|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(Υπόθεση Αρ. 41/2004)
6 Ιουνίου, 2005
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΔΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Ν. Ανδρέου, για τον Αιτητή.
Γ. Λαζάρου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής διατηρεί κατάστημα ειδών souvenir στην Αγία Νάπα με την εμπορική επωνυμία Coralli Souvenir Shop και είναι εγγεγραμμένος στο μητρώο Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ).
Το Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λάρνακας διαπίστωσε, ύστερα από έλεγχο που διενέργησε από 3.5.01 μέχρι 27.7.01 στα αρχεία και βιβλία του αιτητή για την περίοδο 1.1.97 μέχρι 31.3.2001 μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
(α) Παράλειψη καταχώρησης ολόκληρου του ποσού του φόρου εκροών που εισέπραξε και απόδοσής του στον Εφορο ΦΠΑ με τις φορολογικές δηλώσεις.
(β) Οι ημερήσιες εισπράξεις (μετρητά και πιστωτικές κάρτες) που καταχωρήθηκαν στην ταμειακή μηχανή και στα βιβλία της επιχείρησης σε πολλές περιπτώσεις ήταν χαμηλότερες από τις πωλήσεις που πραγματοποιήθηκαν με πιστωτικές κάρτες όπως καταγράφονται στις καταστάσεις που τηρεί η εταιρεία διαχείρισης των πιστωτικών καρτών JCC Payment Systems Ltd.
(γ) Στις 12.20.2000 δεν καταχώρησε πωλήσεις στην ταμειακή μηχανή και συνεπώς δεν έκδωσε ημερήσιο δελτίο πωλήσεων ενώ έγιναν τέτοιες πωλήσεις όπως τούτο τεκμηριώνεται από τις καταστάσεις της JCC Payment Systems Ltd.
(δ) Για πωλήσεις που έγιναν κατά τη φορολογική περίοδο 1.1.2000-31.3.2000 δεν καταχωρήθηκαν στη φορολογική δήλωση ούτε και εκδόθηκαν τα ημερήσια δελτία πώλησης.
(ε) Δεν τηρούσε βιβλίο αποθεμάτων.
(στ)Το περιθώριο κέρδους το οποίο εξάγεται από τις φορολογικές δηλώσεις είναι 15%, τούτο όμως, κρίθηκε ως πολύ χαμηλό σε σχέση με το ποσοστό περιθωρίου κέρδους παρόμοιων επιχειρήσεων της περιοχής.
Με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν διαπιστώθηκε ότι ο αιτητής δεν απέδωσε ολόκληρο το ποσό του φόρου εκροών ο οποίος αναλογούσε στις φορολογητέες παραδόσεις αγαθών και/ή φορολογητέες παροχές υπηρεσιών που πραγματοποίησε κατά τις φορολογικές περιόδους από 1.6.97 μέχρι 31.3.01.
Ο Εφορος ΦΠΑ, έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις του αιτητή κατά τις περιόδους από 1.6.97 μέχρι 31.3.01 ήταν ελλιπείς και προέβη σε βεβαίωση φόρου εκροών όπως ορίζει το άρθρο 34 του Νόμου Ν.246/90 χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του. Στις 25.9.01 ειδοποίησε τον αιτητή ότι οφείλει να καταβάλει ποσό ύψους Φ.Π.Α £11.967,69.
Ο αιτητής, μέσω του λογιστή του, προσκόμισε νέα στοιχεία και αμφισβήτησε τη βεβαίωση φόρου με επιστολή ημερ. 19.12.01. Οι καθ' ων η αίτηση, εξέτασαν την ένσταση του αιτητή και στις 4.3.02 εξέδωσαν νέα διοικητική πράξη με την οποία αναθεώρησαν το ποσό του οφειλόμενου φόρου και το καθόρισαν στις £8660,32. Ο αιτητής δεν ανταποκρίθηκε και ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη.
Στις 3.3.03 ο αιτητής επανήλθε για να αμφισβητήσει τη νέα μειωμένη βεβαίωση φόρου προβάλλοντας διάφορους λόγους. Ολοι οι λόγοι εξετάστηκαν και απαντήθηκαν ο καθένας ξεχωριστά με την επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 26.3.03. Η επιστολή αυτή καταλήγει ότι η βεβαίωση φόρου παραμένει όπως έχει διαφοροποιηθεί με την επιστολή της Υπηρεσίας Φ.Π.Α ημερ. 4.3.02.
Στις 3.12.03 ο αιτητής απέστειλε μέσω του δικηγόρου του επιστολή και ζητούσε και πάλι επανεξέταση της βεβαίωσης φόρου προβάλλοντας τους εξής ισχυρισμούς:
«........... Σας αναφέρω ότι ο πελάτης μου εξακολουθεί να ενίσταται στον προσδιορισμό του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας που μειώσατε σε £8,660,32 σεντ σύμφωνα με το περιθώριο κέρδους και των συμπερασμάτων του Λογιστή μας, τα οποία μπορούμε να παρουσιάσουμε.
Οι αναμενόμενες πωλήσεις θετικού συντελεστή είναι £244,955.00 σεντ και όχι £326,876.00 σεντ.
Πέραν τούτου έγιναν εκπτώσεις στις πωλήσεις κατά την περίοδο των εκπτώσεων.»
Στις 29.12.03 οι καθ΄ ων η αίτηση απάντησαν στον αιτητή ότι τα στοιχεία που παρουσίασε δεν ήταν νέα και αξιόπιστα και ως εκ τούτου το ύψος της βεβαίωσης φόρου δεν μπορούσε να διαφοροποιηθεί. Στους επιμέρους ισχυρισμούς του αιτητή παρατήρησαν τα ακόλουθα.
«1. Το ύψος των τελικών αποθεμάτων ισχυρίζεστε ότι ανέρχεται στις £34.604 (για τα είδη του θετικού συντελεστή), ενώ σε προηγούμενη σας αμφισβήτηση - ημερομηνίας 3 Μαρτίου 2003 - το εν λόγω ύψος προσδιορίζεται στις £45.000. Ο λογιστής σας στην πρώτη αμφισβήτηση αναφέρει ότι τα αποθέματα έχουν εκτιμηθεί από τους ιδιοκτήτες ενώ στην πρόσφατη αμφισβήτηση αναφέρει ότι ο υπολογισμός των αποθεμάτων έγινε με φυσική απογραφή από τον ιδιοκτήτη, παρόλο που ο ίδιος δεν ήταν παρών και κατά συνέπεια δεν μπορεί να πιστοποιήσει το ακριβές ύψος τους.
Είναι προφανές ότι ούτε εσείς ο ίδιος δεν γνωρίζετε το ύψος των αποθεμάτων κατά την ημερομηνία του ελέγχου γιατί απλούστατα ορίσατε το ύψος των εν λόγω αποθεμάτων σε τρεις διαφορετικές τιμές - μια που αναφέρατε στη λειτουργό που διενήργησε τον έλεγχο και δύο άλλες στις αμφισβητήσεις που υποβάλατε, κάτι το οποίο κλονίζει την αξιοπιστία του εν λόγω στοιχείου και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
2. Οσον αφορά το περιθώριο κέρδους τα στοιχεία αυτά έχουν παρουσιαστεί στην προηγούμενη αμφισβήτηση που υποβάλατε, όπου και έτυχαν της δέουσας εξέτασης και γι΄ αυτό δεν προσφέρουν τίποτε το νεώτερο.»
Με την παρούσα προσφυγή επιδιώκεται η ακύρωση της πιο πάνω απόφασης ημερομηνίας 29.12.03.
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση και ισχυρίζονται ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και ότι δεν στρέφεται εναντίον εκτελεστής διοικητικής πράξης. Υποστηρίζουν συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση απλά βεβαιώνει την απόφαση ημερ. 4.3.03 χωρίς να είχαν στο μεταξύ προσκομιστεί οποιαδήποτε νέα στοιχεία που να δικαιολογούσαν τη διεξαγωγή νέας έρευνας και τη λήψη νέας απόφασης για τη βεβαίωση του φόρου.
Ο αιτητής με την επιστολή ημερ. 3.12.03, θέτει ουσιαστικά θέμα πωλήσεων θετικού συντελεστή και θέμα εκπτώσεων.
Τα εν λόγω θέματα αφορούν στο ύψος των τελικών αποθεμάτων και στον υπολογισμό του περιθωρίου κέρδους. Αυτά όμως τα θέματα εξετάστηκαν από τους καθ' ων η αίτηση, τόσο πριν την έκδοση της νέας βεβαίωσης φόρου ημερ. 4.3.03 όσο και με την απάντηση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 26.3.03 (Παράρτημα Η στην ένσταση). Στην αμφισβήτηση ημερ. 3.3.03 προβλήθηκαν από τον αιτητή οι ίδιοι ισχυρισμοί για τους οποίους οι καθ' ων η αίτηση ανέφεραν στην επιστολή τους ημερ. 26.3.03 τα εξής:
«(α) Αναφορικά με το περιθώριο κέρδους που χρησιμοποιούσε η εταιρεία σας θα ήθελα να σας πληροφορήσω ακόμη μια φορά ότι αυτό υπολογίσθηκε με βάση τα πραγματικά γεγονότα δηλαδή τόσο στις τιμές αγοράς όσο και στις τιμές πώλησης των κυριοτέρων προϊόντων της επιχείρησης σας. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην επιστολή σας με ημερομηνία 19/12/2001 αναφέρετε ότι συμφωνείτε με τους υπολογισμούς μας εκτός τα τσιγάρα και τις τηλεκάρτες για τα οποία παρουσιάσατε πραγματικά στοιχεία και έγιναν αποδεκτά από την Υπηρεσία Φ.Π.Α.
(β) ............................................................................................................................................
(γ) ............................................................................................................................................
(δ)Η αξία των εμπορευμάτων θετικού συντελεστή που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Φ.Π.Α. ως αποθέματα δε στηρίζεται σε πραγματική απογραφή αυτών αφού ουδέποτε τηρήσατε αρχείο γι΄ αυτό το θέμα. Στηρίζεται όμως σε ότι εσείς έχετε δηλώσει κατά τη διάρκεια του ελέγχου και αυτό έχει γίνει αποδεκτό από τη λειτουργό ελέγχου. Λυπούμαι, αλλά η αξία αυτή είναι δεδομένη και δεν μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με το αποτέλεσμα του ελέγχου.»
Προδήλως ο αιτητής με την επιστολή ημερ. 3.12.03 επανέλαβε την αμφισβήτηση των ιδίων θεμάτων για τα οποία προσκόμισε στοιχεία στο παρελθόν και εξετάστηκαν από τους καθ' ων η αίτηση. Δεν προσκόμισε οποιαδήποτε νέα στοιχεία που θα οδηγούσαν σε νέα έρευνα και σε διαφοροποίηση του επιβληθέντος φόρου. Ο Εφορος ΦΠΑ στην επιστολή του ημερ. 5.12.03 ζητούσε από τον αιτητή να προσκομίσει οποιαδήποτε νέα στοιχεία προς απόδειξη των ισχυρισμών του τα οποία όμως, ουδέποτε προσκομίστηκαν.
Το τι αποτελεί "νέα έρευνα" υπήρξε το αντικείμενο σωρείας αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου από τις οποίες προκύπτει ότι αυτή συνίσταται σε εξέταση νέων πραγματικών γεγονότων που τέθηκαν ενώπιον της διοίκησης, ή νέα εκτίμηση πραγματικών στοιχείων που ήδη υφίσταντο. (Βλ. Kyprianides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 622, Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054, Στασινόπουλος, Δίκαιον Διοικητικών Διαφορών, 4η έκδοση, σ. 176, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας, 1929-1959, Κεφ. Ε΄, §3, ΙΙΙ, σ. 241, Salamis Holdings Ltd v. Municipality of Famagusta (1974) 3 CLR 24).
Δεν αποτελεί "νέα έρευνα" αρκετή για να καταστεί μία κατ΄αρχή βεβαιωτική απόφαση εκτελεστή, αν αυτή οδηγεί σε συμπλήρωση της αρχικής αιτιολογίας, εφόσον δεν ανατρέπεται απ΄ αυτή η προηγούμενη αιτιολογία εν όλω και εφόσον, παρά τις προσθήκες ή τη μερική μεταβολή, προκύπτει ότι η διοίκηση εξακολουθεί να κρίνει ειλικρινώς πως η αρχική της αιτιολογία ήταν επαρκής.
Εχω τη γνώμη ότι όλα τα σχετικά στοιχεία και γεγονότα ήταν εξαρχής ενώπιον των καθ' ων η αίτηση και εν πάση περιπτώσει τέθηκαν ενώπιον τους με την προηγούμενη αμφισβήτηση του αιτητή ημερ. 3.3.03. Αντιπαραβάλλοντας την πράξη της βεβαίωσης φόρου με τις επιστολές ημερ. 26.3.03 και 29.12.03 (επίδικη), διαπιστώνω ότι οι τελευταίες απλώς επεκτείνουν και επεξηγούν την αιτιολογία της πρώτης με περισσότερες λεπτομέρειες. Εφαρμόζοντας τις πιο πάνω νομικές αρχές καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση στερείται εκτελεστότητας αφού επιβεβαιώνει το περιεχόμενο της βεβαίωσης φόρου χωρίς να προηγηθεί νέα έρευνα.
Αλλά και πέραν των πιο πάνω, παρατηρώ ότι ο αιτητής μέσω του δικηγόρου του υπέβαλε την καλούμενη «ένσταση» στον Έφορο και όχι στον αρμόδιο φορέα. Ο σχετικός νόμος δεν προβλέπει για ένσταση που υποβάλλεται στον Εφορο ΦΠΑ. Η προβλεπόμενη από το άρθρο 52 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου ένσταση υποβάλλεται μόνο στον Υπουργό Οικονομικών.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή και απορρίπτεται με έξοδα.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.