|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 333/2002
30 Σεπτεμβρίου 2003
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ/Η
ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ΄ ων η Αίτηση.
---------------------------
Αγ. Ευσταθίου
, για τους Αιτητές.Μ. Φλωρέντζος, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.
Π. Παπαγεωργίου, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο 1 - Μ. Μηνά.
Σ. Ανδρέου, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο 2 - Ι. Θεμιστοκλέους.
Α.Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο 3 - Α. Τσαγγάρη.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, η οποία εγκρίθηκε από τον αρμόδιο Υπουργό και δημοσιεύθηκε στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου με αρ. 10 ημερ. 11 Μαρτίου 2002, για το διορισμό των ενδιαφερομένων προσώπων Μ. Μηνά, Ι. Θεμιστοκλέους και Α. Τσαγγάρη στη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου από 1 Μαρτίου 2002.
Σύμφωνα με το άρθρο 13Α
του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285 (όπως τροποποιήθηκε):«13Α - (1) Τα μέλη της Δύναμης μέχρι και του βαθμού του Ανώτερου Υπαστυνόμου, διορίζονται, εγγράφονται, προάγονται και απολύονται από τον Αρχηγό, με την έγκριση του Υπουργού.
(2)(α) Οι όροι και η διαδικασία διορισμού, εγγραφής, προαγωγής, υπηρεσίας και απόλυσης μελών της Δύναμης μέχρι και του βαθμού Ανώτερου Υπαστυνόμου θα προβλέπονται με Κανονισμούς που εκδίδονται με τη σύσταση του Αρχηγού, από το Υπουργικό Συμβούλιο και εγκρίνονται από
τη Βουλή των Αντιπροσώπων και δημοσιεύονται μετά την έγκρισή τους στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.(β) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου αυτού θα κατοχυρώσουν επίσης και διασφαλίσουν κατά τις προσλήψεις στη Δύναμη τη δίκαιη μεταχείριση όλων των υποψηφίων ώστε να εκλέγονται οι άξιοι τηρουμένων των γενικών αρχών της ισότητας.»
Οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα κατείχαν τη θέση Υπαστυνόμου κατόπιν διορισμού τους, σε διάφορες ημερομηνίες, βάσει του Κανονισμού 10 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89). Προβλέπεται στον εν λόγω Κανονισμό ότι:
«Τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου, ο Αρχηγός με την έγκριση του Υπουργού μπορεί να διορίσει σε βαθμό μέχρι Ανώτερου Υπαστυνόμου για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων σε εξειδικευμένη υπηρεσία πρόσωπο το οποίο έχει πτυχίο ή δίπλωμα πανεπιστημίου ή άλλο ισοδύναμο προσόν, συναφές προς τα ειδικά καθήκοντα, νοουμένου ότι στους άμεσους προηγούμενους βαθμούς δεν υπηρετεί κατάλληλα προσοντούχο μέλος της Δύναμης.»
Αξιωματικοί που διορίζονται βάσει του εν λόγω Κανονισμού δεν προάγονται. Σχετικός είναι ο Κανονισμός 11(1) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) τον οποίο εξέτασα πρόσφατα στην Ερμιόνη Κανταρτζή κ.α. ν. Δημοκρατίας, συνεκδ. υποθ. αρ. 1106/2000 κ.α. ημερ. 24 Φεβρουαρίου 2003:
«11. - (1) Κανένας δε θεωρείται ως προσοντούχος υποψήφιος για προαγωγή:
.................................. .................................................. .................................
(γ) Σε Ανώτερο Υπαστυνόμο, εκτός αν -
(ι) .................................................. ..................................................
(ιι) .................................................. .................................................< /P>
Νοείται ότι πρόσωπο που διορίστηκε στο βαθμό του Υπαστυνόμου σύμφωνα με τον Κανονισμό 10 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών δε θεωρείται ως προσοντούχος υποψήφιος.»
Επομένως, τη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, όπως βέβαια και οι αιτητές, θα μπορούσαν να την πάρουν μόνο με διορισμό.
Στην προκείμενη περίπτωση ο Αρχηγός της Αστυνομίας ενήργησε κατόπιν Σημειώματος, ημερ. 15 Φεβρουαρίου 2002, του Διευθυντή του Τμήματος Μελετών και Ανάπτυξης. Στο εν λόγω Σημείωμα αναφερόταν ότι οι πενήντα τέσσερεις θέσεις εξειδικευμένου προσωπικού οι οποίες είχαν σταδιακά δημιουργηθεί, ενσωματώθηκαν από τον περί Προϋπολογισμού Νόμο στις οργανικές θέσεις της Αστυνομίας και ότι δέκα από αυτές ήταν θέσεις Ανώτερου Υπαστυνόμου από τις οποίες οι τρεις παρέμεναν κενές. Έπειτα, σε ό,τι εδώ ενδιαφέρει
, διατυπωνόταν εισήγηση για «ανέλιξη τριών Υπαστυνόμων σε Ανώτερους Υπαστυνόμους».Ακολούθησε, χωρίς ο,τιδήποτε άλλο, επιστολή από τον Αρχηγό της Αστυνομίας ημερ. 18 Φεβρουαρίου 2002, προς τον αρμόδιο Υπουργό για έγκριση του διορισμού των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου ένεκα, καθώς εξηγούσε, της ενσωμάτωσης των εξειδικευμένων θέσεων στις οργανικές θέσεις της Αστυνομίας. Παραθέτω το μέρος της επιστολής που περιγράφει την πράξη του Αρχηγού:
«Με βάση τις εξουσίες που μου παρέχει ο Καν. 10 των Περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89), αιτούμαι τη δική σας έγκριση για τη δια διορισμού αναβάθμιση στον αμέσως επόμενο βαθμό, των πιο κάτω ήδη υπηρετούντων σε εξειδικευμένες θέσεις μελών, για την εκτέλεση των ειδικών καθηκόντων που είναι συναφή με τις θέσεις τους:»
Ο Υπουργός παρέσχε την αναγκαία έγκριση. Και κατ΄ ακολουθίαν δημοσιεύτηκαν οι διορισμοί.
Διερωτήθηκα κατά το στάδιο των διευκρινίσεων ποιές μπορεί να ήταν οι επιπτώσεις από την αναφερθείσα ως ενσωμάτωση των εξειδικευμένων θέσεων της Αστυνομίας στις οργανικές θέσεις με τον περί Προϋπολογισμού Νόμο και ειδικότερα το κατά πόσο η ενσωμάτωση αναιρούσε την πρόνοια στον Καν. 11(1) της Κ.Δ.Π. 52/89 για τη μη δυνατότητα προαγωγής αξιωματικών που είχαν διοριστεί βάσει του Καν. 10 της Κ.Δ.Π. 51/89. Δεν χρειάστηκε όμως να με απασχολήσει περαιτέρω αυτή η πτυχή αφού, καθώς έγινε δεκτό από όλους, δεν επρόκειτο για περίπτωση διαδικασίας προαγωγής όσο και αν στην επιστολή του Αρχηγού γινόταν λόγος για «αναβάθμιση» και «ανέλιξη» τριών Υπαστυνόμων σε Ανώτερους Υπαστυνόμους.
Αλλά ούτε και διεξήχθη η προβλεπόμενη για διορισμό διαδικασία, η οποία εκτίθεται στους Καν. 5, 6, 7 και 8 της Κ.Δ.Π. 52/89 και η οποία, σύμφωνα με νομολογία στην οποία παρέπεμψε ο συνήγορος της Δημοκρατίας, καλύπτει και περιπτώσεις όπου είχε γίνει διορισμός βάσει του Καν. 10 της Κ.Δ.Π. 51/89: βλ. Ευφροσύνη Συρίμη Ιταλού ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ.933/97, ημερ. 9 Σεπτεμβρίου 1999, Πασχάλης ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 421/98 ημερ. 27 Σεπτεμβρίου 1999 και Αντωνάκης Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 710/01, ημερ. 13 Φεβρουαρίου 2003. Εν προκειμένω δεν υπήρξε καν προκήρυξη των θέσεων, η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη διαδικασίας διορισμού: βλ. την απόφαση της Ολομέλειας στην Αρχή Λιμένων ν.
Εμμανουήλ Βασιλείου (1996) 3 Α.Α.Δ. 54 και την απόφαση της πλειοψηφίας στην Κοφτερός ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2553, ημερ. 1 Μαρτίου 2001.Προβλήθηκε εκ μέρους του ενδιαφερομένου προσώπου Ι. Θεμιστοκλέους ότι οι αιτητές δεν είχαν τα προσόντα για τη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου και γι΄ αυτό στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν τους διορισμούς. Δεν μπορεί όμως να απασχολήσει ζήτημα προσόντων χωρίς προκήρυξη της θέσης με δημοσίευση του σχεδίου υπηρεσίας στο οποίο να καθορίζονται τα απαιτούμενα προσόντα και χωρίς, σε περίπτωση όπως την παρούσα, το ζήτημα να είχε εν συνεχεία πρωτογενώς εξεταστεί από το διοικητικό όργανο. Υπενθυμίζω δε, σε σχέση με την εν προκειμένω νομιμοποίηση των αιτητών, τις αποφάσεις της Ολομέλειας στη Λοχίας Γεωργίου κ.α. ν. Παναγή κ.α. & Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 81 και στη Νεοκλή Αγαθαγγέλου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 120. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να αφιερώσω άλλο χρόνο για να επεκταθώ.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ