ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 455/2005)
13 Μαρτίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PROTOS RECYCLING LTD,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Σ. Νικολάου(κα) για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή-Χριστοδούλου(κα), Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γεν. Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 31.7.2002 το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε πρόγραμμα για την ενίσχυση εταιρειών ανακύκλωσης υλικών συσκευασίας υπό μορφή χορηγίας de minimis βάσει του περί Ελέγχου των Δημοσίων Ενισχύσεων Νόμου του 2001, Ν.30(Ι)/2001. Ετοιμάστηκαν σχετικά κριτήρια τα οποία περιελάμβαναν, μεταξύ άλλων, ελάχιστο ετήσιο κύκλο εργασιών και ελάχιστη αξία κτιριακών εγκαταστάσεων.
Οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για παροχή της χορηγίας το Μάρτιο του 2004. Φαίνεται ότι σε κάποιο μεταγενέστερο στάδιο απέστειλαν στο Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και επιστολή ημερ. 20.12.2004, η οποία έτυχε της ακόλουθης απάντησης:-
«25 Ιανουαρίου 2005
κ. Μ. Μηνά
PROTOS Recycling Ltd
Τ.Θ. 23769
Λευκωσία
Αγαπητέ κ. Μηνά,
Επιδότηση εταιρειών συλλογής και μεταφοράς υλικών συσκευασίας
Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερ. 20.12.2004 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας αναφέρω ότι, η κατηγορία που εκτοξεύετε υπό τύπο ερώτησης ότι, «πρόθεση του Υπουργείου Περιβάλλοντος είναι να κλείσουν οι υφιστάμενες βιομηχανίες ανακύκλωσης προς εξυπηρέτηση κάποιων άλλων συμφερόντων» απορρίπτεται ως πόρρω απέχουσα από την πραγματικότητα και είναι εντελώς ανυπόστατη.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι, οι χορηγίες «de minimis», δόθηκαν με συγκεκριμένα κριτήρια, τα οποία η εταιρεία PROTOS Recycling δεν τηρούσε.
Φιλικά
Τίμης Ευθυμίου
Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος»
Ακολούθησε η παρούσα προσφυγή με την οποία αξιώνεται:-
«Α. Δήλωση του σεβαστού Δικαστηρίου με την οποίαν να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα η παράλειψη των Καθ΄ ων η Αίτηση να παραχωρίσουν χορηγία «de minimis» στην Εταιρεία Protos Recycling Ltd η οποία στάληκε στις 25/1/05 από τον Υπουργό Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος (επισυνάπτεται) και παραλήφθηκε από την Αιτήτρια στις 4.2.05 με τη δικαιολογία ότι δεν ζητούσε συγκεκριμένα κριτήρια, ενώ αυτά δεν ισχύουν για άλλες εταιρείες που επιδοτούνται.»
Είναι προφανές ότι εκείνο που αξιώνεται είναι ακύρωση της άρνησης παραχώρησης χορηγίας de minimis, η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή ημερ. 25.1.2005.
Εξέταση του διοικητικού φακέλου δεν έφερε σε φως οποιαδήποτε απόφαση αρμόδιου οργάνου για απόρριψη του αιτήματος των αιτητών για παροχή χορηγίας. Το μόνο έγγραφο που βρίσκεται στο φάκελο είναι το Παράρτημα 5 στην ένσταση που φέρει τίτλο «Πρόγραμμα ενίσχυσης de minimis. Κατάλογος αξιολόγησης εταιρειών ανάκτησης και ανακύκλωσης συσκευασιών και αποβλήτων συσκευασιών», στο οποίο γίνεται αναφορά σε εννιά εταιρείες οι οποίες, προφανώς ικανοποιούσαν συγκεκριμένα κριτήρια. Πουθενά δεν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη ότι η αίτηση των αιτητών εξετάστηκε και απορρίφθηκε. Ούτε σχετική απόφαση εντοπίζεται. Το μόνο στοιχείο που υπάρχει είναι η πιο πάνω απάντηση του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος.
΄Οπως λέχθηκε στην υπόθεση ΄Επαρχος Λάρνακος ν. Α. Ζacheos & Sons (Developers) Ltd (2000) 3 Α.Α.Δ. 802, με την απλή αναφορά στην απόφαση και εν όψει ανυπαρξίας πρακτικού, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να συμπεράνει από ποιο όργανο ελήφθη η σχετική απόφαση, ούτε και ήταν δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Δεν τίθεται απλώς θέμα έλλειψης αιτιολογίας που στερεί από το Δικαστήριο τη δυνατότητα δικαστικού ελέγχου. Στην ουσία πρόκειται περί ανυπαρξίας απόφασης (βλέπε Πρωτόγερου ν. Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, Υποθ. Αρ. 492/01, ημερ. 31.1.2003).
Το ίδιο ισχύει και στην παρούσα περίπτωση. Βρισκόμαστε ενώπιον ανυπαρξίας απόφασης. Σημειώνω βέβαια ότι στο διοικητικό φάκελο βρίσκεται καταχωρημένη επιστολή ημερ. 25.1.2006, μεταγενέστερη δηλαδή της καταχώρησης της προσφυγής, στην οποία γίνεται προσπάθεια παροχής αιτιολογίας. Στην ίδια επιστολή γίνεται και αναφορά σε κατ΄ ισχυρισμόν προφορική ενημέρωση του αιτητή που είχε γίνει προηγουμένως. Η επιστολή όμως αυτή, παρά τις προφανείς προθέσεις του συντάκτη της, δεν προωθεί την υπόθεση των καθ΄ ων η αίτηση, διότι από τη μια δεν αναπληρώνει την απαιτούμενη αιτιολογία, αφού στάληκε μετά την καταχώρηση της προσφυγής, ενώ από την άλλη, δεν συμπληρώνει το κενό της έλλειψης απόφασης από αρμόδιο όργανο.
Εν όψει των πιο πάνω, η προσφυγή γίνεται αποδεκτή και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ