[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Α.Σ. Αγγελίδης για τον αιτητή.

Με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), ημερομηνίας 1.2.99, προάχθηκαν στη θέση Γεωργικού Επιθεωρητή 1ης τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Γεωργίας οι Κυριάκος Γαβριήλ, Γεώργιος Χριστοδουλίδης, Γιαννάκης Πολυβίου, Γεώργιος Αργυρού, Ιάκωβος Τρίαρος, Ανδρέας Παναγή, Κώστας Ζαβρός, Αντώνιος Γαβριηλίδης και ΄Αννα Ταλιαδώρου.

Η ΕΔΥ επανεξέτασε το θέμα, βεβαίως υπό το δεδικασμένο πως ο Ι. Τρίαρος δεν κατείχε το πρόσθετο προσόν. Πήρε τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας και με την απόφασή της ημερομηνίας 12.10.01, επέλεξε τους Κυριάκο Γαβριήλ, Γεώργιο Μ. Χριστοδουλίδη, Γεώργιο Αργυρού, Ανδρέα Παναγή, Κώστα Ζαβρό, Αντώνη Γαβριηλίδη, ΄Αννα Ταλιαδώρου και Ανδρέα Χαραλάμπους. Για την έννατη θέση προήγαγε τον Γ. Πολυβίου ως ανάπηρο κατ΄εφαρμογήν του περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμουτου 1997 (Ν.55(Ι)/97 όπως τροποποιήθηκε) και ορθά συμφωνούν και ο ίδιος και οι καθ΄ ων η αίτηση πως στοιχειθετείται λόγος ακυρότητας ενόψει της απόφασης της Ολομέλειας στην Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ελένης Κωνσταντίνου ΑΕ 3385 ημερομηνίας 26.9.92 σύμφωνα με την οποία ο πιο πάνω Νόμος είναι αντισυνταγματικός.

Όσα εξειδικεύθηκαν ως λόγοι ακυρότητας των υπόλοιπων προαγωγών κατά κύριο λόγο αφορούν στη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας. Αναπτύχθηκε σειρά επιχειρημάτων σε σχέση με τις πηγές πληροφόρησης του Διευθυντή και το παραδεκτό τους αλλά, σε τελική ανάλυση, η βασική εισήγηση είναι πως στο πλαίσιο της νομολογίας μας, ιδιαιτέρως ενόψει της απόφασης της Ολομέλειας στην Ιωάννη Μοδίτη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2852 ημερομηνίας 25.10.02, ανεπιτρέπτως ο Διευθυντής αναγνώρισε ως στοιχεία υπεροχής των συστηθέντων, ιδιότητες και ικανότητες για τις οποίες ο αιτητής σταθερά εβαθμολογείτο ως εξαίρετος. Οπότε, η σύστασή του, όπως υποστηρίζει ο αιτητής, συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων που δεν δείχνουν υπεροχή των άλλων στα σημεία που προσδιορίστηκαν. Επειδή δε ο διευθυντής αναφέρθηκε και στα καθήκοντα που ασκούσαν οι συστηθέντες, προβλήθηκε ο επιπρόσθετος ισχυρισμός πως ο αιτητής θυματοποιήθηκε λόγω της φύσης των καθηκόντων που ανατέθηκαν στον ίδιο και στους άλλους.

Στις αγορεύσεις για τον αιτητή περιλαμβάνεται αναφορά στις διάφορες ιδιότητες και ικανότητες στις οποίες θεωρεί ότι κατά σύγκρουση προς τα στοιχεία των φακέλων αναγνωρίστηκε υπεροχή των ενδιαφερομένων προσώπων, χωρίς όμως συστηματική αντιστοίχηση των όσων είχαν αναφερθεί για τον καθένα ξεχωριστά. Το ορθό είναι να δούμε τη σύσταση με αναφορά στον καθένα ώστε οι ισχυρισμοί να εξεταστούν στο σωστό τους πλαίσιο.

Ο Γ. Χριστοδουλίδης ήταν αρχαιότερος του αιτητή και η βαθμολογία τους στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων 4 ετών ήταν ακριβώς η ίδια. Αξιολογήθηκαν και οι δυο ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται θέμα υπεροχής του ενός έναντι του άλλου στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ του Γ. Χριστοδουλίδη ήταν η ακόλουθη:

Ο Κ. Γαβριήλ ήταν αρχαιότερος του αιτητή και η βαθμολογία τους στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις των τεσσάρων τελευταίων ετών ήταν ακριβώς η ίδια. Αξιολογήθηκαν ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται ζήτημα υπεροχής του ενός έναντι του άλλου στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ του Κ. Γαβριήλ ήταν η ακόλουθη:

Ο Γ. Αργυρού ήταν αρχαιότερος του αιτητή και η βαθμολογία τους κατά τα τρία τελευταία χρόνια ήταν ακριβώς η ίδια. Είχαν βαθμολογηθεί ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται ζήτημα υπεροχής του ενός έναντι του άλλου στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ του Γ. Αργυρού ήταν η ακόλουθη:

Ο Α. Παναγή είναι αρχαιότερος του αιτητή. Κατά τα τελευταία 6 χρόνια, από το 1992 μέχρι το 1997, είχαν ακριβώς την ίδια βαθμολογία, με εξαίρεση το 1995 όταν ο αιτητής βαθμολογήθηκε ως εξαίρετος σε όλα τα στοιχεία ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη διευθυντική/διοικητική ικανότητα βαθμολογήθηκε με πολύ ικανοποιητικά. Για να εξισωθούν όμως στη συνέχεια (1996 και 1997) όταν και οι δυο αξιολογήθηκαν ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται ζήτημα υπεροχής του ενός έναντι του άλλου στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ του Α. Παναγή ήταν η ακόλουθη:

Διαπιστώνω ότι η αναφορά στα καθήκοντα που ασκούσε ο Α. Παναγή ήταν απλώς περιγραφική τους και δεν περιέχει αναγνώριση κάποιου προβαδίσματος εξ αιτίας της φύσης τους. Περαιτέρω, η αναφορά στον τρόπο με τον οποίο ο Α. Παναγή ασκούσε τα καθήκοντά του, ενώ είναι ορθό πως παραπέμπει σε βαθμολογημένα στοιχεία στο πλαίσιο του συνόλου δεν ήταν συγκριτική και, εν όψει τούτου, δεν συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων. Το μόνο που προκύπτει ως προσδιοριζόμενο στοιχείο υπεροχής του Α. Παναγή είναι η αρχαιότητά του, αυτό αναδεικνύεται ορθό και όσα προτάθηκαν ως πλημμέλειες στερούνται υπόβαθρου. Κατά προέκταση, δεν πάσχει ούτε η τελική απόφαση η οποία, στην περίπτωση, εύλογα συναρτάται προς τα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας.

Ο Α. Γαβριηλίδης ήταν αρχαιότερος του αιτητή και η βαθμολογία τους στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων 4 ετών ήταν ακριβώς η ίδια. Αξιολογήθηκαν και οι δυο ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται θέμα υπεροχής του ενός έναντι του άλλου στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ του Α. Γαβριηλίδη ήταν η ακόλουθη:

Ο Κ. Ζαβρός ήταν αρχαιότερος του αιτητή και η βαθμολογία τους στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων 4 ετών ήταν ακριβώς η ίδια. Αξιολογήθηκαν και οι δυο ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται θέμα υπεροχής του ενός έναντι του άλλου στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ του Κ. Ζαβρού ήταν η ακόλουθη:

Ο αιτητής και ο Α. Χαραλάμπους έχουν την ίδια υπηρεσιακή αρχαιότητα αλλά ο αιτητής είναι μεγαλύτερος στην ηλικία. Η βαθμολογία τους στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις κατά τα τελευταία χρόνια ήταν ακριβώς η ίδια. Είχαν βαθμολογηθεί ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Ως προς τα προσόντα υπερέχει ο Α. Χαραλάμπους. Κατέχει το πρόσθετο προσόν που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας και η σύσταση υπέρ του Α. Χαραλάμπους ήταν η ακόλουθη:

Διαπιστώνω ότι η αναφορά στα καθήκοντα που ασκούσε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν απλώς περιγραφική τους και δεν περιέχει αναγνώριση κάποιου προβαδίσματος εξ αιτίας της φύσης τους. Επίσης ότι η αναφορά στον τρόπο με τον οποίο ασκούσε τα καθήκοντά του, ενώ είναι ορθό ότι παραπέμπει σε βαθμολογημένα στοιχεία, στο πλαίσιο του συνόλου, δεν ήταν συγκριτική. Το μόνο που προκύπτει ως προσδιοριζόμενο στοιχείο υπεροχής είναι η κατοχή του πρόσθετου προσόντος το οποίο τονίστηκε ακόμα και σε σχέση με όσους είχαν οριακή υπεροχή στην αρχαιότητα. Δεν διαπιστώνεται ούτε και σ΄αυτή την περίπτωση σύγκρουση προς τα στοιχεία των φακέλων και όσα προτάθηκαν ως πλημμέλειες στερούνται υπόβαθρου. Κατά προέκταση, δεν πάσχει ούτε η τελική απόφαση η οποία, στην περίπτωση, εύλογα συναρτάται προς τα κριτήρια της αξίας των προσόντων και της αρχαιότητας.

Ο αιτητής και η Αννα Ταλιαδώρου είχαν την ίδια υπηρεσιακή αρχαιότητα αλλά ο αιτητής ήταν μεγαλύτερος στην ηλικία. Είχαν την ίδια ακριβώς βαθμολογία στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις κατά τα τελευταία χρόνια αφού αξιολογήθηκαν ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Επίσης δεν τίθεται ζήτημα υπεροχής του ενός έναντι της άλλης στα προσόντα. Η σύσταση υπέρ της Α. Ταλιαδώρου ήταν η ακόλουθη:

Η προσφυγή επιτυγχάνει εν μέρει. Η προαγωγή των Γ. Πολυβίου και Α. Ταλιαδώρου ακυρώνεται. Η προαγωγή των υπόλοιπων ενδιαφερομένων προσώπων επικυρώνεται. Δεν εκδίδεται διαταγή τα έξοδα.

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

ΜΣι.C:\My Documents\2003\part4\110-02.doc