|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 774/2004)
29 Νοεμβρίου, 2005
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΣΙΜΙΛΛΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Α. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Φ. Κωμοδρόμος, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
Α. Παπαγεωργίου, για το Ενδ. Μέρος Φρ. Χ»Λούκα.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής η ΕΔΥ) ημερ. 15.4.04, με την οποία προάχθηκαν στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας από 15.5.04 τα ενδιαφερόμενα μέρη Φρόσω Χατζηλούκα (ε.μ.1), Γεώργιος Χατζήπαπας (ε.μ.2) και Σόλωνας Κασίνης (ε.μ.3).
Στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερ. 15.4.04, κλήθηκε και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού προκειμένου να δώσει τη σύστασή του. Ο Διευθυντής σύστησε τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη ως εξής:
«Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι΄ αυτήν, συστήνω για προαγωγή τους Κασίνη Σόλωνα, Χατζήπαπα Γεώργιο και Χατζηλούκα Φρόσω, τους οποίους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους και οι οποίοι υπερέχουν ουσιαστικά σε αρχαιότητα των υπολοίπων.
Σ΄ ό,τι αφορά τα προσόντα, σημειώνω ότι οι υποψήφιοι Χατζήπαπας Γεώργιος, Χατζηλούκα Φρόσω και Τσιμίλλης Κυριάκος διαθέτουν το πλεονέκτημα που προβλέπεται στην παρ. 3 των απαιτουμένων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντων.
Προβαίνοντας στη σύστασή μου, έλαβα υπόψη ότι ο υποψήφιος Κασίνης Σόλων, τον οποίο συστήνω για προαγωγή, δε διαθέτει το πλεονέκτημα, ενώ ο υποψήφιος Τσιμίλλης Κυριάκος, ο οποίος δε συστήνεται, το διαθέτει, έκρινα όμως ότι τούτο αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι ο συστηνόμενος υπερέχει έναντι του Τσιμίλλη κατά 6 χρόνια και 7 μήνες σε αρχαιότητα και δεν υστερεί σε αξία.
Σε μια συνεκτίμηση όλων των ενώπιόν μου στοιχείων, καταλήγω ότι οι Κασίνης Σόλων, Χατζήπαπας Γεώργιος και Χατζηλούκα Φρόσω είναι οι πιο κατάλληλοι και τους συστήνω για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών.»
Η Επιτροπή στη συνέχεια προέβη σε σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων. Ελαβε υπόψη τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων καθώς και τη σύσταση του Διευθυντή και επέλεξε τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη στα οποία προσέφερε προαγωγή στην επίδικη θέση.
Ο αιτητής ισχυρίζεται πρωτίστως, ότι η παραγνώριση του πλεονεκτήματος του τόσο από τον Διευθυντή κατά τη διαμόρφωση της σύστασής του, όσο και από την ΕΔΥ, καθιστά πάσχουσα την σύσταση και αναιτιολόγητη την τελική απόφαση.
Οι ισχυρισμοί του δεν έχουν οποιοδήποτε έρεισμα σε ότι αφορά την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών 1 και 2, αφού και αυτοί ήταν κάτοχοι του πλεονεκτήματος. Συγκεκριμένα η ΕΔΥ αιτιολόγησε την απόφαση της αναφορικά με αυτούς ως εξής:
«Ο Χατζήπαπας Γεώργιος έχει υψηλές αξιολογήσεις, όπως αυτές αντικατοπτρίζονται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, διαθέτει το πλεονέκτημα και, ως εκ τούτου, υπερέχει σε προσόντα, υπερέχει ουσιαστικά σε αρχαιότητα και, επιπλέον, διαθέτει την υπέρ του σύσταση του Γενικού Διευθυντή.
Η Χατζηλούκα Φρόσω έχει εξαίρετες αξιολογήσεις, όπως αυτές αντικατοπτρίζονται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, διαθέτει το πλεονέκτημα και, ως εκ τούτου, υπερέχει σε προσόντα, υπερέχει ουσιαστικά σε αρχαιότητα και διαθέτει την υπέρ της σύστασης του Γενικού Διευθυντή.»
Ολα τα πιο πάνω στοιχεία επιβεβαιώνονται από το περιεχόμενο των φακέλων και φανερώνουν μια ισοτιμία των ενδιαφερομένων μερών 1 και 2 έναντι του αιτητή τόσο στα προσόντα, όπου όλοι είναι κάτοχοι του μεταπτυχιακού προσόντος σε θέμα σχετικό με τις αρμοδιότητες της Υπηρεσίας Βιομηχανικών Εφαρμογών του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, που προβλέπεται ως πλεονέκτημα, όσο και στην αξία, αφού διαθέτουν υψηλές μέχρι εξαίρετες αξιολογήσεις. Η υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών 1 και 2 έναντι του αιτητή στο κριτήριο της αρχαιότητας κατά 7 περίπου χρόνια, υπό τις περιστάσεις, ορθά έκλινε την πλάστιγγα υπέρ τους. Εξάλλου, σύμφωνα με πάγια νομολογία, η αρχαιότητα είναι παράγοντας που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σε θέσεις διευθυντικές ή ψηλά στην ιεραρχία, όταν οι υποψήφιοι είναι ισάξιοι και ισοδύναμοι στα άλλα θεσμοθετημένα κριτήρια. (Ευρυβιάδης ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1992) 4 ΑΑΔ 4190, Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 ΑΑΔ 71, Φρόσω Γερμανού-Λουκά ν. Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. 138/01 κ.α., 30.1.03).
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι παραγνωρίστηκε το πλεονέκτημα του χωρίς ειδική αιτιολογία, προβάλλεται κυρίως αναφορικά με τη στοιχειοθέτηση υπεροχής του έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους 3 Κασίνη. Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την ΕΔΥ αντιτείνει ότι η θέση είναι ψηλά στην ιεραρχία και η διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου είναι ευρεία. Εισηγείται ότι η αρχαιότητα των 6½ χρόνων σε θέση που προηγείται αμέσως της επίδικης, στην οποία υπερείχε ο Κασίνης έναντι του αιτητή και η συνεπαγόμενη πείρα, ήταν εύλογα κριτήρια επιλογής του Κασίνη, ιδιαίτερα εφόσον δεν υστερούσε σε αξία. Οσον αφορά την κατοχή του πλεονεκτήματος από τον αιτητή, λέγει ότι αυτό μόνο οριακή σημασία μπορεί να έχει γιατί δεν αποτελεί απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόν.
Η τελευταία εισήγηση του ευπαίδευτου δικηγόρου της ΕΔΥ, δεν με βρίσκει σύμφωνο διότι παραγνωρίζει το γεγονός ότι ο διδακτορικός τίτλος στη Χημεία που κατέχει ο αιτητής ήταν προβλεπόμενο από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα και συνεπώς η ΕΔΥ όφειλε να δώσει ειδική αιτιολογία για την παραγνώριση του. (Φιλίππου ν. Δημοκρατίας, (1997) 3 ΑΑΔ 1). Στη Χατζηγιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317 (απόφαση της Ολομέλειας) υποδεικνύεται ότι η αρχή είναι πως, όταν το διορίζον όργανο αποφασίσει να επιλέξει υποψήφιο που δεν έχει το πρόσθετον προσόν, πρέπει να δώσει πειστικούς λόγους ή ειδική αιτιολογία γι' αυτή του την απόφαση. Οι λόγοι δε αυτοί πρέπει να εμφαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης της Επιτροπής. Δεν μπορεί να συναχθούν από τα πρακτικά της Επιτροπής. Στη Δημοκρατία κ.ά. ν. Υψαρίδη κ.ά. (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 347 (απόφαση της Ολομέλειας) επισημαίνεται, ότι η ειδική αιτιολόγηση, σκοπεί στην εξειδίκευση των λόγων που αντισταθμίζουν το πλεονέκτημα που παρέχει το πρόσθετο προσόν για την εκτέλεση των καθηκόντων της πληρούμενης θέσης.
Στην προκείμενη περίπτωση ο Διευθυντής ανέφερε ρητά στη σύσταση του το λόγο για τον οποίο επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος 3 που δεν κατείχε το πλεονέκτημα αλλά ήταν αρχαιότερος του αιτητή. Η ΕΔΥ επίσης αιτιολόγησε την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους 3 ως ακολούθως :
«Ο Κασίνης Σόλων έχει υψηλές αξιολογήσεις, όπως αυτές προκύπτουν από τις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, υπερέχει όλων σε αρχαιότητα και, επιπλέον, διαθέτει την υπέρ του σύσταση του Γενικού Διευθυντή.
Η Επιτροπή σημειώνει ότι ο Τσιμίλλης Κυριάκος διαθέτει το πλεονέκτημα, ενώ ο Κασίνης Σόλων δεν το διαθέτει. Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη την αξία των υπαλλήλων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, θεωρεί ότι ο Κασίνης δεν υστερεί σε αξία. Αντίθετα, ο Κασίνης υπερέχει του Τσιμίλλη ουσιαστικά σε αρχαιότητα, κατά 6½ περίπου χρόνια, την οποία η Επιτροπή θεωρεί αρκετή για να υπερακοντίσει το πλεονέκτημα που κατέχει ο Τσιμίλλης. Επιπλέον, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ο Κασίνης έχει και την υπέρ του σύσταση του Γενικού Διευθυντή.»
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η κατά 6½ χρόνια αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους 3 και η υπέρ του σύσταση του Διευθυντή, συνιστούν ειδική και επαρκή αιτιολογία για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος που κατείχε ο αιτητής,, με δεδομένη την ισοδυναμία τους στο κριτήριο της αξίας.
Παρενθετικά, θα πρέπει να τονίσω ότι η βαθμολογική διαφορά του αιτητή κατά ένα μόλις στοιχείο στο έτος 2003 δεν μπορεί στο πλαίσιο της γενικότερης εξαίρετης βαθμολογίας και των δυο υποψηφίων, να στοιχειοθετήσει οποιαδήποτε διαφορά σε αξία. Η ίδια η ΕΔΥ δεν παραγνώρισε τη συγκριτική εικόνα της βαθμολογίας γι'αυτό και ανέφερε με ακρίβεια ότι «ο Κασίνης δεν υστερεί σε αξία». Τα όσα ανέφερα στην Γιαννούλα Κατσελλή ν. ΕΔΥ, υπόθ. αρ. 330/04, ημερ. 31.5.05 δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση για να θεμελιώσουν οριακή διαφορά του αιτητή σε αξία, όπως εισηγείται η ευπαίδευτη δικηγόρος του αιτητή, διότι εδώ δεν συγκρίνονται υποψήφιοι απόλυτα ισάξιοι στους υπόλοιπους παράγοντες ώστε να χρειάζεται να προσμετρήσει ως υπολογίσιμη διαφορά η παραμικρή επιμέρους διάκριση στη βαθμολογημένη αξία .
Θεωρώ ότι η αρχαιότητα των 6½ χρόνων που διέκρινε το ενδιαφερόμενο μέρος 3 έναντι του αιτητή, κατόχου του πλεονεκτήματος, στο πλαίσιο της κατά τα άλλα ισοδυναμίας τους, μπορεί να αποτελέσει ικανοποιητική αιτιολογία για τον παραμερισμό του πλεονεκτήματος τόσο από τον Διευθυντή όσο και από τη ΕΔΥ. Η νομολογία που επικαλέστηκε η συνήγορος του αιτητή αναφορικά με τη μειωμένη αξία της αρχαιότητας σε θέσεις ψηλά στην ιεραρχία διαμορφώθηκε σε συνάρτηση προς το στοιχείο της αξίας. Ωστόσο εδώ πρόκειται για θέση προαγωγής την οποία διεκδικούν ο αιτητής που κατέχει το πλεονέκτημα και το ενδιαφερόμενο μέρος 3 που έχει μια σημαντική υπεροχή σε αρχαιότητα, ενώ είναι ισάξιοι και κατά τα λοιπά προσόντα ισοδύναμοι.
Η απόφαση της ΕΔΥ για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους 3 αιτιολογείται επαρκώς και με σαφήνεια. Ο αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή ώστε να ανατρέψει την προσβαλλόμενη απόφαση η οποία κρίνεται εύλογη και νόμιμη.
Ο αιτητής ισχυρίστηκε επίσης, ότι το γεγονός ότι υπεδείχθησαν στο ενδιαφερόμενο μέρος 3 ελλείψεις αναφορικά με υπηρεσιακό του καθήκον στην ετοιμασία έκθεσης υφισταμένου του, που αποτέλεσε μάλιστα αντικείμενο πειθαρχικής έρευνας, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από την ΕΔΥ κατά την προαγωγική διαδικασία. Πουθενά στους προσωπικούς φακέλους του ενδιαφερόμενου μέρους 3 δεν υπάρχει ένδειξη ότι διαπράχθηκε πειθαρχικό αδίκημα ή ότι ο εν λόγω υπάλληλος διώχθηκε πειθαρχικά. (Αυτό επιβεβαιώνει και η επιστολή ημερ. 26.1.05 στην οποία ο ίδιος ο Υπουργός Εμπορίου διέταξε να μην προωθήσει οποιαδήποτε ενέργεια σχετικά με την καταγγελία εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους 3). Υπάρχει μόνο αλληλογραφία μεταξύ του ενδιαφερόμενου μέρους 3 και της Διευθύντριας Εμπορίου και Βιομηχανίας που ισχυρίστηκε ότι διεπράχθη πειθαρχικό παράπτωμα κατά την ετοιμασία υπηρεσιακής έκθεσης υφισταμένου του. Συνεπώς κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν υπήρχε οποιαδήποτε πειθαρχική έρευνα εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους 3 σε εξέλιξη, ώστε να ληφθεί υπόψη από την ΕΔΥ κατά τη διαδικασία των επίδικων προαγωγών. (Βλ. σχετικά Δήμος Λεμεσού ν. Στυλιανίδη, (2002) 3 ΑΑΔ 776).
Κανένας από τους λόγους ακυρώσεως που προβλήθηκαν δεν ευσταθεί. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.