|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 699/02
27 Απριλίου, 2004.
[ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΘΗ ΚΕΤΤΗΡΟΥ
Αιτήτρια,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Καθού η αίτηση.
-----------------------------
Δ. Μέρτακα για Ν. Παπαδόπουλο, για την αιτήτρια
Σατράκη για Μ. Χριστοφίδη, για τον καθού η αίτηση
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ:
Η αιτήτρια είναι αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής από το 1989 και ανακηρύχθηκε ως η καλύτερη αθλήτρια το 1994 και βραβεύτηκε από τον Κυπριακό Οργανισμό Αθλητισμού (ΚΟΑ) και από την Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΚΟΕ).Το 1997 ο ΚΟΑ ενέκρινε σχέδιο οικονομικής ενίσχυσης αθλητών με την ονομασία «Σχέδιο Υψηλού Αθλητισμού» (το Σχέδιο) σύμφωνα με το οποίο παρεχόταν δικαίωμα χρηματικής επιχορήγησης εφόσον πληρούνταν καθορισμένες στο σχέδιο προϋποθέσεις που σχετίζονταν κυρίως με τις επιδόσεις των αθλητών.
Η αιτήτρια δεν έτυχε βοήθειας με βάση το Σχέδιο καίτοι, όπως η ίδια ισχυρίζεται, πληρούσε τις προϋποθέσεις. Στις 30/11/00 ο πατέρας της απηύθυνε επιστολή στον Υπουργό Παιδείας και ζητούσε εφαρμογή των προνοιών του σχεδίου για τη θυγατέρα του. Επειδή δεν έτυχε απάντησης επανήλθε με επιστολή ημερ. 3/1/01. Τελικά ο Υπουργός απάντησε μ' επιστολή ημερ. 10/1/01 ότι το θέμα εξεταζόταν με σοβαρότητα.
Ο διευθυντής του ΚΟΑ ανάθεσε σε λειτουργό του ΚΟΑ να εξετάσει κατά πόσο η αιτήτρια εδικαιούτο ένταξη στο Σχέδιο. Το πόρισμα της έκθεσης κοινοποιήθηκε στον πατέρα της αιτήτριας. Το συμπέρασμα ήταν ότι η αιτήτρια «πληρούσε και το γράμμα και το πνεύμα του εγκεκριμένου Σχεδιασμού Αθλητισμού Υψηλής Απόδοσης και έπρεπε να τύχει των ωφελημάτων των Σχεδιασμών». Στην επιστολή που συνοδεύει την έκθεση αναφέρεται ότι με το αποτέλεσμα συμφωνούσε και ο διευθυντής του ΚΟΑ. Δεύτερη συμπληρωματική έκθεση του ίδιου λειτουργού ημερ. 2/2/01 κατέληγε ότι «η Ανθή Κέττηρου έπρεπε να τύχει ένταξης στο Σχέδιο Υψηλού Αθλητισμού».
Στις 13/2/01 ο Διευθυντής του ΚΟΑ σε συνάντηση με τον πατέρα της αιτήτριας πρότεινε όπως της δοθεί χορηγία 10 μηνών για το έτος 2000.
Το Υπουργικό Συμβούλιο ασχολήθηκε με το θέμα της αιτήτριας στις 4/7/01 μετά από έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως που ετοιμάστηκε κατόπιν παραπόνου της αιτήτριας. Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε όπως ζητηθεί συμμόρφωση με τις υποδείξεις της Επιτρόπου Διοικήσεως η οποία εισηγείτο όπως το θέμα της αιτήτριας επανεξεταστεί λαμβανομένων υπόψη των εκθέσεων του λειτουργού του ΚΟΑ.
Δεν υπήρξε συμμόρφωση και η αιτήτρια διά του πατέρα της στις 26/11/01 απευθύνθηκε μ' επιστολή στον Υπουργό Παιδείας. Το Υπουργικό Συμβούλιο σε συνεδρία του επιλαμβανόμενο του θέματος του προϋπολογισμού του ΚΟΑ αποφάσισε όπως ποσό £10.000 χρησιμοποιηθεί για εξόφληση των υποχρεώσεων του έναντι της αιτήτριας σύμφωνα και με την απόφαση του ημερ. 4/7/01. Σ' επεξηγηματικό μνημόνιο του ΚΟΑ για τον προϋπολογισμό του για το έτος 2002 αναφέρεται ότι «ποσό £10.000 δεσμεύεται να παραχωρηθεί στην Ανθή Κέττηρου ως η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 3/1/02.»
Η αιτήτρια μ' επιστολή των δικηγόρων της ημερ. 8/4/02 κάλεσε τον ΚΟΑ να συμμορφωθεί με τα πιο πάνω. Ο ΚΟΑ απάντησε στις 23/5/02 ότι έλαβαν εκ νέου απόφαση ότι η αιτήτρια δεν δικαιούται να ενταχθεί στο σχέδιο. Είναι αυτή την απόφαση που η αιτήτρια προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή.
Η απόφαση του ΚΟΑ όπως κοινοποιήθηκε με την επιστολή του προέδρου του έχει ως εξής:
«Αναφερόμαστε στην επιστολή σας προς τον Κυπριακό Οργανισμό Αθλητισμού με ημερ. 8.4.2002 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
Είναι η θέση του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού ότι η πελάτης σας Ανθή Κέττηρου δεν δικαιούται στην καταβολή οποιουδήποτε ποσού από τον Οργανισμό.
Η Ανθή Κέττηρου δεν εδικαιούτο σε καμία περίπτωση ένταξή της σε οποιοδήποτε σχεδιασμό του ΚΟΑ και ορθά η ΚΟΕ δεν την έχει εντάξει.
Ο Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού έχει επανεξετάσει την υπόθεση Ανθής Κέττηρου στις 12.3.2002, κατά την 7η συνεδρία του για το 2002 και αποφάσισε όπως εμμείνει στην απόφαση του ότι η εν λόγω πελάτης σας δεν δικαιούται στην καταβολή οποιουδήποτε ποσού.
Ο Οργανισμός βρίσκεται σε πλήρη συμμόρφωση, τόσο με τις υποδείξεις της Επιτρόπου Διοικήσεως, όσο και με τις σχετικές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Συμφωνούμε μαζί σας ότι ένας δημόσιος Οργανισμός δεν μπορεί να ενεργεί κατά το δοκούν, αλλά μέσα στα πλαίσια της έννομης τάξης και των αρχών της χρηστής διοίκησης.
Φρονούμε καλόπιστα ότι τις ενέργειες του Οργανισμού στην υπόθεση αυτή πλαισιώνουν και οριοθετούν οι αρχές της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης και η υπεύθυνη προσπάθεια διαφύλαξης του δημόσιου χρήματος και δημόσιου συμφέροντος.»
Προβάλλονται γι' ακύρωση της απόφασης διάφοροι λόγοι. Μεταξύ αυτών είναι και ο ισχυρισμός ότι παραβιάζεται η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς τη διοίκηση και παραβίαση της καλής πίστης που απαγορεύει την αντιφατική συμπεριφορά της Διοίκησης. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη θέση αυτή. Η απόφαση της διοίκησης στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν αυθαίρετη και παράνομη σε πλήρη σύγκρουση με τις πιο πάνω αρχές και αυτές της χρηστής διοίκησης. Η διοίκηση απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας χωρίς αιτιολογία αγνοώντας εκθέσεις και υποδείξεις των ιδίων των δικών της των λειτουργών οι οποίες μάλιστα κοινοποιήθηκαν στην αιτήτρια και της δημιούργησαν την εύλογη προσδοκία ότι το αίτημα της θα ελύετο με τρόπο ευνοϊκό για την ίδια. Στην υπόθεση Καμένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1916, ημερ. 14/1/98, στην οποία η συνήγορος της αιτήτριας παραπέμπει αναφέρονται τα εξής:
«Τονίζεται ότι η αρχή της χρηστής διοίκησης ή των χρηστών διοικητικών ηθών, δηλαδή της χρηστότητας της συμπεριφοράς των διοικητικών οργάνων προς τους διοικούμενους έχει αναγνωρισθεί επανειλημμένα από τη νομολογία μας και αποτελεί στοιχείο της αμεροληψίας της διοίκησης (βλ. Tasmi Trading v. Republic (1988) 3 C.L.R. 782, Tamassos Tobacco Suppliers and Co. v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60, Δημοκρατία ν. Ιερωνυμίδη, Α.Ε. 1589/18.6.96, Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο, Α.Τ. Τάχου, 4η έκδοση, σελ. 300).
.................................. .................................................. ..................................
Από την αρχή της καλής πίστης προκύπτει ότι (όπως ο ιδιώτης έτσι και) η Διοίκηση δεν δικαιούται να εκμεταλλευθεί ή ακόμη λιγότερο να δημιουργήσει καταστάσεις πλάνης, απάτης ή απειλής. Η Διοίκηση παραβαίνει την αρχή της καλής πίστης προπάντων όταν ενεργεί κατά τρόπο αντίθετο προς τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του ιδιώτη (βλ. Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, 3η έκδοση, παραγ. 387-388).»
Ο τρόπος που η διοίκηση λειτούργησε στην παρούσα υπόθεση παραβιάζει κατάφορα τις αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησς. Χωρίς να εξηγεί γιατί αφίσταται από δικές της προηγούμενες θέσεις που έγιναν γνωστές στην αιτήτρια αφήνοντας την ν' αναμένει ότι το αίτημα της ύστερα από μακρά περίοδο αναμονής χωρίς απάντηση θα εύρισκε αίσιο τέλος, απορρίπτει συνοπτικά το αίτημα της.
Η επίδικη απόφαση σαν αυθαίρετη ακυρώνεται. Ο ΚΟΑ να πληρώσει τα έξοδα όπως θα τα υπολογίσει ο Πρωτοκολλητής.
Γ. Αρέστης, Δ.
/ΚΑΣ