|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 4 ΑΑΔ 101
19 Φεβρουαρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
1. ΥΠΕΡΑΓΟΡΑ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΛΤΔ,
2. ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΛΟΪΖΙΔΗΣ,
3. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΕΛΗ,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 194/2002)
Έννομο Συμφέρον ― Τρίτου να προσβάλει πολεοδομική άδεια ανταγωνιστή του, με έρεισμα το δυσμενή επηρεασμό του δικού του υλικού συμφέροντος.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προθεσμία ― Ισχυρισμός περί εκπροθέσμου της προσφυγής δεν αποδείχθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Πολεοδομία και Χωροταξία ― Πολεοδομική άδεια ― Αιτιολογία χορήγησης ― Δεν υπήρχε στην κριθείσα περίπτωση έγκρισης άδειας ανέγερσης υπεραγοράς ― Περιστάσεις.
Πολεοδομία και Χωροταξία ― Πολεοδομική άδεια ― Νομικό καθεστώς με βάσει το οποίο χορηγείται ― Θέση σε ισχύ, στην κριθείσα περίπτωση, του οικείου Τοπικού Σχεδίου, 4 μήνες μετά την υποβολή της αίτησης για πολεοδομική άδεια ― Συνέπειες.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της χορήγησης πολεοδομικής άδειας υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους, για ανέγερση υπεραγοράς, καταστημάτων και βοηθητικών χώρων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Είναι αναμφισβήτητο ότι τρίτος μπορεί να προσβάλει διοικητική απόφαση, η οποία αφορά ανταγωνιστή του, με έρεισμα το δυσμενή επηρεασμό του δικού του υλικού συμφέροντος ως αποτέλεσμα της απόφασης που προσβάλλει. Για τη στοιχειοθέτηση της προσφυγής απαιτείται πιθανολόγηση προσβολής δυσμενούς επηρεασμού του έννομου συμφέροντος του προσφεύγοντος.
Ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε το δυσμενή επηρεασμό εν προκειμένω του συμφέροντος των αιτητών από την ανέγερση υπεραγοράς στην περιοχή τους. Προκύπτει κατά συνέπεια πιθανολόγηση του γεγονότoς ότι πλήττονται τα συμφέροντα των αιτητών ως ανταγωνιστών της εταιρείας που εξασφάλισε την επίδικη πολεοδομική άδεια και ως εκ τούτου απορρίπτεται η προδικαστική ένσταση.
2. Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση ισχυρίστηκε ότι αφού η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 26.2.2002 και αφορά απόφαση ημερομηνίας 2.11.2001 είναι εκπρόθεσμη.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση δεν απέδειξε το εκπρόθεσμο της προσφυγής, ούτε αυτό προκύπτει από τα στοιχεία ενώπιον του δικαστηρίου.
3. Από τα πρακτικά δεν προκύπτει ο λόγος που οδήγησε το Δημοτικό Συμβούλιο να διαφοροποιήσει τη στάση του και να αποφασίσει τη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας, παρά την αρνητική στάση που εξέφρασε αρχικά. Η άρνησή του να χορηγήσει πολεοδομική άδεια δεν έλαβε το χαρακτήρα διοικητικής πράξης, αφού δεν κοινοποιήθηκε στην εταιρεία. Άσχετα όμως από αυτό είναι απαραίτητη η αιτιολογία αυτής της αλλαγής στη στάση. Όχι μόνο από τα πρακτικά, αλλά και από το φάκελο που κατατέθηκε δεν προκύπτει οποιαδήποτε αιτιολογία.
4. Από τη μελέτη του φακέλου περαιτέρω προκύπτει ότι τον Ιούλιο του 2000, τέσσερις περίπου μήνες μετά την υποβολή της επίδικης αίτησης, τέθηκε σε εφαρμογή το τροποποιημένο Τοπικό Σχέδιο Πάφου.
Με την αίτηση που υποβλήθηκε στις 21.2.2000 δεν υποβλήθηκαν οι μελέτες που απαιτούσε το Τοπικό Σχέδιο, οι οποίες υποβλήθηκαν δύο μήνες αργότερα. Τα τροποποιημένα σχέδια υποβλήθηκαν μερικούς μήνες μετά την αλλαγή του νομοθετικού καθεστώτος. Η αίτηση θα έπρεπε να εξεταστεί με βάση το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά την υποβολή των τροποποιημένων σχεδίων, αφού τότε το Δημοτικό Συμβούλιο είχε ενώπιόν του τα ουσιώδη στοιχεία στα οποία βασιζόταν η αιτούμενη ανάπτυξη.
Στην περίπτωση που το Δημοτικό Συμβούλιο προέβαινε σε έρευνα των απαραίτητων προϋποθέσεων και διαπίστωνε ότι πληρούνταν, θα νομιμοποιόταν σε χορήγηση της πολεοδομικής άδειας μόνο αν ο χώρος εμπορίας ή έκθεσης προϊόντων της υπεραγοράς δεν ξεπερνούσε τα 2500 τ.μ., όπως προβλέπεται στην παράγραφο 7.4.2. του Τοπικού Σχεδίου. Παρόλα αυτά χορήγησε πολεοδομική άδεια για ανέγερση υπεραγοράς με εμβαδό 5000 τ.μ.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Theophanous (Matic) Laudries Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 793.
Προσφυγή.
Ε. Κορακίδης, για τους Αιτητές.
Α. Δημητριάδης, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
�
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πάφου, με την οποία εκδόθηκε πολεοδομική άδεια στην εταιρεία Grangοwood Trading Ltd.
H αιτήτρια εταιρεία 1 λειτουργεί υπεραγορά εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Πάφου. Οι αιτητές 2 και 3 είναι ιδιοκτήτες υπεραγοράς, η οποία επίσης λειτουργεί στο Δήμο Πάφου.
Η εταιρεία Grangowood Trading Ltd υπέβαλε στις 21.2.2000 στο Δήμο Πάφου αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση υπεραγοράς, καταστημάτων και βοηθητικών χώρων (Υπεραγοράς Ορφανίδη) στο τεμάχιο με αρ. 720 Φ/Σχ. 51/3 εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Πάφου.
Ο Δήμος Πάφου ζήτησε από την εταιρεία να υποβάλει μελέτη κυκλοφοριακών, περιβαλλοντικών και εμπορικών επιπτώσεων σύμφωνα με την πρόνοια 7.4.2 του Τοπικού Σχεδίου Πάφου, διότι η υπεραγορά θα ανεγειρόταν όχι στις καθορισμένες περιοχές, αλλά στην οικιστική ζώνη και τη ζώνη προστασίας της φύσης. Ακολούθως ζήτησε τις απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και του Τμήματος Δημοσίων Έργων.
Σε σχετική επιστολή του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως προς το Δήμο Πάφου έγινε εισήγηση να μη γίνει αποδεκτή η ανέγερση της προτεινόμενης εμπορικής ανάπτυξης σύνθετου τύπου. Η εισήγηση αυτή στηρίχθηκε στον κίνδυνο αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος και στο ότι η δημιουργία ενός ιδιαίτερα ισχυρού πόλου σύνθετης εμπορικής ανάπτυξης στην περιοχή θα δημιουργήσει αρνητικές επιπτώσεις στο αναπτυξιακό μέλλον του Αστικού Εμπορικού Κέντρου του Δήμου Πάφου, του Λειτουργικού Κέντρου του Δήμου Γεροσκήπου και των καθορισμένων εμπορικών συγκεντρώσεων της ευρύτερης περιοχής του Τοπικού Σχεδίου.
Προτάθηκε όμως ότι θα μπορούσε να επιτραπεί μια διαφορετική εμπορική ανάπτυξη σε ό,τι αφορά την κλίμακα και τη σύνθεσή της, η οποία θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα από τη χωροθέτησή, της χωρίς να επιβαρύνει τη λειτουργία της περιοχής. Πρότεινε την ανέγερση μόνο υπεραγοράς τροφίμων η μικτή επιφάνεια της οποίας δε θα υπερέβαινε τα 5,000 τ.μ. και 3-4 καταστημάτων, τα οποία θα αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της υπεραγοράς, συνολικού εμβαδού μέχρι 125 τ.μ., το οποίο θα περιλαμβανόταν στα 5,000 τ.μ. της υπεραγοράς. Εισηγήθηκε να κληθεί η εταιρεία να υποβάλει νέα σχέδια.
Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος ανέφερε σε επιστολή της προς το Δήμο Πάφου ότι δεν ενημερώθηκε για όλη την προτεινόμενη ανάπτυξη και συνεπώς δεν μπορούσε να εκφράσει την άποψη της για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από το έργο.
Το Τμήμα Δημοσίων Έργων, αφού αξιολόγησε τη μελέτη κυκλοφοριακών επιπτώσεων στο οδικό δίκτυο από τη λειτουργία της προτεινόμενης ανάπτυξης που υπέβαλε η εταιρεία, διαπίστωσε ότι η χωρητικότητα του γύρω οδικού δικτύου ήταν ικανοποιητική και επέτρεπε την προώθηση της ανάπτυξης αυτής. Υπέδειξε στο Δήμο Πάφου να ζητήσει από την εταιρεία να υποβάλει αναθεωρημένα σχέδια ως προς τα σημεία που αναφέρθηκαν, τα οποία θα έπρεπε να σταλούν στη συνέχεια στο Τμήμα.
Η αίτηση συζητήθηκε σε συνεδρία της Επιτροπής Πολεοδομίας - Χωροταξίας και Τεχνικών Θεμάτων του Δήμου Πάφου στις 5.10.2000. Όπως προκύπτει από τα πρακτικά υπήρχαν διαφορετικές απόψεις, γι΄αυτό αποφασίστηκε να παραπεμφθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς εισήγηση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρία του στις 17.10.2000 αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση.
Στο μεταξύ τον Ιούλιο του 2000 τροποποιήθηκαν οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Πάφου όσο αφορά τις υπεραγορές. Η πρόνοια 7.4.2 καθορίζει ότι σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις, υπεραγορές πολύ μεγάλης κλίμακας είναι δυνατό να χωροθετηθούν και εκτός των καθοριζόμενων περιοχών, αλλά μέσα σε περιοχές ανάπτυξης υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρονται. Για την υπεραγορά τροφίμων καθορίζεται ότι ο ωφέλιμος χώρος εμπορίας ή έκθεσης προϊόντων δε θα ξεπερνά τα 2,500 τ.μ.
Η εταιρεία υπέβαλε στις 9.11.2000 τροποποιημένα σχέδια για επανεξέταση της αίτησής της, με τα οποία, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής ημερομηνίας 14.11.2000, μειώθηκε το μέγεθος της προτεινόμενης ανάπτυξης. Περιλάμβανε υπεραγορά μεικτού εμβαδού 5,000 τ.μ. καταστήματα εμβαδού 544 τ.μ., μικρό εστιατόριο και χώρο διακίνησης. Η Επιτροπή δεν τοποθετήθηκε επί του αιτήματος, κρίνοντας ότι αρμόδιο να αποφασίσει για την επανεξέταση της αίτησης ήταν το Δημοτικό Συμβούλιο.
Το Δημοτικό Συμβούλιο συζήτησε το θέμα της αίτησης στη συνεδρία του στις 12.12.2000 και επαναβεβαίωσε την προηγούμενή του απόφαση για απόρριψή της.
Η Επιτροπή σε συνεδρία της ημερομηνίας 25.10.2001 προέβηκε σε επανεξέταση της αίτησης μετά από αίτημα της εταιρείας και αφού μελέτησε τη γνωμάτευση του νομικού συμβουλίου του Δήμου Πάφου, εισηγήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο τη χορήγηση της άδειας σύμφωνα με τα υποβληθέντα τροποποιημένα σχέδια, ώστε η υπεραγορά να έχει εμβαδό 5,000 τ.μ., τα καταστήματα συνολικό εμβαδό 544 τ.μ. και η είσοδος - έξοδος να γίνεται από το δρόμο που ενώνει τον Βόρειο Παρακαμπτήριο με τη βιοτεχνική περιοχή.
Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε στη συνεδρία του ημερομηνίας 2.11.2001 να εγκρίνει την αίτηση. Στο φάκελο του Δήμου δεν υπάρχει οποιοδήποτε έγγραφο στο οποίο να αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους το Δημοτικό Συμβούλιο διαφοροποίησε την αρχική του απόφαση.
Η πολεοδομική άδεια εκδόθηκε στις 20.11.2001.
Ο δικηγόρος του καθ'ου η αίτηση πρόβαλε ότι λείπει το έννομο συμφέρον των αιτητών για προσβολή της επίδικης απόφασης.
Είναι αναμφισβήτητο ότι τρίτος μπορεί να προσβάλει διοικητική απόφαση, η οποία αφορά ανταγωνιστή του, με έρεισμα το δυσμενή επηρεασμό του δικού του υλικού συμφέροντος ως αποτέλεσμα της απόφασης που προσβάλλει. Για τη στοιχειοθέτηση της προσφυγής απαιτείται πιθανολόγηση προσβολής δυσμενούς επηρεασμού του έννομου συμφέροντος του προσφεύγοντος. (Βλ. N.A. Theophanous (Matic) Laudries Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 793).
Ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε το δυσμενή επηρεασμό του συμφέροντος των αιτητών από την ανέγερση υπεραγοράς στην περιοχή τους. Δέχομαι την πιθανολόγηση του γεγονότoς ότι πλήττονται τα συμφέροντα των αιτητών ως ανταγωνιστών της εταιρείας που εξασφάλισε την πολεοδομική άδεια και απορρίπτω την προδικαστική ένσταση.
Πρόβαλε ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση και δεύτερη προδικαστική ένσταση. Ισχυρίστηκε ότι αφού η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 26.2.2002 και αφορά απόφαση ημερομηνίας 2.11.2001 είναι εκπρόθεσμη. Στήριξε τον ισχυρισμό του αυτό αναφέροντας ότι η αιτήτρια 1 υπέβαλε στις 6.11.2001 παράπονο στην Επίτροπο Διοίκησης και άρα είχε από τότε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης. Από το φάκελο δεν προκύπτει κάτι τέτοιο.
Ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε ότι οι αιτητές δεν υπέβαλαν παράπονο στην Επίτροπο Διοίκησης και ότι έλαβαν γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης από τοπική εφημερίδα το Φεβρουάριο του 2002.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση δεν απέδειξε το εκπρόθεσμο της προσφυγής, ούτε αυτό προκύπτει από τα στοιχεία ενώπιον του δικαστηρίου. Η ένστασή του απορρίπτεται.
Ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε ότι δεν τηρήθηκαν λεπτομερή πρακτικά της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση κατά παράβαση του Άρθρου 24 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(1)/99). Από αυτά επίσης δεν προκύπτει αιτιολογία για την απόφασή του να χορηγήσει πολεοδομική άδεια.
Το Άρθρο 24 του Ν. 150(1)/99 καθορίζει στην παράγραφο 1:
«Πρέπει να τηρούνται λεπτομερή πρακτικά των συνεδριάσεων των συλλογικών οργάνων, στα οποία να διατυπώνονται με σαφήνεια οι αποφάσεις που λαμβάνονται. Η τήρηση άρτιων πρακτικών είναι υποχρέωση κάθε οργάνου που ασκεί διοικητική λειτουργία».
Στα πρακτικά αναφέρεται ότι διεξήχθηκε μακρά συζήτηση στο τέλος της οποίας το Δημοτικό Συμβούλιο, διαφωνούντος ενός μέλους, ενέκρινε την εισήγηση της Επιτροπής για χορήγηση της αιτούμενης άδειας υπό συγκεκριμένους όρους.
Από τα πρακτικά αυτά δεν προκύπτει όμως ο λόγος που οδήγησε το Δημοτικό Συμβούλιο να διαφοροποιήσει τη στάση του και να αποφασίσει τη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας παρά την αρνητική στάση που εξέφρασε αρχικά. Η άρνηση του να χορηγήσει πολεοδομική άδεια δεν έλαβε το χαρακτήρα διοικητικής πράξης, αφού δεν κοινοποιήθηκε στην εταιρεία. Άσχετα όμως από αυτό είναι απαραίτητη η αιτιολογία αυτής της αλλαγής στη στάση. Όχι μόνο από τα πρακτικά αλλά και από το φάκελο που κατατέθηκε δεν προκύπτει οποιαδήποτε αιτιολογία. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα τροποποιημένα σχέδια υπήρχαν ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου και όταν λάμβανε την αρνητική του απόφαση.
Ο συνήγορος των αιτητών ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι το Δημοτικό Συμβούλιο δε στηρίχθηκε στο νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο της έκδοσης της πολεοδομικής άδειας.
Στο Άρθρο 9 του Ν. 158(1)/99 καθορίζεται ότι στην περίπτωση που εκδίδεται μια διοικητική πράξη ύστερα από αίτηση, κρίσιμο νομοθετικό καθεστώς είναι αυτό που ισχύει κατά το χρόνο της έκδοσης της πράξης ανεξάρτητα αν αυτό ήταν διαφορετικό κατά το χρόνο της υποβολής της σχετικής αίτησης.
Παρόλο που ο ισχυρισμός αυτός αναφέρθηκε αόριστα από το δικηγόρο των αιτητών χωρίς να τον εξηγήσει, εντούτοις προχώρησα στην εξέτασή του λόγω της σοβαρότητάς του.
Από τη μελέτη του φακέλου προκύπτει ότι τον Ιούλιο του 2000, τέσσερις περίπου μήνες μετά την υποβολή της αίτησης, τέθηκε σε εφαρμογή το τροποποιημένο Τοπικό Σχέδιο Πάφου.
Η παράγραφος 7.4.2. του τροποποιημένου Τοπικού Σχεδίου περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
«. . . . Σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις, Υπεραγορές πολύ μεγάλης κλίμακας, όπως αυτές περιγράφονται στην προηγούμενη παράγραφο, είναι δυνατό να χωροθετηθούν και εκτός των καθοριζόμενων περιοχών, αλλά οπωσδήποτε μέσα σε Περιοχές Ανάπτυξης, νοουμένου ότι η ευρύτερη περιοχή στην οποία προτείνονται δεν εξυπηρετείται επαρκώς από παρόμοιες αναπτύξεις και υπάρχει ανάγκη για αναπτύξεις του τύπου αυτού. Νοείται περαιτέρω ότι η Πολεοδομική Αρχή θα κρίνει ότι η χωροθέτηση τους στις περιοχές που καθορίζονται στην παράγραφο 7.4.1 πιο πάνω είναι πρακτικά δύσκολο να επιτευχθεί, λόγω της ιδιαίτερα εκτεταμένης δομημένης επιφάνειας που απαιτείται για τέτοιες αναπτύξεις, το σημαντικό όγκο τροχαίας κυκλοφορίας που προσελκύουν και της ανάγκης για εκτεταμένους χώρους στάθμευσης. Σε τέτοια περίπτωση Υπεραγοράς τροφίμων, ο ωφέλιμος χώρος εμπορίας ή έκθεσης προϊόντων δεν θα ξεπερνά τα 2500 τ.μ. . . . .»
Όπως ανέφερα στην παράθεση των γεγονότων, με την αίτηση που υποβλήθηκε στις 21.2.2000 δεν υποβλήθηκαν οι μελέτες που απαιτούσε το Τοπικό Σχέδιο, οι οποίες υποβλήθηκαν δύο μήνες αργότερα. Τα τροποποιημένα σχέδια υποβλήθηκαν μερικούς μήνες μετά την αλλαγή του νομοθετικού καθεστώτος. Η αίτηση θα έπρεπε να εξεταστεί με βάση το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά την υποβολή των τροποποιημένων σχεδίων, αφού τότε το Δημοτικό Συμβούλιο είχε ενώπιον του τα ουσιώδη στοιχεία στα οποία βασιζόταν η αιτούμενη ανάπτυξη.
Στην περίπτωση που το Δημοτικό Συμβούλιο προέβαινε σε έρευνα των πιο πάνω προϋποθέσεων και διαπίστωνε ότι πληρούνταν, θα νομιμοποιόταν σε χορήγηση της πολεοδομικής άδειας μόνο αν ο χώρος εμπορίας ή έκθεσης προϊόντων της υπεραγοράς δεν ξεπερνούσε τα 2500 τ.μ., όπως προβλέπεται στην παράγραφο 7.4.2. Παρόλα αυτά χορήγησε πολεοδομική άδεια για ανέγερση υπεραγοράς με εμβαδό 5000 τ.μ.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ των αιτητών.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.