ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

2 Νοεμβρίου, 2004

[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡA 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΙΖΟΥ ,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

____________________

ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με απόφαση της ημερ. 18.9.2000 (η πρώτη απόφαση) η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) προήγαγε στη μόνιμη θέση Γεωργικού Λειτουργού Α΄ (η επίδικη θέση) το Συνέση Μ. Συνέση (το Ε.Μ.).

Η πρώτη απόφαση ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 23.4.2003 που εκδόθηκε στην Προσφυγή 201/2001 (η ακυρωτική απόφαση) η οποία ασκήθηκε από τον αιτητή (Βλ. Λοϊζου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 201/2001/23.4.2003). Κατά τη λήψη της πρώτης απόφασης ο αιτητής θεωρήθηκε ότι δεν κατείχε το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας και αποκλείστηκε ως μη προσοντούχος. Με την ακυρωτική απόφαση κρίθηκε ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να προβεί στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστώσει κατά πόσο ο αιτητής κατείχε το πιο πάνω προσόν της «πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας».

Ύστερα από την ακυρωτική απόφαση η Ε.Δ.Υ. επανεξέτασε την πλήρωση της επίδικης θέσης στη συνεδρία της ημερ. 26.5.2003. Αφού εξέτασε τον προσωπικό φάκελο του αιτητή η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο (15.9.2000) ο αιτητής κατείχε το πιο πάνω προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Επιπλέον, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι θα προχωρήσει στην επανεξέταση της θέσης σε ημερομηνία που θα οριστεί αργότερα και ότι στη συνεδρία θα κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας, (ο Διευθυντής) «καθότι έχει αλλάξει η σύνθεση των υποψηφίων και η αρχική σύσταση δεν επιβιώνει».

Η περαιτέρω εξέταση του θέματος της πλήρωσης της επίδικης θέσης έλαβε χώραν στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. ημερ. 9.6.2003.

Όσον αφορά την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, η Ε.Δ.Υ., με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, έκρινε ότι τη διαθέτουν ο αιτητής, το Ε.Μ. και 16 άλλοι υποψήφιοι, οι οποίοι κατέχουν κάποιο από τα τεκμήρια τα οποία έχει καθορίσει η Ε.Δ.Υ. στην Εγκύκλιο της με ημερ. 11.2.2000 και αριθμό 130.

Στη συνέχεια προσήλθε στη συνεδρία ο Διευθυντής ο οποίος ενημερώθηκε για τα πιο πάνω και στη διάθεση του οποίου είχαν τεθεί οι Προσωπικοί Φάκελοι και οι Φάκελοι των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Στη διάθεσή του, επίσης, ο Διευθυντής είχε επαρκή χρόνο για να μελετήσει τους εν λόγω φακέλους. Ο Διευθυντής κλήθηκε στη συνέχεια να προβεί σε σύσταση με βάση τον ουσιώδη χρόνο.

Ο Διευθυντής, προβαίνοντας στη σύστασή του, ανέφερε τα εξής:

Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρία.

Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία, που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη την κρίση και τη σύσταση του Διευθυντή.

Έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη. Έλαβε, επίσης, υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητά τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων.

Αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, περιλαμβανομένων και των καθιερωμένων κριτηρίων στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και αφού συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή και επέλεξε για προαγωγή τον Συνέση Συνέση (Ε.Μ.) αναδρομικά από 1.11.2000.

Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, η Ε.Δ.Υ. παρατήρησε ότι ο Συνέσης, σ΄ ότι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη, στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή και υπερτερεί έναντι των ανθυποψηφίων του που δεν επιλέγηκαν, πλην έναντι ορισμένων, οι οποίοι όμως υστερούν σε αρχαιότητα εναντί του, και, επιπλέον, υπερτερεί όλων σε αρχαιότητα, με εξαίρεση τον Λοϊζου Γεώργιο, ο οποίος όμως υστερεί σε αξία.

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής του Ε.Μ. στην επίδικη θέση.

Οι λόγοι ακύρωσης.

Ο Δρ. Άντης Παντελίδης, εκ μέρους του αιτητή, υπέβαλε ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να προβεί στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστώσει κατά πόσο το Ε.Μ. κατέχει το πιο πάνω προσόν της «πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας». Έρεισμα της σχετικής εισήγησης ήταν η εγκύκλιος της Ε.Δ.Υ. με αρ. 130 (ημερ. 11.2.2000), με την οποία η Ε.Δ.Υ. καθιέρωσε «αποδεκτά τεκμήρια για γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής Γλώσσας σε απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας επίπεδα». Σε σχέση με την «πολύ καλή γνώση της Αγγλικής Γλώσσας» είναι σχετιή η παραγ. (vi) των πιο πάνω τεκμηρίων η οποία έχει ως εξής:

Ήταν η εισήγηση του ευπαίδευτου συνήγορου ότι το Ε.Μ. δεν κατέχει το πιο πάνω προσόν. Παρουσίασε επί του προκειμένου την επιστολή που έλαβε από το Υπουργείο Παιδείας ημερ. 19.5.2004 η οποία έχει ως εξής:

• Ο κ. Συνέσης Συνέσης φοίτησε στο Κ.Ι.Ε. Λάρνακας κατά τη σχολική χρονιά 1976-1977 στο 7^ο επίπεδο Αγγλικών (Advanced)
• Ο κ. Συνέσης όμως δεν παρακάθησε στις τελικές εξετάσεις
• Δεν υπάρχουν στοιχεία για φοίτησή του στο Κ.Ι.Ε. Λάρνακας για άλλο επίπεδο ή άλλη σχολική χρονιά.

Ως εκ τούτου, ο κ. Συνέση μπορεί να κατέχει μόνο πιστοποιητικό παρακολούθησης για τη σχολική χρονιά 1976-1977 αλλά όχι επίσημο πιστοποιητικό επιτυχίας στις τελικές εξετάσεις των Αγγλικών του Κ.Ι.Ε. Λάρνακας.»

Από την άλλη η κα. Μαλαχτού-Παμπαλλή, εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση, υπέβαλε ότι η κατοχή του πιο πάνω τεκμηρίου βεβαιούται με σχετικό πιστοποιητικό του Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών ημερ. 15.6.1976, το οποίο έχει ως εξής:

Σε μεταγενέστερο στάδιο η κα. Μαλαχτού-Παμπαλλή δήλωσε ότι η πιο πάνω αναφορά της «αφορά μαθήματα και επιτυχία στις εξετάσεις Αγγλικής του 6^ου έτους». Για το 7^ο έτος - συνέχισε - το Ε.Μ. «έχει παρακολουθήσει τα μαθήματα αλλά δεν έχει πιστοποιητικό επιτυχίας στις εξετάσεις του έτους αυτού κατά το σχετικό χρόνο».

Έχει νομολογηθεί ότι το κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα αποτελεί θέμα το οποίο εμπίπτει εντός στης διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου. Έχει, επίσης, νομολογηθεί ότι στα πλαίσια του δικαστικού ελέγχου το Δικαστήριο αυτό εξετάζει μόνο κατά πόσο, με βάση το ενώπιόν της υλικό, η Ε.Δ.Υ. εύλογα μπορούσε να καταλήξει στο επίδικο συμπέρασμα (Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60, 63).

Στην παρούσα υπόθεση με βάση το ενώπιον μου υλικό διαπιστώνω (βλ. την πιο πάνω επιστολή του Υπουργείου Παιδείας και την πιο πάνω δήλωση της κας Μαλαχτού-Παμπαλλή) ότι το Ε.Μ.:

(α) Φοίτησε στο Κ.Ι.Ε. Λάρνακας κατά τη σχολική χρονιά 1976-1977 στο 7^ο επίπεδο Αγγλικών (Advanced).

(β) Δεν παρακάθισε στις τελικές εξετάσεις.

(γ) Δεν κατέχει επίσημο πιστοποιητικό επιτυχίας στις τελικές εξετάσεις των Αγγλικών του Κ.Ι.Ε. Λάρνακας.

(δ) Πέτυχε στις εξετάσεις του 6^ου έτους των Αγγλικών του Κ.Ι.Ε. Λάρνακας.

Έχει ήδη υποδειχθεί (βλ. σελ. 3, πιο πάνω) ότι η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι το Ε.Μ. και ορισμένοι άλλοι κατέχουν το πιο πάνω προσόν γιατί «κατέχουν κάποιο από τα τεκμήρια τα οποία έχει καθορίσει η Ε.Δ.Υ. στην εγκύκλιο της ημερ. 11.2.2000 με αρ. 130». Εκτός από το τεκμήριο της πιο πάνω παραγ. (vi) η σχετική εγκύκλιος περιλαμβάνει και τα άλλα τεκμήρια.

Στην απόφαση της η Ε.Δ.Υ. δεν διευκρινίζει ποιο από τα τεκμήρια κατέχει το Ε.Μ.. Αυτή η απουσία διευκρίνισης συνιστά πλημμέλεια της αιτιολογίας. Υπάρχει βέβαια σχετική διευκρίνιση από την κα. Μαλαχτού-Παμπαλλή η οποία παραπέμπει στο πιο πάνω πιστοποιητικό ημερ. 15.6.76 (βλ. σελ. 6, πιο πάνω). Ωστόσο διευκρινίσεις ή δηλώσεις των συνηγόρων των μερών, καθώς και το περιεχόμενο της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου τους, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης. Αποτελούν απλώς ισχυρισμούς και επιχειρήματα που προβάλλονται από το δικηγόρο του διοικητικού οργάνου και δεν μπορούν να πληρώσουν το κενό της έλλειψης αιτιολογίας η οποία πρέπει να δίδεται στον ουσιώδη χρόνο της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλ. Droussiotis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 15, Metalock (Near East) Limited v. Republic (1969) 3 C.L.R. 351, 359, Morris v. Registrar of Trade Marks (1985) 3 C.L.R. 732, 737, Georghiou & Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2354, Liberty P.L.C. v. Registrar of Trade Marks (1986) 3 C.L.R. 2564 και Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270, 274).

Έστω όμως και αν ήταν επιτρεπτή η σχετική διευκρίνιση της κας Μαλαχτού-Παμπαλλή πρέπει να υπενθυμίσω ότι - σύμφωνα με την κα. Μαλαχτού-Παμπαλλή - το Ε.Μ. πέτυχε στις εξετάσεις Αγγλικής του 6^ου έτους, και ότι «για το 7^ο έτος έχει παρακολουθήσει τα μαθήματα αλλά δεν έχει πιστοποιητικό επιτυχίας στις εξετάσεις του έτους αυτού». Η πιο πάνω παραγ. (vi) των αποδεκτών τεκμηρίων αναφέρεται στο «έκτο και έβδομο έτος Κρατικού Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών». Εκλαμβάνω την εισήγηση της κας Μαλαχτού-Παμπαλλή περί ικανοποίησης της σχετικής απαίτησης του σχεδίου υπηρεσίας από το Ε.Μ. - λόγω κατοχής του τεκμηρίου της παραγ. (vi) - ότι αυτή ικανοποιείται με την επιτυχία στις εξετάσεις του 6^ου έτους και την παρακολούθηση των μαθημάτων του 7^ου έτους χωρίς επιτυχία στις εξετάσεις. Αποδοχή της πιο πάνω εισήγησης θα ισοδυναμούσε με ανάληψη από το Δικαστήριο του έργου της πρωτογενούς αξιολόγησης των προσόντων του Ε.Μ. και της πρωτογενούς ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας. Αυτό το έργο, καθώς έχει νομολογηθεί, ανήκει αποκλειστικά στο διορίζον όργανο - την Ε.Δ.Υ. (Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ., Προσφυγή 619/94/18.4.97 - απόφαση της Ολομέλειας).

Στην απουσία οποιασδήποτε κρίσης της Ε.Δ.Υ. αναφορικά με το ποιο από τα 11 τεκμήρια της πιο πάνω εγκυκλίου με αρ. 130 κατέχει το Ε.Μ. και (αναφορικά με την παραγ. (vi) των τεκμηρίων) στην απουσία κρίσης της Ε.Δ.Υ. επί του κατά πόσο η σχετική φοίτηση του Ε.Μ. και η επιτυχία στις εξετάσεις του 6^ου έτους μόνο - και όχι του 7^ου έτους - ικανοποιεί και για ποιο λόγο το σχετικό τεκμήριο δεν είναι εφικτός ο δικαστικός έλεγχος. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να αποφανθεί κατά πόσο η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. - για την κατοχή του επίμαχου προσόντος από το Ε.Μ. - ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση το ενώπιον της υλικό. Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας και λόγω παραβίασης της σχετικής αρχής του διοικητικού δικαίου η οποία εναποθέτει την πρωτογενή αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων στο διορίζον όργανο. Εναπόκειται πλέον στην Ε.Δ.Υ. να αξιολογήσει πρωτογενώς τα προσόντα του Ε.Μ. και να αποφανθεί αιτιολογημένα κατά πόσον ικανοποιούν ή όχι την επίμαχη πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας.

Δεύτερος λόγος ακύρωσης.

Ο Δρ. Παντελίδης υπέβαλε, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει και λόγω έλλειψης αμεροληψίας εκ μέρους του Διευθυντή. Προς υποστήριξη της σχετικής εισήγησης του ο ευπαίδευτος συνήγορος παρέπεμψε στην αξιολόγηση του αιτητή του έτους 2000 και σε ορισμένα γεγονότα τα οποία έλαβαν χώραν κατά το έτος 2002. Δεν παρίσταται ανάγκη να αποφανθώ επί της εγκυρότητας του σχετικού λόγου ακύρωσης για το λόγο ότι τα γεγονότα τα οποία επικαλείται ο Δρ. Παντελίδης έλαβαν χώραν μετά τον ουσιώδη χρόνο, ο οποίος είναι η 15.9.2000. Ναι μεν ο Διευθυντής έχει προβεί στη σύσταση του μετά τα πιο πάνω γεγονότα πλην όμως δεν έχει υποβληθεί εισήγηση ότι η σύσταση του ήταν μολυσμένη με μεροληψία υπέρ του Ε.Μ..

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.