Δυνάμει του άρθρου 85 (1) του προαναφερομένου Νόμου αν διαταχθεί έρευνα πειθαρχικού παραπτώματος εναντίον κάποιου υπαλλήλου, η Επιτροπή μπορεί, αν το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί, να θέσει σε διαθεσιμότητα τον υπάλληλο κατά τη διάρκεια της έρευνας νοουμένου όμως ότι η διάρκεια της διαθεσιμότητας δεν μπορεί να υπερβεί τους 3 μήνες, μπορεί όμως να παραταθεί, αν συντρέχει σοβαρός λόγος, για άλλους 3 μήνες. Δεν έχω πεισθεί ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν θα μπορούσαν να ενεργήσουν, στην προκείμενη περίπτωση, νόμιμα, κατ΄ αναλογία των όσων αναφέρονται στην προαναφερόμενη πρόνοια. Ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτούσε τη διαθεσιμότητα του αιτητή κατά τη διάρκεια της έρευνας διαφαίνεται από το σχετικό πρακτικό στο οποίο αναγράφεται πως, ενόψει της διευθυντικής θέσης του αιτητή αλλά και των καταγγελιών για απώλεια σχετικών εμπιστευτικών εγγράφων, είναι επιθυμητή η διαθεσιμότητα του αιτητή κατά τη διάρκεια της έρευνας που διατάχθηκε να διεξαχθεί εναντίον του, για συγκεκριμένα αδικήματα, για τα οποία ο αιτητής ενημερώθηκε επαρκώς και για τα οποία οι καθ΄ ων η αίτηση έδωσαν οδηγίες να παρασχεθούν στον αιτητή, από τον ερευνόντα Λειτουργό, όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Όπως ήδη ανέφερα δεν είναι ορθό, στα πλαίσια της παρούσας αίτησης, να εξετάσω γεγονότα που συνέβησαν ή ισχυρισμούς αναφορικά με γεγονότα που συνέβησαν μεταγενέστερα της προσβαλλόμενης απόφασης. Είναι αρκετό, για τους σκοπούς της παρούσας αίτησης, ότι δεν παρήλθαν 3 μήνες ακόμη από την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση για διεξαγωγή έρευνας και διαθεσιμότητα του αιτητή.
Σχετική αναφορά μπορεί να γίνει στις αποφάσεις Moyo and Another v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1203, Γιάλλουρος ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λευκωσίας, Υποθ. Αρ. 494/90/25.10.90 και Δρουσιώτης ν. Συμβουλίου Εμπορίας Κυπριακών Πατατών, Υποθ. Αρ. 723/2000/1.11.2001.
Με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι δεν μπορώ να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία στην προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να θέσουν σε διαθεσιμότητα τον αιτητή κατά τη διάρκεια της έρευνας που διατάχθηκε εναντίον του. Επίσης δεν υπάρχουν ενώπιόν μου στοιχεία ότι ο αιτητής θα υποστεί οποιαδήποτε ανεπανόρθωτη ζημιά ή βλάβη αν δεν εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα.
Ως εκ τούτου θεωρώ ορθό και δίκαιο να απορρίψω την αίτηση του και την απορρίπτω με έξοδα εις βάρος του.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.