ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθ εση Αρ. 380/2003)

9 Φεβρουαρίου, 2005

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

IΩΑΝΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

2. ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή.

Ε. Αντωνίου, για τους Καθ ΄ων η αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του τεμαχίου 875, Φ/Σχ.ΧΧ/51 στην Κατωκοπιά. Στο τεμάχιο υπάρχει νομίμως ανορυχθείσα γεώτρηση για σκοπούς άρδευσης. Η άδεια για την ανόρυξη της γεώτρησης αρχικά διαλάμβανε όρο ότι «το νερό του λάκκου» θα χρησιμοποιείται μόνο για την άρδευση του τεμαχίου 875. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες τροποποιήσεις των όρων της άδειας που αφορούσαν στην ετήσια άντληση και χρήση του νερού της διάτρησης. Για τους σκοπούς της υπόθεσης, έχει σημασία η τροποποίηση των όρων της άδειας που έγινε πριν τη λήψη της επίδικης απόφασης. Σύμφωνα με αυτή, η άδεια επί προσωρινής βάσης που παραχωρήθηκε στον αιτητή διαλάμβανε όρο όπως η άντληση μην υπερβαίνει τα 25.000 κ.μ. νερού το χρόνο το δε νερό, να χρησιμοποιείται για την άρδευση των μόνιμων φυτειών των τεμαχίων 817, 811 και 875 του Φ/Σχ. ΧΧ/51 και των τεμαχίων 743, 545, 744/2, 741, 544/1 και 191/1 του Φ/Σχ. ΧΧ/50.

Μετά από παραστάσεις του Αρδευτικού Τμήματος «Κάτω Μαζερή Κατωκοπιάς», έγινε έρευνα. Διαπιστώθηκε ότι οι μόνιμες φυτείες για την άρδευση των οποίων χορηγήθηκε η προμνησθείσα άδεια, είχαν εκριζωθεί. Ενόψει τούτου, ζητήθηκαν οι απόψεις του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων σχετικά με την ποσότητα νερού που θα χρειαζόταν ο αιτητής με βάση τα νέα δεδομένα που προέκυψαν μετά την εκρίζωση των μόνιμων φυτειών. Το εν λόγω τμήμα, εισηγήθηκε ότι με την άντληση 5.000 κ.μ. νερού ετησίως θα καλύπτονται οι υπάρχουσες ανάγκες άρδευσης των φυτειών που απέμειναν.

Ενόψει των πιο πάνω, αποφασίστηκε όπως οι όροι της άδειας τροποποιηθούν ώστε το νερό της διάτρησης να χρησιμοποιείται μόνο για άρδευση του τεμαχίου 875, Φ/Σχ20/51 και όπως η ετήσια άντληση μη υπερβαίνει τις 5.000 κ.μ. Η απόφαση αυτή των καθ' ων η αίτηση είναι το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας και ανεπαρκούς έρευνας. Λέγει συναφώς ότι δεν εμφαίνονται οι λόγοι για τους οποίους κρίθηκε αναγκαίο να καθοριστεί η συγκεκριμένη ποσότητα νερού στην υπό αναφορά άδεια, υποβάλλοντας ότι η εισήγηση του Τμήματος Υδάτων διαμορφώθηκε αυθαίρετα χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε έρευνα για τις υδατικές ανάγκες των δεντροφυτειών του. Ισχυρίζεται επίσης ότι ο Επαρχος δεν διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα αλλά υιοθέτησε αυτούσια την πρόταση του Τμήματος Υδάτων ενώ παραγνώρισε τις ανάγκες άρδευσης των φυτειών στο τεμάχιο 191/1, το οποίο εσφαλμένα οι καθ' ων παρέλειψαν να συμπεριλάβουν πάνω στην άδεια για μεταφορά και χρήση του νερού της διάτρησης παρόλο που το Τμήμα Γεωργίας είχε βεβαιώσει ότι το συγκεκριμένο τεμάχιο ήταν φυτεμένο με 120 δέντρα.

Το άρθρο 5(3) του Περί Υδατοπρομήθειας Νόμου του 1964 (όπως έχει τροποποιηθεί) προνοεί:

«(3) Ο Επαρχος τη συμπράξει του Διευθυντού δύναται να προσθέση ή τροποποιήση τους επιβληθέντας δυνάμει του εδαφίου (2) όρους ή περιορισμούς, ή να ακυρώση οιανδήποτε άδειαν χορηγηθείσαν δυνάμει του παρόντος άρθρου, εάν αι περιστάσεις ούτω μετεβλήθησαν, ώστε η τοιαύτη ενέργια να είναι δεδικαιολογημένη εν τω δημοσίω συμφέροντι.»

Προκύπτει από τα έγγραφα του διοικητικού φακέλου ότι ο Επαρχος Λευκωσίας, πήρε απόψεις τόσο από το Τμήμα Γεωργίας όσο και από το Διευθυντή του Τμήματος Υδάτων προκειμένου να συμπεράνει ποιες φυτείες είχαν εκριζωθεί και ποιες εξακολουθούσε να καλλιεργεί ο αιτητής. (Βλ. επιστολή ημερ. 22.10.02 του Διευθυντή Τμήματος Γεωργίας προς τον Επαρχο και σημείωση ημερ. 31.1.03 αρ. 150 (στο φάκελο) του Διευθυντή Αναπτύξεως Υδάτων.)

Από τα πιο πάνω, συνάγεται ότι οι καθ' ων η αίτηση, προτού τροποποιήσουν τους όρους της επίδικης άδειας, διεξήγαγαν την έρευνα που επιβάλλει ο νόμος αναφορικά με τη μεταβολή των περιστάσεων, που στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν η εκρίζωση των περισσότερων φυτειών. Η έρευνα των αρμόδιων τμημάτων κατέδειξε ότι οι μόνιμες φυτείες που άρδευε ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν μόνο εκείνες του τεμαχίου 191/1, εκτάσεως 4 δεκαρίων. Η άδεια συνεπώς, που του είχε χορηγηθεί για άντληση νερού 25.000 κ.μ. προς άρδευση μιας σειράς τεμαχίων, συμπεριλαμβανομένου και του τεμαχίου 191/1, δεν δικαιολογείτο πλέον από το δημόσιο συμφέρον.

Η εισήγηση του Τμήματος Υδάτων για μείωση της αντλούμενης ποσότητας νερού από 25.000 σε 5.000 κ.μ. νερό ετησίως, διαμορφώθηκε με δεδομένο το γεγονός ότι μόνο το τεμάχιο 191/1 είναι φυτεμένο. Στην επιστολή ημερ. 13.2.03 που κοινοποίησαν στον αιτητή φαίνεται πως εκ παραδρομής δεν συμπεριέλαβαν το τεμάχιο 191/1. Το τεμάχιο 875, στο οποίο αναφέρεται η επιστολή και στο οποίο βρίσκεται η διάτρηση δεν ήταν φυτεμένο. Σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι στον επαναπροσδιορισμό της αναγκαίας ποσότητας νερού (5.000 κ.μ.), λήφθηκε υπόψη η άρδευση του τεμαχίου 191/1. Ενόψει των πιο πάνω, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι οι ανάγκες του συγκεκριμένου τεμαχίου παραγνωρίστηκαν και ότι εμφιλοχώρησε πλάνη δεν ευσταθεί. Εξάλλου, η λανθασμένη αναγραφή μόνο του τεμαχίου 875 στους τροποποιημένους όρους της άδειας που χορηγήθηκε στον αιτητή, διορθώθηκε με μεταγενέστερη επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 12.5.03 (260 στο φάκελο). Το συγκεκριμένο λάθος θεωρώ ότι δεν συνιστά ουσιώδη πλάνη που μπορεί να επηρεάσει το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης.

Η νομολογία έχει καθορίσει ότι η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί για τη διεξαγωγή της έρευνας, επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του διοικητικού οργάνου. (Δημοκρατία ν. Παντζαρή-Ελισαίου, ΑΕ 3124, ημερ. 13.2.03). Εχω τη γνώμη ότι η έρευνα που διεξήχθη τόσο μέσω του Τμήματος Γεωργίας, το οποίο ήταν υπεύθυνο για το Σχέδιο Αναδιάρθρωσης Γεωργικών Καλλιεργειών, σχετικά με τις φυτείες που καλλιεργούσε ο αιτητής, όσο και μέσω του Τμήματος Υδάτων, αναφορικά με την αναγκαία ποσότητα νερού, ήταν επαρκής υπό τις περιστάσεις.

Έχει επίσης νομολογηθεί ότι το κατά πόσο μια διοικητική πράξη είναι αιτιολογημένη ή όχι εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της. Στην προκειμένη περίπτωση οι καθ' ων η αίτηση πληροφορούν τον αιτητή ότι «ενόψει του γεγονότος ότι έχετε εκριζώσει τις μόνιμες φυτείες από τα υπό αναφορά τεμάχια» προβαίνουν σε ανάλογο περιορισμό της αντλούμενης ποσότητας νερού και στην τροποποίηση των όρων της άδειας του. Σαφώς πρόκειται για μια απόφαση με δυσμενείς συνέπειες για τον διοικούμενο άρα χρειάζεται ειδική αιτιολογία. Ωστόσο, η αιτιολογία που δόθηκε και όπως συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φακέλου (βλ. σημειώματα Τμήματος Γεωργίας και Τμήματος Υδάτων πιο πάνω), κρίνεται σαφής. Από τη στιγμή που μόνο το τεμ. 191/1 έκτασης 4 δεκαρίων ήταν φυτεμένο με 120 δέντρα, οι ανάγκες για την άντληση νερού ήταν ανάλογα περιορισμένες.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται.

Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

ΣΦ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο