ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

Προσφυγή αρ. 902/2004

 

7 Οκτωβρίου, 2005

 

[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

Αιτητής

 

- ν. -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΕΛΑΡΧΗ ΙΙΙ ΤΑΞΥΠ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ

Καθού η αίτηση.

 

------------------

 

  Σ. Οικονομίδης, για τον αιτητή

 

Φ. Κωμοδρόμος, Νομικός Λειτουργός για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τον καθού η αίτηση

-----------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:  Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης του καθού η αίτηση ημερ. 9/7/04 με την οποία απέρριψε ως αβάσιμο το παράπονο του κατά της πειθαρχικής ποινής διημέρου φυλάκισης που του είχε επιβάλει στις 15/6/04.

 

Γεγονότα

Ο αιτητής είναι μόνιμος Αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας, στο όπλο του Πεζικού και φέρει το βαθμό του Ταγματάρχη.  Κατά τον ουσιώδη χρόνο υπηρετούσε ως Διοικητής του Λόχου Διοικήσεως της 3^ης Ταξιαρχίας Υλικού Πολέμου (ΛΔ/ΙΙΙ ΤΑΞΥΠ).  Ο καθού η αίτηση είναι ο Επιτελάρχης της 3^ης ΤΑΞΥΠ.   Με έγγραφο ημερ. 28/5/04 κάλεσε τον αιτητή σε διοικητική απολογία για ένα φραστικό επεισόδιο που είχε συμβεί μεταξύ τους.  Γινόταν στο εν λόγω έγγραφο αναφορά ότι σε σχετική παρατήρηση του Επιτελάρχη με τη φράση «Μιχάλη ήλθες απο άδεια και μας δημιούργησες πρόβλημα, όρισες τον οδηγό μου σκοπό» ο αιτητής άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει ότι του κάνει παρατηρήσεις μπροστά στους στρατιώτες.  Συνέχισε να φωνάζει παρα το ότι τον παρακάλεσε 2-3 φορές να σταματήσει και να περάσει έξω από το γραφείο του.

 

Ο αιτητής υπέβαλε την απολογία του με επιστολή του ημερ. 1/6/04.  Ουσιαστικά αναφέρει ότι με τον τρόπο που ο Επιτελάρχης του έκανε παρατηρήσεις «θίγεται το κύρος και η αξιοπρέπεια του, ως ανθρώπου, ως στρατιωτικού αλλά και ως Διοικητή του Λόχου Στρατηγείου της ΙΙΙ ΤΑΞΥΠ».  Συνεχίζει ότι απλώς υψώθηκε ο τόνος της φωνής του τη στιγμή που του έγινε η προσβολή.  Γιαυτό και ζήτησε συγνώμη.

 

Ο Επιτελάρχης με επιστολή του ημερ. 15/6/04 απευθυνόμενος προς τον αιτητή και με «ΘΕΜΑ: Ποινές Αξιωματικών» ουσιαστικά του ανάφερε τα ακόλουθα:

«1.  Αφού έλαβα υπόψη μου τα στοιχεία που προκύπτουν από τη Διοικητική σας Απολογία και αφού διερεύνησα στους ισχυρισμούς που προβάλατε,

σ α ς  τ ι μ ω ρ ώ

 με 2ήμερη φυλάκιση διότι:

α. σε παρατήρηση του Επιτελάρχη αρχίσατε να διαμαρτύρεστε και να φωνάζετε ότι σας παρατηρεί μπροστά στους Στρτες.

β.  μετά από διαταγή να σταματήσετε και να περάσετε έξω από το γραφείο του, συνεχίσετε να φωνάζετε με έντονο ύφος.

 

2.  Έκτιση ποινής στο σπίτι σας».

 

Ο αιτητής επανήλθε με επιστολή του ημερ. 30/6/04 παραπονούμενος ότι με την εν λόγω ποινή έχει αδικηθεί αφού δεν λήφθηκαν υπόψη τα πραγματικά περιστατικά σύμφωνα με την απολογία του, (β) ότι ζήτησε συγνώμη και (γ) η προηγούμενη καλή διαγωγή του και ζήτησε την άρση της επιβληθείσας ποινής.

 

Ο Επιτελάρχης επανήλθε και αυτός με τη σειρά του με επιστολή ημερ. 9/7/04 με την οποία ουσιαστικά απαντά στον ισχυρισμό περί καλής διαγωγής αφού αναφέρεται σε γεγονότα (παλαιότερες επισκέψεις και επιθεωρήσεις κατά τις οποίες η κατάσταση στο στρατόπεδο δεν ήταν η πρέπουσα) και καταλήγει ότι το παράπονο του αιτητή δεν ευσταθεί. 

 

Αποτέλεσμα των πιο πάνω ήταν η καταχώρηση από τον αιτητή της παρούσας προσφυγής με την οποία προβάλλει διάφορους νομικούς λόγους γιατί η υπόθεση του θα πρέπει να επιτύχει.

 

Από πλευράς του καθού η αίτηση, παρόλο που καταχωρήθηκε ένσταση, τελικά δεν καταχωρήθηκε αγόρευση.  Αντίθετα δηλώθηκε ότι δε θα υποστηρίξουν την επίδικη απόφαση.  Συγκεκριμένα δηλώθηκαν τα εξής:

 

«κ. Κωμοδρόμος:  Είχε παραμείνει για μνεία η υπόθεση με σκοπό να εξασφαλίσουμε την απάντηση του ΓΕΕΦ αναφορικά με το ενδεχόμενο ανάκλησης της διοικητικής πράξης.  Στάληκε μια επιστολή την 1/6/05 από το ΓΕΕΦ με την οποία δηλώνουν ότι εμμένουν στην αρχική απόφαση.  Υπάρχει διάσταση απόψεων.  Δεν προτιθέμεθα να υποστηρίξουμε την υπόθεση αυτή.

 

Δικαστήριο:  Σε τέτοια περίπτωση αφού υπάρχει και γραπτή αγόρευση του αιτητή, μπορεί να επιφυλαχθεί η απόφαση εκτός αν χρειάζεστε το διοικητικό φάκελο.

 

Οικονομίδης:  Πιστεύω ότι δε χρειάζεται.  Το υλικό είναι στην ένσταση.

 

Δικαστήριο:  Η απόφαση επιφυλάσσεται.»

 

 

Το θεωρώ ορθό να αναφέρω ότι το γεγονός ότι η πλευρά του καθού η αίτηση δεν υποστηρίζει την απόφαση, αυτό δε σημαίνει ότι αυτόματα η προσφυγή επιτυγχάνει.  Ενόψει του τεκμηρίου κανονικότητας των διοικητικών πράξεων (presumption of regularity of administrative acts) η επίδικη απόφαση τεκμαίρεται ορθή.  Το βάρος είναι στον αιτητή να αποδείξει ότι αυτή δεν είναι νόμιμη.  (βλ. μεταξύ άλλων, Federadated Agencies v. Municipal Committee of Limassol (1988) 3 (A) C.L.R. 709, 717-718, M. J. Louisides & Sons Ltd. v. Municipality of Limassol (1988) 3 (B) C.L.R. 1017, 1021 και Antoniou & Others v. Agricultural Insurance Organisation (1988) 3 (B) C.L.R. 1578, 1583).

 

Παρόλο που η πλευρά του καθού η αίτηση δεν προώθησε τις θέσεις της, μεταξύ των οποίων υπήρχε και προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή απαντά και αυτό το θέμα.  Για τους λόγους που αναφέρει στην αγόρευση του και υπό το φως των αυθεντιών που παραθέτει, καταλήγω και εγώ ότι η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί.

 

Ουσία της υπόθεσης

  Ένας από τους λόγους της αίτησης είναι ότι η απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο πρόσωπο και/ή πργανο.  Άλλος λόγος είναι ότι η απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης ότι δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να είναι κριτής της δικής του υπόθεσης. 

 

Προτιμώ να αρχίσω την εξέταση της υπόθεσης από το δεύτερο λόγο, αφού αν αποφασίσω τον πρώτο λόγο και κρίνω ότι ο Επιτελάρχης ήταν αρμόδιος με βάση τους σχετικούς κανονισμούς να επιβάλει ποινή, θα πρέπει και πάλιν να εξεταστεί ο δεύτερος λόγος.

 

Η αρχή ότι δεν μπορεί κανένας να είναι κριτής της δικής του υπόθεσης (no man can be judge in his own cause)  είναι πολύ καλά εμπεδωμένη.  (Βλ. μεταξύ άλλων Χριστάκης Βασιλείου ν. Δήμος Παραλιμνίου, υποθ. αρ. 1061/94, ημερ. 28/5/96 και Χριστάκης Βασιλείου ν. Δήμος Παραλιμνίου, συνεκδ. υποθέσεις. αρ. 215/92 κ.α.  ημερ. 27/2/97)

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή αναφέρθηκε και στην υπόθεση αρ. 1247/03 ημερ. 20/12/04 Ροδούλα Θεοδώρου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Διοικητή 23 ΕΑΡΜ ΕΦ όπου τα γεγονότα, κατ' αναλογία, ήσαν τα ίδια με αυτά της δικής μας περίπτωσης.  Ο δικηγόρος που εμφανίστηκε για την Κυπριακή Δημοκρατία επίσης δεν υποστήριξε τη νομιμότητα της απόφασης λόγω παραβίασης της προαναφερθείσας αρχής της φυσικής δικαιοσύνης.  Στην ίδια κατάληξη άχθηκε  και το πρωτόδικο δικαστήριο και ακύρωσε την τιμωρία της αιτήτριας με  4ήμερη φυλάκιση.

 

Από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης φαίνεται σαφώς ότι ο Επιτελάρχης ενήργησε ως κριτής της δικής του υπόθεσης.  Η παρατήρηση του προς τον αιτητή ήταν ουσιαστικά γιατί να ορίσει σκοπό τον οδηγό του και γιατί να μην ακούσει τη διαταγή του να αποχωρήσει από το γραφείο του.    Ο Επιτελάρχης ήταν ο παραπονούμενος για τη συμπεριφορά του αιτητή και ο δικαστής της υπόθεσης.  Καταλήγω λοιπόν ότι ήταν αναρμόδιος να επιβάλει την προσβαλλόμενη πειθαρχική ποινή αφού με τον τρόπο που ενήργησε παραβιάστηκε η προαναφερθείσα αρχή της φυσικής δικαιοσύνης. 

 

Ως αποτέλεσμα η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα εναντίον του καθού η αίτηση.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

                                                                   Μ. Φωτίου, Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο