|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Λοΐζου Λοϊζίδη (2001) 3 ΑΑΔ 457
Χρίστου Θεμιστοκλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 480
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αναφορικά με τα άρθρα 28 και 146 του Συντάγματος
ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Δ.
Μεταξύ -
ΚΩΣΤΑ ΛΕΟΝΤΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΑΙΤΗΤΗ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΚΑΘΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ
---------------
Ημερομηνία:
11 Φεβρουαρίου, 2003Για τον αιτητή: Α.Σ. Αγγελίδης
Για την καθής η αίτηση: Μ. Παμπαλλή (κα), Ανώτερη
Δικηγόρος της Δημοκρατίας
Για τα ενδιαφερόμενα μέρη (ε.μ.): Α. Κωνσταντίνου
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής των ε.μ. Κώστα Παπαδήμα, Μηνά Χατζημιχαήλ και Ανδρέα Κακουρή στη μόνιμη θέση Πληρεξούσιου Υπουργού, Εξωτερικές Υπηρεσίες, από 1/5/00. Πρόκειται για θέση προαγωγής. Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών (ο Διευθυντής) πρότεινε τους τρεις και τους υποστήριξε για προαγωγή. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη τις συστάσεις του και προέβη σε αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, κατέληξε ότι τα ε.μ. υπερείχαν. Και τους πρόσφερε προαγωγή στις επίδικες θέσεις, την οποία και αποδέχθηκαν.
Και σ' αυτή την υπόθεση στο στόχαστρο των επικρίσεων είναι η σύσταση. Θ' αναφερθώ σ'αυτή σύντομα. Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι ο Διευθυντής είχε εκ των προτέρων αποφασίσει να προτείνει τα ε.μ., με άλλα λόγια να τους ευνοήσει. ότι η ενημέρωση του, αναφορικά με τα στοιχεία των φακέλων, ήταν στιγμιαία, υπονοώντας ότι δεν είχε επαρκή χρόνο. ότι επικαλέστηκε την προσωπική του γνώση (των υποψηφίων), που δεν αναλύεται ούτε καταγράφεται. ότι δεν καταγράφονται περαιτέρω οι πληροφορίες που πήρε από προϊσταμένους. Επικρίνεται η Ε.Δ.Υ., διότι αναφέρθηκε σε υποψηφίους αντί σε προσοντούχους, αφού επρόκειτο για θέσεις προαγωγής. Έχει επίσης λεχθεί ότι ο Διευθυντής επικαλέστηκε, για τους σκοπούς της εισήγησης του, το είδος των καθηκόντων που εκτελούσαν οι συστηνόμενοι, θυματοποιώντας έτσι τον αιτητή.
Αυτής της φύσεως αιτιάσεις διατυπώθηκαν από τον ίδιο συνήγορο σε πολλές άλλες υποθέσεις που χειρίστηκε. Απορρίφθηκαν όμως για λόγους αρχής ως αβάσιμες. Η επιμονή του, που υποκρύπτει και έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού προς το δικαστήριο, δεν εξυπηρετεί. Χάριν των διαδίκων μόνο θα τις απαντήσω, χρησιμοποιώντας αναπόφευκτα και μερικά δικαστικά προηγούμενα.
Δεν έχει τεκμηριωθεί ο ισχυρισμός για ανεπαρκή ενημέρωση του Διευθυντή. Ξεκινά την εισήγηση του δηλώνοντας ότι, για να προβεί σε συστάσεις, μελέτησε τους προσωπικούς και υπηρεσιακούς φακέλους όλων των υποψηφίων. Είναι βαριά η κατηγορία ότι προσήλθε σε συνεδρίαση, αφού ήδη διαμόρφωσε την άποψη του υπέρ των ε.μ. Δεν υποδείχθηκε ούτε αποδείχθηκε οτιδήποτε που να θεμελιώνει προκατάληψη σε βάρος του αιτητή. Και όπως είναι γνωστό απαιτείται από τη νομολογία ψηλό επίπεδο απόδειξης. Με την ευκαιρία θεωρώ χρέος μου να παρατηρήσω ότι δεν πρέπει να προσάπτεται με τόση ευκολία μια τέτοια κατηγορία χωρίς πρόθεση ή υλικό για την απόδειξη της.
Προσωπική γνώση πληροφοριών
Δεν είναι σωστό ότι ο Διευθυντής βασίστηκε σε πληροφορίες από προϊσταμένους. Όμως και αν αυτό ήταν σωστό, η νομολογία επανειλημμένα διακήρυξε ότι δεν υφίσταται υποχρέωση καταγραφής τους. Εν πάση περιπτώσει ο Διευθυντής απλώς ανέφερε ότι γνώριζε όλους τους υποψήφιους και ότι είχε άμεση γνώση της προσφοράς και της ποιότητας εργασίας τους. Η γνώμη όμως αυτή, όπως πάλιν έχει νομολογηθεί, δεν χρειάζεται να καταγράφεται στις λεπτομέρειες της.
Ο κ. Αγγελίδης παρέθεσε την απόφαση στην Α.Ε. 2134 Γρηγορίου ν. Α.Η.Κ., ημερ. 25.9.98, αλλά αυτή δεν υποστηρίζει τη θέση που προώθησε. Διακρίνεται σαφώς από την εκδικαζόμενη. Δεν είχε τεθεί εκεί υπό έλεγχο η σύσταση του Διευθυντή. Εκείνο που είχε απασχολήσει το δικαστήριο ήταν η χρήση από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής της προσωπικής τους γνώσης για διαμόρφωση κρίσης σχετικά με την αξία των υποψηφίων (βλ. προσφ. 1612/99 Νίκος Νικολάου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 14/6/01). Οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές.
Θα επαναλάβω στο σημείο αυτό, γιατί ταιριάζουν απόλυτα, όσα ανέφερα στην απόφαση μου στην υπόθεση 701/2099 Γεωργία Χρ. Περικλέους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 14/5/01 και απαντούν τις αιτιάσεις που στρέφονται κατά της σύστασης και αφορούν τους ισχυρισμούς περί στιγμιαίας ενημέρωσης, προκατασκευασμένης κρίσης, τις πληροφορίες και την αναφορά σε υποψηφίους και όχι σε προσοντούχους:
«Είναι πρώτα οι πληροφορίες του Αναπληρωτή Διευθυντή από τους προϊσταμένους, οι οποίες δεν καταγράφτηκαν. Δεν απαιτείται η καταγραφή των απόψεων που άκουσε ο Διευθυντής από άλλους λειτουργούς. Ο τρόπος που ο Διευθυντής αξιολογεί τις απόψεις των λειτουργών που συμβουλεύεται δεν ελέγχεται δικαστικά (βλ. Α.Ε. 817 Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας ημερ. 12/7/90). Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι ο Διευθυντής δεν επικαλείται προσωπική γνώση των υποψηφίων, αυτό δεν είναι απαραίτητο. Τεκμαίρεται λόγω της θέσης του και της φύσης των καθηκόντων του.
Ό,τι έχω πει στην υπόθεση 930/99 Χρίστος Αγγελίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 29/3/01, περιέχει την απάντηση μου στο επιχείρημα που αφορά το διαχωρισμό υποψηφίων και των προσοντούχων και τις επιπτώσεις του στο κύρος της σύστασης:
«Δεν αποδίδω σημασία στις άλλες αιτιάσεις κατά της σύστασης. Ιδιαίτερα στο θέμα της ενημέρωσης από τους προϊσταμένους, που εξακολουθεί να τίθεται φορτικά, παρά την άφθονη νομολογία που έχει εξονυχίσει κάθε δυνατή πτυχή του. Ούτε στην επιχειρούμενη διάκριση μεταξύ υποψηφίων (είναι όλοι υποψήφιοι με βάση το άρθρ. 28(1)(γ) του ν. 1/90) και προάξιμων ή προσοντούχων. Ούτε τεκμηριώνεται ο ισχυρισμός για πλάνη ή «προκατασκευασμένη» κρίση.»
Η προκατάληψη (έμμεση) του Διευθυντή, πέρα απ' ότι ανέφερα, εντοπίστηκε από τον αιτητή και σε κάτι άλλο, τη βαθμολογία του 1998. Τη χαρακτήρισε εκδικητική γιατί, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, είχε καταγγείλει ατασθαλίες στην Πρεσβεία της Πράγας, όπου υπηρετούσε. Η καταγγελία του, όπως υπάρχει ισχυρισμός, αποδείχθηκε ορθή. Ο ίδιος όμως τιμωρήθηκε, αφού η βαθμολογία του μειώθηκε σε 6 Ε και 2 ΠΙ από την ίδια αξιολογήτρια που για τα τρία προηγούμενα χρόνια τον είχε βαθμολογήσει με 8 Ε. Μίλησα για έμμεση προκατάληψη του Διευθυντή γιατί, σύμφωνα με τα παραπάνω, ο Διευθυντής αγνόησε το γεγονός ότι η παραπάνω μειωμένη βαθμολογία του αιτητή οφειλόταν σε προκατάληψη της προϊσταμένης και αξιολογήτριας του.
Αναγκάζομαι να προστρέξω στην απόφαση μου προσφ. αρ. 880/00 Κώστας Λεοντίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 15/5/02, που ήταν ο ίδιος δικηγόρος και τέθηκε όμοιο ζήτημα:
«Η πρώτη μου παρατήρηση είναι ότι το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να εξετάζει πρωτογενώς και να αποφασίζει επί γεγονότων και ισχυρισμών που άπτονται των κινήτρων του αξιολογούντος υπαλλήλου. Αυτή ανήκει αποκλειστικά στο διορίζον όργανο .................................................. .............
Και να είχα τέτοια εξουσία, θα έλεγα ότι είναι αυτονόητο ότι η διάσταση απόψεων μεταξύ αξιολογητή και αξιολογουμένου, ως προς τις ικανότητες του τελευταίου, δε συνιστά, άνευ ετέρου, προκατάληψη.»
Ωστόσο, τα πιο ουσιαστικά παράπονα του αιτητή είναι ότι η σύσταση περιέχει εξωγενή στοιχεία
. ότι δεν προσθέτει τίποτε περισσότερο απ' ότι βρίσκεται στους φακέλους, απλώς ο Διευθυντής αναπλάθει υποκειμενικά τα στοιχεία αυτά. Έτσι η σύσταση δεν είναι μόνο αναιτιολόγητη, όπως θα έπρεπε, αλλά έρχεται και σε αντίθεση με τα ίδια τα στοιχεία.Το κείμενο της σύστασης δεν είναι μακρύ και θα ήταν προτιμότερο να αναφέρω το ουσιαστικό τους μέρος:
«Ο Παπαδήμας Κωστας εκτελεί χρέη Ύπατου Αρμοστή στην Κένυα. Κατέχει και τα δύο πλεονεκτήματα, του μεταπτυχιακού προσόντος και της καλής γνώσης της ξένης γλώσσας. Είναι ικανός υπάλληλος και έχει δείξει ιδιαίτερο ζήλο στην εκτέλεση των καθηκόντων του και το Υπουργείο Εξωτερικών είναι απόλυτα ικανοποιημένο από την ποιότητα και ποσότητα της εργασίας του. Συστήνοντας τον Παπαδήμα, έλαβα υπόψη μου ότι ο Λεοντίου, που δε συστήνω, έχει επίσης και τα δύο πλεονεκτήματα, πλην όμως υστερεί σε αξία.
Ο Χατζημιχαήλ Μηνάς υπηρετεί ως Διευθυντής στο Γραφείο του Υπουργού Εξωτερικών, στο Κέντρο. Κατέχει και τα δύο πλεονεκτήματα, του μεταπτυχιακού προσόντος και της γλώσσας. Είναι άριστος υπάλληλος, ικανότατος, πολύ εργατικός και ευσυνείδητος. Η εργασία του είναι εξαιρετική. Συγκρινόμενος με το Λεοντίου, υπερτερεί αναμφίβολα τόσον από πλευράς ενημέρωσης όσο και ποιοτικής εργασίας ως επίσης και στο ζήλο και στην αξία.
Ο Κακουρής είναι ο δεύτερος τη τάξει στην Πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Ουάσιγκτων. Κατέχει το πλεονέκτημα του μεταπτυχιακού προσόντος. Διακρίνεται για την ποιότητα της εργασίας του. Οι εκθέσεις που υποβάλλει είναι πολύ ενημερωτικές. Υποβάλλει συχνά πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις και η πολιτική του κρίση, που είναι πολύ σημαντική για την πρωτεύουσα
Βλέπουμε ότι, συστήνοντας τα ε.μ., ο Διευθυντής ανέφερε μόνο πού ακριβώς υπηρετούσε το καθένα. Από το παραπάνω κείμενο δεν προκύπτει πρόθεση να αποδοθεί ούτε αποδίδεται προβάδισμα σε οποιοδήποτε από τα ε.μ., λόγω του τόπου που υπηρετούσε ή το είδος καθηκόντων της θέσης. Δεν είναι η περίπτωση που ο Διευθυντής επιχείρησε να αναγάγει σε πλεονέκτημα την τοποθέτηση. Τα περί θυματοποίησης δεν ευσταθούν.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας υπέβαλε ότι τα ε.μ. υπερτερούσαν σε αξία, αφού είχαν πάντοτε καλύτερες αξιολογήσεις από τον αιτητή. Επίσης ότι η σύσταση ήταν πλήρως αιτιολογημένη. Σχολιάζοντας την αιτιολογία της σύστασης, που αφορά τον κ. Κακουρή, είπε στην ουσία ότι η διαπίστωση για την πολιτική του κρίση συσχετίζεται άμεσα με την καταλληλότητα για την επίδικη θέση. Παρέπεμψε δε στην Α.Ε. 2678 Δημοκρατία ν. Λοϊζίδη ημερ. 30/4/01 για το σχετικό κανόνα. Για τον κ. Χατζημιχαήλ ότι η υπέρτερη προσπάθεια του για ενημέρωση δεν εντάσσεται στο βαθμολογημένο στοιχείο της «επαγγελματικής κατάρτισης». Επεκτείνεται σε ευρύτερο πεδίο θεμάτων. Και από αυτό θεμελιώνεται η υπεροχή του, που είναι στοιχείο, το οποίο δεν περιλαμβάνουν οι εκθέσεις. Ως προς τον κ. Κακουρή, η κα Παμπαλλή ανέφερε ότι το επιπρόσθετο προσόν του αιτητή, που δεν περιλαμβάνει το σχέδιο υπηρεσίας, δεν μπορεί να έχει αποφασιστική σημασία.
Ο δικηγόρος του ε.μ. επίσης υπέβαλε ότι είχε αιτιολογηθεί δεόντως η επιλογή του Διευθυντή, ο οποίος κατέληξε σ' αυτή μετά από σύγκριση των υποψηφίων και ειδικότερα με τον αιτητή. Σύγκριση που αποδεικνύεται ακριβής και σύμφωνη με τα δεδομένα. Υποστήριξε περαιτέρω ότι η σύσταση δεν έρχεται σε διάσταση με αυτά, αφού ο αιτητής δεν υπερέχει σε αξία. Το δε ακαδημαϊκό προσόν που κατέχει ο αιτητής, που δεν απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας, έχει μόνο περιθωριακή επίδραση.
Σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας τα πλεονεκτήματα ήταν δύο: (1) η καλή γνώση ξένης γλώσσας κατά προτίμηση της γαλλικής
. (2) μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος σχετικός με τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εξωτερικών. Ο αιτητής κατείχε και τα δύο πλεονεκτήματα. Το ίδιο και τα ε.μ. πλην του κ. Κακουρή που δεν είχε την καλή γνώση ξένης γλώσσας. Ας σημειωθεί ότι ο αιτητής έχει και τρίτο δίπλωμα στην τουρκολογία από το Institut National Des Langues et Civilisations Orientales (1978-81).H διαπίστωση αναφορικά με την αξία, όπως συνάγεται από τις εκθέσεις, που τόσο πολύ προβλήθηκε, είναι ορθή. Και έχει ως εξής για τα τελευταία 8 χρόνια 1992 έως 1998.
Αιτητής
Χατζημιχαήλ Παπαδήμας Κακουρής57Ε 7ΠΙ 64Ε 64Ε 63Ε 1 ΠΙ
Προκύπτει όντως κάποια υπεροχή των ε.μ. Η εικόνα είναι η ίδια και για προηγούμενα χρόνια. Όμως αυτή η υπεροχή του 6 Ε ή 7 Ε σε τόσα πολλά χρόνια δεν είναι αποφασιστική. Εν πάση περιπτώσει η διαβάθμιση κρίνεται με τη γενική βαθμολογία και όχι με τα επί μέρους στοιχεία της. Και οι τρεις υπάλληλοι εδώ ήταν εξαίρετοι. Και αυτό είναι πιο ουσιαστικό, που προσμετρά.
Ο κ. Κακουρής, καθώς και ο κ. Χατζημιχαήλ υστερούν σε αρχαιότητα του αιτητή κατα 1 ½ χρόνο. Ο αιτητής κατέλαβε τη θέση Συμβούλου ή Γενικού Προξένου Α΄ την 1/7/95, όπως και ο κ. Παπαδήμας, ενώ τα δύο πιο πάνω ε.μ. την 1/2/97.
Προτού εξετάσω την εγκυρότητα της σύστασης από την στενότερη σκοπιά της αιτιολόγησης της, θα αναφερθώ στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Α.Ε. 2852 Μοδίτης ν. Δημοκρατίας ημερ. 25/10/02, που καθόρισε και επεξήγησε τη φύση και το ρόλο των συστάσεων ενόψει της διχοστασίας της, που επικρατούσε μέχρι τότε:
«Όσα εξειδικεύει ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ' ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα της υπεροχής εκείνων που συστήνονται στους αντίστοιχους τομείς. Ώστε αυτοί να αναδεικνύονται ως οι καταλληλότεροι. (Βλ. συναφώς Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2037 ημερομηνίας 20.11.98).»
Στην Λεοντίου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, υπογραμμίστηκε ότι:
«....η έγκυρη σύσταση είναι συνυφασμένη με δεδομένα που δημιουργούν την ειδοποιό διαφορά και παρέχουν προβάδισμα. Δεν έχουν προσδιοριστεί εξαντλητικά τα δεδομένα αυτά για να διατηρείται η ελεύθερη εκτίμηση σε ένα πλατύ, από τη φύση του, θέμα. Υπό την αίρεση ότι η σύσταση δεν αναπλάθει ή ανατρέπει τα υπάρχοντα στοιχεία γιατί έτσι μετατρέπεται ο ρόλος του Διευθυντή και γίνεται ο απόλυτος ρυθμιστής της προαγωγής, που οπωσδήποτε δεν αποτελούσε πρόθεση του νομοθέτη. Πρέπει όμως η σύσταση, μακριά από γενικότητες που θα μπορούσαν να ταιριάσουν σε κάθε περίπτωση, να καθιστά διακριτή και ελεγκτή την υπεροχή που αποδίδεται στο συστηνόμενο.»
Εξετάζοντας τώρα τη σύσταση του Διευθυντή για καθένα από τα ε.μ. παρατηρώ ότι όντως περιέχει γενικολογίες. Επικαλείται ιδιότητες που αποτελούν στην ουσία επανάληψη των όσων αναφέρονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις. Για παράδειγμα η απόδοση, ο ζήλος, ποιότητα και ποσότητα εργασίας είναι στοιχεία που βαθμολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις και στα οποία, όπως διαπιστώνω, ο αιτητής δεν υστερεί.
Στέκομαι στην αναφορά που έγινε για τον κ. Χατζημιχαήλ για υπεροχή στην «ενημέρωση», που η κα Παμπαλλή θεωρεί πως δεν εμπίπτει στο στοιχείο της υπηρεσιακής έκθεσης «επαγγελματική κατάρτιση». Αλλά αποτελεί συστατικό της συγκρότησης και καταλληλότητας του υπαλλήλου. Στην 1589/99 Α. Ρουσιάς ν. Ε.Δ.Υ. ημερ. 27/7/01, που αναφέρθηκε στη συζήτηση, τα στοιχεία που έδωσε ο Διευθυντής για το ε.μ., στην υπόθεση εκείνη, δεν ήταν ταυτόσημα με το στοιχείο της επαγγελματικής κατάρτισης, αλλά πέρα από αυτό. Και το σπουδαιότερο έβρισκαν έρεισμα στους φακέλους, κάτι που δε συμβαίνει στην παρούσα περίπτωση. Είμαι της γνώμης ότι η ενημέρωση για την οποία μίλησε ο Διευθυντής, χωρίς περαιτέρω διευκρίνηση, δεν μπορεί παρά να εμπίπτει στο βαθμολογημένο στοιχείο της επαγγελματικής κατάρτισης.
Το επόμενο σχόλιο αφορά τα χαρίσματα του κ. Κακουρή. Συμφωνώ πρώτα ότι η πολιτική κρίση σ' ένα διπλωμάτη είναι συστατικό στοιχείο της επάρκειας και αρτιότητας του. Δεν έχει εξωγενή χαρακτήρα, όπως υπέβαλε ο αιτητής. (Βλ. Α.Ε. 2733 Θεμιστοκλής Χρίστου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 7/5/01). Όμως ούτε για την κρίση αυτή υπάρχει οτιδήποτε συγκεκριμένο για να μπορεί να γίνει ο στοιχειώδης, έστω, δικαστικός έλεγχος. Θεωρώ τη σύσταση τρωτή και ως ένα σημείο συγκρουόμενη με τα στοιχεία, που συνόψισα πιο πάνω. Δεν αιτιολογήθηκε πειστικά η επιλογή. Ό,τι μένει από αυτή είναι μια-δυο φράσεις με τις οποίες εκθειάζονται ή επαινούνται πτυχές της προσωπικότητας του υπαλλήλου χωρίς να υπάρχει απτό αντίκρυσμα.
Η προσφυγή γίνεται δεκτή γιατί η σύσταση ήταν από τα κύρια ερείσματα της επίδικης απόφασης, η οποία ακυρώνεται. Η Δημοκρατία να καταβάλει στον αιτητή το ½ των εξόδων του.
Σ. Νικήτας, Δ.
/ΚΑς