|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες προσφυγές αρ. 162/2004
174/04, 198/04, 210/04, 222/04, 234/04, 246/04, 258/04, 270/04 και 282/04
20 Δεκεμβρίου 2005
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MARΙΝΟS TTAKKAS MOTORS LTD.,
Αιτητές,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθών η αίτηση.
------------------
Λ. Λουκά, για τον αιτητή σε όλες τις προσφυγές
Στ. Θεοδούλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τούς καθών η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με τις πιο πάνω προσφυγές η αιτήτρια εταιρεία (πιο κάτω «οι αιτητές») προσβάλλουν τη νομιμότητα της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων, (πιο κάτω «οι καθών η αίτηση») ημερ. 15/12/03, με την οποία τους επιβλήθηκε πρόσθετη φορολογία σχετικά με το τελωνισμό μεταχειρισμένων αυτοκινήτων από την Ιαπωνία.
Η κάθε προσφυγή αφορά διαφορετικό αυτοκίνητο και διαφορετικό ποσό φόρου (δασμοί και φόροι κατανάλωσης) ως ακολούθως
«Προσφ. αρ. Αρ. Πλαισίου Αυτ. Ποσό Φόρου
162/04 CK2A-02001590 £1,167.00
174/04 ΝΖ3W-5412269 £ 529.00
198/04 CT210-0005634 £ 848.00
210/04 CJ1A- 0110126 £ 359.00
222/04 ST206-0030146 £ 688.00
234/04 BHA3P-306647 £ 212.00
246/04 GC8.062623 £1,720.00
258/04 DC1-1206214 £ 132.00
270/04 CJ1A-030181 £ 572.00
282/04 CB3A-0116396 £ 670.00
Τα πιο πάνω αυτοκίνητα εισήχθηκαν από την Ιαπωνία κατά τα έτη 2001 και 2002 με εξαίρεση αυτό της προσφυγής 282/04 που εισάχθηκε από τις 24/4/98. Κατά το χρόνο του τελωνισμού είχαν υπολογιστεί και καταβληθεί οι σχετικοί δασμοί και φόροι σύμφωνα με τα έγγραφα και τιμολόγια που είχαν τότε παρουσιάσει οι αιτητές και έγιναν δεκτά από τους καθών η αίτηση.
Σε αργότερο στάδιο, και συγκεκριμένα στις 20/5/03, oμάδα Τελωνειακών Λειτουργών, ενεργώντας με βάση δικαστικό ένταλμα έρευνας, επισκέφθηκαν τα γραφεία και άλλα υποστατικά των αιτητών καθώς επίσης και τις οικίες των διευθυντών της εταιρείας μέσα στο πλαίσιο διερεύνησης πληροφοριών περί διάπραξης τελωνειακών αδικημάτων. Μεταξύ των εγγράφων αυτών υπήρχαν και 131 πραγματικά τιμολόγια πώλησης των αυτοκινήτων τα οποία τιμολόγια είχαν εκδοθεί από τους Ιάπωνες προμηθευτές καθώς και διάφορες ενυπόγραφες σημειώσεις της Δήμητρας Ττάκα που είναι μέτοχος και μια από τους διευθυντές των αιτητών. Οι καθών η αίτηση αφού μελέτησαν και αξιολόγησαν τα εν λόγω έγγραφα, κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι είχε γίνει υποτιμολόγηση σε 111 αυτοκίνητα που είχαν τελωνιστεί (μεταξύ των οποίων και τα επίδικα) και ότι κατά τον τελωνισμό τους κατατέθηκαν εικονικά τιμολόγια. Από σύγκριση των πραγματικών και εικονικών τιμολογίων προέκυψε διαφορά φόρων τους οποίους οι καθών η αίτηση απαίτησαν από τους αιτητές με επιστολή τους 31/10/03. Με την εν λόγω επιστολή πληροφορούσαν τους αιτητές για την απόφαση τους και ότι είχε αποφευχθεί το συνολικό ποσό των £89.460 δηλαδή £ 8.917 εισαγωγικός σταθμός, £64.662 φόρος κατανάλωσης και £15.881 Φ.Π.Α. και καλούσαν αυτούς είτε να καταβάλουν το ποσό αυτό είτε, αν διαφωνούσαν, να προσκομίσουν περαιτέρω στοιχεία (έγγραφα, τιμολόγια, κ.λ.π) με τα οποία να υποστηρίζουν τη θέση τους. Στην πιο πάνω επιστολή απάντησαν οι αιτητές μέσω του δικηγόρου τους με επιστολή ημερ. 11/11/03 ζητώντας αντίγραφα των τιμολογίων στα οποία βασίστηκαν οι καθών η αίτηση, αίτημα στο οποίο οι τελευταίοι ανταποκρίθηκαν. Ενόψει του γεγονότος ότι οι αιτητές δεν προσκόμισαν οποιαδήποτε νέα στοιχεία οι καθών η αίτηση απέστειλαν νέα επιστολή ημερ. 15/12/03 με την οποία καλούσαν τους αιτητές να καταβάλουν το συνολικό ποσό των £90.223. Την εν λόγω επιστολή συνόδευε αναλυτικός κατάλογος στον οποίο φαινόταν η διαφορά φόρου που αποφεύχθηκε για κάθε ένα από τα 111 αυτοκίνητα. Εναντίον της νέας αυτής απόφασης ημερ. 15/12/03, οι αιτητές καταχώρησαν 111 προσφυγές, μια δηλαδή για κάθε αυτοκίνητο, 10 από τις οποίες είναι οι παρούσες. Σημειώνω εδώ ότι οι αιτητές είχαν καταχωρήσει προσφυγές και εναντίον της επιστολής ημερ. 31/10/03, τις οποίες τελικά απέσυραν εφόσον ακολούθησε η επιστολή της 15/12/03.
Νομικοί ισχυρισμοί αιτητών
Στην αίτηση τους (προσφυγή) οι αιτητές διατυπώνουν διάφορους νομικούς λόγους γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί. Στη γραπτή τους όμως αγόρευση περιορίστηκαν ουσιαστικά στον ισχυρισμό ότι οι καθών η αίτηση δεν τήρησαν την προβλεπόμενη από τη σχετική νομοθεσία διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται όταν υπάρχουν υπόνοιες για την ορθότητα της δηλωθείσας αξίας. Συγκεκριμένα παραπονούνται οι αιτητές ότι οι καθών η αίτηση κατάληξαν στην επίδικη απόφαση χωρίς να δώσουν την ευκαιρία σε αυτούς να προβάλουν τις δικές τους θέσεις. Επικαλέστηκαν προς τούτο δυο αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου τις εξής: Nicos Evagorou Enterprises Ltd. ν. Κυπριακή Δημοκρατία υποθ. αρ. 139/99 ημερ. 8/2/02 και την Pavlos F. Varellas Trading Co. Ltd. V. Κυπριακής Δημοκρατίας συνεκ. υπόθ. Αρ. 886/98 κ.λπ. ημερ. 15/10/02 (απόφαση Ολομέλειας).
Όσον αφορά την ουσία της προσφυγής είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι «στα τιμολόγια που φαίνονται διαφορετικές τιμές έγιναν διαπραγματεύσεις με τους προμηθευτές γιαυτό υπήρξε μείωση των τιμών οι οποίες ήταν ανάλογες με τον αριθμό των αυτοκινήτων που αγοράζονταν καθώς και με την κατάσταση του κάθε αυτοκινήτου όταν έφτανε στην Κύπρο και επιθεωρείτο από τους αιτητές.»
Αρχίζοντας από το θέμα διαδικασίας, από τα ενώπιον μου γεγονότα, φαίνεται ότι ο ισχυρισμός των αιτητών δεν ευσταθεί. Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται πλήρως από τις προαναφερθείσες αποφάσεις αφού εδώ δόθηκε στους αιτητές η ευκαιρία να ακουστούν και προσκομίσουν οποιαδήποτε στοιχεία επιθυμούσαν για να υποστηρίξουν τη δική τους θέση. Τούτο είναι σαφές από την επιστολή των καθών η αίτηση ημερ. 31/10/03. Όπως ήδη αναφέρθηκε πιο πάνω, οι αιτητές ανταποκρίθηκαν με επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 11/11/03 στην οποία οι καθών η αίτηση απάντησαν με επιστολή ημερ. 25/11/03 και ζήτησαν ξανά από τους αιτητές να υποβάλουν τις θέσεις τους μέσα σε 15 μέρες αλλά οι τελευταίοι δεν ανταποκρίθηκαν με αποτέλεσμα να τους αποσταλεί η τελική απόφαση που περιέχεται στην επιστολή της 15/12/03.
Πρέπει εδώ να αναφέρω ότι μετά την επιφύλαξη της απόφασης στις παρούσες υποθέσεις, έχω προσέξει ότι έχουν εκδοθεί αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις οποίες εξετάστηκε η νομιμότητα της ίδιας ακριβώς απόφασης των καθών η αίτηση, δηλαδή αυτής που περιέχεται στην επιστολή της 15/12/03 (για την οποία όπως ήδη ανάφερα, καταχωρήθηκαν 111 προσφυγές) και οι προσφυγές έχουν απορριφθεί.
Οι εν λόγω υποθέσεις είναι οι ακόλουθες:
1. Μαrinos Takkas Motors Ltd. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, συνεκ. υποθέσεις 173/04, 197/04, 209/04, 221/04, 233/04, 245/04, 257/04, 269/04, ημερ. 15/6/05 (Χατζηχαμπής Δ).
2. Μarinos Takkas Μοtors Ltd. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, συν. υποθ. 165/04, 177/04, 189/04, 201/04, 213/04, 225/04, 237/04, 249/04, 281/04, 285/04 και 373/04 ημερ. 7/9/05 (Γ. Κωνσταντινίδης, Δ).
3. Marinos Takkas Motors Ltd. V. Kυπριακής Δημοκρατίας συν. υποθ. 171/04μ, 195/04, 207/04, 219/04, 243/04, 267/04 και 279/04 ημερ. 12/9/05 (Κραμβής, Δ.)
4. Marinos Takkas Motors Ltd. ν. Kυπριακής Δημοκρατίας συν. υπ. 168/04, 180/04, 192/04, 204/04, 216/04, 228/04, 240/04, 252/04, 264/04 και 276/04 ημερ. 15/9/05 (Νικολάτος Δ).
5. Marinos Takkas Motors Ltd. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, συν. υποθ. 170/04, 194/04, 206/04, 218/04, 242/04, 266/04 και 278/04 ημερ. 25/1/05 (Ηλιάδης, Δ.)
Πέραν των όσων έχω ήδη αναφέρει, υιοθετώ το σκεπτικό των πιο πάνω αποφάσεων των αδελφών δικαστών (το οποίο ουσιαστικά είναι το ίδιο) και καταλήγω ότι οι παρούσες προσφυγές θα πρέπει επίσης να απορριφθούν.
Σχετικά με τα όσα αναφέρονται στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών που σχετίζονται με την ουσία των προσφυγών, δηλαδή κατά πόσο ήταν δικαιολογημένη η μειωμένη αξία που ανακάλυψαν οι καθών η αίτηση, αυτά δεν μπορούν να ευσταθήσουν με την αγόρευση και μόνο του ευπαιδεύτου συνηγόρου, χωρίς δηλαδή οποιαδήποτε μαρτυρία. Τα γεγονότα όπως ήταν ενώπιον του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων, καθιστούσαν την απόφαση του εύλογα επιτρεπτή.
Από τα γεγονότα των παρουσών υποθέσεων φαίνεται ότι θα ήταν ευχερέστερο όλες οι προαναφερθείσες 111 προσφυγές με τις οποίες προσβαλλόταν η ίδια απόφαση, δηλαδή αυτή της 15/12/03, να εκδικάζονταν από ένα δικαστή παρά να διασκορπιστούν σε διάφορους.
Ως αποτέλεσμα οι παρούσες προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Η προσβαλλόμενη με τις προσφυγές απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς