|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 4 ΑΑΔ 802
18 Οκτωβρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΤΑΞΕΩΣ, ΚΑΙ/Ή
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 558/2004)
Αστυνομική Δύναμη Κύπρου ― Διορισμοί ― Προσωπική συνέντευξη ― Αιτιολογία της αριθμητικής αξιολόγησης της απόδοσης των υποψηφίων στην προσωπική συνέντευξη με χρήση ειδικού εντύπου ― Η αξιολόγηση κρίθηκε αναιτιολόγητη με βάση δεσμευτική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο αιτητής προσέβαλε τον διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ηλεκτρολόγου Μηχανικού Αστυνομικών Ακάτων με το βαθμό του Λοχία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Στην απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 325, αποφασίστηκε ότι η αξιολόγηση των υποψηφίων για προαγωγή από το Συμβούλιο Κρίσεως σε ειδικό έντυπο, το οποίο εγκρίθηκε, ήταν παραδεκτή. Ο Κανονισμός 8(2) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμοί του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) δεν επιβάλλει την αιτιολόγηση της κρίσης των μελών του Συμβουλίου. Τέτοια όμως ρύθμιση σε σχέση με την κρίση του Συμβουλίου Προσλήψεων δεν υπάρχει στους Κανονισμούς (Κ.Δ.Π. 51/89), που αφορούν τις προσλήψεις στο Αστυνομικό Σώμα.
Στην παρούσα περίπτωση δεν υπάρχει αιτιολογία και το Δικαστήριο αδυνατεί, ως εκ τούτου, να διαπιστώσει και να ελέγξει τους λόγους για τους οποίους το Συμβούλιο προέβηκε στις επί μέρους βαθμολογίες και ακολούθως στην τελική βαθμολογία. Δεν υπάρχει αιτιολογία για την κατάληξη του Συμβουλίου στη συγκεκριμένη αξιολόγηση.
Η έλλειψη αιτιολογίας της αξιολόγησης επιφέρει την ακυρότητα της διοικητικής πράξης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 325,
Δημοκρατία ν. Ευθυμίου (1999) 3 Α.Α.Δ. 485.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ε. Παπαγεωργίου, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Καμμία εμφάνιση, για Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας, με την οποία διορίστηκαν οι Μιχαλάκης Κουλέρμου, Γιάννης Τζιωρτζιής, Ζήνων Κωνσταντίνου και Λοϊζος Κουννής στη θέση Ηλεκτρολόγου Μηχανικού Αστυνομικών Ακάτων στην Αστυνομία, με το βαθμό του Λοχία.
Η διαδικασία διορισμού στις επίδικες θέσεις άρχισε από το Συμβούλιο Προσλήψεων, το οποίο κάλεσε τους υποψηφίους που πληρούσαν τα προσόντα σε προσωπική συνέντευξη. Τους αξιολόγησε σε ειδικό έντυπο αξιολόγησης με βάση προκαθορισμένα κριτήρια, όπως αυτά φαίνονται σε σχετικό επεξηγηματικό έντυπο και τους κατέταξε κατά σειρά επιτυχίας, λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές μονάδες που συγκέντρωσε ο καθένας. Για υποβοήθηση του έργου του όσο αφορά την αξιολόγηση των επαγγελματικών προσόντων των υποψηφίων κάλεσε τους Κ. Μαυρή, Υπαστυνόμο και Α. Αχιλλέως Λοχία λόγω των εξειδικευμένων γνώσεων τους. Ο αιτητής είχε τελική βαθμολογία 81,67 και τα ΕΜ Τζιωρτζιής 99, Κουλέρμου 98, Κουννής 94,66 και Κωνσταντίνου 90.
Ακολούθως ο Αρχηγός Αστυνομίας μελέτησε την έκθεση του Συμβουλίου και αποφάσισε να διορίσει τα ΕΜ.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης ενέκρινε τους διορισμούς με βάση το άρθρο 13Α(1) του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285, και τον Κανονισμό 10 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (ΚΔΠ 51/89).
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι δεν προκύπτει αιτιολογία ως προς την αριθμητική αξιολόγηση των υποψηφίων για την απόδοσή τους στην προσωπική συνέντευξη.
Παρόλο που οι Κανονισμοί δεν προνοούν ειδικό έντυπο για την αξιολόγηση των υποψηφίων για διορισμό στην Αστυνομία, όπως συμβαίνει στην περίπτωση προαγωγών, το Συμβούλιο Προσλήψεων προέβηκε σε αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στην προσωπική συνέντευξη σε ειδικό έντυπο αξιολόγησης με βάση προκαθορισμένα κριτήρια, που περιέχονται σε επεξηγηματικό έντυπό, υπό τύπο αριθμητικής αποτίμησης της απόδοσής τους.
Με απασχόλησε ιδιαίτερα το θέμα της αιτιολογίας της αξιολόγησης, στην οποία προέβηκε το Συμβούλιο Προσλήψεων.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 325, αποφασίστηκε ότι η αξιολόγηση των υποψηφίων για προαγωγή από το Συμβούλιο Κρίσεως σε ειδικό έντυπο, το οποίο εγκρίθηκε, ήταν παραδεκτή. Ο Κανονισμός 8(2) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμοί του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) δεν επιβάλλει την αιτιολόγηση της κρίσης των μελών του Συμβουλίου. Τέτοια όμως ρύθμιση σε σχέση με την κρίση του Συμβουλίου Προσλήψεων δεν υπάρχει στους Κανονισμούς (Κ.Δ.Π. 51/89), που αφορούν τις προσλήψεις στο Αστυνομικό Σώμα.
Στη Δημοκρατία ν. Ευθυμίου (1999) 3 Α.Α.Δ. 485 λέχθηκαν σχετικά και τα ακόλουθα στις σελ. 488 - 489:
«Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας υποστήριξε ότι οι επι μέρους κρίσεις της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας συνιστούν αιτιολογία της γενικής αξιολόγησης και ότι η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου περί του αντιθέτου είναι εσφαλμένη. Εκτός από την εμφανή, κατά την εισήγησή του, αιτιολόγηση της τελικής κρίσης που προκύπτει από τις επι μέρους βαθμολογήσεις σε συσχετισμό με το περιεχόμενο της στήλης του πίνακα κάτω από την οποία τέθηκαν, επικαλέστηκε και την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Αντωνίου & άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 325, προς υποστήριξη της θέσης του. Στην Αντωνίου αποφασίστηκε ότι η αξιολόγηση των υποψηφίων από το Συμβούλιο Κρίσεως του Αστυνομικού σώματος με τη βοήθεια πίνακα στον οποίο εξειδικεύονται τα κεφάλαια κάτω από τα οποία αξιολογήθηκαν οι υποψήφιοι (κατάρτιση, δραστηριότητα, νοητικές ικανότητες και προσήλωση στο καθήκον), προβλεπόμενα από έντυπο το οποίο εγκρίθηκε, ήταν παραδεκτή. (Βλ. επίσης Ευθυμίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1998) 4 Α.Α.Δ. 1156 (απόφαση Κωνσταντινίδη, Δ.)). Η εισήγηση παραγνωρίζει ότι ο Κανονισμός 8(2) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989, βάσει του οποίου γίνεται η αξιολόγηση του αστυνομικού σώματος, δεν επιβάλλει την αιτιολόγηση της κρίσης των μελών του συμβουλίου.»
Στην παρούσα περίπτωση κρίνω ότι δεν υπάρχει αιτιολογία και το Δικαστήριο αδυνατεί, ως εκ τούτου, να διαπιστώσει και να ελέγξει τους λόγους για τους οποίους το Συμβούλιο προέβηκε στις επί μέρους βαθμολογίες και ακολούθως στην τελική βαθμολογία. Δεν υπάρχει αιτιολογία για την κατάληξη του Συμβουλίου στη συγκεκριμένη αξιολόγηση.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Ευθυμίου (πιο πάνω) λέχθηκαν τα ακόλουθα στη σελ. 489:
«Η βαθμολογία υποψηφίου, κάτω από οποιοδήποτε κεφάλαιο κρίσης, δεν υποδηλώνει τίποτε άλλο από την εντύπωση του εξετάζοντος σώματος για την αξία του σ' εκείνο τον τομέα. Οι ιδιαίτερες βαθμολογίες μπορεί θεωρητικά να δώσουν το στίγμα της τελικής αξιολόγησης, δεν παύουν όμως να αποτελούν, όπως και η γενική αξιολόγηση, βαθμολογίες οι οποίες, όπως και η τελική, δεν παρέχουν τους λόγους για τους οποίους καθορίστηκαν στο επίπεδο που καθορίστηκαν. Το άθροισμα των βαθμολογήσεων για τον καθορισμό της γενικής αξιολόγησης δεν μεταβάλλει το χαρακτήρα τους. Ό,τι ελλείπει από την τελική βαθμολογία ελλείπει και από τις επί μέρους βαθμολογίες. Απουσιάζουν και στις δύο περιπτώσεις οι λόγοι για τους οποίους το σώμα προήλθε στη συγκεκριμένη αξιολόγηση.
Αντικείμενο της αιτιολόγησης είναι η παροχή των λόγων για τη μόρφωση της "A" ή της "B" γενικής εντύπωσης. Η αιτιολόγηση έγκειται στον προσδιορισμό των γεγονότων, στοιχείων και παρατηρήσεων που δικαιολογούν τη βαθμολογία η οποία αποδίδεται. Όπως στη γραπτή έτσι και στην προφορική εξέταση το αντικείμενο της αξιολόγησης είναι οι απαντήσεις στις ερωτήσεις που υποβάλλονται και η διάρθρωσή τους. Η προφορική εξέταση παρέχει ενδείξεις για την προσωπικότητα του υποψηφίου που επίσης λαμβάνεται υπόψη στην αξιολόγηση, τηρουμένης πάντα της αρχής της ισότητας που ορίζει ότι όλοι είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και της διοίκησης και αποκλείει κάθε διάκριση αντινομική προς αυτή. (Άρθρο 28.1.2 του Συντάγματος.)»
Κάτω από το φως των πιο πάνω κρίνω ότι η έλλειψη αιτιολογίας της αξιολόγησης επιφέρει την ακυρότητα της διοικητικής πράξης.
Εν όψει της πιο πάνω κατάληξής μου δεν θα εξετάσω άλλους λόγους ακυρότητας που εγέρθηκαν με την προσφυγή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του αιτητή.
Η προσφυγεί επιτυγχάνει με έξοδα.