|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ν. Ανδρέα Ευσταθιάδη (2002) 3 ΑΑΔ 436
Kυπριανίδης Kώστας και Άλλος ν. Kυπριακού Oργανισμού Tουρισμού (1993) 4 ΑΑΔ 2486
ΑΝΘΗ ΗΣΑΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ν. ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ, Υπόθεση αρ. 409/02, 28 Νοεμβρίου, 2003
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2005) 4 ΑΑΔ 725
19 Σεπτεμβρίου, 2005
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΡΓΥΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Yπόθεση Αρ. 679/2004)
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Επανεξέταση από τη διοίκηση με βάση το ακυρωτικό αποτέλεσμα ― Η δέσμευση κατά την επανεξέταση από το πραγματικό καθεστώς του χρόνου λήψης της αρχικής απόφασης ― Δεν παραβιάστηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
Αρχή Λιμένων Κύπρου ― Προαγωγές ― Σύσταση του Προϊσταμένου του οικείου Τμήματος ― Περιστάσεις ακυρότητας της σύστασης στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της κατ' επανεξέταση προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Βοηθού Τεχνικού Επιθεωρητή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, εν μέρει ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Το πρώτο θέμα που εγείρει ο αιτητής αφορά στην, κατά την εισήγησή του, παραβίαση της αρχής σύμφωνα με την οποία η επανεξέταση διεξάγεται με βάση το πραγματικό καθεστώς του χρόνου λήψης της αρχικής απόφασης.
Εκείνο που έχει παραγνωριστεί είναι το γεγονός ότι, όπως κρίθηκε δεσμευτικά στην ακυρωτική απόφαση, το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής δεν βρισκόταν σε νόμιμη συνεδρία στις 27.3.02. Αυτό σημαίνει πως δεν απομένει τίποτε ως απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και, βεβαίως, που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ως τότε καθορισμός Κλάδων. Η εισήγηση, λοιπόν, πως με την απόφαση της 27.3.02 διαμορφώθηκε πραγματικό καθεστώς που θα έπρεπε να διατηρηθεί αδιατάρακτο κατά την επανεξέταση, στερείται υπόβαθρου.
2. Την ίδια κατάληξη, για τον ίδιο λόγο, πρέπει να έχουν και δύο από τις επόμενες εισηγήσεις του αιτητή. Η πρώτη αφορά στο γεγονός ότι η σύσταση στην αρχική διαδικασία κρίθηκε "σαν σύνολο ισορροπημένη και αιτιολογημένη και δεν πάσχει με οποιοδήποτε τρόπο". Οπότε, κατά την εισήγηση, δεν "έπρεπε να παραμεριστεί με την υποβολή νέας σύστασης". Αυτά, όμως, σαφώς απέληξαν obiter αφού είχε διαπιστωθεί το θεμελιώδες πως το Διοικητικό Συμβούλιο συνεδρίασε υπό παράνομη σύνθεση. Η σύσταση έχει τη θεσμική της υπόσταση εφόσον υποβάλλεται αρμοδίως προς το συλλογικό όργανο προς το οποίο απευθύνεται, εννοείται με νόμιμη σύνθεση.
3. Η δεύτερη από τις εισηγήσεις, αφορά στην κλήση για σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Εκμετάλλευσης ο οποίος, όπως υποστηρίζεται, ήταν αναρμόδιος. Αυτό αφού, στην αρχική διαδικασία κλήθηκε, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, "ο Γενικός Διευθυντής Δρ. Αντώνης Τουμαζής, ως ο ιεραρχικά υπεύθυνος του Κλάδου, αφού η θέση του Προϊσταμένου του Κλάδου Μηχανολογίας/Ηλεκτρολογίας έχει κενωθεί και δεν έχει ακόμα πληρωθεί για να προβεί σε σύσταση για προαγωγή στις πιο πάνω θέσεις". Και αυτά λέχθηκαν υπό παράνομη σύνθεση και δεν προσφέρονται ως βάση για οτιδήποτε. Το θέμα, πλέον, είναι ποιός είναι ο αρμόδιος, στο πλαίσιο της δομής της υπηρεσίας στην Αρχή και επ' αυτού ο αιτητής δεν προώθησε πειστικό επιχείρημα.
4. Είναι βάσιμη, εν τούτοις, η εισήγηση για λόγο ακυρότητας με αναφορά στο περιεχόμενο της σύστασης. Εντοπίζει ο αιτητής ουσιώδη πλάνη και έχει δίκαιο. Ο Διευθυντής, αιτιολογώντας τη σύστασή του, σημείωσε πως και οι δύο, ο αιτητής και ο π. Κουμίδης, "έχουν την ίδια αρχαιότητα". Αυτό ήταν λάθος και το τεκμήριο της κανονικότητας που επικαλούνται οι καθ' ων η αίτηση ανατρέπεται αφού, σύμφωνα με τα υπηρεσιακά δεδομένα, ο αιτητής, κατά τον Κανονισμό 20 της ΚΔΠ 114/97, υπερείχε σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση, κατά 5½ περίπου χρόνια. Οι καθ' ων η αίτηση προτείνουν πως, εν πάση περιπτώσει, ο Ι. Κουμίδης είχε περισσότερη πείρα και πως θα έπρεπε να υπερισχύσουν τα άλλα που ανέφερε ο Διευθυντής υπέρ του Ι. Κουμίδη, αλλά δεν μπορεί να τίθεται ζήτημα πρωτογενούς κρίσης του Δικαστηρίου.
5. Πάσχουν, όμως, και τα όσα ο Διευθυντής σημείωσε στη συνέχεια, επικαλούμενος την άμεση γνώση του.
Η Αρχή επικαλείται διάφορα από τα καθήκοντα που είχαν ανατεθεί στον Ι. Κουμίδη ως ενδεικτικά, αλλά αυτά δεν καταγράφηκαν ως σκέψεις του Διευθυντή ο οποίος, σε τέτοια περίπτωση, θα εξέταζε και τα καθήκοντα που άσκησε ο αιτητής, παρόμοιας φύσης όπως ο ίδιος υποστηρίζει. Πέραν του ότι κατά την πάγια νομολογία δεν αποκτάται προβάδισμα με αναφορά απλώς στη φύση των καθηκόντων που ανατίθενται.
6. Η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος της που αφορά στον Ι. Κουμίδη, ακυρώνεται. Κατά το υπόλοιπο μέρος της, επικυρώνεται. Επιδικάζεται υπέρ του αιτητή το ½ των εξόδων του.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χρίστου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 409/02, ημερ. 28.11.2003,
Kυπριανίδης κ.ά. ν. ΚΟΤ (1993) 4 Α.Α.Δ. 2486,
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ν. Ευσταθιάδη (2002) 3 Α.Α.Δ. 436,
Κυπριανίδης ν. Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (2005) 4 Α.Α.Δ. 498.
Προσφυγή.
Α. Ευσταθίου Νικολετοπούλου, για τον Αιτητή.
Δ. Μέρτακκα, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Τρεις Βοηθοί Τεχνικοί Επιθεωρητές, οι δύο του Κλάδου Ηλεκτρολογίας και ο ένας του Κλάδου Μηχανολογίας προάχθηκαν και, κατά τη διαδικασία πλήρωσης των θέσεών τους, προέκυψε ζήτημα εφαρμογής της πρόνοιας του Σχεδίου Υπηρεσίας σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε να καθορισθεί, ανάλογα με τις ανάγκες της Υπηρεσίας, ο Κλάδος στον οποίο θα ανήκαν, εν προκειμένω, της Ηλεκτρολογίας ή της Μηχανολογίας.
Η αρχική σκέψη του Γενικού Διευθυντή να επιλεγεί ο καταλληλότερος από τους τέσσερις μόνους υποψηφίους και να αποφευχθεί τέτοιος καθορισμός για λόγους που εξηγούσε, συνάντησε την αντίθετη άποψη των νομικών συμβούλων της Αρχής και εγκαταλείφθηκε. Εντούτοις, η διαδικασία επιλογής κατά τη συνεδρία της 27.3.02, άρχισε χωρίς τέτοιο καθορισμό. Οπότε, η σύσταση του Γενικού Διευθυντή και στη συνέχεια η τελική επιλογή των τριών, έγινε κατά σύγκριση του κάθε ενός προς όλους τους υπόλοιπους, αδιακρίτως. Ενώ, προφανώς, αν καθοριζόταν ποιες θέσεις θα ανήκαν στον ένα και ποιες θέσεις στον άλλον Κλάδο, κατ' ανάγκην η σύγκριση θα αφορούσε στους υποψήφιους του κάθε Κλάδου, μεταξύ τους. Ό,τι συζητείται τώρα ως καθορισμός, καταγράφεται στο τέλος. Επελέγησαν ο Χρ. Πορνάρης για τον Κλάδο Ηλεκτρολογίας και οι Μ. Αργυρίδης (αιτητής) και Ι. Κουμίδης για τον Κλάδο της Μηχανολογίας, με την ακόλουθη προσθήκη: "Με τις προαγωγές αυτές ικανοποιούνται και οι υπηρεσιακές ανάγκες σε σχέση με τους Κλάδους".
Άσκησε προσφυγή ο τέταρτος από τους υποψηφίους, ο Α. Ησαΐας, του Κλάδου Ηλεκτρολογίας και πέτυχε την ακύρωση όλων των προαγωγών (βλ. Άνθης Ησαΐα Χρίστου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Προσφυγή 409/02 ημερομηνίας 28.11.03). Όπως διαπιστώθηκε, έπασχε η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής κατά την κρίσιμή του συνεδρία. Άλλοι ισχυρισμοί σε σχέση με την παραγνώριση ορισμένων υπηρεσιακών εκθέσεων, τη σύσταση και την αιτιολόγηση της επιλογής, απορρίφθηκαν.
Ακολούθησε η επανεξέταση και, αυτή τη φορά, το πρώτο της θέμα ήταν ο καθορισμός των Κλάδων. Μεταφέρω το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας 19.4.04:
"Κατ' αρχή το Συμβούλιο αφού εξέτασε ενδελεχώς το θέμα σε σχέση με τις υπηρεσιακές ανάγκες που υπήρχαν τότε, αποφάσισε ότι οι υπηρεσιακές ανάγκες του Κλάδου με βάση το τότε καθεστώς, ικανοποιούνταν εφόσον Βοηθοί Τεχνικοί Επιθεωρητές Ηλεκτρολογίας είναι διπλάσιοι από αυτούς της Μηχανολογίας. Άρα απαιτούνται δυο Βοηθοί Τεχνικοί Επιθεωρητές με ειδικότητα στην Ηλεκτρολογία και ένας Βοηθός Τεχνικός Επιθεωρητής με ειδικότητα στη Μηχανολογία."
Επομένως, το αποτέλεσμα, ως προς τις δύο θέσεις του Κλάδου Ηλεκτρολογίας, προδιαγράφηκε. Από τους υποψήφιους, μόνο οι δύο ανήκαν σ' αυτό τον Κλάδο και, βεβαίως, ενόψει και της ανεπιφύλακτης σύστασης, τώρα του Διευθυντή Εκμετάλλευσης, προάχθηκαν οι Χρ. Πορνάρης και Α. Ισαΐα. Συγκριτική αναφορά, πλέον, έγινε μόνο μεταξύ Ι. Κουμίδη και του αιτητή σε σχέση με τη μία θέση που απέμεινε σε σχέση με τον Κλάδο Μηχανολογίας. Ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης σύστησε τον Ι. Κουμίδη και το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να δεχτεί τη σύστασή του. Με την παρούσα, ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα των προαγωγών.
Το πρώτο θέμα που εγείρει ο αιτητής αφορά στην, κατά την εισήγησή του, παραβίαση της αρχής σύμφωνα με την οποία η επανεξέταση διεξάγεται με βάση το πραγματικό καθεστώς του χρόνου λήψης της αρχικής απόφασης. Αυτό, αφού εντάσσει στο πραγματικό καθεστώς το μέρος της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου σύμφωνα με το οποίο, με τις προαγωγές που αποφασίστηκαν στις 27.3.02, "ικανοποιούνται και οι υπηρεσιακές ανάγκες σε σχέση με τους Κλάδους". Με αποτέλεσμα, όπως εισηγείται, "να μειωθούν από δύο σε μία, οι θέσεις Βοηθού Τεχνικού Επιθεωρητή στην ειδικότητα της Μηχανολογίας, ειδικότητα την οποία κατείχε ο αιτητής και στην οποία είχε κατά την αρχική διαδικασία επιλεγεί ....".
Η Αρχή υποστηρίζει πως ο καθορισμός έγινε με αναφορά στις τότε, κατά το χρόνο λήψης της αρχικής απόφασης, υπηρεσιακές ανάγκες, πως δεν υπάρχει τέτοια παραβίαση και πως, αφού το θέμα δεν ήταν δεδικασμένο, το Διοικητικό Συμβούλιο είχε το δικαίωμα αλλαγής άποψης με κατάλληλη αιτιολόγηση. Δεν θα χρειαστεί να εξετάσω το θέμα από τέτοια σκοπιά. Εκείνο που έχει παραγνωριστεί είναι το γεγονός ότι, όπως κρίθηκε δεσμευτικά στην ακυρωτική απόφαση, το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής δεν βρισκόταν σε νόμιμη συνεδρία στις 27.3.02. Αυτό σημαίνει πως δεν απομένει τίποτε ως απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και, βεβαίως, που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ως τότε καθορισμός Κλάδων. Η εισήγηση, λοιπόν, πως με την απόφαση της 27.3.02 διαμορφώθηκε πραγματικό καθεστώς που θα έπρεπε να διατηρηθεί αδιατάρακτο κατά την επανεξέταση, στερείται υπόβαθρου. Άλλοι λόγοι ακυρότητας σε σχέση με τον καθορισμό δεν προβλήθηκαν, αντίθετα αυτός, όπως τελικά έγινε, φαίνεται να εναρμονίζεται προς το ότι οι θέσεις προέκυψαν μετά από την προαγωγή δύο Βοηθών Τεχνικών Επιθεωρητών του Κλάδου της Ηλεκτρολογίας και ενός του Κλάδου Μηχανολογίας και δεν στοιχειοθετείται συναφώς λόγος ακυρότητας.
Την ίδια κατάληξη, για τον ίδιο λόγο, πρέπει να έχουν και δύο από τις επόμενες εισηγήσεις του αιτητή. Η πρώτη αφορά στο γεγονός ότι η σύσταση στην αρχική διαδικασία κρίθηκε "σαν σύνολο ισορροπημένη και αιτιολογημένη και δεν πάσχει με οποιοδήποτε τρόπο". Οπότε, κατά την εισήγηση, δεν "έπρεπε να παραμεριστεί με την υποβολή νέας σύστασης". Αυτά, όμως, σαφώς απέληξαν obiter αφού είχε διαπιστωθεί το θεμελιώδες πως το Διοικητικό Συμβούλιο συνεδρίασε υπό παράνομη σύνθεση. Η σύσταση έχει τη θεσμική της υπόσταση εφόσον υποβάλλεται αρμοδίως προς το συλλογικό όργανο προς το οποίο απευθύνεται, εννοείται με νόμιμη σύνθεση. Οι υποθέσεις Kυπριανίδης κ.ά. ν. ΚΟΤ (1993) 4 Α.Α.Δ. 2486, στη σελίδα 2487, Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ν. Ανδρέα Ευσταθιάδη (2002) 3 Α.Α.Δ. 436 και Κώστας Κυπριανίδης ν. Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (2005) 4 Α.Α.Δ. 498, καλύπτουν το θέμα. Τα ανωτέρω, ανεξάρτητα και από το ότι στην αρχική διαδικασία συγκρίθηκαν όλοι προς όλους, αδιακρίτως, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση σύστασης υπέρ των Χρ. Πορνάρη, Ι. Κουμίδη και του αιτητή ενώ, πλέον, όπως θα δούμε και στη συνέχεια, στο πλαίσιο του καθορισμού Κλάδων ο αιτητής δεν μπορούσε να συγκριθεί με τον Χρ. Πορνάρη και τον Α. Ησαΐα εφόσον δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει θέση στον Κλάδο Ηλεκτρολογίας, για την οποία μόνο εκείνοι ήταν υποψήφιοι.
Η δεύτερη από τις εισηγήσεις, αφορά στην κλήση για σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Εκμετάλλευσης ο οποίος, όπως υποστηρίζεται, ήταν αναρμόδιος. Αυτό αφού, στην αρχική διαδικασία κλήθηκε, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, "ο Γενικός Διευθυντής Δρ. Αντώνης Τουμαζής, ως ο ιεραρχικά υπεύθυνος του Κλάδου, αφού η θέση του Προϊσταμένου του Κλάδου Μηχανολογίας/Ηλεκτρολογίας έχει κενωθεί και δεν έχει ακόμα πληρωθεί για να προβεί σε σύσταση για προαγωγή στις πιο πάνω θέσεις". Και αυτά λέχθηκαν υπό παράνομη σύνθεση και δεν προσφέρονται ως βάση για οτιδήποτε. Το θέμα, πλέον, είναι ποιός είναι ο αρμόδιος, στο πλαίσιο της δομής της υπηρεσίας στην Αρχή και επ' αυτού ο αιτητής δεν προώθησε πειστικό επιχείρημα. Επικαλείται τον Κανονισμό 19(3) των περί Αρχής Λιμένων Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1997 σύμφωνα με τον οποίο λαμβάνονται υπόψη "οι αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του οικείου Τμήματος" (βλ. και την ερμηνεία του όρου "Προϊστάμενος") και θεωρεί ως Τμήμα τους Κλάδους. Ενώ, κατά το οργανόγραμμα που τέθηκε ενώπιόν μου, Τμήμα είναι εκείνο της Εκμετάλλευσης.
Είναι βάσιμη, εν τούτοις, η εισήγηση για λόγο ακυρότητας με αναφορά στο περιεχόμενο της σύστασης. Όχι ως προς το πρώτο της σκέλος που άπτεται της μη σύγκρισης του αιτητή προς τους συστηθέντες για τον Κλάδο Μηχανολογίας. Αυτό ήταν αναπόφευκτη συνέπεια του καθορισμού των Κλάδων και νομίμως έγινε αφού ήταν νόμιμος ο καθορισμός, ως προς τους λόγους της προτίμησης του Ι. Κουμίδη. Εντοπίζει ο αιτητής ουσιώδη πλάνη και έχει δίκαιο. Ο Διευθυντής, αιτιολογώντας τη σύστασή του, σημείωσε πως και οι δύο, ο αιτητής και ο Ι. Κουμίδης, "έχουν την ίδια αρχαιότητα". Αυτό ήταν λάθος και το τεκμήριο της κανονικότητας που επικαλούνται οι καθ' ων η αίτηση ανατρέπεται αφού, σύμφωνα με τα υπηρεσιακά δεδομένα, ο αιτητής, κατά τον Κανονισμό 20 της ΚΔΠ 114/97, υπερείχε σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση, κατά 5½ περίπου χρόνια. Οι καθ' ων η αίτηση προτείνουν πως, εν πάση περιπτώσει, ο Ι. Κουμίδης είχε περισσότερη πείρα και πως θα έπρεπε να υπερισχύσουν τα άλλα που ανέφερε ο Διευθυντής υπέρ του Ι. Κουμίδη αλλά δεν μπορεί να τίθεται ζήτημα πρωτογενούς κρίσης του Δικαστηρίου. Θα εναπόκειται στο Διοικητικό Συμβούλιο να επανεκτιμήσει, στη βάση των ορθών δεδομένων, περιλαμβανομένης και της καλύτερης βαθμολογίας του ενδιαφερόμενου προσώπου κατά το 1999.
Πάσχουν, όμως, και τα όσα ο Διευθυντής σημείωσε στη συνέχεια, επικαλούμενος την άμεση γνώση του. Ανέφερε πως ο Ι. Κουμίδης υπερτερεί του αιτητή "σε θέματα τεχνικής αξιοπιστίας μια και διαθέτει μεγαλύτερη ικανότητα για αντιμετώπιση σοβαρών τεχνικών προβλημάτων". Κατά τα τελευταία χρόνια ο Ι. Κουμίδης και ο αιτητής είχαν την ίδια εξαίρετη βαθμολογία, σε όλα τα στοιχεία. Εξαίρεση ήταν το 1999 κατά το οποίο ο αιτητής με βαθμολογία "πολύ ικανοποιητικά" στα στοιχεία "υπηρεσιακό ενδιαφέρον" και "διευθυντική ικανότητα", υστέρησε έναντι του Ι. Κουμίδη. Αυτό όμως δεν δικαιολογούσε την αναφορά σε υπεροχή στην "τεχνική αξιοπιστία" ή "στην ικανότητα αντιμετώπισης σοβαρών τεχνικών προβλημάτων".
Η Αρχή επικαλείται διάφορα από τα καθήκοντα που είχαν ανατεθεί στον Ι. Κουμίδη ως ενδεικτικά, αλλά αυτά δεν καταγράφηκαν ως σκέψεις του Διευθυντή ο οποίος, σε τέτοια περίπτωση, θα εξέταζε και τα καθήκοντα που άσκησε ο αιτητής, παρόμοιας φύσης όπως ο ίδιος υποστηρίζει. Πέραν του ότι κατά την πάγια νομολογία μας, την οποία επικαλείται ο αιτητής, δεν αποκτάται προβάδισμα με αναφορά απλώς στη φύση των καθηκόντων που ανατίθενται.
Η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος της που αφορά στον Ι. Κουμίδη, ακυρώνεται. Κατά το υπόλοιπο μέρος της, επικυρώνεται. Επιδικάζεται υπέρ του αιτητή το ½ των εξόδων του.
Διαταγή ως ανωτέρω.