|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση αρ. 244/03)
28 Απριλίου, 2004
[ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μέσω
ΔΙΟΙΚΗΤΗ 213 ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
________________________
Σ. Οικονομίδης
, για τον αιτητή.Κ. Σταυρινός, για τον καθ' ου η αίτηση.
________________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ.
: Ο αιτητής είναι μόνιμος αξιωματικός του στρατού της Δημοκρατίας και κατά τον ουσιώδη για την υπόθεση χρόνο υπηρετούσε στο 213 Τάγμα Πεζικού με καθήκοντα αξιωματικού του 1ου Γραφείου από Αύγουστο 2002 μέχρι Φεβρουάριο 2002 και από Μάρτιο 2002 με καθήκοντα διοικητή Λόχου Διοίκησης. Το Σεπτέμβρη του 2002 διατάχθηκε από την 4η Ταξιαρχία Πεζικού, που είναι η προϊστάμενη αρχή του 213 Τ.Π., έρευνα για να εξετασθούν καταγγελίες για θέματα σχετιζόμενα με τα χορηγήματα των οπλιτών του 213 Τ.Π. ΄Οταν η έρευνα ολοκληρώθηκε υποβλήθηκε στη διεύθυνση Δικαστικού του ΓΕΕΦ και παράλληλα κοινοποιήθηκε στο 213 Τ.Π. Καταλογίζονταν στην έρευνα και ευθύνες στον αιτητή.Ο διοικητής του 213 Τ.Π. κάλεσε τον αιτητή σε απολογία με το εξής σκεπτικό:
«Με την διαταγή αυτή καλείστε σε διοικητική απολογία γιατί από το πόρισμα διενεργηθείσας ανάκρισης για την εξακρίβωση των οικονομικών ατασθαλιών που διαπιστώθηκαν στο 213 ΤΠ για την χρονική περίοδο από το Νοέμβριο 2001 μέχρι τον Αύγουστο 2002 προκύπτει πειθαρχική ευθύνη ήτοι:
Ως Αξιωματικός 1ου Γραφείου του 213 ΤΠ από 15 Αυγούστου 2001 μέχρι 27 Φεβρουαρίου 2002 δεν υπέβαλλες στο Τμήμα Μισθοδοσίας του ΥΠΑΜ με την 20ην έκαστου μηνός τις μεταβολές του προσωπικού σύμφωνα με την ΠΔ 8-6/1991/ΓΕΕΦ/ΔΟΙ αλλά τις έδιδες στον Αξκό Πληρωμών Μ. Επλχία Ηλιάδη Θεμιστοκλή να τις παραδώσει και αυτός δεν τις παρέδιδε με αποτέλεσμα οπλίτες που δεν υπηρετούσαν στη Μονάδα να περιλαμβάνονται στις μισθολογικές καταστάσεις με αποτέλεσμα ο Αξκός πληρωμών να βρίσκει την ευκαιρία να υπεξαιρεί τα χορηγήματα ορισμένων οπλιτών».
Ο αιτητής ετοίμασε την απολογία του που υπέβαλε στη μονάδα του στην οποία εξηγούσε ότι ενήργησε ακριβώς όπως προέβλεπαν οι οδηγίες του διοικητή της μονάδας του και δεν αποδεχόταν ευθύνη. Ο διοικητής του 213 Τ.Π. έκρινε τον αιτητή ένοχο του πειθαρχικού παραπτώματος για το οποίο τον κάλεσε σε απολογία και τον τιμώρησε πειθαρχικά με κράτηση 4 ημερών στις 19/2/03.
Είναι αυτής της απόφασης που ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση με την παρούσα προσφυγή. Είναι μεταξύ άλλων η θέση του ότι η απόφαση λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα. Ισχυρίζεται ότι ο διοικητής του 213 Τ.Π. δεν ερεύνησε τους ισχυρισμούς του ότι ενήργησε κατόπιν οδηγιών. ΄Οντως δεν υπάρχει τίποτε που να δείχνει ότι οι ισχυρισμοί αυτοί διερευνήθηκαν παρά τη φραστική αναφορά του διοικητή ότι έλαβε υπόψη τους ισχυρισμούς του αιτητή.
Ο συνήγορος της καθ' ης η αίτηση παραπέμπει σε απόσπασμα της ημερήσιας Διαταγής Αξιωματικών Τάγματος ημερομ. 19/2/03 στην οποία αναφέρονται τα εξής:
«αφού έλαβα υπόψη τα στοιχεία του πορίσματος διενεργηθείσας ανάκρισης, και αφού διερεύνησα τους ισχυρισμούς που προέβαλε στην από 14 Φεβρουαρίου 03 Διοικητική του απολογία, τον Υπολοχαγό Μιχαήλ Γεώργιο, τιμωρώ
Τα ίδια περιέχονται στην επιστολή με την οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή η πειθαρχική ποινή που του επιβλήθηκε.
Είναι η θέση του κ. Σταυρινού ότι τα πιο πάνω δείχνουν τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας.
Θα διαφωνήσω με τη θέση του συνηγόρου της καθ' ης η αίτηση. Δεν έγινε η δέουσα έρευνα ως επιβάλλουν οι αρχές της χρηστής διοίκησης. Θα υιοθετήσω όσα ο αδελφός Δικαστής Χατζηχαμπής αναφέρει στην απόφασή του στην υπόθεση Θ. Λεμονιάτης ν. Δημοκρατίας, Πρ. 243/2003, 3/3/04. Ο αιτητής στην εν λόγω υπόθεση ήταν ο αξιωματικός του 1ου Γραφείου του 213 Τ.Π. για περίοδο που προηγήθηκε της περιόδου που τη θέση κατείχε ο αιτητής στην παρούσα. Τιμωρήθηκε και αυτός για το ίδιο πειθαρχικό αδίκημα με τετραήμερη κράτηση με την ίδια κατηγορία.
Η απόφαση αναφέρει:
«Τούτο όμως σαφώς δεν είναι επαρκές για να καταδείξει τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας, όπως υπέδειξε και ο αδελφός μου Καλλής, Δ., στην απόφαση του Περικλέους ν. Δημοκρατίας, 1135/99, 31.10.2000, στην οποία με παρέπεμψε ο κ. Οικονομίδης, αναφέροντας ότι:
'Οι ισχυρισμοί που είχε προβάλει ο αιτητής είχαν άμεση σχέση με το υπό εξέταση θέμα. ΄Επρεπε να είχαν διερευνηθεί δεόντως και να είχε καταγραφεί το αποτέλεσμα της έρευνας. Καθώς έχει υποδειχθεί, από το φάκελο της διοίκησης δεν προκύπτει κατά πόσο έχει διεξαχθεί οποιαδήποτε έρευνα και ποιο το αποτέλεσμα της. ΄Επεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί στην απουσία της επιβαλλλόμενης υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης δέουσας έρευνας'.
Και στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει οτιδήποτε στο φάκελο που να αποκαλύπτει τη διεξαγωγή έρευνας των ισχυρισμών του Αιτητή. Στα πλαίσια των διευκρινίσεων μάλιστα, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία συμφώνησε ότι τέτοια διερεύνηση δεν έγινε. Οι ισχυρισμοί ήσαν όμως άμεσα σχετικοί με τη διαπίστωση ή όχι ευθύνης του Αιτητή και όφειλαν να είχαν διερευνηθεί. Υπήρξε λοιπόν παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας αλλά και, όπως υποβάλλει περαιτέρω ο κ. Οικονομίδης, πραγματική πλάνη κατά το ότι, ως αποτέλεσμα, η απόφαση δεν εστηρίχθη σε όλα τα σχετικά γεγονότα.»
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Η καθ' ης η αίτηση να πληρώσει τα έξοδα όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Γ. Αρέστης, Δ.
/ΜΠ