|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.662/2002
6 Ιουνίου, 2003
[
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Αιτητής,
v.
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Kαθ΄ης η αίτηση.
------------------------
Α.Σ.Αγγλίδης,
για τον ΑιτητήΔ.Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η αίτηση
Α.Κωνσταντίνου, για τα ενδιαφερόμενα μέρη αρ. 1, 2, 3 και 6.
-----------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο αιτητής προσβάλλει το διορισμό των έξι ενδιαφερομένων μερών στη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών, που έγινε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 21.6.02. Η θέση είναι πρώτου διορισμού και επομένως ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 33 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90. Για τις κενές θέσεις, που ήσαν 7, υποβλήθηκαν 152 αιτήσεις. Συνεστήθη Συμβουλευτική Επιτροπή υπό την προεδρία της Ανώτερης Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών. Ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών δεν προήδρευσε της Επιτροπής αυτής γιατί ήταν στενός συγγενής με μια από τις υποψήφιες για τη θέση, ήταν θυγατέρα της αδελφής του. Η Συμβουλευτική Επιτροπή κατήρτισε αρχικά δύο καταλόγους με τα ονόματα αυτών που πληρούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας, καθώς και εκείνων που δεν τα πληρούσαν, αντίστοιχα. Στον πρώτο κατάλογο περιλαμβανόταν και ο αιτητής. Η Συμβουλευτική Επιτροπή μερίμνησε να διεξαχθεί γραπτός και προφορικός διαγωνισμός, στον οποίο παρακάθισαν όσοι πληρούσαν τα σχέδια υπηρεσίας. Αποφάσισε δε να δοθεί βαρύτητα 70% στη γραπτή εξέταση και 30% στην προφορική. Αφού έγιναν οι πιο πάνω διαγωνισμοί η Συμβουλευτική Επιτροπή υπέβαλε προκαταρκτικό κατάλογο στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στον οποίο περιλαμβάνονταν, κατά αλφαβητική σειρά, 24 υποψήφιοι. Μεταξύ αυτών και ο αιτητής. Στον κατάλογο αυτό αναφερόταν, δίπλα από το όνομα ενός εκάστου υποψήφιου, ο μέσος όρος της βαθμολογίας του στον προφορικό και γραπτό διαγωνισμό. ΄Ολα τα ενδιαφερόμενα μέρη, πλην της Μελίνας Δημητρίου, είχαν ψηλότερη βαθμολόγηση από τον αιτητή, ο οποίος πήρε 79.4 βαθμούς, ενώ η Δημητρίου 76.5.
Η ΕΔΥ κάλεσε όλους τους πιο πάνω υποψήφιους για προφορική εξέταση στην παρουσία της Ανώτερης Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών για να βοηθήσει στο έργο της, όπως προνοεί το εδάφιο 10 του άρθρου 33 του Νόμου. Η αιτιολογημένη κρίση της ΕΔΥ, καθώς και της Ανώτερης Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών, ήταν ευνοϊκότερη για τα ενδιαφερόμενα μέρη, έναντι του αιτητή. Ειδικότερα και σε αναφορά με το ενδιαφερόμενο μέρος Μελίνα Δημητρίου, που όπως είπα πιο πάνω η μέση βαθμολογία της στο γραπτό και προφορικό διαγωνισμό που έγινε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ήταν χαμηλότερη από τον αιτητή, αυτή κρίθηκε στη συνέντευξη ως «πάρα πολύ καλή», σε αντίθεση με τον αιτητή που κρίθηκε ως «πολύ καλός».
Η ΕΔΥ ανεφέρθη ειδικά στο γεγονός πως η δική της κρίση μπορεί να διέφερε από τη βαθμολόγηση στο γραπτό και προφορικό διαγωνισμό που διεξήγαγε η Συμβουλευτική Επιτροπή, για να καταλήξει όμως στην αιτιολογία της, για την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών πως, συνεκτιμώντας όλα τα ενώπιον της αξιολογικά κριτήρια, έκρινε πως τα ενδιαφερόμενα μέρη ήσαν οι καταλληλότεροι για διορισμό.
Θα συζητήσω πρώτα ένα νομικό σημείο που εγείρει ο δικηγόρος των ενδιαφερομένων μερών 1, 2, 3 και 6, που έχει τον χαρακτήρα προκαταρκτικής ένστασης. Εισηγείται πως ο αιτητής δεν πληρούσε τα σχέδια υπηρεσίας για τη θέση και ως εκ τούτου δεν νομιμοποιείται να προωθεί την προσφυγή του. Το θέμα προκύπτει ως εξής: Στα σχέδια υπηρεσίας της θέσης υπάρχει η εξής «σημείωση», που αναφέρεται στα απαιτούμενα προσόντα για τη θέση: «ο όρος πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο». Ο δικηγόρος των ενδιαφερομένων μερών εισηγείται πως προφανώς η ΕΔΥ εφήρμοσε τη σημείωση στην περίπτωση του αιτητή, ο οποίος δεν διαθέτει πανεπιστημιακό δίπλωμα αλλά έχει M.A. αγγλικού πανεπιστημίου στο θέμα "Work Based Learning Studies", που πήρε μετά από παρακολούθηση σχετικών μαθημάτων μεταξύ 1998-1999. Η «σημείωση», κατά τον συνήγορο, προστέθηκε στην προκήρυξη της θέσης με βάση Κανονισμούς που δημοσιεύθηκαν στο Παράρτημα 8 της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας, αριθμός 2975, ημερομηνίας 19.5.95, οι οποίοι και προβλέπουν τα εξής:
«2. Στα σχέδια υπηρεσίας των δημοσίων θέσεων για τις οποίες απαιτείται Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος, πρστίθεται ως σημείωση η πιο κάτω πρόνοια:
«ο όρος Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο».
3. Με τους παρόντες Κανονισμούς τροποποιούνται ανάλογα οι Κανονισμοί που έχουν θεσπιστεί αναφορικά με τα σχέδια υπηρεσίας επηρεαζόμενων θέσεων.»
(τη λέξη Κανονισμοί, υπογραμμίζει ο συνήγορος)
Ο δικηγόρος των ενδιαφερομένων μερών διατείνεται πως οι πιο πάνω Κανονισμοί ισχύουν για σχέδια υπηρεσίας που έγιναν με Κανονισμούς του Υπουργικού Συμβουλίου μετά τη θέσπιση του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, Ν.1/90. Δεν ισχύουν όμως σε σχέδια υπηρεσίας που εκδόθηκαν προηγουμένως, με βάση την παλιά νομοθεσία για τη δημόσια υπηρεσία, γιατί εκείνα τα σχέδια υπηρεσίας δεν είχαν την μορφή κανονισμών. Εφόσον, συνεχίζει η εισήγηση, ο πιο πάνω Κανονισμός 3 αναφέρεται σε τροποποίηση Κανονισμών, δεν μπορεί να εφαρμόζεται σε σχέδια υπηρεσίας που δεν έγιναν με κανονισμούς του Υπουργικού Συμβουλίου. Για τη στήριξη της θέσης του αναφέρεται σε δυο αποφάσεις αδελφού δικαστή, στις οποίες πράγματι υιοθετείται η πιο πάνω θέση.
Η προσέγγιση μου είναι διαφορετική. Στον πιο πάνω Κανονισμό 3 πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να δοθεί ερμηνεία που να συνάδει με το σκοπό του Υπουργικού Συμβουλίου που εξέδωσε τον Κανονισμό, αλλά κυρίως με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου και του Συντάγματος. ΄Εχω την άποψη πως ο Κανονισμός 3 αναφέρεται σε όλα τα σχέδια υπηρεσίας ανεξαιρέτως, τα οποία και εφαρμόζονται όταν και όποτε κενώνεται θέση στη δημόσια υπηρεσία. Δεν χωρεί διαφοροποίηση στα απαιτούμενα προσόντα για θέση στο δημόσιο, ανάλογα με το αν τα σχέδια υπηρεσίας καταρτίστηκαν πριν από τη ψήφιση του Νόμου 1/90, ή μετά. Η ίση μεταχείριση, που διασφαλίζεται στο άρθρο 28 του Συντάγματος μας, οδηγεί, κατά την ταπεινή μου γνώμη, στην ορθότητα της σκέψης που εκφράζω. Είμαι δε βέβαιος πως σ΄αυτό στοχεύει και ο επίμαχος Κανονισμός. Αλλά και κάτι άλλο. Με τον καταργηθέντα περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο, Ν.33/1967, τα σχέδια υπηρεσίας καταρτίζονταν από το ίδιο όργανο, δηλαδή το Υπουργικό Συμβούλιο. Τα σχέδια αυτά μάλιστα, σύμφωνα με το άρθρο 2 του τροποποιητικού Νόμου 48/86, δημοσιεύονταν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Δεν έχει σημασία αν δεν είχαν τη σφραγίδα του Κανονισμού, η πραγματική ισχύς του ήταν η ίδια. Η εισήγηση του δικηγόρου των ενδιαφερομένων μερών είναι κατά τη γνώμη μου νομικά ανεδαφική.
Στους λόγους ακύρωσης που προβάλλονται στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, αναφέρεται πως εσφαλμένα δεν προσήλθε ενώπιον της ΕΔΥ ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, ο οποίος είχε επιτύχει αλλεπάλληλες προσφυγές για την ακύρωση του διορισμού άλλων λειτουργών σ΄αυτή τη θέση, στην οποία τελικά διορίστηκε. Υπενθυμίζω πως ο Διευθυντής κωλυόταν να συμμετάσχει στη διαδικασία, για το λόγο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης. Πρόσθέτα, το εδάφιο 10 του άρθρου 33 δεν επιβάλλει όπως κληθεί ενώπιον της ο διευθυντής του τμήματος, διαλαμβάνει απλώς πως η ΕΔΥ μπορεί να βοηθηθεί στο έργο της από λειτουργό που, λόγω των ειδικών του γνώσεων, μπορεί να παράσχει τέτοια βοήθεια.. Και σ΄αυτή την περίπτωση ήταν η αμέσως επόμενη στην ιεραρχία λειτουργός.
΄Οσον αφορά την ουσία της υπόθεσης, δηλαδή στην επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων για τις θέσεις, έχω ήδη αναφερθεί στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Μελετώντας τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου νομίζω πως η κρίση της Επιτροπής ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας. Δεν διακρίνω ο,τιδήποτε το μεμπτό στη διαδικασία που ακολουθήθηκε, και στην άσκηση αυτής της διακριτικής ευχέρειας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας και £300 έξοδα υπέρ των ενδιαφερομένων μερών.
Xρ .Αρτεμίδης,
&# 9; Δ.
/ΜΑ