|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(
Υπόθεση αρ. 217/01)
24 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΑΝΔΡΕΑΣ Χ"ΡΑΦΤΗΣ
2. ΕΛΙΚΚΟΣ ΗΛΙΑ
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθής η αίτηση.
--------------------
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθής η αίτηση
Λ. Βασιλείου, για το ενδιαφερόμενο μέρος
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ: Προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής η Επιτροπή) που δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 19/1/01 για την προαγωγή του Ανδρέα Σωκράτους στη μόνιμη θέση Ανώτερου Κτηματολογικού Λειτουργού (Χωρομετρίας) Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας από την 1/8/89 αντί των αιτητών. Η απόφαση της Επιτροπής ακολούθησε ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφ. αρ. 950/98 δυνάμει της οποίας η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους (στο εξής ε.μ.) στην ίδια θέση ακυρώθηκε.
Με την πρώτη προσφυγή οι αιτητές προσέβαλαν μεταξύ άλλων το εύρημα πρώτα της Συμβουλευτικής Επιτροπής και έπειτα της Επιτροπής ότι το ε.μ. κατείχε το προσόν της οκταετούς τουλάχιστον πείρας και το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Ήταν προσόντα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας οι σχετικές πρόνοιες του οποίου έχουν ως εξής:
«3. .................................................. .................................................. ......
(1) .................................................. .................................................. .....
(β) Οκταετής τουλάχιστο πείρα σε θέματα σχετικά με την εργασία του κλάδου Χωρομετρίας από την οποία τριετής τουλάχιστο διοικητική πείρα σε υπεύθυνη θέση.
.................................. .................................................. ..........................
4. Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας.»
Ο Δικαστής Νικολάου δέχθηκε τις εισηγήσεις των αιτητών και επί των δύο πιο πάνω θεμάτων και προχώρησε στην ακύρωση της επίδικης απόφασης. Είναι χρήσιμο να παραθέσω εκτεταμένα αποσπάσματα της απόφασης. Αναφέρει για το πρώτο ζήτημα της έλλειψης δηλαδή οκταετούς πείρας από το ε.μ.:
«Ως προς το προσόν της οκταετούς πείρας σε θέματα σχετικά με την εργασία του Κλάδου Χωρομετρίας, οι σχετικές βεβαιώσεις στο φάκελο του ενδιαφερομένου προσώπου, στις οποίες με γενικότητα αναφέρθηκε η Συμβουλευτική, κάλυπταν το διάστημα μεταξύ Απριλίου 1984 και Ιουνίου 1991, ύστερα από το οποίο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο προσελήφθη στο δημόσιο τομέα ως έκτακτος Χωρομέτρης. Επρόκειτο για τέσσερις βεβαιώσεις γραμμένες στα Αγγλικά.
.................................. .................................................. ................................
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, τα πορίσματα της οποίας επί του προκειμένου υιοθέτησε η Ε.Δ.Υ., δεν περιέλαβε στις εκθέσεις της οποιαδήποτε ανάλυση στοιχείων με αναφορά στις εν λόγω βεβαιώσεις έτσι ώστε, από επιμέρους διαπιστώσεις, να εξηγείται η κατάληξη ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο πράγματι είχε, στον ιδιωτικό τομέα, ό,τι υπολοιπόταν στο δημόσιο τομέα για να συμπληρώσει την απαιτούμενη οκταετή πείρα. Καθώς φαίνεται - αφήνω ανοικτή την ακρίβεια της αριθμητικής - χρειαζόταν για το σκοπό αυτό ακόμα τουλάχιστο δεκαοκτώ μήνες. Προκύπτει από την πρώτη βεβαίωση ότι στη διάρκεια της πρώτης εργοδότησης του απο Απρίλιο 1984 μέχρι Απρίλιο 1987, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο απασχολείτο αποκλειστικά ως χωρομέτρης μόνο κατά την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου 1986 και Απριλίου 1987, ήτοι , κατ' ανώτατο όριο περίοδο, έξι μηνών. Ενώ, για
όλο το υπόλοιπο διάστημα, είχε και άλλα καθήκοντα: ως μηχανολόγος εργοταξίου και ως επιμετρητής ποσοτήτων. Οπότε παραμένει άγνωστη η έκταση της τότε εργασίας του ως χωρομέτρης. Ακριβώς το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για την εργοδότηση του, μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου του 1991, στην οποία αναφέρεται η τελευταία βεβαίωση. Αλλά και η εργοδότηση από τον Απρίλιο του 1987 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1990 στην οποία αναφέρονταν η δεύτερη και Τρίτη βεβαίωση, θα έπρεπε να αντικρυζόταν κι αυτή με παρόμοιο τρόπο αφού ακόμα και κατόπιν της διευκρίνισης, είναι σαφές ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν απασχολείτο αποκλειστικά με χωροταξικές εργασίες. Το αν θα μπορούσε να συνυπολογιστεί, για σκοπούς της απαιτούμενης πείρας, μέρος του συνόλου του χρόνου απασχόλησης του, επειδή σ' αυτήν περιλαμβάνονταν και εκτενείς χωρομετρικές εργασίες, όπως περιγράφονται στη διευκρινιστική βεβαίωση, είναι ζήτημα προς το οποίο θα έπρεπε να είχε κατευθύνει την προσοχή της η αρμόδια αρχή για να προσδιορίσει. Θα ήταν άτοπο να εκφράσω επ' αυτού πρωτογενώς άποψη. Τέλος, ως προς την τέταρτη βεβαίωση η οποία αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ Οκτωβρίου 1990 και Φεβρουαρίου 1991 - κατ' ανώτατο όριο πέντε μήνες - παρατηρώ ότι εκείνο που αναφέρει δεν είναι ότι επρόκειτο περί πλήρους απασχόλησης αλλά ότι κατά εκείνη την περίοδο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εκτέλεσε αριθμό χωριστών χωρομετρικών εργασιών.»Μεταξύ των λόγων που οι αιτητές επικαλούνται γι' ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι η παραβίαση του δεδικασμένου και το γεγονός ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα και πάλιν για να διαπιστωθεί ότι το ε.μ. έχει οκταετή τουλάχιστο πείρα. Η νέα έρευνα από τη νέα Συμβουλευτική Επιτροπή περιορίστηκε στην καταγραφή και μόνο των πιστοποιητικών που και τότε είχε προσκομίσει το ε.μ. για να καλύψει την περίοδο δεκαοκτώ μηνών που υπολείπεται στην υπηρεσία στο δημόσιο τομέα και που το Δικαστήριο έκρινε σαν ανεπαρκή, χωρίς να προχωρήσει σε βάθος έρευνα, τεκμηρίωση και διασταύρωση της αλήθειας. Είναι συναφώς η θέση περαιτέρω του κ. Αγγελίδη ότι εν πάση περιπτώσει η πείρα του ε.μ. στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να προσμετρά διότι αν ο νομοθέτης ήθελε και τον ιδιωτικό τομέα θα το κατέγραφε στο σχέδιο υπηρεσίας. Μπορεί να λεχθεί από τώρα ότι αυτή η τελευταία θέση είναι αβάσιμη και έχει ήδη σχολιασθεί από το δικαστήριο στην απόφαση του στην προσφ. 950/98. Είναι ορθή η επισήμανση ότι δε θα μπορούσαν να ήταν έτσι τα πράγματα πολύ περισσότερο αφού πρόκειται για θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής.
Όσον αφορά το πιο πάνω ζήτημα είναι η θέση του κ. Βασιλειάδη, εκ μέρους της καθής η αίτηση, ότι όντως τώρα η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν περιορίστηκε, όπως αρχικά έκαμε, ν' αναφερθεί απλά στις βεβαιώσεις που το ε.μ. παρουσίασε αλλά προχώρησε σε έρευνα μελετώντας τα πιστοποιητικά και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι για 7 χρόνια και 5 μήνες απασχολείτο σε χωρομετρικές εργασίες ανάλογες του Κλάδου Χωρομετρίας. Η Επιτροπή υιοθέτησε την έρευνα της Συμβουλευτικής Επιτροπής την οποία βρήκε επισταμένη και ενδελεχή.
Θα προχωρήσω στην εξέταση του πιο πάνω λόγου ο οποίος ενδεχόμενα θα κρίνει και την τύχη της παρούσας προσφυγής.
Επειδή στην υπόθεση εγείρονται θέματα δεδικασμένου βρίσκω χρήσιμο να παραθέσω πρώτα τις σχετικές αρχές. Στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Παναγιώτη Κουτσουπίδη, Α.Ε. 2900, ημερ. 30/1/02 υιοθετήθηκαν οι σχετικές αρχές όπως είχαν παρατεθεί στην υπόθεση Παναγιώτης Κουτσουπίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας προσφ. αρ. 296/98, ημερ. 6/8/99. Μεταξύ άλλων, παραπέμπει στον Halsbury΄s Law of England, 3
rd ed., Vol. 15, p. 336 (σε μετάφραση):«Αποκλεισμός από δεδικασμένο (of record) ή ημιδεδικασμένο (quasi record) εγείρεται όταν ένα επίδικο γεγονός έχει αποφασιστεί δικαστικά με τελεσίδικο τρόπο σε δίκη μεταξύ των διαδίκων από ένα Δικαστήριο που είχε αποκλειστική ή συντρέχουσα δικαιοδοσία να επιληφθεί του θέματος, και το ίδιο γεγονός επανεμφανίζεται άμεσα σε μεταγενέστερη δίκη μεταξύ των ίδιων διαδίκων.»
Λίαν χρήσιμα όμως είναι όσα αποφασίσθηκαν στην υπόθεση
Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054 όπου διαπιστώνεται ότι οι αρχές που διέπουν το δεδικασμένο στο Αστικό Δίκαιο δεν διαφέρουν από τις αρχές που ισχύουν στο Διοικητικό Δίκαιο. Στη σελ. 1065 της απόφασης αναφέρονται τα πιο κάτω:"As it can be gathered from a study of a number of English and Cyprus cases, the doctrine of res judicata, as applied in civil cases, has many features in common with the doctrine of res judicata as applied in administrative law. In both fields there must be an adjudication on the merits, similarly the estoppel arising therefrom extends to all matters in issue, directly or by necessary implication."
(Σε μετάφραση)
«Όπως συνάγεται από τη μελέτη αριθμού αγγλικών και κυπριακών αποφάσεων, το δόγμα του δεδικασμένου όπως εφαρμόζεται στις αστικές υποθέσεις έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με το δόγμα του δεδικασμένου όπως εφαρμόζεται στο διοικητικό δίκαιο. Και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να υπάρχει εκδίκαση και απόφαση επί της ουσίας και κατά τον ίδιο τρόπο το δεδικασμένο που προκύπτει εκτείνεται σε όλα τα επίδικα θέματα άμεσα ή που απαραίτητα εξυπονοούνται.»
Έχω ήδη πιο πάνω παραθέσει όσα σχετικά ανέφερε ο Δικαστής Νικολάου στην απόφαση του στην προσφ. 950/98 σε σχέση με το ζήτημα του κατά πόσο το ε.μ. πληρούσε το προσόν της οκταετούς πείρας.
Στην επίδικη απόφαση η Επιτροπή σε σχέση με το ζήτημα της οκταετούς πείρας αναφέρει:
«Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, υιοθέτησε τα πορίσματα της Συμβουλευτικής Επιτροπής σ' ό,τι αφορά την από μέρους του Σωκράτους απαιτούμενη οκταετή πείρα σε θέματα σχετικά με την εργασία του Κλάδου Χωρομετρίας. Η Επιτροπή σημείωσε ότι η έρευνα που η Συμβουλευτική Επιτροπή διεξήγαγε είναι επισταμένη και ενδελεχής, οι δε βεβαιώσεις και τα πιστοποιητικά που ο Σωκράτους προσκόμισε από προηγούμενους εργοδότες του καταδεικνύουν τη σχετικότητα πείρας που αυτός έχει με αυτήν του Κλάδου Χωρομετρίας, πείρα
Σαφώς από τα πιο πάνω προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν προχώρησε σε δική της έρευνα αλλ' υιοθέτησε αυτή της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Είναι επομένως σημαντικό να εξετασθεί πώς η τελευταία έκαμε την έρευνα της και πώς κατέληξε στα συμπεράσματα της. Μεταφέρεται εδώ το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της Συμβουλευτικής Επιτροπής:
«Όσον αφορά το απαιτούμενο προσόν της οκταετούς πείρας, η Επιτροπή αφού μελέτησε με προσοχή τα πιστοποιητικά που προσκόμισε ο κ. Σωκράτους από τους προηγούμενους εργοδότες του (επισυνάπτονται ως ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ) όπου για 7 χρόνια και 5 μήνες, απασχολείτο σε χωρομετρικές και άλλες εργασίες ανάλογες με εκείνες του Κλάδου Χωρομετρίας, καθώς επίσης και την πείρα του στο Τμήμα για 6 χρόνια και 6 μήνες, δηλαδή σύνολο 13 χρόνια και 8 μήνες περίπου, αποφάσισε ότι ο κ. Σωκράτους κατέχει και το προσόν της οκταετούς πείρας.
Αναλυτικά η πείρα του κ. Σωκράτους σε θέματα σχετικά με τις εργασίες του Κλάδου Χωρομετρίας έχει υπολογιστεί όπως φαίνεται πιο κάτω:
Εταιρεία Χαρ. Αποστολίδης από 4/84-4/87 37 μήνες
Εταιρεία Ιωάν, & Παρασκευαίδης 5/987-9/90 41 μήνες
Εταιρεία Χαρ. Αποστολίδης από 10/90-2/91 5 μήνες
Εταιρεία Κάσινος από 3/91-5/91 3 μήνες
Τμήμα Κτηματ. & Χωρ. (έκτακτος) 10/6/91-14/9/93 27 μήνες
Κτηματολογικός Λειτουργός Β΄ 15/9/93-29/12/97 51½ μήνες
(ημερ. προφορικής
εξέτασης από τη
Συμβουλ. Επιτροπή για
την κλίμακα Α13) ------------
Σ ύ ν ο λ ο 164½ μήνες
Δηλαδή 13 χρόνια και 8½ μήνες»
Είναι σαφές ότι ο τρόπος που η Συμβουλευτική Επιτροπή και κατά συνέπεια και η Επιτροπή ερεύνησαν και υπολόγισαν την πείρα του ε.μ. δεν συνάδει καθόλου με την απόφαση του δικαστηρίου. Το μόνο το οποίο έγινε ήταν να συνυπολογίσουν και αθροίσουν το χρόνο που το ε.μ. εργάστηκε πριν το διορισμό του σε δημόσια θέση σε διάφορους εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα. Απέφυγαν ακόμη και να επιχειρήσουν αυτό που με έμμεσο αλλά
σαφή τρόπο η απόφαση του Δικαστή Νικολάου υπέδειξε ότι θα μπορούσαν να κάμουν. Να συνυπολογίσουν δηλαδή μέρος του συνόλου του χρόνου απασχόλησης του. Αντίθετα υπολογίζουν το σύνολο του χρόνου σαν χρόνο κατά τον οποίο ασχολείτο με χωρομετρικές εργασίες.Ήταν ακριβώς αυτό που το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν ήταν ικανοποιητικό. Το ότι δηλαδή τα προσκομισθέντα πιστοποιητικά έλεγαν ότι στη διάρκεια εργοδότησης έκαμνε χωρομετρικές εργασίες και μαζί μ' αυτές εκτελούσε και άλλα καθήκοντα οπότε δεν μπορούσε να φανεί ο ακριβής χρόνος ενασχόλησης του με χωρομετρικές εργασίες.
Η απόφαση της Επιτροπής να χαρακτηρίζει την έρευνα της Συμβουλευτικής Επιτροπής σαν επισταμένη και ενδελεχή είναι παντελώς αβάσιμη και ανυποστήρικτη. Δεν σχετίζεται με την πραγματικότητα όπως διαπιστώνεται μέσα από το πρακτικό της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η Επιτροπή ικανοποιήθηκε στα όσα εισηγήθηκε η Συμβουλευτική Επιτροπή και δεν προχώρησε σε δική της έρευνα.
Βρίσκω ότι η επίδικη απόφαση πάσχει κατά δύο τρόπους σχετικά με το υπό συζήτηση θέμα. Είναι αντίθετη με το δεδικασμένο όπως καθορίστηκε πιο πάνω και δεύτερον υπολείπεται κατά το ότι λήφθηκε ύστερα από μη ικανοποιητική έρευνα επί προσόντος που ήταν απαραίτητο να υπάρχει ώστε το ε.μ. να ήταν υποψήφιος για τη θέση.
Ως εκ τούτου η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν βρίσκω απαραίτητο να εξετάσω τους άλλους λόγους που επικαλούνται οι αιτητές.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εναντίον της καθής η αίτηση όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Γ. Αρέστης, Δ.
/
ΚΑς