ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

23 Μαΐου 2005

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,

2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

_________

_________________

Σε ανταπόκριση δημοσίευσης για πλήρωση οκτώ θέσεων λοχίων Κυβερνητών Αστυνομικών Ακάτων, υπέβαλαν αίτηση 40 αιτητές. Από αυτούς τελικά μόνο 14 απέμειναν ως πληρούντες τα απαιτούμενα προσόντα. Οι αιτήσεις τους αξιολογήθησαν από το αρμόδιο Συμβούλιο Προσλήψεων το οποίο διεξήγαγε και προσωπικές συνεντεύξεις. Η αξιολόγηση του κάθε υποψηφίου καταγράφηκε σε ειδικό έντυπο και οι υποψήφιοι κατατάχθησαν κατά σειρά επιτυχίας βάσει των συνολικών μονάδων που ο κάθε ένας συγκέντρωσε. Με οδηγίες του Αρχηγού της Αστυνομίας προς τον οποίο υπέβαλε την έκθεση του το Συμβούλιο Προσλήψεων, προσλήφθησαν οι πρώτοι οκτώ κατά σειρά επιτυχίας (ο 8^ος δεν απεδέχθη και έτσι αντί αυτού προσελήφθη ο 9^ος στη σειρά). Ο Αιτητής είχε καταταχθεί 12^ος. Οι διορισμοί ενεκρίθησαν από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως και δημοσιεύθησαν από τον Αρχηγό της Αστυνομίας στις Εβδομαδιαίες Διαταγές. Με την προσφυγή του ο Αιτητής προσβάλλει το διορισμό και των οκτώ διορισθέντων Ενδιαφερομένων Μερών.

Ο πρώτος λόγος ακύρωσης που εισηγείται ο Αιτητής είναι ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν παράνομη ως αντίθετη με τη διαδικασία που προβλέπει ο περί Αστυνομίας Νόμος, Κεφάλαιο 285, και οι περί Αστυνομίας (Γενικοί) Κανονισμοί του 1989 (ΚΔΠ 51/89). Συγκεκριμένα, ως προς την προκήρυξη των θέσεων, είναι η εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον Αιτητή ότι αυτή, αντί να γίνει από τον Αρχηγό της Αστυνομίας όπως προνοεί ο Κανονισμός 6(1), έγινε, όπως προκύπτει από την έκθεση του Συμβουλίου Προσλήψεων προς τον Αρχηγό της Αστυνομίας, από το ίδιο το Συμβούλιο Προσλήψεων, που δεν μπορούσε να γίνει αφού δεν είναι νόμιμη η άσκηση αρμοδιότητας οργάνου από άλλο όργανο ελλείψει μεταβίβασης ή εκχώρησης της.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Στην ίδια την έκθεση του Συμβουλίου Προσλήψεων αναφέρεται ότι το Συμβούλιο Προσλήψεων προκήρυξε τις θέσεις "ενεργώντας με βάση τις οδηγίες σας". Το Συμβούλιο Προσλήψεων λοιπόν δεν άσκησε αρμοδιότητα που ανήκε στον Αρχηγό της Αστυνομίας παρά μόνο ενήργησε μηχανιστικά προς διεκπεραίωση των δικών του οδηγιών για προκήρυξη των θέσεων. Ούτε εξ άλλου και η ίδια η προκήρυξη αναφέρεται ως γενόμενη από το Συμβούλιο Προσλήψεων. Και κάτι άλλο όμως. Ο Αιτητής, προσβάλλοντας το διορισμό των Ενδιαφερομένων Μερών αντί αυτού, αποδέχεται τη νομιμότητα της προκήρυξης των θέσεων για τις οποίες ήταν και υποψήφιος και δεν μπορεί να αποδοκιμάζει εκείνο το οποίο ήδη επιδοκίμασε ως υπόβαθρο της προσφυγής του και έτσι δεν νομιμοποιείται να εγείρει τέτοιο θέμα.

Στα πλαίσια του πρώτου λόγου ακύρωσης ο Αιτητής εισηγείται επίσης, ως προς το διορισμό των Ενδιαφερομένων Μερών, ότι, ενώ ο διορισμός, σύμφωνα με τον Κανονισμό 6(4), γίνεται από τον Αρχηγό της Αστυνομίας με την έγκριση του Υπουργού, οι διορισμοί την προκειμένη περίπτωση φαίνεται να έγιναν:

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η εισήγηση έχουν ως εξής: Όταν ο Αρχηγός έλαβε την έκθεση του Συμβουλίου Προσλήψεων ημερομηνίας 8.3.2004, την ίδια μέρα έδωσε γραπτές οδηγίες "να προωθηθούν οι προσλήψεις κατά σειρά επιτυχίας". Το Συμβούλιο Προσλήψεων δύο ημέρες μετά (10.3.2004) πληροφόρησε τον Αρχηγό ότι κάλεσε τους οκτώ πρώτους επιτυχόντες (τα Ενδιαφερόμενα Μέρη) οι οποίοι, "αφού υπέγραψαν το σχετικό συμβόλαιο, έδωσαν τη νενομισμένη διαβεβαίωση και διορίστηκαν στο βαθμό του Λοχία". Στις 11.3.2003 ο Αρχηγός πληροφόρησε τον Υπουργό ότι "αποφάσισα να διορίσω από τις 9.3.2004" τους εν λόγω οκτώ (τα Ενδιαφερόμενα Μέρη) "και παρακαλώ όπως έχω την έγκριση σας". Ο Υπουργός έδωσε την έγκριση του στις 23.3.2004.

Η εισήγηση ότι οι προσλήψεις έγιναν από το Συμβούλιο Προσλήψεων αντί από τον Αρχηγό δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ήταν και πάλι μηχανιστικά και μόνο που ενήργησε το Συμβούλιο Προσλήψεων, διεκπεραιώνοντας τις οδηγίες του Αρχηγού, απόφαση του οποίου και όχι του Συμβουλίου Προσλήψεων ήταν ο διορισμός των Ενδιαφερομένων Μερών. Εξ άλλου, η προσβαλλόμενη με την προσφυγή απόφαση δεν είναι εκείνη αλλά η δημοσιευθείσα στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της 5.4.2004.

Η άλλη εισήγηση, ότι η έγκριση του Υπουργού ακολούθησε αντί να προηγηθεί του διορισμού από τον Αρχηγό, θα είχε νόημα μόνο αν η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν η περιεχόμενη στις οδηγίες του Αρχηγού της 8.3.2004. Το ίδιο το αιτητικό της προσφυγής όμως είναι την απόφαση που περιέχεται στις Εβδομαδιαίες διαταγές της 5.4.2004 και όχι άλλη απόφαση που προσβάλλει και έτσι είναι φανερό ότι οι διορισμοί που περιέχονται στην προσβαλλόμενη απόφαση έγιναν νομότυπα με την έγκριση του Υπουργού.

Άλλος λόγος ακύρωσης που εισηγείται ο Αιτητής είναι ότι δεν ήταν σύννομη η σύσταση του Συμβουλίου Προσλήψεων. Η εισήγηση εδράζεται στον Κανονισμό 5(1) ο οποίος προνοεί:

Είναι η εισήγηση του Αιτητή ότι υπήρξε παράβαση του Κανονισμού 5(1) κατά το ότι, ενώ το Συμβούλιο Προσλήψεων καθιδρύεται από τον ίδιο τον Κανονισμό 5(1) και η έγκριση του Υπουργού απαιτείται μόνο για τους δύο άλλους Ανώτερους Αξιωματικούς τους οποίους διορίζει ο Αρχηγός, ο Αρχηγός, με επιστολή ημερομηνίας 31.3.2003, ζήτησε την έγκριση του Υπουργού για την καθίδρυση του Συμβουλίου Προσλήψεων όσο και για το Διευθυντή Εκπαιδεύσεως ο οποίος συμμετέχει εκ του Κανονισμού και όχι ως διοριζόμενος από τον Αρχηγό. Γίνεται μάλιστα παραπομπή στη σχετική νομολογία (Ιταλού ν. Δημοκρατίας 933/97, 9.9.1999, Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, 710/01, 13.2.2003).

Τα πράγματα όμως δεν ήσαν έτσι. Όπως προκύπτει από την Ένσταση της Δημοκρατίας, το Συμβούλιο Προσλήψεων είχε συσταθεί πριν από την επίδικη διαδικασία και ήταν ακριβώς ως αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης στη Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, που επεδιώχθη η νομότυπη τώρα σύσταση του Συμβουλίου Προσλήψεων. Η εν λόγω επιστολή του Αρχηγού προς τον Υπουργό είχε ως εξής:

Είναι προφανές ότι ο Αρχηγός δεν επεδίωξε την έγκριση του Υπουργού είτε για τη σύσταση του Συμβουλίου Προσλήψεων είτε για το διορισμό του Διευθυντή Εκπαίδευσης σε αυτό. Ο Αρχηγός παραπέμπει στον Κανονισμό 5(1) για να τονίσει ότι βάσει αυτού είναι που καθιδρύεται το Συμβούλιο Προσλήψεων ως διαρκές σώμα. Και δεν ζητεί την έγκριση του Υπουργού για αυτό. Ούτε ζητεί την έγκριση του για διορισμό ή συμμετοχή του Διευθυντή Εκπαίδευσης σε αυτό. Παραπέμπει μάλιστα στο ότι ο Διευθυντής Εκπαίδευσης "θα συμμετέχει υπό την ιδιότητα του αυτή, όπως προβλέπει ο προαναφερόμενος Κανονισμός 5(1)". Ζητεί δε την έγκριση του Υπουργού μόνο για τους διορισμούς των άλλων δύο Ανώτερων Αξιωματικών τους οποίους διορίζει ο ίδιος σύμφωνα με τον Κανονισμό 5(1). Η σύσταση του Συμβουλίου Προσλήψεων ήταν λοιπόν καθ΄όλα νομότυπη.

Τρίτη εισήγηση του Αιτητή είναι ότι το Συμβούλιο και ο Αρχηγός Προσλήψεων ενήργησαν χωρίς δέουσα έρευνα και υπό πλάνη καθ΄όσον δεν έλαβαν υπ΄ όψη τους το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας ("προηγούμενη σχετική πείρα και επιπρόσθετα προσόντα θα θεωρηθούν πλεονέκτημα") που είχε ο Αιτητής, εφ΄όσον αυτός ήταν κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος και άλλων διπλωμάτων αλλά και διέθετε προηγούμενη πείρα.

Η Δημοκρατία αντιτείνει ότι το Συμβούλιο Προσλήψεων είχε ενώπιον του όλα τα στοιχεία του Αιτητή και των άλλων υποψηφίων και τα αξιολόγησε δεόντως στα πλαίσια της αρμοδιότητας του να ερμηνεύσει και εφαρμόσει το σχέδιο υπηρεσίας, η αξιολόγηση δε αυτή αντανακλάται στη βαθμολογία που εδόθη στον Αιτητή κάτω από το στοιχείο "Επαγγελματικά Χαρακτηριστικά".

Αναφορά στον τρόπο που το Συμβούλιο Προσλήψεων αξιολόγησε τους υποψηφίους είναι διαφωτιστική. Αποφάσισε να κατανείμει σε κάθε υποψήφιο μέχρι 100 μονάδες ως εξής:

Προσωπικά Χαρακτηριστικά: 30 μονάδες.

Ικανότητες Επικοινωνίας: 25 μονάδες.

Επαγγελματικά Χαρακτηριστικά: 30 μονάδες.

Γενικά Χαρακτηριστικά: 15 μονάδες.

Ειδικά για τα Επαγγελματικά Χαρακτηριστικά δε:

Ακαδημαϊκά Προσόντα: 5 μονάδες.

Κατάρτιση/Γνώση: &# 9;5 μονάδες.

Πείρα: 5 μονάδες.

Επιμόρφωση: ;5 μονάδες.

Ενδιαφέρον/Δημιουργικότητα/Επιτεύγ ματα: 5 μονάδες.

Σχετικές προς το όλο θέμα είναι οι πρόνοιες του Κανονισμού 5(2):

Εξηγώ γιατί, εν όψει των πιο πάνω, με βρίσκει σύμφωνο η εισήγηση του Αιτητή. Κατ΄αρχή, η όλη μέθοδος αξιολόγησης του Συμβουλίου Προσλήψεων ήταν έξω από τα πλαίσια του Κανονισμού 5(2). Αυτό που απαιτείται από τον Κανονισμό 5(2) είναι, πλην της αξιολόγησης και ταξινόμησης των αιτήσεων όπως προνοείται στον Κανονισμό 5(2)(α), μόνο η "διεξαγωγή και βαθμολογία των γραπτών ή και προφορικών εξετάσεων των υποψηφίων" όπως προνοεί ο Κανονισμός 5(2)(γ). Εδώ δεν υπήρξε γραπτή παρά μόνο προφορική εξέταση, πράγμα που ήταν στην κρίση του Συμβουλίου Προσλήψεων σύμφωνα με τον Κανονισμό 5(2)(β). Έπρεπε λοιπόν να βαθμολογηθεί η προφορική εξέταση και να καταρτισθεί πίνακας επιτυχόντων σε αυτή κατά σειρά επιτυχίας όπως προβλέπει ο Κανονισμός 5(2)(δ). Αντ΄αυτού, το Συμβούλιο Προσλήψων προέβη σε μια γενική αξιολόγηση και κατάταξη των υποψηφίων με βάση την κατανομή των μονάδων όπως το ίδιο αποφάσισε, με αποτέλεσμα ο πίνακας που ετοίμασε να μην ήταν ο προβλεπόμενος στον Κανονισμό 5(2)(δ). Δεν ήταν έργο του Συμβουλίου Προσλήψεων να "μετρήσει" το ίδιο τη βαρύτητα που θα έπρεπε να αποδοθεί σε κάθε στοιχείο κάθε υποψηφίου και έτσι να προσδιορίσει όχι μόνο τη σειρά επιτυχίας των υποψηφίων στις όποιες εξετάσεις διεξήχθησαν αλλά και τη σχετική συνολική υπεροχή των υποψηφίων την οποία ο Αρχηγός και θεώρησε καθοριστική για σκοπούς άσκησης της δικής του αρμοδιότητας να προβεί σε διορισμούς. Ο Κανονισμός 6(4) - και ο Κανονισμός 5(2) είναι στο ίδιο πνεύμα - θέλει τον Αρχηγό να έχει την ευθύνη των διορισμών όχι με βάση οποιαδήποτε προκαθορισμένη από το Συμβούλιο Προσλήψεων συνολική αξιολόγηση των υποψηφίων αλλά "με βάση τον πίνακα επιτυχόντων και τις απόψεις του Συμβουλίου Προσλήψεων αναφορικά με τις προσωπικές συνεντεύξεις και τα προσόντα των υποψηφίων". Είναι ο Αρχηγός που, έχοντας μεν υπ΄όψη τον πίνακα επιτυχίας στις εξετάσεις που καταρτίζει το Συμβούλιο Προσλήψεων, θα σταθμίσει τόσο αυτό όσο και το σύνολο των προσόντων των υποψηφίων για να αποφασίσει ποίοι είναι οι καταλληλότεροι για να διορισθούν. Στα πλαίσια αυτά οφείλει να σταθμίσει, όπως ισχύει και γενικότερα, την κατοχή από οποιοδήποτε υποψήφιο του πλεονεκτήματος του σχεδίου υπηρεσίας, ως πρόσθετου στοιχείου αξίας. Ούτε αυτό έγινε εδώ, αφού ουδεμία αναφορά έγινε είτε από το Συμβούλιο Προσλήψεων είτε από τον Αρχηγό στο πλεονέκτημα που ενδεχομένως να είχε ο Αιτητής, παράλειψη που δεν διορθώνεται με την οποιαδήποτε βαθμολόγηση των προσόντων του Αιτητή που έγινε από το Συμβούλιο Προσλήψεων κάτω από την αναφορά "Ακαδημαϊκά Προσόντα" (5 μονάδες) ως υποστοιχείο του στοιχείου "Επαγγελματικά Χαρακτηριστικά", που ήταν εν πάση περιπτώσει, όπως ανέφερα, και η ίδια εκτός των πλαισίων του Κανονισμού 5(2).

Η προσφυγή λοιπόν επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει £500 έξοδα στον Αιτητή.

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

/ΚΧ"Π