|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 10/2003)
16 Ιανουαρίου 2004
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΙΣΚΟΠΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ,
Καθ΄ ων η Αίτηση.
---------------------------
Σ. Οικονομίδης,
για τον Αιτητή.Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής είναι μόνιμος αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας. Πληρούσε κατά το έτος 2001 τις προϋποθέσεις για κρίση και το Συμβούλιο Κρίσεων τον έκρινε ως παραμένων στον ίδιο βαθμό. Μετά την κύρωση από τον Υπουργό Άμυνας και κοινοποίηση αυτής της διαβάθμισης, ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή. Το Συμβούλιο Επανακρίσεων Αξιωματικών την απέρριψε με απόφαση ημερ. 1 Ιουλίου 2002, η οποία του κοινοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2002. Παραθέτω το σκεπτικό της απόρριψης:
«Το Συμβούλιο κατέληξε στην προαναφερθείσα απόφαση αφού έλαβε υπόψη τη φύση και σοβαρότητα των δύο πειθαρχικών παραπτωμάτων που βαρύνεσθε και για τα οποία σας επιβλήθηκαν, στις 10/06/97 πειθαρχική ποινή 5νθήμερης φυλάκισης, και στις 05/08/97 πειθαρχική ποινή 4ήμερης κράτησης. Τα παραπτώματα αυτά φανερώνουν ότι δεν ενεργούσατε σύμφωνα με τις υφιστάμενες διαταγές και ισχύουσες σχετικές νομοθετικές διατάξεις.»
Διαχρονικά ο αιτητής βαθμολογείτο στα ουσιαστικά προσόντα ως πολύ καλός και εξαίρετος. Πιο συγκεκριμένα, στην πειθαρχία η οποία στο σχετικό έντυπο αξιολόγησης αναλύεται σε (α) ακριβή εκτέλεση των διατασσομένων και (β) τήρηση του νόμου και της τάξης, ο αιτητής κατά τα τελευταία δέκα χρόνια βαθμολογείτο με 10 (άριστα), με εξαίρεση το έτος 1997 και τους πρώτους οκτώ μήνες του 1998 που πήρε 9 (πολύ καλός).
Σύμφωνα με τον Καν. 33(1) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 90/90):
«Τα ουσιαστικά προσόντα του Αξιωματικού προσδιορίζουν την εν γένει ικανότητα και αξία του και αποτελούν τα βασικά στοιχεία πάνω στα οποία στηρίζεται η κρίση του. Τα ουσιαστικά προσόντα του Αξιωματικού διακρίνονται, στα σωματικά του προσόντα, στα ψυχικά του προσόντα, στη νοημοσύνη και ευφυΐα του, στο χαρακτήρα του, στην αφοσίωση του στο καθήκον, στην υπευθυνότητά του, στην πειθαρχία του, στα ηγετικά του προσόντα, στα διοικητικά του προσόντα και στα επαγγελματικά του προσόντα.»
Όπως ορίζει δε ο Καν. 41(6):
«Κατά την κρίση Αξιωματικού το Συμβούλιο Κρίσεων ή, αναλόγως της περιπτώσεως, το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων λαμβάνει υπόψη του και εκτιμά όλα τα κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στοιχεία, ιδιαίτερη όμως σημασία δίδεται στα στοιχεία του κατεχόμενου βαθμού.»
Το ότι τα πειθαρχικά παραπτώματα αποτελούν στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη δεν έχει αμφισβητηθεί. Το Συμβούλιο δύναται δε να σχηματίσει ιδίαν άποψη ως προς τη σημασία τους και να τους αποδόσει μεγαλύτερη βαρύτητα από εκείνη που εκφράζεται είτε με την επιβληθείσα ποινή είτε με τη δοθείσα από τους αξιολογούντες αξιωματικούς βαθμολογία για την αντίστοιχη περίοδο. Ελέγχεται όμως η λογικότητα της άποψης
με αναφορά στο κατά πόσο ήταν εφικτή.Στην προκείμενη περίπτωση τα δύο παραπτώματα - και τα δύο το 1997 - τα οποία το Συμβούλιο Επανακρίσεων θεώρησε πως αναιρούσαν την πολύ καλή και την άριστη βαθμολογία του αιτητή, συνίσταντο στα εξής:
(α) 10 Ιουνίου 1997: 5νθήμερη φυλάκιση για το ότι «υπέβαλε επιστολή απ΄ ευθείας στο ΥΠΑΜ με αίτημα την μετάθεση του, παρακάμπτοντας την στρατιωτική Ιεραρχία κατά παράβαση των Πειθαρχικών Κανονισμών της Εθνικής Φρουράς και των υφισταμένων διαταγών και κατευθύνσεων του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς».
(β) 2 Αυγούστου 1997: 4ήμερη κράτηση για το ότι παρέλειψε να ενημερώσει την Διοίκηση της Μονάδος για υπηρεσιακό θέμα που αφορούσε σύμφωνα με τον ισχυρισμό του απειλή κάποιου οπλίτου της Μονάδος και με το πρόσχημα ότι δεν ενθυμάτε αρνήθηκε να αποκαλύψει το όλο συμβάν το οποίο χειρίστηκε προσωπικά με αποτέλεσμα την δημιουργία δυσμενών σχολίων εκ μέρους της οικογένειας του οπλίτου.»
Η άποψη του Συμβουλίου Επανακρίσεων πως τα εν λόγω παραπτώματα «φανέρωναν ότι ο Αξιωματικός δεν ενεργούσε σύμφωνα με τις υφιστάμενες διαταγές και ισχύουσες σχετικές νομοθετικές διατάξεις» αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια ολωσδιόλου απαράδεκτη γενίκευση, έξω από οποιαδήποτε λογική. Το πώς κατά κανόνα ενεργούσε ο αιτητής το φανερώνει η βαθμολογία του. Τα υπό αναφοράν παραπτώματα δεν δείχνουν παρά μόνο ότι κατ΄ εξαίρεση, σε δύο περιπτώσεις στη διάρκεια πολλών ετών, ο αιτητής υπέπεσε σε σφάλματα και μάλιστα τέτοια που λογικά του παρείχαν το δικαίωμα να ανέμενε ότι δεν θα επηρέαζαν τόσο καίρια τη σταδιοδρομία του. Δεν θα αφιερώσω χρόνο για να προσθέσω ο,τιδήποτε άλλο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ