ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
IOANNIDES ν. REPUBLIC (1986) 3 CLR 1089
Δρουσιώτη Aνδρούλλα ν. Kεντρικής Tράπεζας Kύπρου (1990) 3 ΑΑΔ 2907
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπσθεση Αρ. 444/2001)
31 Μαρτίου, 2004
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΛΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ε. Αντωνίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού
Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ
.: Με την παρούσα προσφυγή ο Ανδρέας Κούλη (αιτητής) προσβάλλει την ορθότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία οι Αλκιβιάδης Φελλάς και Κωνσταντίνος Λοΐζου (ενδιαφερόμενα μέρη) προάχθηκαν στη μόνιμη θέση του Πρώτου Φοροθέτη (Φόρου Εισοδήματος) στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.(α) Τα γεγονότα.
Στη σχετική συνεδρία της ΕΔΥ για την πλήρωση των δύο θέσεων ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων ανέφερε τα ακόλουθα:
"Ως εκ του γεγονότος ότι η προσωπική μου γνώση για τους υποψηφίους δεν ήταν δυνατόν να είναι πλήρης, οι συστάσεις μου για προαγωγή βασίζονται και σε πληροφορίες που πήρα από τους άμεσα Προϊσταμένους των υποψηφίων. Επιπρόσθετα, μελέτησα τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβα υπόψη μου και τα ακαδημαϊκά ή και άλλα προσόντα τους, τα οποία όμως δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και ως εκ τούτου τους απέδωσα την ανάλογη βαρύτητα.
Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω ως καταλληλότερους για προαγωγή τους Λοΐζου Κωνσταντίνο και Φελλά Αλκιβιάδη.
Ο Λοΐζου προΐσταται του Κλάδου Δικαστηριακών Υποθέσεων και συνέβαλε τα μέγιστα στην εύρυθμη λειτουργία και ποιοτική αναβάθμιση του Κλάδου. Κατά τη διεκπεραίωση της εργασίας του απέκτησε ευρεία γνώση των εργασιών και διαδικασιών του Τμήματος και είναι πρόσωπο αναφοράς στο Τμήμα για την ερμηνεία όλων των Νομοθεσιών και σχετικής Νομολογίας. Επιπρόσθετα, ξεχωρίζει και διακρίνεται για ισχυρή προσωπικότητα, αυτοπεποίθηση, διαπραγματευτική δεινότητα και για
τη συνολική και ταυτόχρονα ουσιαστική και σε βάθος προσέγγιση των διαφόρων θεμάτων. Μελετά και εισηγείται τροποποιήσεις, τόσο των διαδικασιών όσο και των Νομοθεσιών, ώστε να συνάδουν με τη Νομολογία και καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες για επιμόρφωση του προσωπικού αναφορικά με θέματα που έχουν σχέση με αιτιολόγηση και λεκτική διατύπωση τελικών αποφάσεων του Τμήματος.Υπερέχει σε αξία έναντι όλων των υποψηφίων και σημειώνεται ότι από το 1995 αξιολογείται ως καθόλα εξαίρετος. Ωστόσο, έλαβα υπόψη μου ότι για το 1996 δεν υπάρχει η Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεσή του και, για σκοπούς σύγκρισής του με τους υπόλοιπους υποψηφίους, δεν έλαβα υπόψη τις Εκθέσεις της χρονιάς αυτής. Υστερεί σε αρχαιότητα έναντι όλων σχεδόν των υποψηφίων, σε μια συνεκτίμηση όμως όλων των παραγόντων που έχω ήδη αναφέρει, ο Λοΐζου Κωνσταντίνος κρίνεται ως καταλληλότερος και συστήνεται για προαγωγή. Με βάση την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια, και την υπεροχή του στις ιδιότητες που έχω αναφέρει θεωρώ ότι ο συστηνόμενος υπερέχει έναντι των υποψηφίων που δεν συστήνονται και είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτούς.
Ο Φελλάς είχε την ευθύνη ετοιμασίας του μηχανογραφημένου συστήματος φορολόγησης φυσικών προσώπων και εξακολουθεί να έχει την ευθύνη παρακολούθησης και διαχείρισης του προγράμματος καθώς και διόρθωσης και βελτίωσής του, όπου χρειάζεται. Παράλληλα προΐσταται του Κλάδου Πρώτης Φορολόγησης Φυσικών Προσώπων και
Αλλοδαπών Υπαλλήλων του Επαρχιακού Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λευκωσίας.Ανταποκρίνεται με μεγάλη επιτυχία στα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί. Κατά τη διεκπεραίωση της εργασίας του επέδειξε διορατικότητα στην πρόβλεψη προβλημάτων, ικανότητες στην εμβάθυνση των προβλημάτων που ανακύπτουν και γρήγορη ανταπόκριση για επίλυσή τους και εισηγήσεις για τροποποιήσεις τόσο των διαδικασιών όσο και των Νομοθεσιών.
Υπερέχει όλων των υποψηφίων σε αρχαιότητα και, σ' ό,τι αφορά την αξία, ουδενός υστερεί από τους μη συστηνόμενους υποψηφίους και, επίσης, υπερέχει στις ιδιότητες που έχω αναφέρει. Κρίνω ότι ο συστηνόμενος είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης σε μεγαλύτερο βαθμό από τους υποψηφίους που δεν συστήνονται."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, η ΕΔΥ αφού αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που υπήρχαν ενώπιον της συμπεριλαμβανομένης και της σύστασης του Διευθυντή, αποφάσισε την προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών. Στη σχετική απόφαση της ΕΔΥ αναφέρεται ότι ο Αλκιβιάδης Φελλάς υπερείχε όλων των υποψηφίων που δεν επιλέγηκαν σε αρχαιότητα, υπερείχε ή δεν υστερούσε σε αξία όπως αυτή αντικατοπτριζόταν στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις και διέθετε την υπέρ του σύσταση του Διευθυντή. Για το ενδιαφερόμενο μέρος Κωνσταντίνο Λοΐζου η ΕΔΥ σημείωσε ότι υπερείχε όλων των υποψηφίων σε αξία και είχε την υπέρ του διευθυντική σύσταση. Μειονεκτούσε έναντι όλων σε αρχαιότητα, γεγονός όμως που κατά την κρίση της ΕΔΥ, δεν μπορούσε να αποβεί καθοριστικό των διεκδικήσεων των υπόλοιπων υποψηφίων οι οποίοι υστερούσαν σε αξία, δεν υπερείχαν σε προσόντα και δεν διέθεταν τη σύσταση του Διευθυντή. Τέλος η ΕΔΥ παρατήρησε ότι τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος Κωνσταντίνος Λοΐζου, όσο και ορισμένοι υποψήφιοι που δεν είχαν επιλεγεί κατείχαν πανεπιστημιακά διπλώματα, τα οποία όμως δεν απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας, ούτε αποτελούσαν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και ως εκ τούτου τους δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα.
(β) Οι λόγοι της προσφυγής.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση πάσχει γιατί η σύσταση του Διευθυντή είναι γενική και αόριστη και συγκρούεται με το περιεχόμενο των φακέλων και γιατί η ΕΔΥ δεν διενήργησε τη δέουσα έρευνα και δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφαση της.
Ο αιτητής εισηγείται ότι τα στοιχεία που έχει αναφέρει ο Διευθυντής ότι συνηγορούσαν υπέρ των ενδιαφερόμενων μερών αξιολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, όπου φαίνεται ότι ο αιτητής δεν υστερούσε αλλά αξιολογείτο ως εξαίρετος και ότι υπερείχε έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Αλ. Φελλά σε προσόντα και έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Κ. Λοΐζου σε αρχαιότητα. Επιπρόσθετα υποβλήθηκε ότι η εκτεταμένη αναφορά του Διευθυντή στα καθήκοντα των ενδιαφερόμενων μερών ισοδυναμεί με θυματοποίηση του αιτητή και ότι οι ιδιότητες που αποδόθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος Κ. Λοΐζου (ισχυρή προσωπικότητα, αυτοπεποίθηση και διαπραγματευτική δεινότητα) αποτελούν εξωγενή στοιχεία που δεν προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας.
Μια προσεκτική εξέταση του περιεχομένου της σύστασης (όπως έχει εκτεθεί πιο πάνω) δείχνει ότι αυτή πάσχει.
Αρχικά σημειώνεται ότι ο Διευθυντής εκθείασε τον Κ. Λοΐζου με ευρεία αναφορά στις επιδόσεις και τη συμβολή του "στην εύρυθμη λειτουργία και ποιοτική αναβάθμιση του Κλάδου Δικαστηριακών Υποθέσεων" προσθέτοντας ότι "κατά τη διεκπεραίωση της εργασίας του απέκτησε ευρεία γνώση των εργασιών και διαδικασιών του Τμήματος" και ότι είναι "πρόσωπο αναφοράς στο Τμήμα για την ερμηνεία όλων των Νομοθεσιών και σχετικής Νομολογίας". Ανάλογη τοποθέτηση τήρησε συστήνοντας και τον Αλ. Φελλά για τον οποίο ανέφερε πως "είχε την ευθύνη ετοιμασίας του μηχανογραφημένου συστήματος φορολόγησης φυσικών προσώπων", ότι "προΐστατο του Κλάδου Πρώτης Φορολόγησης Φυσικών Προσώπων και Αλλοδαπών Υπαλλήλων του Επαρχιακού Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λευκωσίας" και ότι "ανταποκρίνεται με μεγάλη επιτυχία στα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί". Προκύπτει δηλαδή, ότι ο Διευθυντής ξεχώρισε τα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα προτείνοντάς τους ως καταλληλότερους, αφού έκρινε ότι η αποτελεσματική εκτέλεση των συγκεκριμένων καθηκόντων που τους είχαν ανατεθεί, συνιστούσε παράγοντα υπεροχής έναντι των υπολοίπων. Όμως ουδεμία σχετική αναφορά έγινε για τον αιτητή, ο οποίος, όπως αποκαλύπτουν οι υπηρεσιακές εκθέσεις, εκτελούσε κατά την ουσιώδη χρονική περίοδο καθήκοντα προϊσταμένου του Κλάδου αυτοεργοδοτουμένων και διευθυντών εταιρειών στο Επαρχιακό Γραφείο Φόρου Εισοδήματος Λευκωσίας και ήταν επίσης προϊστάμενος της ομάδας ταχύρρυθμης εξέτασης ενστάσεων και κεφαλαιουχικών καταστάσεων διευθυντών εταιρειών και αυτοεργοδοτουμένων στο Επαρχιακό Γραφείο Λευκωσίας, με απόλυτη μάλιστα επιτυχία, αφού ο ίδιος ο Διευθυντής, ως αξιολογών λειτουργός του, τον έκρινε στο ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων, συστηματικά ως κατάλληλο για προαγωγή στην αμέσως ανώτερη θέση. Η στάση του Διευθυντή, αναφορικά με αυτή την πτυχή της σύστασής του, υποδηλώνει ότι κρίσιμη σημασία για την επιλογή των ενδιαφερόμενων μερών φαίνεται ότι είχε ο Κλάδος στον οποίο ήταν τοποθετημένος ο καθένας και το είδος των καθηκόντων που τους είχε ανατεθεί. Τέτοιου είδους εκτιμήσεις όμως θεωρήθηκαν απαράδεκτες από τη νομολογία. Όπως έχει τονισθεί από τον πρώην Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Γ. Πική στην απόφαση της Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 ΑΑΔ, 249, 255,
".......... οι αρχές της χρηστής διοίκησης επιβάλλουν την ίση μεταχείριση των υποψηφίων για προαγωγή, αρχή η οποία απαιτεί την αξιολόγηση του κάθε υποψηφίου σύμφωνα με τα καθήκοντα τα οποία του ανατίθενται στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας. Διαφορετικά, θα αφήνετο στη Διοίκηση να επαυξάνει τις πιθανότητες για προαγωγή υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια θέση, ανάλογα με τα καθήκοντα
τα οποία τους ανατίθενται. (Βλ. Ioannides v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1089, 1095, Δρουσιώτη ν. Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, Υποθ. αρ. 524/88/31.8.1990, Στεφάνου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 512/89/19.9.1990)."
Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν την ίδια θέση του Ανώτερου Φοροθέτη Α΄. Η εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων από τους υποψηφίους ήταν το αποτέλεσμα επιλογών της διοίκησης και δεν μπορεί να λειτουργήσει εναντίον του αιτητή. Ωστόσο ο Διευθυντής έχει επιδιώξει μέσα από την ανάθεση συγκεκριμένων καθηκόντων στα ενδιαφερόμενα μέρη, να διαμορφώσει υπεροχή υπέρ των τελευταίων. Αυτό το γεγονός καθιστά τη σύσταση τρωτή και την προσβαλλόμενη απόφαση άκυρη.
Διαπιστώνεται όμως ότι η σύσταση πάσχει για ένα επιπρόσθετο λόγο.
Ο Διευθυντής ανέφερε ότι κατέληξε στις επιλογές του αφού μελέτησε τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων και έχοντας υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους. Δήλωσε δε ως λόγο προτίμησής του Κ. Λοΐζου έναντι των μη συστηνομένων, την αξία "όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια", όπου με βάση τις οποίες, "υπερείχε", κατά την άποψή του "έναντι όλων των υποψηφίων". Για τον δε Αλ. Φελλά, ο Διευθυντής παρατήρησε πως "σ' ό,τι αφορά την αξία, ουδενός υστερεί από τους μη
συστηνόμενους υποψηφίους". Η εξέταση των στοιχείων δεν επαληθεύει την υπεροχή του Κ. Λοΐζου, όπως αναφέρει ο Διευθυντής. Σε σχέση με την περίοδο των τελευταίων επτά χρόνων (1994-2000, εξαιρουμένου του 1996 που δεν λήφθηκε υπόψη), ο Κ. Λοΐζου παρουσιάζει ένα ανεπαίσθητο προβάδισμα έχοντας συγκεντρώσει 46 "Εξαίρετος" και 2 "Πολύ Ικανοποιητικός" έναντι 44 Ε. και 2 Π.Ι. του αιτητή, ο οποίος με τη σειρά του προηγείται εντελώς οριακά του Αλ. Φελλά ο οποίος είχε συγκεντρώσει 43 Ε. και 5 Π.Ι. και για τον οποίο ο Διευθυντής δήλωσε πως "ουδενός υστερεί". Πέρα από την αντιφατική αυτή προσέγγιση του Διευθυντή και την προσπάθειά του να δημιουργήσει ουσιαστικές διαφοροποιήσεις, τα δεδομένα που αναλύθηκαν καταδεικνύουν ότι δεν θα ήταν πειστική η αναζήτηση υπεροχής και μάλιστα βαρύνουσας σε 1 ή 2 Ε. περισσότερα ή λιγότερα. Από τη στιγμή μάλιστα που, σε ό,τι αφορά την τελευταία τριετία 1998-2000, στην οποία όπως ανέφερε ο Διευθυντής δόθηκε έμφαση, βαθμολογήθηκαν όλοι με 8 Ε. Η υπεροχή του αιτητή, όπως θέλησε να την αναδείξει μέσω της σύστασής του ο Διευθυντής είναι εντελώς πλασματική και η νομολογία υποδεικνύει ότι διακυμάνσεις αυτού του είδους δεν έχουν ουσιαστική σημασία. (Βλ. Πούρος ν. Χ" Στεφάνου ως διαχειρίστριας του αποβιώσαντος Δ. Πελεκάνου κ.ά., Α.Ε. 2847 της 31/4/2001).Επιπρόσθετα διαπιστώνεται ότι οι διάφορες ιδιότητες, αρετές και δυνατότητες που αποδόθηκαν στα ενδιαφερόμενα μέρη από το Διευθυντή για να δικαιολογήσουν τη σύσταση τους, όπως η "ισχυρή προσωπικότητα", "αυτοπεποίθηση", "διαπραγματευτική δεινότητα", "ουσιαστική και σε βάθος προσέγγιση των διαφόρων θεμάτων", η "διορατικότητα κατά τη διεκπεραίωση της εργασίας", "ικανότητα εμβάθυνσης και γρήγορης ανταπόκρισης για επίλυση προβλημάτων" και η υποβολή "εισηγήσεων" μέσα στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων, εμπίπτουν μέσα στα βαθμολογημένα κριτήρια. Συγκεκριμένα η ισχυρή προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση, όπως και η διαπραγματευτική δεινότητα, υπάγονται στο στοιχείο (8) των υπηρεσιακών εκθέσεων που αφορά τη "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα". Η ουσιαστική προσέγγιση των θεμάτων, η διορατικότητα κατά τη διεκπεραίωση της εργασίας και η υποβολή εισηγήσεων βαθμολογούνται με τα στοιχεία (2), (3), (4) και (5), που αντιστοιχούν στα κριτήρια της "Απόδοσης", του "Υπηρεσιακού Ενδιαφέροντος", της "Υπευθυνότητας" και της "Πρωτοβουλίας" στα οποία ο αιτητής δεν υστερεί. Είναι όμως προφανές, αφού έτσι προκύπτει από το ίδιο το λεκτικό της σύστασης, πως η επισήμανση των πιο πάνω ιδιοτήτων και ικανοτήτων των ενδιαφερόμενων μερών, ήταν συγκριτική ως στοιχείο διάκρισής τους. Ο Διευθυντής, με τη διατύπωση που επέλεξε, έχει διαμορφώσει υπεροχή υπέρ των ενδιαφερόμενων μερών σε σχέση με ήδη αξιολογηθέντα στοιχεία, ενώ οι υπηρεσιακές εκθέσεις δεν δίδουν τέτοια υπεροχή. Στο κείμενο της σύστασης, δεν επισημαίνεται το συγκεκριμένο έργο ή στοιχείο στη σταδιοδρομία των προαχθέντων που θα δικαιολογούσε πειστικά την επιλογή. Αντί αυτού, η σύσταση για τους λόγους που επισημάνθηκαν, αναπλάθει και ανατρέπει τα υπάρχοντα στοιχεία.
Όπως έχει επισημανθεί στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 2852 της
25/10/2002) από το Δικαστή Κωνσταντινίδη,"Όσα εξειδικεύει ως ικανότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ' ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα της υπεροχής εκείνων που συστήνονται στους αντίστοιχους τομείς. Ώστε αυτοί να αναδεικνύονται ως οι καταλληλότεροι. (Βλ. συναφώς Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2037, ημερ. 20.11.98). Δεν προκύπτει όμως τέτοια υπεροχή από τους φακέλους και η επίκληση από τον προϊστάμενο της προσωπικής του γνώσης, εισάγει πηγή πληροφόρησης αντίθετη προς το Νόμο και, πάντως, η σύσταση συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων. Σημειώνουμε συναφώς πως ο ίδιος προϊστάμενος αξιολόγησε τον αιτητή τα δύο τελευταία χρόνια, το 1996 και το 1997. Και τον βρήκε εξαίρετο σε όλα ανεξαιρέτως τα στοιχεία αξιολόγησης. Οπότε, κατά την πάγια νομολογία μας, δεν θα έπρεπε να της είχε προσδοθεί βαρύτητα."
Η διαπίστωση ότι το περιεχόμενο της σύστασης συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων την καθιστά διαβλητή. Εξίσου διαβλητή είναι και η απόφαση της ΕΔΥ που βασίστηκε πάνω στο περιεχόμενό της.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Η ΕΔΥ καταδικάζεται να καταβάλει τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ