|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 317
16 Απριλίου, 2003
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ,
Aιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 342/2001)
Ακυρωτική Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Συνέπειες ― Κατάργηση δίκης άλλης προσφυγής που εκκρεμεί και προσβάλλει την ίδια πράξη ― Προϋποθέσεις συνέχισης της δίκης.
Συνταγματικό Δίκαιο ― Σύνταγμα ― Άρθρο 146.6 του Συντάγματος ― Διεκδίκηση αποζημιώσεων ― Δεν αποτελεί προϋπόθεση, όπως η ακύρωση της πράξης να έχει προέλθει με πρωτοβουλία του ενάγοντα.
Η αιτήτρια προσέβαλε την κατ' επανεξέταση προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού. Μετά την επιφύλαξη της απόφασης του Δικαστηρίου η επίδικη πράξη ακυρώθηκε, στο πλαίσιο εκδίκασης άλλης προσφυγής η οποία είχε το ίδιο αντικείμενο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ως θέμα αρχής αν διοικητική πράξη προσβάλλεται με δύο προσφυγές, η ακύρωση της πράξης, μετά από την εκδίκαση της πρώτης προσφυγής, καθιστά τη δεύτερη προσφυγή χωρίς αντικείμενο, αφού η ακύρωση την εξαφανίζει.
Η αιτήτρια εν προκειμένω απώλεσε το έννομο συμφέρον να προωθήσει την προσφυγή. Είναι γνωστό ότι το στοιχείο αυτό πρέπει να υπάρχει σε τρία χρονικά σημεία, όταν εκδίδεται η προσβαλλόμενη πράξη, όταν προσβάλλεται ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και επίσης κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, Κατ' εξαίρεση η δίκη μπορεί να συνεχισθεί αν ο προσφεύγων «προβάλει ιδιαίτερο έννομο συμφέρον» για τη συνέχιση της δίκης, όπως όταν οι βλαπτικές για τον ενδιαφερόμενο συνέπειες, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της ισχύος της πράξης, διατηρούνται.
2. Η αιτήτρια δεν έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημία γιατί το διοικητικό όργανο δεν είχε οποιαδήποτε υποχρέωση να την προάξει. Είχε μόνο προσδοκία προαγωγής. Άλλωστε στο δικόγραφό της δεν υπάρχει καν νύξη ότι υπέστη τέτοια βλάβη. Εν πάση περιπτώσει, για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων δεν είναι απαραίτητο η ακύρωση να προήλθε από πρωτοβουλία του διαδίκου που διεκδικεί αποζημίωση.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χριστοδουλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 229/01, ημερ. 26.7.2002,
Kikas a.o. v. Republic (1984) 3 C.L.R. 852.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Aιτήτρια,
Ε. Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Η αιτήτρια επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερ. 28/12/00, η οποία δημοσιεύθηκε στις 16/2/01 στην επίσημη εφημερίδα. Με αυτή η Επιτροπή επαναπροήγαγε, αναδρομικά από 15/12/96, ύστερα από επανεξέταση, τα ενδιαφερόμενα μέρη (ε.μ.) Σωτηρούλα Κουδουνάρη, Μελανή Δημητρίου και τρίτου άτομο του οποίου η προαγωγή δεν προσβάλλεται στη μόνιμη θέση Γραμματειακού Λειτουργού. Η αιτήτρια είχε διεκδικήσει τη μία από τις τρεις θέσεις.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας έθεσε με επιστολή της υπόψη μου, μετά την αποπεράτωση της διαδικασίας και την επιφύλαξη της απόφασης μου, την απόφαση στην Παναγιώτα Χριστοδουλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 229/01, ημερ. 26/7/02. Αυτή αφορά την ίδια διοικητική πράξη, η οποία προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή. Ο Γαβριηλίδης Δ., ακύρωσε την προαγωγή των παραπάνω ε.μ. Ανακύπτει επομένως το ερώτημα αν υπό τις περιστάσεις η παρούσα δίκη καταργείται.
Ως θέμα αρχής αν διοικητική πράξη προσβάλλεται με δύο προσφυγές, η ακύρωση της πράξης, μετά από την εκδίκαση της πρώτης προσφυγής, καθιστά τη δεύτερη προσφυγή χωρίς αντικείμενο, αφού η ακύρωση την εξαφανίζει. Στην Kikas & others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 852, 853, έχει λεχθεί συναφώς:
«The annulment of an administrative act in one proceeding, it has been repeatedly held, extinguishes the litigable cause in every other proceeding directed against the same act."
Bλέπε επίσης «Πορίσματα της Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959» σελ. 275:
«Κατάργησις της δίκης
Οσάκις εξέλιπε το αντικείμενον καθ' ού βάλλει η αίτησις ακυρώσεως, η δε συνέχισις της δίκης ουδένα πλέον πληροί σκοπόν, η δίκη κηρύσσεται κατηργημένη.
Συνήθεις περιπτώσεις καταργήσεως της δίκης είναι επί ανακλήσεως της προσβαλλομένης πράξεως εφ' όσον αύτη δεν κατέλιπε διοικητικής φύσεως συνεπείας επί ακυρώσεως της προσβαλλομένης δι' ετέρας αποφάσεως του Σ.Ε. και επί πλήρους ικανοποιήσεως της αξιώσεως του αιτούντος επί ακυρώσεως της προσβαλλομένης πράξεως δι' ετέρας διοικητικής πράξεως επί ενσωματώσεως αυτής εις ετέραν μή συμπροσβαλλομένην.»
Πέραν τούτου, μετά την παραπάνω εξέλιξη, η αιτήτρια απώλεσε το έννομο συμφέρον να προωθήσει την προσφυγή. Είναι γνωστό ότι το στοιχείο αυτό πρέπει να υπάρχει σε τρία χρονικά σημεία, όταν εκδίδεται η προσβαλλόμενη πράξη, όταν προσβάλλεται ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και επίσης κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, Κατ' εξαίρεση η δίκη μπορεί να συνεχισθεί αν ο προσφεύγων «προβάλει ιδιαίτερο έννομο συμφέρον για τη συνέχιση της δίκης, όπως όταν οι βλαπτικές για τον ενδιαφερόμενο συνέπειες, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της ισχύος της πράξης, διατηρούνται (Σ.Ε. 5318/97)». Βλ. σημ. 20 σελ. 440, παρ. 459, Σπηλιωτόπουλου «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου» (1993).
Έχω την άποψη ότι η αιτήτρια δεν έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημία γιατί το διοικητικό όργανο δεν είχε οποιαδήποτε υποχρέωση να την προάξει. Είχε μόνο προσδοκία προαγωγής. Άλλωστε στο δικόγραφο της δεν υπάρχει καν νύξη ότι υπέστη τέτοια βλάβη. Εν πάση περιπτώσει, όπως υπογράμμισε η Kikas & Others, ανωτέρω, για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων δεν είναι απαραίτητο η ακύρωση να προήλθε από πρωτοβουλία του διαδίκου που διεκδικεί αποζημίωση. Το σημείο αυτό διευκρινίζει ο Πικής, Δ, όπως ήταν τότε, στην Kikas & Others, στη σελ. 856:
«Article 146.6 does not, on a grammatical construction, postulate annulment of the act complained of at the instance of the claimant as a prerequisite for the recovery of damages. Further, it does not qualify the meaning of "legitimate interest" in para. 2 of the same article, directly linked to the interest of the applicant to pursue the extinguishment of the act in law. Para 6 does not purport to confer an interest to pursue judicial review where none exists under para. 2.
In my judgment, the annulment of the administrative act complained of in one proceeding, causes the abatement of the subject matter of every other proceeding for judicial review of the same act. And this disposes of the question before me. However, I think it right to put on record, bearing in mind the context of para. 6, that challenge of the act before an administrative Court by a party claiming damages thereunder, is essential for the validation of his suit; although the act need not have been annulled at his instance."
Η προσφυγή, όπως υποδείχθηκε, απώλεσε το αντικείμενο της και πρέπει, επομένως, να απορριφθεί. Υπό τις περιστάσεις δε δικαιολογείται η επιδίκαση εξόδων.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.