|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Προσφυγή αρ. 429/2003
29 Ιουλίου 2005
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΚΑΝΝΑΒΙΔΗΣ
Αιτητής,
- ν. -
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ
Καθών η αίτηση.
------------------
Μ. Μιχαήλ για Ν. Παπαδόπουλο για τον αιτητή
Π. Πολυβίου με Μ. Κραμβή, για τους καθών η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για το ενδιαφερόμενο μέρος
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους (ε.μ.) Χριστιάνας Καραγιώργη στη θέση Λειτουργού Οικονομικών Υπηρεσιών, Οικονομικός Τομέας, στην οποία προάχθηκε από την 1/6/03.
Γεγονότα
Το Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου (καθών η αίτηση ή Ρ.Ι.Κ.) στις 12/2/03 προκήρυξε 4 θέσεις «Λειτουργός Οικονομικών Υπηρεσιών» (δυο θέσεις στον Εμπορικό Τομέα και 2 θέσεις στον Οικονομικό Τομέα), ύστερα από σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και με προθεσμία υποβολής αιτήσεων μέχρι τις 21/2/03. Οι θέσεις είναι «πρώτου διορισμού και προαγωγής». Τόσο ο αιτητής όσο και το ε.μ. υπέβαλαν εμπρόθεσμα αιτήσεις και για τους δυο τομείς, Εμπορικό και Οικονομικό.
Το σχέδιο υπηρεσίας όσον αφορά τα προσόντα κάλυπτε διάφορες κατηγορίες. Σχετικά με προσωπικό που βρίσκονταν στην υπηρεσία του Λογιστηρίου ή του Εμπορικού Τμήματος Ρ.Ι.Κ. κατά την 1/1/01, τόσο για τον Οικονομικό τομέα όσο και τον Εμπορικό, απαιτούντο τα ακόλουθα:
«(α) Απολυτήριο σχολής Μέσης Εκπαίδευσης
Απολυτήριο σχολής μέσης εκπαίδευσης σημαίνει Απολυτήριο Λυκείου Δημόσιας Σχολής της Κύπρου ή άλλο ισότιμο, κατά την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου, προσόν.
(β) Πιστοποιητικό επιτυχίας στην Ανώτερη Εξέταση του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου σε ένα από τα πιο κάτω τέσσερα θέματα:
Πωλησεολογία, Διαφήμιση, Μάρκετιγκ, Λογιστική ή άλλο ισότιμο κατά την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου προσόν.
(γ) Καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας αντί του πολύ καλή που απαιτείται στην παράγραφο 3.»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του καθού η αίτηση στη συνεδρία ημερ.6/5/03 αποφάσισε και διόρισε το ε.μ. στην προαναφερθείσα θέση.
Νομικοί Ισχυρισμοί
Από πλευράς του αιτητή προβάλλονται βασικά οι ακόλουθοι νομικοί ισχυρισμοί: (α) Παραβίαση του άρθρου 45 του Ν. 158(1)/99, (β) παραβίαση του άρθρου 46 του ιδίου Νόμου και (γ) υπεροχή του αιτητή στις βαθμολογίες των 5 τελευταίων ετών, δηλαδή από 1998-2002.
Σύμφωνα με τον πρώτο νομικό ισχυρισμό οι καθών η αίτηση εσφαλμένα έκριναν ότι το πτυχίο του ε.μ. μπορούσε να θεωρηθεί ως «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ως ισοδύναμο με πιστοποιητικό επιτυχίας στην Ανώτερη Εξέταση του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου σε ένα από τα συγκεκριμένα θέματα» που αναφέρονται στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Περαιτέρω η διοίκηση έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να έχει προβεί στη δέουσα έρευνα για την εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων, αφού, σύμφωνα με τους δικηγόρος του αιτητή, το πτυχίο BSc in Business Administration του Αμερικανικού Κολλεγίου της Ελλάδας Deree που κατέχει το ε.μ. δεν είναι αναγνωρισμένο, ούτε από το Κυπριακό Συμβούλιο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών (ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ) ούτε από το αντίστοιχο ελληνικό συμβούλιο (ΔΙ.ΚΑ.Τ.ΣΑ) και περαιτέρω το «Deree American College of Greece" δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των αναγνωρισμένων ιδρυμάτων από τους αρμόδιους φορείς. Προς υποστήριξη των ισχυρισμών του ο συνήγορος του αιτητή παραπέμπει στο άρθρο 45 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(1)/99) και στην απόφαση Ξενής Ξυλοφαϊτης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου υποθ. αρ.788/01 ημερ. 24/3/03.
Από πλευράς τους οι καθών η αίτηση υποστηρίζουν ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος έκρινε το θέμα της καταλληλότητας των υποψηφίων και της κατοχής από αυτούς των απαραίτητων προσόντων με τον ενδεδειγμένο και νόμιμο τρόπο. Κάνουν αναφορά στο πρακτικό της επίδικης απόφασης ημερ. 6/5/03 από την οποία, σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους, φαίνεται ότι το Συμβούλιο ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το πτυχίο του ε.μ. και καταλήγουν ότι εύλογα μπορούσαν οι καθών η αίτηση να καταλήξουν ότι το ε.μ. ικανοποιούσε το σχέδιο υπηρεσίας. Προς υποστήριξη του ισχυρισμού τους παραπέμπουν μεταξύ άλλων στις υποθέσεις Χλόη Αθανασιάδου ν. Ρ.Ι.Κ. υποθ. 304/99 ημερ. 30/5/00 καθώς και στην υπόθεση Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας, (1998) 3 Α.Α.Δ. 47. Στο στάδιο των διευκρινίσεων οι καθών η αίτηση παρέπεμψαν επιπρόσθετα στις υποθέσεις Κουκουνίδης ν. Ρ.Ι.Κ. Α.Ε. 3358 ημερ. 8/9/04, Διονυσία Χατζηκυριάκου ν. Ρ.Ι.Κ., (2001) 3 Α.Α.Δ. 491 και στην δική μου απόφαση στην υπόθεση Γιάννης Νικολάου κ.α. ν. Ρ.Ι.Κ. υποθ. αρ. 725/02 και 872/02 ημερ. 13/1/05.
Στη τελευταία πιο πάνω υπόθεση Γιάννης Νικολάου ν. Ρ.Ι.Κ. σχετικά με το θέμα αυτό στη σελ. 11 είχα αναφέρει τα ακόλουθα:
«Σύμφωνα με τη νομολογία η εξέταση του θέματος κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα ανάγεται στην εξουσία του αρμοδίου για το διορισμό και/ή προαγωγή οργάνου. Το Δικαστήριο τότε μόνο δικαιολογείται να παρέμβει όταν διαπιστώνεται αυθαιρεσία ή πλάνη (βλ. Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228, Μιχαήλ Ιακωβίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 28 Γεώργιος Ιορδάνου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 250). Άλλη περίπτωση στην οποία το Δικαστήριο μπορεί να παρέμβει είναι εκεί που η ερμηνεία που έδωσε το αρμόδιο όργανο δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή (βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδους κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Δ.Δ. 1318).»
Σχετικά με το ίδιο θέμα, δηλαδή την ερμηνεία σχεδίων υπηρεσίας, στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Ε.Δ.Υ. ν. Δώρας Γερμανού κ.α. Α.Ε. 3242 και 3254 ημερ. 21/3/05, στη σελ. 7 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Το πρωτόδικο Δικαστήριο διαφώνησε με την πιο πάνω κρίση της Ε.Δ.Υ. σημειώνοντας ότι οι πιο πάνω τίτλοι «δεν μπορούσαν λογικά να θεωρηθούν ότι ικανοποιούσαν την απαίτηση για θέματα σχετικά με την ανάπτυξη συστημάτων πληροφοριών στοιχείων γης». Προχώρησε δε σε κρίσεις και ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας εκφράζοντας την άποψη ότι το απαιτούμενο «ήταν προσόν κατά την απόκτηση του οποίου να είχε ασχοληθεί ο κάτοχος με την ανάπτυξη συστημάτων πληροφοριών στοιχείων γης, και όχι γενικό προσόν στην Πληροφορική .......» για να καταλήξει στο εύρημα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν ήταν προσοντούχες.
Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας επαφίεται στην κρίση του διοικητικού οργάνου και η δικαστική επέμβαση επιτρέπεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η ερμηνεία που δίνεται δεν είναι εύλογα επιτρεπτή. Όπως έχει τονισθεί στην απόφαση της Ολομέλειας στην Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 517:
«Το ζήτημα των προσόντων που απαιτούνται από τα σχέδια υπηρεσίας για διορισμό σε μια θέση είναι θέμα πραγματικό εντός της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ. (βλ. Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60). Η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του διορίζοντος οργάνου και το δικαστήριο επεμβαίνει μόνο οσάκις η δοθείσα ερμηνεία δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή λαμβανομένου υπόψη του λεκτικού του σχεδίου υπηρεσίας. (βλ. Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61, Φιλίππου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 543, Δημοκρατία ν. Ιερωνυμίδη κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 286).»
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν περιορίστηκε στον έλεγχο της νομιμότητας της πράξης και υπεισήλθε στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ., υποκαθιστώντας την κρίση της. Συνακόλουθα η εισήγηση της εφεσείουσας επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται σε ό,τι αφορά τα ενδιαφερόμενα μέρη Χ. Τσαγγαρίδου Α. Χατζημάρκου, των οποίων ο διορισμός επικυρώνεται.»
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι το δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής και να υποκαταστήσει την κρίση της. Κατ' αναλογία και εδώ δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου του καθού η αίτηση. Η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του διορίζοντος οργάνου θέμα με το οποίο το δικαστήριο σπάνια επεμβαίνει. (Βλ. Κ.Ο.Τ. ν. Προδρόμου (1995) 3 Α.Α.Δ. 128 και Φλωρεντία Πετρίδου ν. Ρ.Ι.Κ. Α.Ε. 3355 ημερ. 10/11/04). Η παρούσα, δεν εμπίπτει στις εν λόγω σπάνιες περιπτώσεις.
Αναφορικά με το θέμα του πτυχίου της Χριστιάνας Καραγιώργη (ε.μ.) από τα πρακτικά του Συμβουλίου διαβάζουμε τα εξής:
«Ιδιαίτερα το Συμβούλιο απασχόλησε το κατά πόσον το πτυχίο της Χριστιάνας Καραγιώργη του DEREE COLLEGE μπορούσε να θεωρηθεί ως πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ως ισοδύναμο με πιστοποιητικό επιτυχίας στην Ανώτερη Εξέταση του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου σε ένα από τα συγκεκριμένα θέματα που αναφέρονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, ανεξάρτητα από το ακριβές καθεστώς αναγνώρισης του Κολλεγίου αυτού.
Το Συμβούλιο μελέτησε τις σχετικές επί του θέματος επιστολές του υποψηφίου Σωτήρη Σκανναβίδη ημ. 26.12.2002 και την επιστολή του Γενικού Διευθυντή ημ. 6/5/2003 και έπειτα από διεξοδική συζήτηση του θέματος κατέληξε στα πιο κάτω:
. Η Χριστιάνα Καραγιώργη προσελήφθη στο ΡΙΚ στις 1.3.1990 ως Λογιστικός Λειτουργός Γ΄ έπειτα από επιτυχία σε γραπτές εξετάσεις. Με βάση τη συμφωνία για το Νέο Οργανόγραμμα η θέση μετονομάστηκε από 2.1.2001 σε Βοηθός Λειτουργός Οικονομικών Υπηρεσιών (Οικονομικός Τομέας).
. Το σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Λογιστικού Λειτουργού Γ΄(νέος τίτλος Βοηθός Λειτουργός Οικονομικών Υπηρεσιών) με το οποίο προσελήφθη η κα Καραγιώργη Χριστιάνα απαιτούσε Πανεπιστημιακό τίτλο ή δίπλωμα με εξειδίκευση στη Λογιστική ή επιτυχία στην Ανωτέρα Εξέταση στη Λογιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου (Higher) ή οιαδήποτε άλλη ισοδύναμη εξέταση. Η κα Καραγιώργη κρίθηκε ότι ικανοποιούσε την μία ή την άλλη πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης γι΄αυτό και προσελήφθη.
Η φοίτηση στο Κολλέγιο DEREE ήταν τετραετής με ειδικότητα «Accounting & Finance" και το σχετικό δίπλωμα ΒΑ μπορούσε εύλογα να θεωρηθεί ανωτέρου επιπέδου του Higher.
Με βάση τα πιο πάνω το Συμβούλιο έκρινε ότι η Χριστιάνα Καραγιώργη ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.»
Ήταν ο ισχυρισμός των ευπαιδεύτων συνηγόρων του αιτητή ότι έπρεπε οι καθών η αίτηση να αναζητήσουν τη γνώμη άλλου οργάνου. Από την υπόθεση Δημήτρης Λαζαρίδης κ.α. ν. Γιώργου Ιορδάνου και Κυπριακής Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 37 φαίνεται ότι δεν υπάρχει τέτοια υποχρέωση αλλά είναι θέμα που εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρξε η δέουσα έρευνα με όσα ανάφερα πιο πάνω φαίνεται ότι αυτός δεν ευσταθεί. Οι καθών ερεύνησαν ειδικά το θέμα και έδωσαν την αιτιολογία τους γιατί το ε.μ. ικανοποιεί το σχέδιο υπηρεσίας.
Όσον αφορά τον δεύτερο νομικό ισχυρισμό ότι οι καθών η αίτηση έλαβαν υπόψη στοιχεία που δεν δικαιούνται να λάβουν, κατά παράβαση του άρθρου 46 του Ν. 158(1)/99, κρίνω ότι ούτε αυτός ευσταθεί.
Τέλος μένει ο τρίτος νομικός ισχυρισμός, ότι δηλαδή δε λήφθηκε υπόψη η υπεροχή του αιτητή έναντι του ε.μ. στις βαθμολογίες - αξιολογήσεις των 5 τελευταίων ετών. Σε σχέση με την έκδηλη υπεροχή σχετικές είναι μεταξύ άλλων οι υποθέσεις Hadjioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041, Στέλιος Μνάσωνος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, αρ. υποθ. 737/03 ημερ. 18/6/04..
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Μνάσωνος ν. Δημοκρατίας ο Δικαστής Καλλής ανάφερε τα ακόλουθα:
«Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση ισχύουν οι αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο προαγωγών σε σχέση με τις οποίες στην Σοφοκλέους ν. Α.Η.Κ., Υποθ. 922/97/4.10.98 έθεσα το θέμα ως εξής:
«Τελικά το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης πρέπει να εξεταστεί με βάση τις νομολογιακές αρχές που διέπουν τον δικαστικό έλεγχο των προαγωγών. Το διορίζον όργανο για να δικαιολογήσει την επιλογή του δεν πρέπει να καταλήξει ότι ο διορισθείς υπερέχει έκδηλα των άλλων υποψηφίων. Από την άλλη επέμβαση του δικαστηρίου είναι δυνατή μόνο όπου ικανοποιείται από τον αιτητή ότι υπερείχε έκδηλα του υποψήφιου που έχει επιλεγεί. Μόνο σε τέτοια περίπτωση το όργανο που έχει προβεί στην επιλογή θεωρείται ότι έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας και έχει κάμει κακή χρήση της /Βλ. Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1976) 3 Α.Α.Δ. 74, 80 - απόφαση Ολομέλειας και Γ. Μ. Παπαχατζή «Σύστημα του ισχύοντος στην Ελλάδα Διοικητικού Δικαίου» σελ. 729). Οσάκις ένα Ε.Μ. κατέχει τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα το δικαστήριο, αναφορικά με το θέμα της καταλληλότητας, δεν υποκαθιστά τη δική του διακριτική ευχέρεια με εκείνη του διορίζοντος οργάνου νοουμένου ότι το τελευταίο έχει ασκήσει σωστά τη διακριτική του ευχέρεια. Με άλλα λόγια το απλό γεγονός ότι αν το Δικαστήριο βρισκόταν στη θέση του διορίζοντος οργάνου δυνατόν να μην επέλεγε για διορισμό ή προαγωγή τον υποψήφιο που έχει επιλεγεί από το αρμόδιο όργανο δεν αποτελεί από μόνο του επαρκή λόγο για ακύρωση της απόφασης του αρμοδίου οργάνου (βλ. Christou and others v. Republic, 4 R.S.C.C. 1 και Χ" Βασιλείου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Α.Ε. 2112/9.10.98).
Το βάρος της απόδειξης έκδηλης υπεροχής βαρύνει τον αιτητή (βλ. Αλεξάνδρου ν. Κ.Ο.Τ. (1980) 3 Α.Α.Δ. 360).»
Από τις σχετικές υπηρεσιακές εκθέσεις προκύπτει μια μικρή υπεροχή του αιτητή, η οποία όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως έκδηλη. Από τη στιγμή που το ε.μ. κατείχε τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, καταλήγω ότι ήταν εύλογα επιτρεπτή η απόφαση των καθών η αίτηση για την προαγωγή του. Ο αιτητής δεν απέδειξε ότι διαθέτει έκδηλη υπεροχή έναντι του ε.μ. (Βλ. Κατερίνα Κοντογιώργη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 559).
Ενόψει όλων των πιο πάνω η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθών η αίτηση, τα οποία να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς