ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:



ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

< I>(Υπόθεση Αρ. 131/03)

22 Δεκεμβρίου, 2003

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

Α. Κορακίδου, για τον Αιτητή.

Δ. Καλλίγερος, για τους Καθ ΄ων η αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης των τεμαχίων αρ. 915 και 916, Φ/Σχ. ΧΧΧV /55 στη Φοίτη τα οποία εμπίπτουν στην οικιστική ζώνη Η2.

Η αίτηση που είχε υποβάλει ο αιτητής για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση εστιατορίου στο τεμάχιο αρ. 915 απορρίφθηκε γιατί η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες της παρ. 2(α) της διάταξης 9(Ξ) της Δήλωσης Πολιτικής, όσον αφορά τη χωροθέτηση ήπιων τύπων αναψυχής / ψυχαγωγίας. Εναντίον αυτής της απόφασης υποβλήθηκε ιεραρχική προσφυγή η οποία απορρίφθηκε από την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή.

Στις 11.12.01 ο αιτητής υπέβαλε την αίτηση με αρ. ΠΑΦ/1754/01 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών του Σχεδίου Ανάπτυξης (Δήλωση Πολιτικής), για την ανέγερση εστιατορίου με βάση τον Κανονισμό 19(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999, ΚΔΠ 309/99 (στο εξής οι Κανονισμοί). Η Πολεοδομική Αρχή υπέβαλε στο Υπουργείο Εσωτερικών σχετική έκθεση επί του θέματος σύμφωνα με τον Κανονισμό 13(8)α. Παραθέτω τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η αρμόδια Πολεοδομική Αρχή:

«(α) Τα τεμάχια της αίτησης (κίτρινο χρώμα στο σχέδιο του Παραρτήματος «Α») βρίσκονται μέσα στην Οικιστική ζώνη Η2 του χωριού Φοίτη. Χωροθετικά τοποθετούνται στις παρυφές και έξω από τον πυκνοκατοικημένο παραδοσιακό πυρήνα του χωριού (δέστε φωτογραφίες Παραρτήματος «Δ»). Η περιοχή γύρω δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί οικιστικά και έχει αγροτικό χαρακτήρα. Ενας από τους λίγους κατοίκους της γειτονικής περιοχής, είχε υποβάλει με την προηγούμενη αίτηση στην Πολεοδομική Αρχή, ένσταση για τη λειτουργία του εστιατορίου με την οποία εξέφραζε την ανησυχία του για τα ενδεχόμενα προβλήματα ηχορύπανσης, προβλήματα από υπερβολική αύξηση τροχαίας κυκλοφορίας καθώς και γενικά παράβλαψη ανέσεων της γειτονικής οικιστικής περιοχής (Παράρτημα «Ε»).

(β) Η προσπέλαση του τεμαχίου όπως φαίνεται και στο σχέδιο του Παραρτήματος «Α» είναι ο στενός δρόμος του χωριού που διέρχεται μέσα από την κεντρική πλατεία και ο οποίος έχει επιστρωθεί πρόσφατα μέχρι το σημείο Α του χωρομετρικού με μπετόν. (από το σημείο Α έως Β του χωρομετρικού σχεδίου ο δρόμος είναι χωμάτινος). Ο δρόμος αυτός λόγω της στενότητας του αλλά και των κλειστών στροφών μέσα από το κέντρο του χωριού, δεν θεωρείται κατάλληλος για διακίνηση μεγάλου αριθμού οχημάτων και λεωφορείων. Οσον αφορά την προσπέλαση του τεμαχίου από άλλο δρόμο τον οποίο αναφέρει στην επιστολή του ο αιτητής, αυτός δεν είναι επίσημος εγγεγραμμένος δρόμος από το σημείο Γ - Δ - Ε του χωρομετρικού, σύμφωνα και με σχετική διαβούλευση του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού που επισυνάπτεται ως Παράρτημα «Στ» της παρούσης. Επίσης, από επιτόπια επίσκεψη διαπιστώθηκε ότι αυτός στο μεγαλύτερο του μέρος είναι χωμάτινος σε κακή κατάσταση και με πολύ επικίνδυνη στροφή στο σημείο Δ του χωρομετρικού σχεδίου λόγω των έντονων υψομετρικών διαφορών που επικρατούν.

(γ) Συνεπώς και λόγω της μεγάλης δυναμικότητας της ανάπτυξης και του γεγονότος ότι κύρια προσπέλαση προς την προτιθέμενη ανάπτυξη θα διέρχεται μέσα από τους στενούς δρόμους και διαμέσου του κέντρου του χωριού, η ανάπτυξη αναμένεται ότι θα προκαλέσει προβλήματα όχλησης στη γύρω οικιστική περιοχή τόσο όσον αφορά ηχητική ρύπανση όσο και από υπερβολική αύξηση της τροχαίας κυκλοφορίας κατά παράβαση της Πολιτικής 9(Ξ)4(α) και 4(β) της Δήλωσης Πολιτικής.

(δ) Επιπρόσθετα με τα πιο πάνω, αναφέρεται ότι λόγω του πολύ μεγάλου μεγέθους της αλλά και της μορφής της, η προτεινόμενη οικοδομή δεν εναρμονίζεται ούτε με την κλίμακα αλλά ούτε και το χαρακτήρα του γειτονικού παραδοσιακού πυρήνα του χωριού κατά παράβαση των κατευθυντήριων γραμμών του Κεφ. 10 της Δήλωσης Πολιτικής (δέστε και σχέδια όψεων που επισυνάπτονται). Αναφέρεται ότι η Φοίτη ανήκει στον κατάλογο των χωριών που παρουσιάζουν ειδικό Κοινωνικό, Αρχιτεκτονικό και ή Ιστορικό Ενδιαφέρον και Χαρακτήρα και συνεπώς η ανέγερση της προτεινόμενης οικοδομής κρίνεται ότι θα επηρεάσει αρνητικά τον τοπικό χαρακτήρα και περιβάλλον αφού τόσο ο όγκος όσο και η μορφή του συνόλου αλλά και των επιμέρους στοιχείων (π.χ. τύπος ανοιγμάτων, κλίση στεγών κ.λ.π.) δεν συμβαδίζουν με τις Ειδικές Κατευθυντήριες Γραμμές Ιστορικών/Παραδοσιακών Περιοχών της Παραγράφου 10.3 και του Παραρτήματος «Η» της Δήλωσης Πολιτικής.

(ε) Επίσης αναφέρεται ότι, ναι μεν η προσθήκη του τεμαχίου 916 στην ανάπτυξη, σε σχέση με την αρχική αίτηση προσφέρει τη δυνατότητα άνετου χώρου στάθμευσης ώστε να μειωθεί η πιθανότητα δημιουργίας επιπρόσθετων προβλημάτων όχλησης από πιθανή παράνομη στάθμευση λόγω ανεπάρκειας και μη ικανοποιητικής λειτουργίας των χώρων στάθμευσης εντός των τεμαχίων της ανάπτυξης, αλλά ωστόσο η επίστρωση τόσο μεγάλης επιφάνειας με συνεκτικό υλικό για δημιουργία του απαιτούμενου χώρου στάθμευσης μέσα σε μια οικιστική μεν ζώνη, αλλά αγροτικού χαρακτήρα, δεν εντάσσεται αισθητικά στην περιοχή.

(στ) Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η υποβληθείσα κάτοψη της οικοδομής είναι με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένη ώστε η προτεινόμενη οικοδομή να μπορεί να λειτουργεί πολύ εύκολα ως δύο ανεξάρτητες μονάδες αναψυχής με την ανέγερση τοίχου ή έστω με την τοποθέτηση μιας αναδιπλούμενης πόρτας στον κεντρικό άξονα, στη θέση δηλαδή που δείχνεται με κόκκινη διακεκομμένη γραμμή στην κάτοψη του Παραρτήματος «Γ». Αν αυτό συμβεί η ανάπτυξη εντατικοποιείται και η όχληση στην περιοχή θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.»

 

Στη συνέχεια λήφθηκαν οι απόψεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, του Επάρχου Πάφου, του Κοινοτικού Συμβουλίου Φοίτης, του Διευθυντή Τμήματος Δημόσιων Εργων και του Γενικού Διευθυντή Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού.

Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων (εφεξής το Συμβούλιο) αφού μελέτησε το Σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών ημερ. 5.9.02, αποφάσισε ομόφωνα και σύμφωνα με τον Κανονισμό 15(3) των Κανονισμών να εισηγηθεί όπως το Υπουργικό Συμβούλιο - με βάση τις εξουσίες του δυνάμει του άρθρου 26 του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου - απορρίψει την αίτηση δεδομένου «ότι αυτή δεν πληροί τις πρόνοιες του Κανονισμού 19(1)α-ιβ, δεν θεωρείται έκτακτη και δικαιολογημένη προς το δημόσιο συμφέρον και δεν αποτελεί ειδική περίπτωση.».

Ακολούθως, το Υπουργικό Συμβούλιο στη συνεδρία του ημερ. 13.11.02 εξέτασε την πρόταση του Συμβουλίου και αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση, υιοθετώντας την εισήγηση του Συμβουλίου. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και ο αιτητής την πληροφορήθηκε με επιστολή ημερ. 4.12.02 του Υπουργείου Εσωτερικών.

Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου με την οποία απερρίφθη η αίτηση του ΠΑΦ/1754/2001 για έκδοση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση.

Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση προβάλλει προδικαστική ένσταση και ισχυρίζεται ότι η απόφαση που προσβάλλεται δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Επικαλείται τις αποφάσεις στις Σιμιλλίδης ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 571/96, ημερ. 6.2.98, Δήμος Αγίας Νάπας ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 612/96, ημερ. 6.3.98 και Χριστοφής Κούνουνας ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2859, ημερ. 31.12.01. Οι αποφάσεις αυτές ερμήνευσαν κατά τον ίδιο τρόπο το άρθρο 26 του Νόμου, ως ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο στον οποίο αναφέρονταν τα γεγονότα αυτών των υποθέσεων και στη βάση των δικών τους δεδομένων. Θεωρούν πράγματι ότι εκτελεστή είναι μόνο η απόφαση της πολεοδομικής αρχής η οποία έχει την αποκλειστική εξουσία ή αρμοδιότητα για χορήγηση πολεοδομικής άδειας και ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ή σε περίπτωση εκχώρησης η απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής για την κατά παρέκκλιση χορήγηση πολεοδομικής άδειας στερείται εκτελεστότητας. Επίσης υποστηρίζουν ότι πρόσβαση προς το Υπουργικό Συμβούλιο για παρέκκλιση βάσει του άρθρου 26 έχει, μόνο η πολεοδομική αρχή και όχι ο αιτούμενος την πολεοδομική άδεια.

Καθώς είναι αυτονόητο, το σκεπτικό των πιο πάνω υποθέσεων, διαμορφώθηκε με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 26 κατά τον ουσιώδη χρόνο. Εκτοτε και μέχρι τον χρόνο υποβολής και εξέτασης της αίτησης του αιτητή στην παρούσα υπόθεση, το εν λόγω άρθρο υπέστη τρεις τροποποιήσεις. Για αυτούς τους λόγους οι πιο πάνω αποφάσεις δεν βρίσκουν εφαρμογή στην παρούσα.

Το άρθρο 26 του Νόμου που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο της παρούσας υπόθεσης προνοούσε τα εξής:

«26.-(1) Για να καταλήξει σε πολεοδομική απόφαση δυνάμει του παρόντος Νόμου, η Πολεοδομική Αρχή λαμβάνει υπόψη τις πρόνοιες του εφαρμοστέου στην περίπτωση σχεδίου αναπτύξεως καθώς και οποιοδήποτε άλλο ουσιώδη παράγοντα.

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί με απόφασή του να χορηγεί πολεοδομική άδεια κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης, ανεξάρτητα αν η ανάπτυξη έχει συντελεστεί ή όχι, σε έκτακτες και δικαιολογημένες προς το δημόσιο συμφέρον περιπτώσεις ή άλλες ειδικές περιπτώσεις, που θα καθοριστούν με Κανονισμούς τους οποίους εκδίδει το Υπουργικό Συμβούλιο και εγκρίνει η Βουλή των Αντιπροσώπων.

(3) Κανονισμοί οι οποίοι εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα ασκείται η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου και, ειδικότερα, δυνατό να προνοούν για-

(α) τη διαδικασία, τους όρους, τις προϋποθέσεις, τους περιορισμούς και τα κριτήρια, με βάση τα οποία ασκείται η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου.

(β) τη σύσταση συμβουλίου για να συμβουλεύει το Υπουργικό Συμβούλιο κατά την εξέταση αιτήσεων για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης.

(γ) την επιβολή δικαιωμάτων για την εξέταση αιτήσεων για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης.

(δ) την επιβολή αντισταθμιστικών μέτρων, στα οποία περιλαμβάνεται και η μεταφορά συντελεστή δόμησης από άλλο τεμάχιο ή από διατηρητέα οικοδομή.

(ε) την αναδρομική εφαρμογή τους σε ειδικά καθορισμένες περιπτώσεις.»

 

 

Εξάλλου, ο Κανονισμός 17 αναθέτει την αποφασιστική αρμοδιότητα στο Υπουργικό Συμβούλιο, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η αίτηση υποβάλλεται στην οικεία Πολεοδομική Αρχή (Καν.13). Συνεπώς η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στις πρόνοιες του Νόμου, είναι αναιτιολόγητη και παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Υποστηρίζει πως η προτεινόμενη ανάπτυξη είναι δικαιολογημένη προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος γιατί στοχεύει στην προαγωγή του αγροτουρισμού, στον ποιοτικό εμπλουτισμό των παρεχόμενων διευκολύνσεων κοινωνικής υποδομής και αναψυχής του κοινού, στην υλοποίηση περιφερειακής ανάπτυξης και διεύρυνσης της τοπικής οικονομικής βάσης, στην πραγματοποίηση έργων ανάπτυξης σύμφωνα με το άρθρο 19(1) των Κανονισμών.

Καταρχήν αναφορικά με τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά της αίτησης τα οποία επισημαίνει ο αιτητής προς θεμελίωση του ισχυρισμού του ότι η αίτηση του έπρεπε να εγκριθεί, το Δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει σε ουσιαστική εξέταση τους. Πρόκειται για ουσιαστικό έλεγχο που εκφεύγει της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. (Βλ. Homus Development Ltd ν. Δήμου Λεμεσού, ΑΕ 2762, ημερ. 20.9.01, Δρουσιώτη ν. Υπ. Συμβουλίου Υπ. 719/00, 10.6.02). Επίσης ως λόγος ακυρώσεως που άπτεται της τεχνικής κρίσης της διοίκησης είναι απαράδεκτος. (Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου κ.α. (1998) 3 Α.Α.Δ. 223).

Οπως διαπίστωσα από το διοικητικό φάκελο η αίτηση του αιτητή αξιολογήθηκε αφού συνεκτιμήθηκαν όλες οι εκθέσεις των αρμοδίων τμημάτων και οι επιπρόσθετες πληροφορίες/στοιχεία για τα υποβληθέντα σχέδια. Η εισήγηση του αιτητή ότι δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι σύμφωνη με το νόμο και τους δυνάμει τούτου εκδοθέντες Κανονισμούς.

Οι απόψεις όλων των αρμοδίων φορέων, θέτουν προϋποθέσεις που αφορούν στα τεμάχια του αιτητή ως αίρεση για να συστήσουν την κατά παρέκκλιση χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Πιο συγκεκριμένα η Πολεοδομική Αρχή θα ήταν διατεθειμένη να συστήσει την κατά παρέκκλιση χορήγηση άδειας στον αιτητή νοουμένου ότι:

 

«(α) Θα δημιουργηθεί εναλλακτική κατάλληλη πρόσβαση προς τα τεμάχια της ανάπτυξης με την εγγραφή και βελτίωση υφιστάμενων αγροτικών δρόμων,

(β) Το μέγεθος της ανάπτυξης θα μειωθεί αισθητά και οπωσδήποτε η οικοδομή να μην ξεπερνά σε συνολικό μέγεθος τα 250 τ.μ. ώστε τόσο ο όγκος όσο και η ένταση της ανάπτυξης να μπορούν να ενταχθούν και απορροφηθούν ομαλότερα στην περιοχή και

(γ) Η οικοδομή θα επανασχεδιαστεί ώστε η αισθητική της να ακολουθεί τις κατευθυντήριες οδηγίες του Κεφ. 10 και του Παραρτήματος «Η» της Δήλωσης Πολιτικής.»

 

 

 

Οπως δε διαπίστωσε ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, η προϋπόθεση που τίθεται σε σχέση με τη δημιουργία εναλλακτικής κατάλληλης πρόσβασης με την εγγραφή υφιστάμενων αγροτικών δρόμων, είναι αδύνατο να πληρωθεί από τον αιτητή αφού «..... αυτό, μεταξύ άλλων, προϋποθέτει διεύρυνση υφιστάμενων μονοπατιών, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται ξένες ιδιοκτησίες για τις οποίες θα πρέπει να εξασφαλισθούν σχετικές συγκαταθέσεις ή να προωθηθεί διαδικασία απαλλοτρίωσής τους.». Το ίδιο βεβαιώνει και με σχετική επιστολή του ο Επαρχος Πάφου.

Οι υπό όρους θετικές εκθέσεις των τμημάτων όπως και οι απόψεις της τοπικής αρχής (που τίθεται ανεπιφύλαχτα υπέρ της αίτησης αλλά χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία) ελήφθησαν υπόψη, όπως φαίνεται και από το σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών προς το Συμβούλιο (παράρτημα 8 του δικογράφου της ένστασης). Το εν λόγω σημείωμα, αποτέλεσε το έρεισμα τόσο για την διαμόρφωση εισήγησης από το Συμβούλιο όσο και για την τελική απόφαση.

Σε αυτό, γίνεται εκτενής αναφορά σε όλες τις εξειδικευμένες απόψεις αλλά και στις θέσεις του αιτητή και προτείνει την απόρριψη της χορήγησης της άδειας. Συνοπτικά παραθέτω τους λόγους οι οποίοι λήφθηκαν υπόψη:

  1. ο υφιστάμενος δημόσιος δρόμος που οδηγεί από την κεντρική πλατεία του χωριού στα προς ανάπτυξη τεμάχια δεν είναι κατάλληλος, για εξυπηρέτηση της προτεινόμενης ανάπτυξης,

  2. η υφιστάμενη υπαλλακτική προσπέλαση που προτείνεται από τον αιτητή δεν επιτρέπει την απρόσκοπτη και άνετη χρησιμοποίησή της από οχήματα, και η εγγραφή του δημόσιου μονοπατιού σε δημόσιο δρόμο δεν μπορεί να εξεταστεί συνδυασμένα με την παρούσα αίτηση αφού δεν έχουν εξασφαλισθεί οι συγκαταθέσεις των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών και ούτε βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία απαλλοτρίωσης των επηρεαζόμενων ιδιοκτησιών, ή των ιδιοκτησιών για τις οποίες δεν έχουν εξασφαλισθεί οι αναγκαίες συγκαταθέσεις.»

 

 

Το σκεπτικό που εκφράζεται στο σημείωμα και το όλο περιεχόμενο του, υιοθετήθηκε και για τις ανάλογες αποφάσεις του Συμβουλίου και των καθ' ων η αίτηση. Περιέχει πλήρη και νόμιμη αιτιολογία για την απόρριψη της αίτησης η οποία, καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση εύλογα επιτρεπτή. Είναι εξάλλου γνωστό ότι η αιτιολογία που περιέχεται στο σώμα της απόφασης, έστω και αν είναι λακωνική, θεωρείται νόμιμη εφόσον συμπληρώνεται από τα στοιχεία και τα έγγραφα του φακέλου.

Η υποβολή σημειωμάτων και η ανάθεση της διεξαγωγής έρευνας σε άλλα όργανα ήταν νόμιμες και αναγκαίες ενέργειες προς υποστήριξη του ρόλου του Συμβουλίου και του αποφασίζοντος οργάνου στην προκειμένη περίπτωση και αυτό, λόγω της μεγάλης έκτασης της προτεινόμενης ανάπτυξης καθώς και των προβλημάτων που θα προκαλούσε η λειτουργία του «χώρου δεξιώσεων» σε μια τέτοια περιοχή.

Ο αιτητής επικαλείται το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, καθώς ισχυρίζεται, θα εξυπηρετούσε η σκοπούμενη ανάπτυξη. Συγκεκριμένα αναφέρεται στα κριτήρια του καν. 19(1) παρ.(δ), (ζ) και (η), χωρίς να εξειδικεύει τους λόγους και τα γεγονότα με βάση τα οποία ένα εστιατόριο με τόσο μεγάλες διαστάσεις και με τις παραμέτρους της δυσκολίας πρόσβασης, πληροί αυτά τα κριτήρια. Δεν τεκμηριώνει περαιτέρω τους ισχυρισμούς του προς θεμελίωση και απόδειξη του δημοσίου συμφέροντος. Για την έννοια του δημοσίου συμφέροντος ως λόγου για χαλάρωση των προνοιών του νόμου υιοθετώ τα αποφασισθέντα στη Νεοφύτου ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α., υπ' αρ. 519/98, ημερ. 29.5.03.

Καταλήγω ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί λόγος επέμβασης του Δικαστηρίου στον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Υπουργικού Συμβουλίου. Η επίδικη απόφαση, στη βάση των δεδομένων που προκύπτουν από το φάκελο και των αποτελεσμάτων της έρευνας που διεξήχθη από τα αρμόδια τμήματα, κρίνεται επαρκώς αιτιολογημένη και νόμιμη.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

ΣΦ.

 

 

 
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο