|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 912/2002)
23 Δεκεμβρίου, 2003
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Α.Σ. Αγγελίδης,
για τον Αιτητή.Γ. Γιωργαλλής, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος αρ. 1.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση όπως δημοσιεύτηκε στις εβδομαδιαίες Διαταγές στις 22.7.2002 και με την οποία προήγαγαν στη θέση Υπαστυνόμου τους (Α) 1. Σοφοκλή Ιωνά, 2. Νικόλαο Τσαππή, 3. Ανδρέα Λεωνίδου, 4. Στέλιο Στυλιανού όλοι από 1.8.2002, (Β) τον 5. Ιωάννη Γιαννόπουλο από 1.10.2002, (Γ) τους 6. Αντώνη Γεωργίου, 7. Χριστόδουλο Κουτό, 8. Κωστάκη Αυγουστή, 9. Χριστάκη Καπηλιώτη από 1.12.2002 και (Δ) στη θέση του Αναπληρωτή Υπαστυνόμου τους 10. Αβραάμ Αβρααμίδη, 11. Ανδρέα Αγγελίδη, 12. Μαρία Αγρότου, 13. Στέλιο Αριστείδου, 14. Χρυστάλλα Δημητρίου, 15. Νικόλαο Θεοδώρου και 16. Ανδρέα Πέντη όλοι από 1.8.2002, αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Σημειώνεται ότι με απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 14.2.2003 διατάχθηκε διαχωρισμός δικογράφου με αποτέλεσμα η παρούσα προσφυγή να αφορά μόνο την προαγωγή των πρώτων εννέα ενδιαφερομένων μερών στο βαθμό του Υπαστυνόμου.
Τα πραγματικά περισταστικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή
:Ο αιτητής είναι μέλος της Αστυνομικής Δύναμης από τις 12.3.1980. Κατέχει το βαθμό του Αρχιλοχία από την 1.9.92. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από τον Αρχηγό Αστυνομίας και έτυχε της έγκρισης του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως (βλ. επιστολή του Αρχηγού Αστυνομίας προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως ημερ. 18.7.2002 - Παράρτημα Στ στην ένσταση). Οι υποψήφιοι για προαγωγή στον επίδικο βαθμό είχαν προηγουμένως αξιολογηθεί από την Επιτροπή Αξιολόγησης και στη συνέχεια από το Συμβούλιο Κρίσεως.
Η επιλογή των προαχθέντων έλαβε χώραν κατά την σειρά της βαθμολογίας που είχε δοθεί από την Επιτροπή Αξιολόγησης και το Συμβούλιο Κρίσεως.
Η ανώτατη βαθμολογία είναι το 100 και παραχωρείται ως εξής:
(α) Προσωπική συνέντευξη 45 βαθμοί
(β) Έκθεση Επιτροπής Αξιολόγησης 45 βαθμοί
(γ) Αξιολόγηση Συμβουλίου Κρίσεως
με βάση τα στοιχεία του Προσωπικού
Φακέλου και Ατομικού Δελτίου 10 βαθμοί.
Με την έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης βαθμολογούνται τα εξής στοιχεία:
Διοικητικά προσόντα, νοημοσύνη, κρίση και ευθυκρισία, πειθαρχία, απόδοση, ενεργητικότητα, προσωπικό κύρος και προσωπικότητα, κατάρτιση στα αστυνομικά καθήκοντα, ικανότητα αποτελεσματικής διεκπεραίωσης καθηκόντων και ευθυνών, και ικανότητα να εξασφαλίσει από τους άνδρες του το βέλτιστο και να επιφέρει αποτελέσματα.
Το στοιχείο (γ) πιο πάνω - Αξιολόγηση του Συμβουλίου Κρίσεως με βάση τα στοιχεία του Προσωπικού Φακέλου και Ατομικού Δελτίου είναι διαιρεμένο σε 10 επί μέρους στοιχεία, τα εξής:
«1. Έτη υπηρεσίας 0-10 χρόνια 1.0
11-20 χρόνια 1.5
21+ χρόνια 2.0 (Ανώτατη βαθμολογία 2 β.)
2. Ευδόκιμη υπηρεσία σε μεγάλο φάσμα αστυνομικών
δραστηριοτήτων (0.50 υπηρεσία οπουδήποτε πέραν των 3 ετών
0.25 για κάθε ένα από τα πιο κάτω: ΤΑΕ, Τροχαία, Σταθμοί,
ΚΥΠ, ΥΑΜ, Λ & Ν.Α., ΥΔΙΝ, Μ.Μ.Α.Δ., Εκπαιδευτής
Α.Α.Κ. (Ανώτατη βαθμολογία 1.75 β.)
3. Εκπαίδευση στην Α.Α.Κ. στις βασικές σειρές μαθημάτων και επίδοση πέραν του 80%
(80-90% 0.5, 90% -+1) (Ανώτατη βαθμολογία 1 β.)
4. Εκπαίδευση σε εξειδικευμένες σειρές μαθημάτων (0.25 για κάθε σειρά διάρκειας μιας
εβδομάδας και άνω) (Ανώτατη βαθμολογία 1 β.)
5. Εκπαιδεύσεις εξωτερικού σε εξειδικευμένα θέματα συναφή με τα καθήκοντα (0.50 για κάθε εκπαίδευση διάρκειας μιας εβδομάδας και άνω) (Ανώτατη βαθμολογία 1 β.)
6. Επιπρόσθετο προσόν με βάση τον Καν. 3(3) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) (Ανώτατη βαθμολογία 1 β.)
Ηθικές και υλικές αμοιβές (περιλαμβάνει πρώτο και δεύτερο βραβείο Επαμοιβομένου Κυπέλλου Αστυνομίας) 0.25 για κάθε μια (Ανώτατη βαθμολογία 0,75 β.)
Ακαδημαϊκά προσόντα πέραν του απολυτηρίου εξεταξίου σχολής. Άλλες εξετάσεις-διπλώματα (0.50 για κάθε προσόν) (Ανώτατη βαθμολογία 1 β.)
9. Εξειδίκευση στον τομέα αστυνομικών δραστηριοτήτων σε επίπεδο υψηλότερο του αναμενόμενου από το μέσο αστυνομικό. Διάκριση, ειδικές γνώσεις και δεξιότητες (Ανώτατη βαθμολογία 0.5 β.).»
Οι λεπτομέρειες της βαθμολογίας του αιτητή και των Ε.Μ. έχουν ως εξής:
Προσωπική Επιτροπή Συμβούλιο Σύνολο
Συνέντευξη
Αξιολόγησης ΚρίσεωςΑιτητής 35.50 &# 9;42 6.00 83.50
Ε.Μ. 1 Σ. Ιωνά 39 43 4.25 86 .25
Ε.Μ. 2 . Τσαππή 39 43 4.75 86.75
Ε.Μ. 3 . Λεωνίδου 41 43 3.75 &# 9;87.75
E.M. 4 Στ. Στυλιανού 39 43 4.00 8 6.00
Ε.Μ. 5 Ι. Γιαννόπουλος 38 43 5.00 &# 9;86.00
Ε.Μ. 6 Α. Γεωργίου 39.50 42 4.50 ;86.00
Ε.Μ. 7 Χρ. Κοντός 38 43 4.75 85.75
Ε.Μ. 8 Κ. Αυγουστή 39 43 3.75 85 .75
Ε.Μ. 9 Χρ. Καπηλιώτης 39.50 42 4.25 & #9;85.75
Τα έτη υπηρεσίας των υποψηφίων και η βαθμολογία για τα έτη υπηρεσίας
.
Αιτητής 22 & #9; 2
Ε.Μ. 1 Σ. Ιωνάς 12 1,50
Ε.Μ. 2 Ν. Τσαππή 12 1,50
Ε.Μ. 3 Α. Λεωνίδου 30 2
Ε.Μ. 4 Στ. Στυλιανού 12 1.50
Ε.Μ. 5 Ι. Γιαννόπουλος 12 1.50
Ε.Μ. 6 Α. Χρ. Γεωργίου 18 1.50
Ε.Μ. 7 Χρ. Κοντός 18 1.50
Ε.Μ. 8 Κ. Αυγουστής 18 1.50
Ε.Μ. 9 Χρ. Καπηλιώτης 16 1.50
Εξέταση της βαθμολογίας αποκαλύπτει ότι ενώ ο αιτητής έχει σχεδόν διπλάσια υπηρεσία από τα Ε.Μ. Ιωνά, Τσαππή, Στυλιανού και Γιαννόπουλο οι τελευταίοι πήραν 1,50 βαθμούς και ο αιτητής 2 βαθμούς.
Ο κ. Αγγελίδης, εκ μέρους του αιτητή, υπέβαλε ότι ο καθορισμός του ειδικού «επεξηγηματικού εντύπου για τη σύνταξη της αξιολόγησης του κάθε προσοντούχου υποψηφίου για προαγωγή στο βαθμό του Υπαστυνόμου από το Συμβούλιο Κρίσεως, με βάση τον οποίο επί συνόλου 100 μονάδων της αξιολόγησης των προσοντούχων υποψηφίων για την ετοιμασία του Πίνακα των συνιστουμένων για προαγωγή δόθηκαν 2 μόνο
μονάδες για το κριτήριο της αρχαιότητας εκδόθηκε υπό καθεστώς νομικής πλάνης».Ο κ. Γιωργαλλής, εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση, δεν αντέκρουσε τα πιο πάνω επιχειρήματα. Ανέφερε τα εξής:
«Παρόμοιοι ισχυρισμοί του αιτητή στην παρούσα προσφυγή είχαν εγερθεί και στην Προσφυγή 889/2001
Στην προσφυγή 889/2001 Γιώργος Σαμανίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας που η απόφαση εκδόθηκε στις 10.2.2003 αλλά και στις προσφυγές 945/2001, 1003/2001 και 1005/2001 που συνεκδικάστηκαν που η απόφαση εκδόθηκε στις 4.3.2001, η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε για λόγους που εγείρονται και υπάρχουν στην παρούσα προσφυγή και που ειδικά αναφέρονται στα στοιχεία 1, 2 και 5 του ειδικού επεξηγηματικού εντύπου που χρησιμοποιεί το Συμβούλιο Κρίσεως για την κατανομή μέχρι 10 βαθμών στους υποψηφίους με βάση τα στοιχεία του προσωπικού τους φακέλου και ατομικού δελτίου. Με βάση τα πιο πάνω και την υπάρχουσα στο θέμα πρωτόδικη νομολογία, όπως έχει διαμορφωθεί, οι καθ΄ ων η αίτηση δηλώνουν ότι αφήνουν το θέμα να αποφασιστεί από το Δικαστήριο αφού προβεί στην έρευνα και δικαστικό του έλεγχο.»
Η ευπαίδευτη συνήγορος του Ε.Μ. 1 - Σ. Ιωνά - δεν καταχώρησε γραπτή αγόρευση γιατί η προαγωγή του εν λόγω Ε.Μ. έχει ακυρωθεί στην Προσφυγή 883/2002 με απόφαση ημερ. 7.7.2003. Επομένως η προσφυγή όσον αφορά «την προαγωγή του Ε.Μ. 1 είναι άνευ αντικειμένου».
Πράγματι στην παρούσα υπόθεση ισχύουν οι πιο πάνω Κανονισμοί 3-8. Τυγχάνουν, επομένως, εφαρμογής τα νομολογηθέντα στην Σαμανίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 945/2001 κ.α./10.2.2003. Παραθέτω την προσέγγιση του Δικαστηρίου στην Σαμανίδης:
«Παρόμοιος λόγος ακυρώσεως είχε προβληθεί και στην Χήρα ν. Δημοκρατίας, Υπ. 1040/2001/18.10.2002. Ο Αρτεμίδης, Δ., έθεσε το θέμα ως εξής:
'Στο επίμαχο έντυπο αριθμούνται 10 κριτήρια με ανώτατη τιμή μονάδων για το καθένα που ποικίλλει από 0.50 μέχρι 2.00 μονάδες. Μας ενδιαφέρει εδώ, γιατί τούτο είναι το ζήτημα που εγείρει ο δικηγόρος του αιτητή, το υπ΄ αρ. 1 κριτήριο που αφορά στα έτη υπηρεσίας στο βαθμό του αστυφύλακα, όπου η ανώτατη τιμή μονάδων του κριτηρίου είναι μέχρι 2 μονάδες. Για τη θέση του αστυφύλακα, που μας απασχολεί, για υπηρεσία άνω των 8 ετών δίδεται το μάξιμουμ των μονάδων. Έτσι, στον αιτητή με
15 έτη υπηρεσίας δόθηκε το μάξιμουμ των 2 μονάδων. Το ίδιο όμως έχει συμβεί με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη που έχουν υπηρεσία άνω των 8 ετών, αλλά μικρότερη από τον αιτητή. Συγκεκριμένα, στο ενδιαφερόμενο μέρος Αναστάσιο Αλαμπρίτη, που έχει 11 έτη, δόθηκαν 2 μονάδες, το ίδιο και στα ενδιαφερόμενα μέρη Αδάμο Γερμανό, Χριστάκη Θεοχαρίδη, Ανδρέα Παπαδόπουλο, Ανδρέα Χριστοφή, Ξένιο Μιχαήλ και Ανδρέα Αριστείδου, οι οποίοι έχουν 11 έτη υπηρεσίας. Ο ίδιος αριθμός μονάδων δόθηκαν και στους Ελευθέριο Τσοπανίδη και Γεώργιο Χ'' Χριστοφή που έχουν 9 έτη υπηρεσίας και στον Σωτηράκη Αντωνίου με 8 έτη. Μόνο δύο από τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν μεγαλύτερη υπηρεσία από τον αιτητή. Ο Ευστάθιος Ευσταθίου και Ανδρέας Βαρνάβα, με 22 και 18 έτη αντίστοιχα.Ο δικηγόρος του αιτητή εισηγείται, και έχει κατά τη γνώμη μου δίκαιο, πως το Συμβούλιο Κρίσεως καθορίζοντας μονάδες για το κριτήριο της αρχαιότητας παραβίασε το Νόμο και τους Κανονισμούς.
Πράγματι στις γενικές αρχές που ισχύουν για τις προαγωγές, όπως αυτές καθορίζονται στον Κ.3, που παρέθεσα πιο πάνω, αναφέρεται, στην παραγ. 2, πως η αρχαιότητα θα λαμβάνεται υπόψη, αλλά δεν θα αφήνεται να ρυθμίζει την προαγωγή. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα προσδίδεται στην αξία και τα προσόντα. Η πρόνοια όμως αυτή, στην κρίση μου, δεν εξαλείφει το κριτήριο της αρχαιότητας. Αντίθετα το διατηρεί ως ένα από τα στοιχεία αξιολόγησης, με την επιφύλαξη πως μεγαλύτερη σπουδαιότητα προσδίδεται στην αξία και τα προσόντα.
Έχω τη γνώμη πως τα στοιχεία αξία και προσόντα ως εκ της φύσης τους μπορούν να εκτιμηθούν και αξιολογηθούν ανάλογα με την άποψη που έκαστο μέλος του Συμβουλίου Κρίσεως μπορεί να έχει, και επομένως η βαθμολόγηση αντικατοπτρίζει ανάλογα την προσωπική εκτίμηση. Η αρχαιότητα όμως καταγράφεται με αναφορά σε καθορισμένο χρονικό διάστημα. Δεν μπορεί, επομένως, να διατιμηθεί σε μονάδες. Για να είμαι πιο σαφής, η αρχαιότητα του αιτητή των 15 ετών έναντι των ενδιαφερομένων μερών με 8 έως 12 έτη, δεν μπορεί να βαθμολογηθεί, όπως γίνεται στην παρούσα περίπτωση, με τον ίδιο αριθμό μονάδων, δηλαδή το μάξιμουμ των
2.Η διαφορά του αιτητή στα προσόντα και στην αξία έναντι των ενδιαφερομένων μερών είναι ενδεχόμενο να θεωρηθεί τόσο μικρή ώστε η υπέρτερη αρχαιότητα του να προσμετρήσει υπέρ της προαγωγής του. Η αυθαίρετη διαβάθμιση της αρχαιότητας σε κλίμακες ετών σε αντιστοιχία μονάδων εξαλείφει ουσιαστικά την πραγματική σημασία που πρέπει να αποδίδεται σ΄ αυτή σύμφωνα με τον Κανονισμό, έστω και αν μεγαλύτερη σημασία αποδίδεται στην αξία και στα προσόντα.
Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή θα επιτύχει αναφορικά με τα ενδιαφερόμενα μέρη των οποίων η αρχαιότητα είναι μικρότερη από αυτή του αιτητή.'
Παρόμοιο θέμα αντιμετωπίσθηκε και στην Μιχαλόπουλου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπ. 4/2001 κ.α./18.10.2002 από τον Κωνσταντινίδη, Δ.. Μεταφέρω τη σχετική προσέγγιση:
'Οι αιτητές επικαλούνται έντονα την αρχαιότητά τους και τίθεται ζήτημα σε σχέση με το κατά πόσο οι δύο βαθμοί στους 100 αντανακλούν ευλόγως τη σημασία αυτού του θεσμοθετημένου κριτηρίου, έστω με τον περιορισμό που εισάγουν οι Κανονισμοί. Δε χρειάζεται να επεκταθώ σ' αυτό το θέμα. Εντοπίζεται εξώφθαλμο σφάλμα ως εξής: Το Συμβούλιο Κρίσεως, όπως εξηγείται στο ειδικό έντυπο, από τους δύο βαθμούς απέδιδε ένα βαθμό για την αρχαιότητα σε όσους είχαν από μηδέν μέχρι οκτώ χρόνια υπηρεσίας και δυο βαθμούς σε όσους είχαν 8 και πλέον χρόνια υπηρεσίας. Επομένως το κριτήριο της αρχαιότητας εξουδετερώθηκε. Αποφασίστηκε να αποδίδονται οι ίδιοι ακριβώς βαθμοί σε όσους είχαν οκτώ χρόνια υπηρεσίας και σε όσους είχαν 18 χρόνια υπηρεσίας. Επίσης σε όσους είχαν ένα χρόνο υπηρεσίας και σε όσους είχαν επτά χρόνια υπηρεσίας. Επομένως, ο καταμερισμός των δέκα μονάδων σε ό,τι αφορά στο κριτήριο της αρχαιότητας απολήγει παράνομος διότι εξομοιώνει τον αρχαιότερο με το νεότερο'.
Στη Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 77, που αφορούσε προαγωγές στην Αστυνομία συζητήθηκε η σημασία της αρχαιότητας ενόψει της ρύθμισης του Καν. 3(2). Στην απόφαση της Ολομέλειας που εξέδωσε ο Πικής, Δ. - όπως ήταν τότε - λέχθηκαν τα εξής:
'Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας υπέβαλε ότι η πλάνη ως προς την αρχαιότητα αφορούσε επουσιώδες στοιχείο, δεδομένου ότι η αρχαιότητα συνιστά παράγοντα ήσσονος σημασίας ο οποίος καταντά σε αμελητέο στοιχείο για τον προσδιορισμό των διεκδικήσεων των υποψηφίων για προαγωγή. Διαφωνούμε. Ο νομοθέτης ορίζει την αρχαιότητα ως ένα από τα ουσιώδη στοιχεία για την κρίση των υποψηφίων για προαγωγή. Το γεγονός ότι ο παράγοντας αυτός δεν είναι ρυθμιστικός για τις διεκδικήσεις και υπολείπεται σε σπουδαιότητα των άλλων παραγόντων που προσδιορίζουν την αξία των υποψηφίων, δεν εξουδετερώνει ούτε καταργεί τη σημασία του ως ουσιώδες στοιχείο κρίσεως για την καταλληλότητα των υποψηφίων για προαγωγή.'
Τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για τη διενέργεια προαγωγών προβλέπονται από τον Καν. 3 των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89). Περιλαμβάνουν την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα. Για την αρχαιότητα προβλέπεται ότι «θα λαμβάνεται υπόψη αλλά δε θα αφήνεται να ρυθμίζει την προαγωγή. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα θα προσδίδεται στην αξία και τα προσόντα». Τα κριτήρια της αξίας και των προσόντων αξιολογούνται και βαθμολογούνται τόσο από την Επιτροπή Αξιολόγησης όσο και από το Συμβούλιο Κρίσεως. Από την τελική βαθμολογία των 100 μονάδων (45 από την Επιτροπή Αξιολόγησης, 45 από το Συμβούλιο Κρίσεως για την προσωπική συνέντευξη και 10 από το Συμβούλιο Κρίσεως με βάση τα στοιχεία του Προσωπικού Φακέλου και Ατομικού Δελτίου) για την αρχαιότητα έχουν παραχωρηθεί 2 μόνο μονάδες κατά ανώτατο όριο. Σύμφωνα με το Νόμο (βλ. Καν. 3(2) η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα 3 κριτήρια. ΄Οπως λέχθηκε στην Χαραλάμπους (πιο πάνω) η αρχαιότητα συνιστά ουσιώδες στοιχείο κρίσεως έστω και αν υπολείπεται σε σπουδαιότητα των άλλων παραγόντων που προσδιορίζουν την αξία των υποψηφίων. Θεωρώ, επομένως, ότι η παραχώρηση 2 μονάδων - από το σύνολο των 100 - έχει καταργήσει και εξουδετερώσει τη σημασία της αρχαιότητας η οποία συνιστά ουσιώδες στοιχείο κρίσεως. Είναι επομένως η κατάληξη μου ότι οι επίδικες προαγωγές πρέπει να ακυρωθούν γιατί δεν έχει δοθεί η δέουσα βαρύτητα σε ένα ουσιώδη και σχετικό παράγοντα - εκείνο της αρχαιότητας (βλ.
Iordanou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 245, Thymopoulos v. Republic (1967) 3 C.L.R. 588, Christides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 732 και Carayiannis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 341).Περαιτέρω: Στον κάθε ένα από τους αιτητές 1, 2, 3 και 4 με υπηρεσία 15, 15, 11 και 27 χρόνια αντίστοιχα δόθηκαν 2 μονάδες. Στο κάθε ένα από τα 2 Ε.Μ. με υπηρεσία 6 χρόνια αντίστοιχα δόθηκε μια μονάδα. Επομένως, η παραχώρηση 2 μονάδων κατά ανώτατο όριο για την αρχαιότητα είχε σαν αποτέλεσμα την εξίσωση υπηρεσίας 11 χρόνων με υπηρεσία 27 χρόνων.
Η εξίσωση αυτή συνιστά ένα δεύτερο λόγο εξάλειψης και εξουδετέρωσης της σημασίας της αρχαιότητας. Σε πλήρη ταύτιση με την απόφαση στην Χήρα (πιο πάνω) θεωρώ ότι η διαβάθμιση της αρχαιότητας σε κλίμακες ήταν αυθαίρετη. Η επίδικες προαγωγές ακυρώνονται και γι΄ αυτό το λόγο.»
Στην παρούσα υπόθεση, όπως και στην υπόθεση Σαμανίδης (πιο πάνω) η παραχώρηση 2 μονάδων κατά ανώτατο όριο για την αρχαιότητα και ο τρόπος βαθμολογίας της αρχαιότητας είχε σαν αποτέλεσμα την παραχώρηση 2 β. στον αιτητή ο οποίος είχε υπηρεσία 22 ετών και 1,50 β. στα Ε.Μ. Ιωνά, Τσαππή, Στυλιανού και Γιαννόπουλου οι οποίοι είχαν υπηρεσία 12 ετών. Έχω, επομένως, την άποψη πως η διαφορά του 0,50 β. δεν αντανακλά τη μεγάλη - σχεδόν διπλάσια - διαφορά στα έτη υπηρεσίας. Περαιτέρω, όπως και στην Σαμανίδης (πιο πάνω) θεωρώ ότι η παραχώρηση μόνο δύο μονάδων - από το συνόλο των 100 για την αρχαιότητα - έχει καταργήσει και εξουδετερώσει τη σημασία της αρχαιότητας η οποία συνιστά ουσιώδες στοιχείο κρίσεως. Υιοθετώ τα νομολογηθέντα στη Σαμανίδης (πιο πάνω). Είναι άγνωστο ποιά θα ήταν η τελική βαθμολογία του αιτητή και των Ε.Μ. αν αποδιδόταν η δέουσα βαρύτητα στην αρχαιότητα. Για τους λόγους που υποδεικνύονται στην υπόθεση Σαμανίδη η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Ο κ. Αγγελίδης υπέβαλε ότι η αξιολόγηση των στοιχείων των προσωπικών φακέλων και των ατομικών δελτίων είναι αναιτιολόγητη.
Στην Σαμανίδου (πιο πάνω) το θέμα τέθηκε ως εξής:
«Υιοθετώ επί του προκειμένου την απόφαση του Νικολαϊδη, Δ. στην Παπαστυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 136/98 κ.α./6.10.2000 στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
'Ελλείψει πρακτικού που να περιέχει αιτιολογία της απόφασης του Συμβουλίου δεν φαίνεται και συνεπώς δεν μπορεί να ελεγχθεί η βαρύτητα που απέδωσε στην αξιολόγηση της Επιτροπής. Το σκεπτικό της αξιολόγησης του Συμβουλίου Κρίσης παραμένει άγνωστο και συνεπώς εκτός δικαστικού ελέγχου.
Το θέμα απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο σε τρεις περιπτώσεις. Στην υπόθεση Ευθυμίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 165/97 κ.α., ημερ. 14.12.1998 και στις υποθέσεις Μουστάκας κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 172/98 κ.α. ημερ. 25.2.2000 και Χήρας ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 216/99 ημερ. 17.5.2000. Και στις τρεις αποφάσεις επισημαίνεται και τονίζεται η έλλειψη εξηγήσεων που θα δικαιολογούσαν τη βαθμολογία, έλλειψη που αφήνει χωρίς έρεισμα τον πίνακα συστηνομένων που καταρτίστηκε.'
Πρέπει να προστεθεί ότι οι διαπιστωθείσες πλημμέλειες συνδέονται με το προπαρασκευαστικό στάδιο της όλης σύνθετης διοικητικής ενέργειας η οποία οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση. Συνδέονται με τις προπαρασκευαστικές πράξεις.
Μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης οι προπαρασκευαστικές πράξεις 'απώλεσαν' τη δική τους αυτοτέλεια και έχουν συγχωνευθεί στην τελική πράξη. Με την προσβολή της τελικής πράξης παραδεκτώς έχουν προβληθεί και λόγοι ακύρωσης που ανάγονται στις πράξεις που έχουν συγχωνευθεί. Η διαπίστωση της ακυρότητας των προπαρασκευαστικών πράξεων, για τους λόγους που έχουν εκτεθεί πιο πάνω, επιφέρει την ακυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης δια την έκδοση της οποίας 'οι κριθείσαι ως παράνομοι αποτελούν νόμιμον προϋπόθεσιν' (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-59, σελ. 244, Ioannou v. E.A.C. (1981) 3 C.L.R. 280, 299, Michaeloudes and Another v. Republic (1979) 3 C.L.R. 56, 71, 72, HjiGeorgiou v. Republic (1974) 3 C.L.R. 436, Christodoulou v. CYTA (1978) 3 C.L.R. 61 και Μυλωνά κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 727/97 κ.α./31.8.99).»
Στην παρούσα υπόθεση είναι άγνωστο ποια θα ήταν η τελική βαθμολογία του αιτητή και των εννέα Ε.Μ. αν η αξιολόγηση των σχετικών στοιχείων ήταν νόμιμη και έγκυρη. Δυνατόν να επηρέαζε το τελικό ύψος της βαθμολογίας του αιτητή και των Ε.Μ.. Επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται και γι΄ αυτό το λόγο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Καμιά διαταγή για τα έξοδα του Ε.Μ. 1..
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.