|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Yπόθεση αρ. 473//2003)
23 Ioυνίου, 2005
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΓΥΡΩ ΤΟΥΜΑΖΟΥ
Αιτήτρια
- ν. -
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ [Π.Φ. 16140]
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
Καθ´ών η αίτηση.
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 8/10/03
ΑΡΓΥΡΩ ΤΟΥΜΑΖΟΥ
Αιτήτρια
- και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
3. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ
4. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΏΝ
5. ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
Καθών η αίτηση
Η αιτήτρια παρουσιάζεται προσωπικά
Ρ. Παπαέτη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθών η αίτηση
Α.Σ. Αγγελίδης με Ξ. Ευγενίου (κα), για τα ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2, 4, 5, 7, 9, 10 και 11
Για τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη καμιά εμφάνιση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθών η αίτηση που δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 16/4/03 με αρ. γνωστοποίησης 3038 και με την οποία προήχθηκαν στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό από 15/4/03 τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος. Προφανώς η αναφορά σε επίσημη εφημερίδα της 16/4/03 είναι γραφικό λάθος αφού η ορθή ημερομηνία η 16/5/03. Τούτο όμως δεν επηρεάζει την υπόθεση.
Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι: (1) Ηλίας Μ. Ηλιάδης, (2) Ευθύμιος Πρέζας, (3) Κατερίνα Γ. Παπαποστόλου, (4) Αγάθη Ζακχαίου, (5) Αναστασία Ταπακούδη (6) Λουϊζα Α. Σαββίδου, (7) Ρέα-Νάπα Χατζηιωάννου-Κουρτελλή (8) Μηλίτσα Μ. Καστελλανή, (9) Αγαθάγγελος Π. Γεωργίου (10) Οδυσσέας Χατζηστεφάνου και (11) Ντίνα Φλουρέντζου-Κακουρή.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως τα επικαλείται η ίδια η αιτήτρια στην προσφυγή της, είναι περιληπτικά τα ακόλουθα:
Στις 3/5/88 η αιτήτρια διορίστηκε στη θέση Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Προσωπικό και τοποθετήθηκε στο Υπουργείο Υγείας από 15/5/88 έως 8/11/92, στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών από 9/11/92 μέχρι 30/6/01 και Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο από 1/7/01 μέχρι και της καταχώρησης της προσφυγής στις 4/6/03. Οι εκάστοτε αξιολογήσεις της που περιέχονται στο Μέρος ΙΙ των ετησίων υπηρεσιακών εκθέσεων δίνουν λανθασμένη εικόνα ως προς την αξία της. Εναντίον των εν λόγω αξιολογήσεων υπέβαλε ενστάσεις. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας την απέκλεισε από την επίδικη θέση και προήγαγε τα 11 ενδιαφερόμενα μέρη.
Τόσο στην ίδια την προσφυγή όσο και στις μακροσκελείς γραπτές της αγορεύσεις, αρχική και απαντητική, η αιτήτρια προβάλλει διάφορους νομικούς λόγους οι οποίοι μπορώ να πω ότι καλύπτουν όλους τους λόγους για τους οποίους μπορεί μια διοικητική πράξη και/ή απόφαση να κηρυχθεί άκυρη.
Αρκετό μέρος των αγορεύσεων της αιτήτριας προσβάλλει τη νομιμότητα και/ή ορθότητα των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων στις οποίες παρουσιάζεται υποδεέστερη των ενδιαφερομένων μερών. Προβάλλεται επίσης και ισχυρισμός περί προκατάληψης εναντίον της, γεγονός που οδήγησε, σύμφωνα με την αιτήτρια, στις εσφαλμένες αξιολογήσεις της, στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις.
Η πλευρά των καθών η αίτηση όπως και των συνηγόρων αρκετών από τα ενδιαφερόμενα μέρη υποστηρίζουν τη νομιμότητα της επίδικης απόφασης η οποία, σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους, ήταν εύλογα επιτρεπτή, αφού οι προαχθέντες υπερτερούν σε αξία και είχαν και τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος. Εισηγήθηκαν επίσης ότι το δικαστήριο δεν επεμβαίνει στο στάδιο αυτό, με βάση απλούς ισχυρισμούς περί προκατάληψης, στην ορθότητα των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων. Επικαλέστηκαν μάλιστα και βασίστηκαν σε δυο προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπου σε προσφυγές της αιτήτριας εξετάστηκαν παρόμοιοι νομικοί ισχυρισμοί και απορρίφθηκαν. Η μια είναι η υπόθεση 84/04 Αργυρώ Τουμάζου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.α. που εκδόθηκε στις 4/2/05 από τον Κωνσταντινίδη Δ. και η άλλη η υπ' αρ. 918/03 Αργυρώ Τουμάζου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.α. που εκδόθηκε στις 17/2/05 από τον Κρονίδη Δ.
Στην πρώτη (84/04) η αιτήτρια προσέβαλλε την προαγωγή 4 ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό (Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού). Στη δεύτερη (918/05) προσέβαλλε την προαγωγή 6 ενδιαφερομένων μερών σε παρόμοια θέση, δηλαδή Διοικητικού Λειτουργού Α΄, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό. Προβλήθηκαν και εκεί παρόμοιοι νομικοί ισχυρισμοί μεταξύ των οποίων και ισχυρισμός για προκατάληψη εναντίον της.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς της αιτήτριας για προκατάληψη που προβάλλονται και στην παρούσα υπόθεση, αναφέρομαι στην απόφαση της Ολομέλειας Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437 στην οποία γίνεται παραπομπή μεταξύ άλλων και στην υπόθεση Hadjigeorghiou v. Republic (1977) 3 C.L.R. 35. Σχετικά με το ίδιο θέμα είναι και τα όσα λέχθηκαν στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Φλωρεντία Πετρίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε 3355 ημερ. 10/11/04, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί, η μεροληψία θα πρέπει να αποδεικνύεται και σε αυτή την περίπτωση, όπως ορθά κατέληξε το πρωτόδικο δικαστήριο, δεν στοιχειοθετούνται παρόμοιοι ισχυρισμοί (βλ. σχετικά Christou ν. Republic (1980) 3 C.L.R. 437, Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027 και Soteriadou & Others ν. Republic (1983) 3 C.L.R. 921)."
Με βάση τα όσα αποφασίστηκαν στις πιο πάνω υποθέσεις οι ισχυρισμοί περί προκατάληψης και μεροληψίας θα πρέπει να αποδεικνύονται με μαρτυρία. Απλή παράθεση και ισχυρισμός περί ύπαρξης τους, δεν είναι αρκετό. Στην παρούσα περίπτωση κρίνω ότι τα όσα επικαλείται η αιτήτρια έχουν παραμείνει ως απλοί ισχυρισμοί. Έτσι ο λόγος αυτός απορρίπτεται.
Στην προαναφερθείσα υπόθεση 84/04 ο Κωνσταντινίδης Δ αφού αναφέρθηκε στις πολυσέλιδες αγορεύσεις της αιτήτριας και αφού έκρινε ότι δεν είχε καταδειχθεί καλός λόγος για επέμβαση, σε αυτό το στάδιο, στις αξιολογήσεις της αιτήτριας, κατάληξε ως εξής:
«Η αγόρευση για τους καθ' ων η αίτηση ήταν ιδιαιτέρως σύντομη. Με επίκληση της απόφασης της Ολομέλειας στην Επιτρ. Δημ. Υπηρεσίας κ.α. ν. Αναστασιάδη (1991) 3 Α.Α.Δ. 1 σελ. 10 πως η ουσιαστική κρίση της διοίκησης δεν ελέγχεται από το Δικαστήριο. Περαιτέρω, του Κανονισμού 11(2)(η) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 386/90 όπως τροποποιήθηκε ειδικά από την ΚΔΠ 10/93), που δεν απαιτεί την αιτιολόγηση στην οποία αναφέρεται η αιτήτρια. Με την εν τέλει επισήμανση πως οι ισχυρισμοί για προκατάληψη δεν έχουν τεκμηριωθεί. Προσθέτω πως, κατά την πάγια νομολογία μας, όπως την παραθέτω στην Ανδρέας Κούλη ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 1038/00 ημερομηνίας 22.1.02 το γεγονός ότι οι υπάλληλοι υπηρετούν σε διαφορετικά τμήματα και αξιολογούνται από διαφορετικα κλιμάκια, όσο και αν κατά περίπτωση αποτιμάται, δεν επάγεται την αφαίρεση αυτών των υπηρεσιακών εκθέσεων ως αξιόπιστου δείκτη της υπηρεσιακής ικανότητας των υποψηφίων.
Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Οι θέσεις των καθ' ων η αίτηση με βρίσκουν σύμφωνο και θεωρώ πως, στο πλαίσιο των δεδομένων, ήταν ευλόγως επιτρεπτή η πρόσδοση στην υπέρτερη αξία των ενδιαφερομένων, από το Διευθυντή αλλά και από την ΕΔΥ στη συνέχεια, βαρύτητα τέτοιας ώστε να δικαιολογείται η παράκαμψη της αρχαιότητας της αιτήτριας.»
Στην υπόθεση 918/05 ο Κρονίδης Δ, υιοθέτησε στην ολότητα του το σκεπτικό της προαναφερθείσας υπόθεσης του Κωνσταντινίδη Δ και κατέληξε επίσης στην απόρριψη της προσφυγής.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εγειρόμενα στην παρούσα νομικά θέματα είναι παρόμοια με αυτά των πιο πάνω υποθέσεων, συμφωνώ και εγώ με το αποτέλεσμα τους και καταλήγω επίσης στην απόφαση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή παρά την αρχαιότητα της αιτήτριας.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθών η αίτηση. Μεταξύ αιτήτριας και ενδιαφερομένων μερών καμιά διαταγή για τα έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς