|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 653/2004)
5 Αυγούστου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΑΛΩΝΑΡΙΤΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΕΦΟΡΟΣ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Ντ. Πασπαλλίδης, για την Αιτήτρια.
Ν. Μιχαηλίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
______________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Το ουσιαστικό ζήτημα που εγείρεται για να αποφασιστεί στην υπόθεση αυτή είναι το ζήτημα της ερμηνείας του άρθρου 27 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990 (Ν 246/90).
Το άρθρο 27 παραπέμπει στο Παράρτημα ΙΙ και αναφέρεται σε παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών που επιβαρύνονται με φορολογικό συντελεστή 0%. Το άρθρο (viii) του Παραρτήματος ΙΙ του προαναφερομένου νόμου προνοεί μηδενικό φορολογικό συντελεστή για παράδοση τροφίμων, εξαιρουμένης της παράδοσης τροφίμων που πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια δραστηριότητας επισιτισμού. Ρητά προνοείται πως η παράδοση τροφίμων που πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια δραστηριότητας επισιτισμού περιλαμβάνει και (α) τρόφιμα που παραδίδονται σε σχέση και κατά τη διάρκεια αθλητικής, εμπορικής ή άλλης κοινωνικής εκδήλωσης, (β) τρόφιμα που παραδίδονται με σκοπό να καταναλωθούν στα υποστατικά όπου παραδίδονται, και (γ) τρόφιμα που παραδίδονται ζεστά με σκοπό να καταναλωθούν εκτός των υποστατικών όπου παραδίδονται (take-away food).
Η αιτήτρια είναι διαχειρίστρια του κυλικείου του Β΄ Περιφερειακού Γυμνασίου Λευκωσίας. Από τα ενώπιόν μου τεθέντα στοιχεία και ιδιαίτερα την επιστολή της Σχολικής Εφορείας του προαναφερομένου Γυμνασίου προς την αιτήτρια, ημερ. 3.6.2004, είναι προφανές πως η αιτήτρια, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν είχε οποιοδήποτε δικαίωμα εκμετάλλευσης του σχολικού χώρου αλλά μόνο δικαίωμα εκμετάλλευσης του εσωτερικού χώρου του κυλικείου. Επίσης η αιτήτρια δεν είχε οποιοδήποτε δικαίωμα παρέμβασης στην αυλή ή σε άλλο χώρο του σχολείου, με την προσθήκη τραπεζιών, καθισμάτων ή οτιδήποτε που θα αλλοίωνε την εικόνα του σχολείου. Ακόμα στο σχολικό κυλικείο που διαχειριζόταν δεν επιτρεπόταν να σερβίρονται γεύματα παρά μόνο τα είδη που περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένο τιμοκατάλογο και τα οποία «πωλούνται από το παράθυρο».
Δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο ενώπιον του Δικαστηρίου πως η αιτήτρια παρέδιδε οποιαδήποτε ζεστά τρόφιμα και ως εκ τούτου το μόνο ζήτημα που εγείρεται για να αποφασιστεί είναι το κατά πόσο η δραστηριότητα της αιτήτριας εμπίπτει στο γενικό όρο «παράδοση τροφίμων» που αναγράφεται στο προαναφερόμενο άρθρο (viii), οπότε ισχύει ο μηδενικός συντελεστής ή εμπίπτει στην εξαίρεση της παράδοσης τροφίμων, που πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια δραστηριότητας επισιτισμού και συγκεκριμένα την εξαίρεση της υποπαραγράφου (β) του προαναφερόμενου άρθρου για «τρόφιμα που παραδίδονται με σκοπό να καταναλωθούν στα υποστατικά όπου παραδίδονται», οπότε η δραστηριότητα υπόκειται σε θετικό φορολογικό συντελεστή που στην περίπτωση αυτή καθορίστηκε στο 5%.
Η άποψη του καθ΄ ου η αίτηση είναι ότι η δραστηριότητα της αιτήτριας εμπίπτει στην προαναφερόμενη εξαίρεση και επομένως φορολογείται με θετικό συντελεστή Φ.Π.Α. 5%. Κατά τον καθ΄ ου η αίτηση, στον όρο υποστατικά όπου παραδίδονται τα τρόφιμα περιλαμβάνεται όχι μόνον η ίδια η καντίνα (κυλικείο) αλλά ευρύτερα η αυλή και οι άλλοι χώροι του σχολείου. Με βάση αυτή την ερμηνεία του νόμου ο καθ΄ ου η αίτηση επέβαλε στην αιτήτρια φόρο προστιθέμενης αξίας ανερχόμενο στο ποσό των £2.852,11 σεντ. Είναι αυτή την απόφαση, ημερ. 8.4.2004, την οποία προσβάλλει η αιτήτρια με την υπό εξέταση προσφυγή της.
Δεν αμφισβητείται πως η αιτήτρια πωλεί τα προϊόντα του εγκεκριμένου τιμοκαταλόγου από το παράθυρο του κυλικείου του σχολείου, το οποίο διαχειρίζεται, προφανώς στους μαθητές και ίσως και το προσωπικό του σχολείου. ΄Οπως ήδη αναφέρθηκε δεν υπάρχει οτιδήποτε ενώπιόν μου περί παραδόσεως ζεστών τροφίμων και ως εκ τούτου θα περιοριστώ στο κατά πόσο η ορθή ερμηνεία του άρθρου (viii) (β) του Παραρτήματος ΙΙ στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 27 του Ν 246/90, είναι αυτή που έδωσε ο καθ΄ ου η αίτηση ή η αντίθετη ερμηνεία που δίδει η αιτήτρια.
Επί του θέματος υπάρχουν δύο πρωτοβάθμιες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι οποίες εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον συγκρούονται. Είναι η απόφαση του Χατζηχαμπή, Δ. στην υπόθεση Ζωούλα Ελευθεριάδου ν. Εφόρου Προστιθέμενης Αξίας, Προσφυγή 908/2001, ημερ. 2.10.2002, και η απόφαση του Αρτέμη, Δ., στην υπόθεση Γεώργιος Α. Κουμής ν. Εφόρου Προστιθέμενης Αξίας, Προσφυγή 1180/2002, ημερ. 9.1.2004.
Στην υπόθεση Ελευθεριάδου (ανωτέρω) ο Χατζηχαμπής, Δ. έκρινε πως ο όρος «υποστατικά όπου παραδίδονται» τα τρόφιμα σε συνάρτηση με την ύπαρξη σκοπού κατανάλωσης τους εκεί, πρέπει να ερμηνευθεί ως περιλαμβάνων την ίδια την καντίνα και μόνον και όχι ευρύτερα την αυλή και τους άλλους χώρους του σχολείου.
Στην υπόθεση Κουμής (ανωτέρω) ο Αρτέμης, Δ. διαφώνησε με την προαναφερόμενη ερμηνεία που δόθηκε στην υπόθεση Ελευθεριάδου (ανωτέρω) και ερμήνευσε την παράγραφο (viii) (β) έτσι ώστε η παράδοση τροφίμων από σχολική καντίνα με σκοπό τα τρόφιμα να καταναλωθούν στα υποστατικά όπου παραδίδονται να εμπίπτει στα πλαίσια των δραστηριοτήτων επισιτισμού και να φορολογείται με θετικό συντελεστή.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Νικόλας Σωκράτους ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 3108, ημερ. 11.4.2003 εξέτασε το ζήτημα της εγκυκλίου του καθ΄ ου η αίτηση ημερ. 18.11.93 σύμφωνα με την οποία οι διαχειριστές κυλικείων σχολείων θα πρέπει να επιβαρύνονται με Φ.Π.Α.. Στην υπόθεση εκείνη ο εφεσείων επικαλέστηκε, μεταξύ άλλων, ως λόγους ακύρωσης της επίδικης απόφασης του Εφόρου, την παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης και την έλλειψη δέουσας έρευνας με επακόλουθο την πλάνη και την έλλειψη αιτιολογίας. Η Ολομέλεια συμφώνησε με τον πρωτόδικο Δικαστή ότι η αρχική προσέγγιση του Εφόρου για μη καταβολή φόρου, ήταν λανθασμένη, όμως ορθά το Υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να μην προχωρήσει στην είσπραξη των φόρων που επιβλήθηκαν μέχρι και την 31.12.93. Εκτιμώ ότι τα θέματα που εγέρθησαν στην Α.Ε. 3108 (ανωτέρω) και η απόφαση της Ολομέλειας επί των θεμάτων που εγέρθησαν δεν δεσμεύει το παρόν δικαστήριο καθότι σ΄ εκείνη την αναθεωρητική έφεση τα επίδικα θέματα ήταν διαφορετικά και δεν ήταν επίδικο το ζήτημα της ερμηνείας του προαναφερόμενου άρθρου (viii) (β). Επομένως εκτιμώ ότι το παρόν δικαστήριο δεν είναι δεσμευμένο από προηγούμενη απόφαση της Ολομέλειας να ακολουθήσει τη μία ή την άλλη ερμηνεία που δόθηκε στο προαναφερόμενο άρθρο.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα πως η παράδοση τροφίμων από το παράθυρο του κυλικείου του προαναφερόμενου σχολείου, από την αιτήτρια, υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις πλήρους περιορισμού των δραστηριοτήτων της στο εσωτερικό μέρος του κυλικείου και μόνον, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως παράδοση τροφίμων που πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια δραστηριότητας επισιτισμού και επομένως δεν μπορεί να φορολογείται με θετικό συντελεστή Φ.Π.Α. αλλά θα πρέπει να επισύρει φορολογικό συντελεστή 0% σύμφωνα με τη γενική πρόνοια του Παραρτήματος ΙΙ στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 27 του προαναφερομένου νόμου.
Κατέληξα στο προαναφερόμενο συμπέρασμα αφού έλαβα υπόψη τόσο το λεκτικό του προαναφερομένου άρθρου όσο και το σκοπό του Νομοθέτη.
Ο σκοπός του Νομοθέτη ήταν, κατά την εκτίμησή μου, η φορολόγηση, με θετικό συντελεστή Φ.Π.Α., της δραστηριότητας επισιτισμού, δηλαδή της παράδοσης τροφίμων με σκοπό την κατανάλωση τους στα υποστατικά όπου παραδίδονται, στην προκείμενη δηλαδή περίπτωση, για να ισχύει ο θετικός φορολογικός συντελεστής, η κατανάλωση θα έπρεπε να γίνεται μέσα στο κυλικείο της αιτήτριας και όχι έξω απ΄ αυτό.
Ο προαναφερόμενος σκοπός του Νομοθέτη συνάγεται, κατά την κρίσή μου, από την όλη διατύπωση του Παραρτήματος ΙΙ του άρθρου 27 του προαναφερόμενου Νόμου και είναι προφανής τόσο από το λεκτικό της παραγράφου (β) όσο και της παραγράφου (γ) του προαναφερόμενου άρθρου (viii).
΄Εχοντας κατά νου τα μη αμφισβητηθέντα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, τον περιορισμό δηλαδή των επαγγελματικών δραστηριοτήτων της αιτήτριας στον εσωτερικό χώρο του κυλικείου που διαχειρίζεται, την παράδοση συγκεκριμένων τροφίμων από το παράθυρο του κυλικείου, με σκοπό να καταναλωθούν όχι εντός του χώρου του κυλικείου αλλά εκτός του χώρου του κυλικείου, μέσα όμως στο χώρο του προαναφερόμενου σχολείου και θεωρώντας ότι η αυλή και τα υπόλοιπα υποστατικά του σχολείου δεν αποτελούν μέρος των υποστατικών του κυλικείου της αιτήτριας (αλλά του ευρύτερου σχολείου), κρίνω πως οι ενέργειες της αιτήτριας δεν πραγματοποιούνται μέσα στα πλαίσια δραστηριότητας επισιτισμού αλλά συνιστούν απλή παράδοση τροφίμων η οποία θα πρέπει να επισύρει μηδενικό φορολογικό συντελεστή και όχι φορολογικό συντελεστή 5%, όπως λανθασμένα επέβαλε στην αιτήτρια ο καθ΄ ου η αίτηση.
Κατά συνέπεια κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση παραβιάζει το σχετικό νόμο και είναι ορθό και δίκαιο να ακυρωθεί.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
/ΕΑΠ. Δ.