|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
< I>(Υπόθεση Αρ. 368/2003)
28 Απριλίου, 2004
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α. Κωνσταντίνου,
για την Αιτήτρια.Ε. Αντωνίου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Γ. Γιάγκου, για το Ενδ. Μέρος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ
.: H αιτήτρια αξιώνει την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής ΕΔΥ) ημερ. 20.3.03 με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος Αργύριος Παπαναστασίου στη μόνιμη θέση Επάρχου, Επαρχιακή Διοίκηση αναδρομικά από 1.2.2002.Το Ανώτατο Δικαστήριο στην Κυριακή Χριστοδούλου ν. ΕΔΥ, Υποθ. 236/02, ημερ. 7.1.03 ακύρωσε προγενέστερη απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 9.1.02 με την οποία δόθηκε προαγωγή στο ενδιαφερόμενο μέρος. Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι η απόφαση προαγωγής έπασχε λόγω ακυρότητας της σύστασης.
Η ΕΔΥ στη συνεδρία της ημερ. 20.3.03 προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης της επίδικης θέσης με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Στη συνεδρία κλήθηκε και ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Εσωτερικών προκειμένου να δώσει νέα σύσταση. Σύστησε και πάλι το ε.μ. αναφέροντας τα ακόλουθα:
«Επειδή η θέση έχει συγκεκριμένα καθήκοντα και ευθύνες και έχοντας ως στόχο την εξυπηρέτηση της υπηρεσίας, με επιλογή του πραγματικά καλύτερου, κρίνω ότι ο Παπαναστασίου, με βάση την πείρα και προσφορά του σε σχέση με όλους τους άλλους υποψηφίους και ειδικά έναντι της υποψήφιας που πέτυχε ακυρωτική απόφαση, διαθέτει ευρύτερη και πιο εξειδικευμένη πείρα σε σχέση με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.
Θεωρώ ότι η πείρα αυτή του Παπαναστασίου ως γεγονός και ως πλεονέκτημα εξυπηρετεί πληρέστερα τις απαιτήσεις της θέσης και το γενικό συμφέρον της υπηρεσίας. Γι΄ αυτό κρίνω ότι ο Παπαναστασίου είναι ο καταλληλότερος για τη θέση. Ο συστηθείς έχει το πλεονέκτημα της πείρας σ΄ όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στην Επαρχιακή Διοίκηση, όπως προκύπτει από τους Φακέλους του, γεγονός που τον καθιστά καταλληλότερο για τη θέση και έναντι των άλλων υποψηφίων που έχουν μεταπτυχιακό προσόν αλλά και πείρα επίσης ως πλεονέκτημα. Η αξία του είναι για χρόνια, όπως και των άλλων υποψηφίων, σταθερά εξαίρετη, γεγονός το οποίο κρίθηκε και από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Το ότι κρίθηκε από εμένα στην προφορική εξέταση τότε ενώπιον της Ε.Δ.Υ. ως Πολύ καλός, έναντι της Χριστοδούλου που κρίθηκε ως Εξαίρετη, δεν αποτελεί λόγο για να μη συστηθεί ο Παπαναστασίου, αφού η πείρα του ως γεγονός και ως πλεονέκτημα αποτελεί σαφή λόγο αξιοκρατικής επιλογής του προς το συμφέρον της υπηρεσίας.»
Η ΕΔΥ στη συνέχεια, έλαβε υπόψη της την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στη διεξαχθείσα ενώπιον της προφορική εξέταση. Η πλειοψηφία της ΕΔΥ είχε βαθμολογήσει την αιτήτρια και το ε.μ. ως πάρα πολύ καλούς ενώ η μειοψηφία δυο μελών της ΕΔΥ βαθμολόγησε το ε.μ. ως σχεδόν πολύ καλό, τη δε αιτήτρια ως σχεδόν εξαίρετη και εξαίρετη αντίστοιχα.
Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων, κατά πλειοψηφία έκρινε ότι το ε.μ. είναι ο καταλληλότερος όλων των υποψηφίων και αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή. Αιτιολόγησε την απόφαση επιλογής του
ε.μ. ιδιαίτερα έναντι της αιτήτριας ως εξής:«Η πλειοψηφία, υιοθετώντας τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, επιλέγει τον Παπαναστασίου, λαμβάνοντας υπόψη και το ότι αυτός έχει αξιολογηθεί ως Εξαίρετος από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και ως Πάρα πολύ καλός από την πλειοψηφία της Επιτροπής κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση. Ο επιλεγείς έχει εξαίρετες Υπηρεσιακές Εκθέσεις επί σειρά ετών και ουδενός υστερεί σε αξία. Ο επιλεγείς διαθέτει ευρύτατη εξειδικευμένη πείρα σε θέματα Επαρχιακής Διοίκησης, η οποία εξυπηρετεί πληρέστερα τις απαιτήσεις της θέσης, όπως αυτή περιγράφεται στη νέα σύσταση του Γενικού Διευθυντή, η οποία βασίστηκε στη μελέτη των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων και η οποία είναι πιο λεπτομερής, διευκρινιστική και εξειδικεύει τα καθήκοντα της θέσης, σε αντίθεση με την προηγούμενή του σύσταση, η οποία περιοριζόταν στην προσωπική του γνώση των καθηκόντων του Παπαναστασίου ως Αναπληρωτή Επάρχου μόνο.
Σ΄ ότι αφορά την αρχαιότητα, ο επιλεγείς υστερεί της Χριστοδούλου Κυριακής στην παρούσα θέση κατά 16 μόνο ημέρες, υπερτερεί, όμως, αυτής ουσιαστικά στο σύνολο της υπηρεσίας του σε Επαρχιακές Διοικήσεις.
.................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .............
Επιλέγοντας τον Παπαναστασίου, η πλειοψηφία σημειώνει, επίσης, ότι η Χριστοδούλου, πέραν του πλεονεκτήματος της πείρας, το οποίο διαθέτει και ο Παπαναστασίου καθώς και όλοι οι άλλοι υποψήφιοι, διαθέτει και το πλεονέκτημα της μετεκπαίδευσης στο CIIM, το οποίο είναι συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, αλλά, συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα όπως αυτά παρατίθενται αναφέρει πιο πάνω, η πλειοψηφία κρίνει ότι ο Παπαναστασίου είναι ο καταλληλότερος για να αναλάβει τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης.»
Οι λόγοι ακυρώσεως
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή είναι πεπλανημένη και άκυρη και συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων.
Είναι φανερό ότι ο Διευθυντής επικαλείται ως κύριο έρεισμα της σύστασης του τη «προσφορά» και την ευρύτερη και εξειδικευμένη, επί σειρά ετών εμπειρία του ε.μ. σε σχέση με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Αναφέρθηκε πιο συγκεκριμένα στην πείρα του ε.μ. σε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στην Επαρχιακή Διοίκηση.
Είναι γεγονός που επιβεβαιώνεται από τους φακέλους ότι το ε.μ. εργάστηκε ως διοικητικός λειτουργός στην Επαρχιακή Διοίκηση. Από τον διορισμό του (1978) έως το Μάρτιο του 1998 εξασκούσε καθήκοντα Βοηθού Επαρχιακού Επόπτη και Επαρχιακού Επόπτη αργότερα, ενώ από το 2001 διορίστηκε ως αναπληρωτής Έπαρχος, χωρίς ωστόσο, η όποια υπηρεσία του στην τελευταία αυτή θέση να μπορούσε να ληφθεί υπόψη ούτε του προσέδιδε οποιοδήποτε πλεονέκτημα σύμφωνα με προηγούμενη απόφαση της ΕΔΥ (σχετικές είναι οι επιστολές ΕΔΥ ημερ. 9.3.01 και 11.6.01 προς το ε.μ. που βρίσκονται στον προσωπικό του φάκελο).
Η αιτήτρια από την άλλη, υπηρέτησε ως Διοικητικός Λειτουργός στην Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού και έχει σχεδόν την ίδια αρχαιότητα με το ε.μ. στην προηγούμενη θέση. Οι 16 μέρες πρότερου διορισμού της στην παρούσα θέση δεν στοιχειοθετούν υπεροχή της αιτήτριας σε αρχαιότητα βάσει του άρθρου 49(3) του Ν. 1/90. Το ε.μ. έχει προβάδισμα σε αρχαιότητα πολλών ετών σε προηγούμενες θέσεις έναντι της αιτήτριας.
Πρόκειται για το ίδιο εξαίρετους υπαλλήλους με την ίδια βαθμολογία στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις. Ειδικότερα στο στοιχείο της «προσφοράς» με βάση το οποίο ο διευθυντής σύστησε το ε.μ., οι διάδικοι έχουν ακριβώς την ίδια βαθμολογία επί σειρά ετών και η επιμέρους κρίση του ως προς την υπέρτερη προσφορά και την απόδοση του ε.μ., δεν φαίνεται να συνάδει με την αντικειμενική συγκριτική εικόνα μέσα από τους φακέλους.
Παρατηρώ επίσης ότι ο διευθυντής, εξειδικεύοντας την πείρα του ε.μ., προσδιόρισε ρητά ότι αυτή αναφέρεται σε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στην Επαρχιακή Διοίκηση. Η νομολογία ωστόσο έχει καθορίσει την αρχή ότι προκειμένου η πείρα, ως παράγοντας που επηρεάζει τις προαγωγές, να είναι αποφασιστικής σημασίας πρέπει να είναι πείρα που έχει αποκτηθεί κατά την εκτέλεση καθηκόντων σε θέση που προηγείται της επίδικης. Συνεπώς η πείρα λόγω υπηρεσίας σε κατώτερες θέσεις δεν μπορεί να έχει αποφασιστική βαρύτητα. (Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 112, Πέτρος Μεστάνας ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2582 ημερ. 15.3.01).
Στην προκείμενη περίπτωση η πείρα αυτή αποτέλεσε υπερκριτήριο για τη διαμόρφωση της σύστασης του Διευθυντή καθώς και την τελική απόφαση της ΕΔΥ, με δεδομένη την υπεροχή της αιτήτριας σε άλλα κριτήρια έναντι του συστηθέντος, όπως αναδύεται από τη συνολική σύγκριση τους. Πιο συγκεκριμένα, ενώ οι διάδικοι έχουν την ίδια βαθμολογία στις υπηρεσιακές εκθέσεις, η αιτήτρια αξιολογήθηκε καλύτερα από τον ίδιο τον διευθυντή στις συνεντεύξεις («εξαίρετη» έναντι του «πολύ καλός» για το ε.μ.), γεγονός που δεν μπορεί παρά να είχε επίδραση στη συνολική τους αξιολόγηση από τον ίδιο.
Η αιτήτρια υπερέχει σε προσόντα, αφού πέραν του βασικού πανεπιστημιακού προσόντος, διαθέτει και Master in Public Sector Management. Η ίδια η ΕΔΥ το έκρινε ως συναφές με τα καθήκοντα της θέσης του Επάρχου, οπότε η σημασία του έπρεπε να είναι μεγαλύτερη της οριακής.
Οι διάδικοι κατέχουν επίσης το πλεονέκτημα της πείρας. Η εισήγηση που πρόβαλαν οι καθ' ων η αίτηση και το ε.μ., ότι η αιτήτρια δεν διέθετε πλεονέκτημα δεν ευσταθεί, αφού η ίδια η ΕΔΥ της το αναγνώρισε. Η ΕΔΥ στη καταληκτική συνεδρία ανέφερε μεταξύ άλλων «....η Χριστοδούλου, πέραν του πλεονεκτήματος της πείρας, το οποίο διαθέτει και ο Παπαναστασίου
....».Κατόπιν των όσων έχουν ειπωθεί, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τόσο στη σύσταση του Διευθυντή όσο και στα συμπεράσματα της ΕΔΥ εμφιλοχώρησε πλάνη. Η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους φαίνεται ότι προσμέτρησε ως το μοναδικό στοιχείο υπεροχής του έναντι της αιτήτριας εφόσον θα «εξυπηρετούσε πληρέστερα τις απαιτήσεις της θέσης». Η ΕΔΥ είχε καθήκον να αιτιολογήσει λεπτομερώς την κρίση της αναφορικά με την πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους, εφόσον επρόκειτο για δύο υποψήφιους οι οποίοι απέκτησαν πείρα ως διοικητικοί λειτουργοί σε διαφορετικούς χώρους, πράγμα που καθιστούσε αναγκαία τη λεπτομερέστερη αιτιολόγηση. Είναι φανερό ότι η πείρα προσμέτρησε ως πλεονέκτημα και αποτέλεσε στοιχείο υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι της αιτήτριας
. Εύλογα εκ τούτου θα αναμενόταν από το διευθυντή αλλά και από την ίδια την ΕΔΥ να αναφερθούν στην πείρα αναλυτικά σε συνάρτηση προς τις σχετικές πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας. Παρενθετικά σημειώνω ότι υποβλήθηκε σχετική ερώτηση στο διευθυντή αλλά ο τελευταίος δεν απάντησε. Εχω την άποψη πως δεν έγινε ικανοποιητική εξειδίκευση της πείρας του ενδιαφερόμενου μέρους και πειστικός συσχετισμός της με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης με σοβαρό ενδεχόμενο πλάνης στην κρίση της ΕΔΥ.Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.