ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

30 Σεπτεμβρίου, 2003

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ,

v.

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

___________

___________

ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αξιώνει την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη μόνιμη θέση Βοηθού Διευθυντή Περιφέρειας, Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού-Πάφου, από 1.7.1998.

Η πλήρωση της θέσης ακυρώθηκε δύο φορές στο παρελθόν ύστερα από αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές υπ΄ αρ. 635/98, ημερ. 16.6.2000 και στην υπ΄ αρ. 1518/2000, ημερ. 20.11.2001.

Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι τρωτή διότι παραβιάζει το δεδικασμένο. Ισχυρίζεται ότι στη μεν προσφυγή υπ΄αρ. 1518/00 επισημάνθηκε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν υπερείχε σε πείρα, ενώ στην προσφυγή υπ΄αρ. 635/98 κρίθηκε ότι ως προς την αξία αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος ήταν στην ίδια θέση.

Ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα κατά τρία χρόνια, ενώ οι φάκελλοι πράγματι μαρτυρούν ισοβαθμία του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους.

Ο Διευθυντής στη σύστασή του αναφέρει ότι χωρίς να παραγνωρίζεται η αρχαιότητα του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους, ο τελευταίος διακρίνεται για την πρωτοβουλία του η οποία κρίνεται εξαιρετική, στοιχείο πολύ σημαντικό για την υπό κρίση θέση η οποία ζητά ικανότητα αναγνώρισης, ανάλυσης και επίλυσης μηχανικών προβλημάτων. Η σύσταση φέρει επίσης το ενδιαφερόμενο μέρος ως άριστα ενημερωμένο για τα θέματα των εργασιών, τόσο του τμήματός του, όσο και των άλλων τμημάτων, στοιχείο απαραίτητο για τη θέση του Βοηθού Διευθυντή Περιφέρειας. Αναφερόμενος στον αιτητή επισημαίνει ότι οι ικανότητές του επικεντρώνονται στη συγγραφή αναφορών, εκθέσεων κλπ, στη συνεργασία και ακρίβεια στην εκτέλεση εργασίας, στοιχεία λιγότερο σημαντικά, κατά τη γνώμη του, για τη θέση του Βοηθού Διευθυντή Περιφέρειας.

Δύο από τους πρώτους λόγους που ο Διευθυντής έδωσε για επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους και παραγνώριση της αρχαιότητας του αιτητή, δηλαδή η πρωτοβουλία και η άριστη ενημέρωσή του βρίσκονται και στη σύσταση που δόθηκε στην αρχική επιλογή που ακυρώθηκε γιατί η σύσταση του Διευθυντή ήταν μεπτή. Το Δικαστήριο στην απόφασή του ημερ. 16.6.2000, στην προσπάθειά του να δείξει τη σημασία της αρχαιότητας του αιτητή, μπροστά και στην ισοδυναμία τους ως προς την αξία και τα προσόντα, ανέφερε ότι μόνο η έκδηλη υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους θα δικαιολογούσε την παράκαμψη της αρχαιότητας του αιτητή. Το Δικαστήριο δεν εννοούσε βέβαια ότι για παράκαμψη της αρχαιότητας απαιτείται έκδηλη υπεροχή. Τονιζόταν μ΄αυτό τον τρόπο η ισοδυναμία των δύο υποψηφίων και η αρχαιότητα του αιτητή.

Επισημαίνεται ότι τα στοιχεία που κατά τη σύσταση του Διευθυντή ξεχωρίζουν το ενδιαφερόμενο μέρος και το καθιστούν ικανό να υπερπηδήσει την αρχαιότητα του αιτητή, η οποία, όπως είδαμε, είναι σημαντική, είναι στοιχεία που αξιολογούνται και βαθμολογούνται στις ετήσιες εκθέσεις στις οποίες οι δύο υποψήφιοι παρουσιάζονται ισοδύναμοι. Το γεγονός ότι το ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε δεσμευτικά ότι ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν περίπου ισοδύναμοι σε αξία, αφού ο καθένας απ΄ αυτούς υπερτερεί έναντι του άλλου σε κάποια κριτήρια, έγινε παραδεκτό και από τον ευπαίδευτο συνήγορο των καθ΄ ων η αίτηση στη γραπτή του αγόρευση.

΄Εχοντας υπ΄ όψιν τις δύο ακυρωτικές αποφάσεις και τη δεδομένη ισοδυναμία των δύο υποψηφίων, όπως διαγράφεται από τις αξιολογήσεις τους, κατά τη γνώμη μου απαιτείται κάτι ουσιαστικότερο από τις γενικότητες και αοριστολογίες που η σύσταση του Διευθυντή περιέχει για να δικαιολογηθεί η παράκαμψη της αρχαιότητας του αιτητή.

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα, εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.